LOGINเมื่อรู้ว่าบิดานัดเจอกับว่าที่เจ้าสาวที่โรงแรมของตนเองเจโรมก็มาดักรอก่อนเวลานัดเพราะเขาอยากเห็นว่าผู้หญิงคนนี้มีดีอะไร ถึงทำให้บิดาของเขาจริงจังกับการแต่งงานได้ถึงเพียงนี้
เจโรมเดินมาสั่งพนักงานว่าให้พาผู้หญิงที่บิดานัดไว้มาเจอเขาก่อน จากนั้นชายหนุ่มก็ไปนั่งรอ ชายหนุ่มหวังว่าเธอจะมาก่อนเวลาและไม่เจอกับบิดาของเขาก่อนที่เขาจะได้คุยกับเธอ
ก่อนถึงเวลานัดประมาณสิบนาทีเจโรมก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาและแจ้งกับพนักงานว่ามาตามนัดของคุณอนันต์
“เชิญทางนี้เลยค่ะ” พนักงานพาหญิงสาวมายังมุมหนึ่งหนึ่งของโรงแรมตามที่เจโรมสั่งไว้
วันนี้ศศิภัทรสวมชุดเดรสยาวสีฟ้าอ่อนที่ดูเรียบง่ายแต่กลับโดดเด่น เธอปล่อยผมยาว ดูเรียบร้อยและอ่อนหวานอย่างที่บิดาของเขาพูดไว้จริงๆ
และนั่นเองที่ทำให้เจโรมรู้สึกว่าเธออันตรายมากกว่าที่คิด ถ้าเป็นผู้หญิงที่ดูร้ายกาจแต่แรก เขาจะจัดการได้ง่ายกว่านี้ แต่นี่คือผู้หญิงที่ดูใสซื่อจนน่ากลัว
“คุณศศิภัทรใช่ไหมครับ” เจโรมทักทายด้วยรอยยิ้มที่พยายามจะเป็นมิตรมากที่สุด
หญิงสาวหันไปตามเสียง เธอยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาทักทายทั้งที่เธอไม่เคยรู้จักเขาเลย
“ใช่ค่ะ คุณรู้จักฉันเหรอคะ” ศศิภัทรจำได้ว่าไม่เคยรู้จักผู้ชายคนนี้เพราะลักษณะของเขาดูโดดเด่น ใบหน้าหล่อดูก็รู้ว่าเป็นลูกครึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลยว่าเธอจะจำไม่ได้ถ้าหากเคยเจอกันมาก่อน
“เคยได้ยินชื่อครับ แต่ไม่คิดว่าตัวจริงคุณจะสวยมากขนาดนี้ ผมชื่อเจโรมครับ ลูกชายของคุณอนันต์” เจโรมและนำตัวกับเธอและสังเกตท่าทางของเธอไปด้วย แต่หญิงสาวก็มีสีหน้าที่อ่านยาก
“สวัสดีค่ะคุณเจโรม ดิฉันศศิภัทรค่ะ เรียกซีซีก็ได้ค่ะ คุณอนันต์เคยเล่าว่าเขามีลูกชายทำงานอยู่ต่างประเทศ”
“ใช่ครับ เชิญนั่งก่อนดีไหม ผมอยากคุยกับคุณระหว่างรอพ่อผมทำธุระ”
“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวนั่งลงตรงข้ามกับเขายิ้มอ่อนหวาน ทั้งที่ในใจกลับเต้นแรงเพราะเธอกังวลว่าแผนที่วางไว้อาจถูกลูกชายของคุณอนันต์จะทำมันพัง
“คุณคงไม่ว่าอะไรถ้าหากผมอยากจะถามอะไรคุณสักอย่าง”
“คุณจะถามอะไรฉันคะ”
“ผมรู้ว่าคุณกำลังจะแต่งงานกับพ่อของผม”
“ค่ะ เราวางแผนกันไว้ว่าจะแต่งงานในอีกสองเดือนข้างหน้า แต่ตอนนี้กำลังเตรียมงานค่ะ”
“ผมขอถามตามตรงนะครับ พ่อผมก็อายุมากแล้วทำไมคุณยังจะแต่งงานกับท่านล่ะ” เจโรมถามอย่างไม่ไว้หน้า
“อายุมันก็แค่ตัวเลขค่ะ ฉันไม่เคยสนใจว่าท่านจะท่านจะอายุเท่าไหร่ ฉันสนใจแค่เวลาฉันอยู่กับท่านแล้วฉันมีความสุข”
“แล้วคุณคิดว่ารู้จักพ่อผมดีแล้วเหรอ พ่อผมเป็นคนเจ้าชู้มากคุณคิดว่าจะทนอยู่กับผู้ชายแบบนั้นได้เหรอ”
“ท่านสัญญากับฉันว่าถ้าแต่งงานแล้วท่านจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นค่ะ” ศศิภัทรเริ่มรู้สึกว่าลูกชายของคุณอนันต์กำลังทำให้เธอยกเลิกงานแต่งแต่เขาไม่มีทางทำสำเร็จเพราะเธอไม่ได้สนใจเรื่องที่เขาพูด
