Home / แฟนตาซี / Undisclosure / เหล่าผู้ตกสรวงสวรรค์

Share

เหล่าผู้ตกสรวงสวรรค์

last update Last Updated: 2025-02-12 15:33:50

เขาพยายามคิดว่าอเล็กซิสจะอยู่ที่ไหน บางทีอาจเป็นห้องฉายภาพยนตร์ เท่าที่เห็น เด็กสาวดูไม่น่าจะชอบที่จอแจ หากเป็นพวกผู้หญิงที่ง่ายหน่อยก็ไม่ต้องใช้เวลามาก แต่กับอีกประเภท ชั้นเชิงเป็นสิ่งจำเป็น แต่เด็กคนนี้ยังเด็กอยู่เลย บางทีอาจไม่ต้องใช้เวลามากก็ได้มั้ง แค่ให้ไอ้หัวทองไปไกล ๆ ก็พอ

อย่างไรก็ตาม เขาไม่เจออเล็กซิสอยู่ดี เขาเจอผู้หญิงอีกคน

เขาไม่แปลกใจที่เห็นเธอยืนเหมือนรออยู่แล้ว หญิงสาวยืนพิงกำแพงส่งยิ้มงาม เธอเคยสวยกว่านี้ เบนคิด วันเวลา สภาพที่ถูกกักขังในสถานที่ปิดลดทอนความสดใสในตัวคน ซาร่าห์ตรงหน้าเขาไม่ต่างจากกุหลาบใกล้ตาย เธอบิดริมฝีปากกึ่งเหยียดกึ่งยินดีเมื่อเขายิ้มให้เธอ เขารู้ว่าเธอต้องการอะไร หญิงสาวอาจไม่ผ่านบททดสอบ และแม้ดอกไม้ดอกนี้กำลังแห้งเหี่ยว แต่มันก็ยังดูสวยสง่าในแบบของมัน

“ตายแล้ว นี่คือแบตเตอรี่ที่กำลังเสื่อมสภาพหรือเปล่า” ปากเธอว่าอย่างนั้น แต่มือกลับคล้องคอเขา ไม่ว่าจะอยู่ระดับไหน อีตัวก็คืออีตัวอยู่วันยังค่ำ กลิ่นน้ำหอมของหญิงสาวแตะจมูก มันเป็นกลิ่นกุหลาบ

“เธอเคยเห็นกระป๋องซุปข้าวโพดที่ไม่มีใครเอา หมดอายุ ถูกทิ้งไว้หลังตู้ไหม” เขาปัดผมสีทองของเธอออกจากใบหน้าอันหมดจด “ส่องกระจกสิ”

 “ปากร้ายชะมัด” จากนั้นเธอซบศีรษะลงบนอกของเขา ปฏิกิริยาตอบสนองของเขาไวเสมอ เบนโอบกอดเธอไว้ นี่ล่ะมั้ง อเล็กซ์ถึงมองว่าทั้งสองคนเหมาะสมกัน คนหนึ่งเหมือนกับไม้ขีดไฟที่จุดติดง่าย ส่วนอีกคนไม่ต่างจากไฟที่เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งสองต่างยึดในสัญชาตญาณการดำรงเผ่าพันธุ์ของมนุษย์

ดวงตาสีฟ้าอ่อนมองเข้าไปในดวงตาสีอำพัน “ตอบฉันมา เป้าหมายใหม่ของนายคือใคร นายเดินครุ่นคิดไปมาเหมือนกำลังหาเหยื่อ ฉันจำแววตาของนายได้ดีนะ”

“ฮื้อ เธอมาแค่ถามฉันแค่นี้เหรอ” มือทั้งสองของชายหนุ่มล้วงเข้าไปใต้เสื้อหญิงสาว ไม่มีเสื้อชั้นใน ความอบอุ่นแสนนุ่มนิ่มจากกายสาวมอบความรู้สึกที่ดีกว่าความอบอุ่นใด ๆ

“ผู้หญิงที่โชคร้ายคนนั้นคือใคร” เธอเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นพร้อมรอยยิ้มท้าทาย

เบนรู้มาตลอดว่าเขาไม่เคยเกลียดผู้หญิงคนนี้ แต่ก็ไม่เคยรัก เหนือกว่าเหตุผลทั้งปวง เบนยอมรับว่าเขาชื่นชมที่ซาร่าห์ไม่เคยทำให้เขาเบื่อเลย โดยเฉพาะกับเรื่องแบบนี้ กลิ่นสกัดจากกุหลาบกลายเป็นกลิ่นประจำตัว อาจจะเป็นดอกกุหลาบสีแดงก็ได้ กลิ่นกายที่ออกมาจากผิวเนียนนุ่มของนักล่าสาว “เดี๋ยวเธอก็รู้” เขาตอบ โน้มศีรษะลงไปสัมผัสริมฝีปากนุ่มนิ่ม ลิ้นทั้งสองตวัดหากันและกันเหมือนกับมีแรงดึงดูด มันมีทั้งรสหวานและเผ็ดร้อน ชายหนุ่มนึกสงสัยว่าอะไรทำให้

อเล็กซ์อดกลั้นไม่หวั่นไหวต่อคำเสน่ห์เย้ายวนของเธอได้ เพื่อนของเขายับยั้งตัวเองได้อย่างไรเวลาหญิงสาวมานัวเนียแบบนี้

มือเล็ก ๆ ทั้งสองข้างพยายามปลดเสื้อของเบนแต่มันกลับเหมือนฉีกทึ้งเสียมากกว่า แต่แล้วเธอก็พยายามผลักเขาออก “ที่นี่ถูกสาปไว้แล้ว เบน ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงยังมายุ่งกับนาย ฉันไม่รู้เลย”

เขาดึงเธอเข้ามาอีกรอบ ริมฝีปากคนทั้งสองแนบชิดราวกับมีกาวติดไว้ ขณะที่มือของเขาเลื่อนมือลงต่ำ สัมผัสส่วนอ่อนไหวเร่งให้เธอรู้สึกไวขึ้นแม้มันจะเปียกชื้นแต่แรกแล้ว เธอพอใจ เขารับรู้ได้จากเสียงของเธอ ลมหายใจของเธอ ปลายเล็บของเธอที่จิกบนเนื้อของเขา จนกระทั่งเธอโถมตัวยกขากอดรัดเกี่ยวกระหวัด เขาจึงผลักเธอเข้าไปในซอกข้างเครื่องน้ำดื่ม ดับแรงกระหายทั้งหมดทั้งปวงในมุมอับแต่ไม่ได้ลับตา

ไม่มีใครอยู่แถวนี้ และคงไม่มีใครสนใจละมั้ง ซาร่าห์ปลดกระดุมเสื้อเผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่ม เบนใช้ปากเคล้าคลึงดูดดื่มอย่างกระหาย เธอส่งเสียงครางสะท้าน เขาเลื่อนปากสัมผัสใบหน้าของเธอ ฝั่งลิ้นลงบนริมฝีปากก่อนเลื่อนลงไปขบผิวบนคอ เธอจับใบหน้าของเขาแล้วงับที่ใบหูเบา ๆ แขนขาพวกเขาเกี่ยวรัด ซาร่าห์ขยับตัวเปิดทาง อุณหภูมิรอบกายอุ่นขึ้น ร่างของเขาเหมือนมีกระแสไฟฟ้าโลดแล่น เขาบรรเลงเพลงท่วงทำนองบัลลาดก่อนขยับเป็นร็อกเร้าใจ ซาร่าห์เป็นคู่นอนที่ดีอย่างเห็นได้ชัด เสียงของเธอ การเคลื่อนไหน ร่างกาย ทุกอย่างกระตุ้นสัญชาตญาณสัตว์ป่าของเขา เบนครางในลำคอขณะที่เธอส่งเสียงดังขึ้น จนกระทั่งถึงจุดหนึ่ง ท่อนขาเรียวงามของหญิงสาวเกี่ยวกระหวัดแน่น เขายังไม่หยุดจนกว่าเชื้อเพลิงจะหมด