“คุณเชื่อเหรอครับ”
“ฉันเชื่อใจท่านค่ะ ท่านเป็นผู้ใหญ่ใจดี อบอุ่น”
“แต่พ่อผมไม่เคยจริงจังกับผู้หญิงคนไหนนานเกินสามเดือน” เมื่อเห็นเธอนิ่งเหมือนไม่ทุกข์ร้อนเจโรมก็รู้สึกได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้รับมือยาก
“คุณกำลังจะบอกอะไรคะ”
“ผมแค่อยากให้คุณรู้ไว้ พ่อผมอาจจะหลอกคุณ รับรองว่าไม่เกินสามเดือนคุณก็จะถูกพ่อผมทิ้ง”
“คุณเจโรมคะ ฉันเชื่อใจคุณอนันต์ค่ะ เขาจะไม่ทำอะไรแบบนั้นแน่นอน” ศศิภัทรพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“คุณมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ” เจโรมยิ้มเหยียด
“ค่ะ ฉันมั่นใจ”
“ถ้าอย่างนั้นคุยก็ควรจะดูด้วยตาตัวเอง”
ก่อนที่จะมาที่นี่เขาสั่งให้สาธิตจ้างผู้หญิงคนหนึ่งที่ทั้งสวยและเซ็กซี่มาคุยกับบิดาของเขาที่ห้องอาหารและหวังว่าเมื่อศศิภัทรเห็นบิดาอยู่กับผู้หญิงอื่นเธอจะมองเห็นอีกมุมของบิดาและอาจจะให้เธอทบทวนเรื่องแต่งงานอีกครั้ง
เจโรมพาหญิงสาวเข้ามายังห้องอาหารซึ่งตอนนี้บิดาของเขากำลังนั่งคุยอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่
ศศิภัทรชะงักไปเล็กน้อยเพราะผู้หญิงที่อยู่กับคุณอนันต์ทั้งสวยและดูเซ็กซี่มากถ้าเทียบกับตนเอง หญิงสาวยิ้มและพยายามใจเย็นให้มากที่สุดเพราะถ้าเธอโวยวายก็คงจะเข้าทางของเจโรมที่พยายามจะให้เธอเห็นอีกมุมหนึ่งของบิดา
“อ้าว หนูซีซีมาแล้วเหรอ นั่งก่อนสิ”
“สวัสดีค่ะคุณอารอซีซีนานไหมคะ” หญิงสาวถามพร้อมรอยยิ้มอ่อนหวาน
“ไม่นานเลยนั่งก่อนสิ แล้วมากับลูกชายของฉันได้ยังไงล่ะ”
“พอดีเราเจอกันหน้าห้องอาหารค่ะ ซีซีก็เลยคุยกับเขานานไปหน่อย ขอโทษด้วยนะคะที่มาช้า”
“ไม่เป็นไรจ้ะ ถ้ารู้จักกันแล้วอาคงไม่ต้องแนะนำให้รู้จักหรอกนะ”
“พ่อครับ แล้วพ่อจะไม่แนะนำสาวสวยคนนี้ให้ผมรู้จักหน่อยเหรอครับ”
“นี่คุณเหมือนแพร เราเพิ่งรู้จักกันเมื่อกี้นี้เอง คุณแพรครับนี่เจโรมลูกชายของผม และนี่ซีซีว่าที่ภรรยาของผมครับ” คุณอนันต์แนะนำเพื่อนใหม่ให้กับลูกชายและศศิภัทรรู้จัก
“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” เหมือนแพรยิ้มทักทาย
“สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ มาทานข้าวที่นี่เหรอคะ” ศศิภัทรชวนคุย
“พอดีว่าแพรนัดเพื่อนไว้แต่เพื่อนยังไม่มาและเห็นคุณอนันต์นั่งคนเดียวก็เลยมาทักทายค่ะ”
“ถ้าเพื่อนคุณแพรยังไม่มาซีซีว่าเราทานข้าวด้วยกันก็ได้นะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ แพรเกรงใจ เดี๋ยวแพรขอตัวออกไปโทรถามเพื่อนก่อนนะคะว่าถึงไหนแล้ว” เหมือนแพรหันมองเจโรมก่อนลุกออกจากที่นั่งไป
“พ่อผมนี่เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะครับ ดูท่าทางเธอจะสนใจพ่อ” เขาพูดแล้วหันไปมองศศิภัทรที่ดูเหมือนไม่เดือดร้อนเลยที่เห็นบิดาของเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น