**********

“พวกนายแต่ง ๆ กันไปเถอะ แต่ขอเถอะนะ อย่าผลิตลูกออกมาเลย ทายาทปีศาจคงทำโลกวินาศเป็นครั้งที่สองแน่ ต้องขอบคุณซาตานหรือไงนะ ที่อุตส่าห์ประทานเพื่อนอย่างพวกนายมาให้ฉัน...นี่เป็นบ้ากันไปแล้วเหรอไง”

เบนนั่งพิงกำแพงอยู่ในซอก เขาหายใจแรงนิดหน่อย ส่วนซาร่าห์นั่งเอนศีรษะพิงไหล่ของเขา ชายหนุ่มตรวจสอบเสื้อของตัวเอง กรงเล็บของซาร่าห์ฉีกมันขาดออกไปบางส่วน อเล็กซ์นั่งลงตรงหน้าคนทั้งสอง มองดูเพื่อนสนิทกับอดีตแฟนสาวแต่งตัวให้เรียบร้อย

“มีลูกกับหมอนี่เนี่ยนะ ฉันเกลียดเบนจะตาย นายก็รู้”

“ถ้าแต่งงานกับยัยนี่ ฉันคงเป็นจูเลียส ซีซาร์ที่กลับใจมาแต่งงานกับบรูตัสแน่ ๆ”

อเล็กซ์กลอกตา “นั่นสินะ แต่เมื่อกี้คืออะไร ใช่ซีซาร์กับบรูตัสหรือเปล่าที่กอดกันแน่นจนจะเป็นคนเดียวกันอยู่แล้ว”

เบนยักไหล่

“พวกนายมันบ้าชัด ๆ ส่วนฉันคงประสาทกลับที่สุดแน่ ๆ ที่ยังเป็นเพื่อนกับพวกนาย นี่ยังกลางวันอยู่เลย แล้วคนก็เดินผ่านไปผ่านมา กล้าทำไปได้ไง”

“ไอ้ลูกชาย จำไว้ นี่แหละ สิ่งที่เขาเรียกว่าความท้าทาย อีกอย่าง พวกเราก็ไม่ต่างอะไรจากมนุษย์ถ้ำอยู่แล้วนี่ ก็ทำแบบพวกมนุษย์ถ้ำนี่แหละ ว่าแต่นายออกมาจากห้องนั้นทำไม” เบนถาม เพราะเมื่อครู่ อเล็กซ์ยังยืนกรานหนักแน่นไม่ยอมออกอยู่ท่าเดียว แถมดูเหมือนจะฝังรากแก้วไว้ในห้องนั้น “ไปอาบน้ำเหรอ นายไม่ได้อาบน้ำมากี่วันแล้วล่ะ”

“อี๋ อเล็กซ์ นายไม่ควรไม่อาบน้ำนะ” ซาร่าห์ร้อง

“ฉันตัวเหม็นเหรอไง”

ซาร่าห์อมนิ้วโป้งเอียงคอทำสายตาอ้อน ชั่ววูบหนึ่งที่เขาคิดว่าเธอพร้อมจะรับมือกับพวกเขาทั้งสองคน แต่อเล็กซ์และเบนมีเรื่องต้องห้ามที่จะไม่ทำด้วยกัน ไม่ว่าจะทรีพีหรือหมู่

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Undisclosure    ยานลำเลียง

    มือและเท้าเย็นเยียบขึ้นมา แต่บลูพยายามปั้นสีหน้าให้เป็นปกติ ยิ่งเห็นทุกคนในห้องนี้ต่างมีสีหน้าเคร่งเครียดแต่ยังไม่ถึงขั้นตื่นตระหนกก็ยิ่งสะกดกลั้นไว้ข้างใน แม้ภายในใจไม่รู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกไหนก่อนระหว่างกลัวตายกับสูญเสีย“พวกนั้นว่าไง แล้วเจ้าคนที่คุมหุ่นยนต์ได้ล่ะ”เมลิสซ่าส่ายหน้า “เด็กคนนั้นใช้พลังไม่ได้ แต่พวกเขาดูจะจัดการกับของพวกนี้ได้บ้าง” เธอหลิ่วตาไปทางอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่รายล้อม “โคดี้พยายามจะปลดล็อกระเบิด ส่วนเรมีกำลังรวบรวมข้อมูลกับดักในตึกนี้ทั้งหมด แล้วก็เร็กกี้...” หญิงสาวถอนหายใจโล่งอก “เขาเคยทำงานในศูนย์วิศกรรมการบินและอวกาศของฟิวเจอร์ริสติกเลยพอจับจุดอะไรได้บ้าง ที่ฉันทำได้คือหาอะไรก็ได้ที่จะพอให้พวกมีมันสมองคิดออก เพราะคนอย่างฉัน แค่เปิดเครื่องยังงง”“ยาน?” ริงโก้ไม่แน่ใจนัก “เราจะหนีด้วยยานเหรอ”“อื้อ” เมลิสซ่าพยักหน้า “มันเป็นวิธีเดียวนี่”“แล้วคนอื่นล่ะ” เดสซิเรถามขึ้น “ยังมีคนกระจายอยู่ทุกเขต ซ่อนตัว หาท

  • Undisclosure    หาทางรอดครั้งที่??

    เทสซ่านิ่งงันไปพักหนึ่งก่อนสมองจะทำงานใหม่ เธอกลืนน้ำลายแล้วถามอีกครั้ง “ถ้าอย่างนั้น พวกนั้นจะระเบิดตึกนี้...หรือทอยซิตี้?”แม้เป็นคนพูดเอง แต่เมื่อมันออกจากปากไปแล้ว เลือดในกายกลับเย็นวาบลงจนขนลุกไปหมด อเล็กซิสหน้าซีดลง สีหน้าแสดงออกว่ากำลังใช้สมองวิเคราะห์หนัก“เราต้องบอกลู” เทสซ่าสรุป ถ้าจะนับคนที่มีมันสมองดีเลิศ นอกจากเรมี อเล็กซิส และโคดี้แล้ว เธอนึกถึงลู หญิงสาวค่อนข้างเจ้าแผนการและมีประสบการณ์มากกว่า น่าจะเข้าใจตัวเลขนี้ได้ดีกว่า“บางที...” เรมีรุดเข้าไปที่โต๊ะแสตนเนอร์ อเล็กซิสเบี่ยงตัวเดินออกมาให้เขาจัดการ หน้าจอปรากฏข้อมูลต่าง ๆ ขึ้นมามากมาย เทสซ่าสบตากับรีเวอร์ แววตาของเขาเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด แต่ยังไม่ถึงกับยอมแพ้3:24:34เทสซ่าจ้องมันราวกับว่าเธอจะมีพลังจิตสะกดให้หยุดได้...พลังจิต “โคดี้!” นึกได้แล้วก็หุนหันวิ่งออกไปแม้จะหลับสนิทไปไม่กี่ชั่วโมง แต่โคดี้ใช้พลังหนักหน่วงมากระหว่างอยู่นอร์ธ เลือดกำเดาออกถึงสองครั้ง และเมื่อครู่เด็กหนุ่มก็ไม่ได้อยู่ในห้อง มีเพียง

  • Undisclosure    โดนหลอก

    บลูวิ่งตรงไปหาเพียซ เหมือนเขาพยายามจะพูด แต่ดูเหมือนสูดอากาศเข้าปอดมากกว่า เลือดไหลทะลักออกมาจากอก เดสซิเรย่อตัวข้าง ๆ ขณะที่โอลิแวนผลักบลูออกไป“ไม่เป็นไร เพียซ อดทนหน่อย ฉันจะทำให้นายไม่เจ็บ” แต่เสียงหญิงสาวสั่น “นายต้องอดทน ฉันจะพานายไปหาหมอ”หมอหรือพวกนั้นตายหมดแล้วบลูสบตากับเอมอนและริงโก้ พวกเขาส่ายหน้าเหมือนไม่อยากยอมรับความจริง ยังไม่อยากจะเชื่อ แค่เสี้ยววินาทีแค่นั้น“แกแม่งอึดจะตาย!” เขาหัวเราะออกมา “อดทนอีกนิดเว้ย” แต่ประโยคหลังเสียงกลับสั่น คำพูดที่ออกมาเสแสร้งสิ้นดี ในอกมีช่องว่างขยายเป็นวงกว้าง มือของเขาสั่นเพียซยกมือห้ามไม่ให้เดสซิเรใช้พลัง เขารู้ตัว...เขารู้ว่ามันสายไปแล้ว ต่อให้เธอใช้พลังให้เขาไม่รู้สึกเจ็บปวด แต่เลือดที่ไหลออกมาไม่มีวันหยุด บาดแผลฉกรรจ์เกินไป “รีบ...เตือน...” มือนั้นตกลงข้างตัว ดวงตาสีฟ้าของเขาไม่ได้จับจ้องกับสิ่งใดอีก มันขาดประกายแห่งชีวิตไปแล้ว“ไม่ ๆ” โอลิแวนประคองศีรษะแฟนหนุ่มแนบอก เขาพูดอยู่คำเดียว “ไม่ ๆ”

  • Undisclosure    สูญเสียอีกเท่าไร

    ไม่ใช่ครั้งแรกที่บลูเข้าไปข้างใน ศูนย์บัญชาการกลางก็เหมือนศูนย์รวมข้อมูล หากมีปัญหาอะไร ต้องการสอบถามเรื่องใดก็มาที่นี่ แต่เขาคุ้นชินกับสถานที่ยามเปิดไฟสว่างจ้าไม่ใช่มืดและรกร้าง มีเจ้าหน้าที่ประจำการทุกจุดหรือแม้แต่เสียงอัตโนมัติ ลิฟต์ข้างในยังใช้การได้แต่ไม่มีใครยอมขึ้น พวกเขาเลือกใช้บันได บางห้องเปิดทิ้งไว้ บางห้องปิดล็อกแน่นหนาบลูเดินวนไปวนมาอยู่บนชั้นสาม ยังไม่มีวี่แววของสิ่งมีชีวิต หรือว่าพวกนั้นหนีไปหมด แล้วเสียงเมื่อกี้ล่ะ? เขาเดินวนอยู่รอบห้องที่น่าจะเป็นส่วนสำนักงาน โต๊ะทำงานถูกแบ่งออกเป็นส่วน ๆ กั้นด้วยกระจกขุ่นขนาดประมาณอก แต่ละโต๊ะวางคอมพิวเตอร์จอบางเฉียบ หน้าจอปิดสนิท บนโต๊ะไม่มีเอกสารใด ๆ เลย เหลือไว้เพียงข้าวของเล็ก ๆ เช่นแก้วกาแฟ ปากกา แล้วก็สมุดจด รอบห้องล้อมไปด้วยกำแพงกระจกขุ่น ตรงมุมเพดานมีกล้องวงจรปิด เขาเห็นเดสซิเรแตะไปที่หน้าจอแล้วผงะ“มีอะไร”“ตัวเลข” เธอชี้ไปที่หน้าจอ คอมพิวเตอร์ของที่นี่มีขนาดเล็กบาง บางครั้งหน้าจอก็โปร่งแสง บางครั้งขุ่นมัว เดสซิเรใช้นิ้วปาดทีเดียว หลังจอที่ขุ่นอยู่ก็ปรากฏตัวเลขขึ้นให้ท

  • Undisclosure    บุกถิ่นศัตรู

    ไอ้พวกไร้สมอง หัวกลวง!ก่อนหน้านี้ปืนในมือยังจ่อเล็งไซบอร์ก เวลานี้ปลายกระบอกกลับหันใส่พวกเดียวกัน พวกสมองน้อยตะโกนอ้อนวอนขอให้กลุ่มต่อต้านคุกเข่าวางอาวุธ โดยเฉพาะกลุ่มเสี่ยง บลูไม่รู้ว่าตัวเองสบถไปกี่คำ แต่มันอาจจะมากกว่าตลอดชีวิตที่เขาเคยสบถใส่รูปของพ่อที่ตายไป เขาแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเพียงได้ยินนิทานหลอกเด็ก นักโทษบางคนกลับหลงเชื่อคำพูดผู้คุม หาได้ไตร่ตรองถึงประสบการณ์ที่ผ่านมาไม่“พวกมึงบ้าไปแล้วหรือไงวะ กะอีแค่เสียงตามสายบอกว่าถูกรางวัล!” เขาตะโกนต่อ “แล้วแม่งก็เชื่อ สัตว์ กูอยู่มาห้าปียังไม่เคยได้สิทธิพิเศษนี้เลย”“แต่พวกเราไม่ได้อยากสู้แต่แรก” นั่นคือเหตุผลของคนโง่กูก็ไม่ได้อยากสู้หรอก ห่า เขามองหน้ามนุษย์ลิงแต่ละตัว บลูไม่ได้อยากให้สถานการณ์มาถึงจุดนี้ ไฟ ควัน ไหนยังจะเลือดและคนตาย อากาศก็หนาวเหน็บถึงกระดูก ยังมาเจอกับสภาวะล่มสลาย แต่มันก็สายเกินกว่าจะกลับไปยืนฝั่งไม่หือไม่อือ ห้าปีในทอยซิตี้สอนให้เขารู้จักทิ้งความหวังแล้วสร้างขึ้นมาเอง ก่อนหน้านี้ความหวังของเขาคือใช้ชีวิตอ

  • Undisclosure    หลอกล่อ

    เสียงตามสายเหมือนเสียงแสตนเนอร์ อเล็กซิสจำได้ดีทีเดียว นอกจากทรอยแล้ว เจ้าหน้าที่เธอคลุกคลีด้วยมากที่สุดก็คือเขา“เราไม่ทันตั้งตัวเลย กลุ่มเสี่ยง...พวกคุณพัฒนาไปมากเหลือเกิน มากจนอันตราย มากจนเราไม่อาจต้านทาน แต่พวกคุณก็ยังจำเป็น ยังต้องอยู่ เอชโอวันหมายถึงอาการผิดปกติ คุณอาจจะมองว่ามันเป็นความพิเศษ แต่ก็ดูสิ่งที่พวกคุณทำกับทอยซิตี้ ทั้งหมดตอกย้ำว่าทำไมกลุ่มเสี่ยงต้องอยู่ในนี้ ทำไมพวกเราต้องหาคำตอบ ทำไมพวกเราต้องหาทางรักษา”“บลา บลา” โคดี้ตะโกน “พวกมันพยายามเจรจาโว้ย”“แล้วกลุ่มต้องสงสัยที่ไม่แสดงอาการเล่า พวกคุณยอมรับได้หรือ จู่ ๆ คนกลุ่มหนึ่งก็ทำลายทุกสิ่ง ทำลายชีวิตสงบสุข ทั้งที่อีกไม่กี่เดือน พวกเรารวบรวมรายชื่อผู้ที่อาศัยในทอยซิตี้ในฐานะกลุ่มต้องสงสัยจนไม่อาจเป็นกลุ่มเสี่ยงไว้ อีกไม่กี่เดือน รายงานฉบับนี้จะถูกส่งไปยังทางการ และเมื่อนั้น เราจะส่งพวกคุณกลับบ้าน...”อเล็กซิสกลืนน้ำลาย เธอเข้าใจแล้วว่าพวกเขาต้องการอะไร“อย่าไปฟัง” ใครคนหนึ่งตะโกน แต่ปืนในมือบางคนตกลงข้างตัว หลายคนตกตะลึงก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status