“แกจะพูดอะไรก็เกรงใจหนูซีซีเธอด้วย เดี๋ยวเธอก็เข้าใจพ่อผิดหรอก มันไม่มีอะไรหรอกนะซีซีเธอก็แค่เข้ามาคุยด้วย”
“ซีซีเข้าใจค่ะ” เธอยิ้มอย่างอ่อน
“แล้วนั่นแกจะไปไหนล่ะเจโรมไม่ทานข้าวด้วยกันก่อนเหรอ” คุณอนันต์ถามเมื่อลูกชายลุกขึ้นจากที่นั่ง
“ผมขอตัวก่อนนะครับ ผมมีธุระต้องไปจัดการ ทานข้าวให้อร่อยนะครับ” เจโรมพูดจบก็เดินจากไปทันที ทิ้งให้คุณอนันต์กับศศิภัทรอยู่กันตามลำพัง
ศศิภัทรหันไปมองเจโรมที่เดินจากไปแล้วยิ้มเธอคิดว่าเรื่องที่ผู้หญิงคนนั้นมาทักทายคุณอนันต์น่าจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่มันคงเป็นแผนการของเจโรม
เช้าวันรุ่งขึ้นเจโรมและศศิภัทรก็ทานอาหารเช้าพร้อมกันจากนั้นเขาก็เตรียมตัวออกเดินทาง“ขอไปส่งคุณที่ท่าเรือได้ไหมคะ” ศศิภัทรยืนรอชายหนุ่มที่หน้าประตูเตรียมพร้อมจะเดินไปส่ง“แต่คุณต้องเดินกลับมาที่บ้านคนเดียวนะซีซี ไม่กลัวเหรอ”“นี่มันตอนกลางวันนะคะคุณเจโรม ซีซีไม่กลัวหรอกค่ะ”เจโรมยิ้มก่อนจะยื่นมือให้ศศิภัทรจับแล้วพากันเดินไปยังท่าเรือ“ผมจะรีบกลับมานะ”“ค่ะ”“ถึงแล้วจะโทรบอกได้ไหมคะ”“ได้สิ ผมจะโทรรายงานตลอดว่ากำลังจะทำอะไรดีไหม”“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ แค่บอกว่าถึงแล้วก็พอ”“เป็นห่วงผมเหรอ”ศศิภัทรยิ้มให้แทนคำตอบแล้วเธอก็หยุดเดินเมื่อมาถึงท่าเรือ“ซีซี ดูแลตัวเองด้วยนะ”“ค่ะ คุณก็เหมือนกันนะคะ”“ผมไปล่ะ จะคิดถึงคุณนะ” เขาขยับเข้ามากอดแล้วหอบแก้มศศิภัทรทั้งสองข้าง“เดินทางปลอดภัยนะคะ”“ครับ ผมไปนะ ถ้าคุณถึงบ้านแล้วไลน์มาบอกด้วยผมน่าจะยังอยู่บนเรือคุยคงไม่สะดวก”“ได้ค่ะ” หญิงสาวโบกมือให้กับเขาจากนั้นเธอก็ยืนรอจนกระทั่งเรือแล่นออกไปจากเกาะศศิภัทรเดินลัดเลาะตามชายหาดเมื่อมาถึงบ้านก็ไลน์บอกเจโรมจากนั้นหญิงสาวก็รีบเข้าห้องเพื่อเก็บของที่จำเป็นลงกระเป๋าเธอคิดจะใช้โอกาสนี้หนีไปจากที่นี่ก่อนท
เมื่อรู้ว่าจะมีโอกาสอยู่ใกล้ชิดกันอีกเพียงไม่กี่วันทั้งเจโรมได้ศศิภัทรก็เลิกจะเก็บความทรงจำและความรู้สึกดีๆ ไว้ เจโรมไม่พูดถึงเรื่องของเธอกับบิดาส่วนหญิงสาวก็ทำตัวน่ารักและ ไม่เคยทำให้เขารู้สึกลำบากใจเลยสักนิดความสัมพันธ์มันดีขึ้นแต่ในใจของทั้งสองกลับรู้สึกใจหาย“ซีซีคุณทำอะไรอยู่” เจโรมที่เพิ่งทำงานเสร็จเดินออกมาจากห้องทำงานก็เห็นหญิงสาวนั่งยิ้มอยู่กับโทรศัพท์อยู่บนโซฟาในห้องรับแขก“ซีซีคุยกับเพื่อนค่ะ คุณเจโรมทำงานเสร็จแล้วเหรอคะ”“เสร็จแล้วว่าจะชวนเธอไปเดินเล่นอยากไปไหม”“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาววางโทรศัพท์ลงแล้วยิ้มก่อนจะจับมือของเจโรมที่ยื่นลงมาฉุดให้เธอลุกขึ้น ศศิภัทรรู้สึกอบอุ่นกับมือใหญ่ที่กุมมือเล็กของตนเองไว้ทั้งเดินลัดเลาะมาตามหาดทรายสีขาว เท้าเปล่าเหยียบลงบนผืนทรายให้คลื่นกระทบครั้งแล้วครั้งเล่า บรรยากาศราวกับคู่รักแต่ต่างก็รู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้“ซีซีถ้าต้องอยู่ที่นี่คนเดียวคิดว่าอยู่ได้ไหม” เจโรมถามขึ้นเมื่อเดินมาได้สักพัก“อยู่คนเดียวเหรอคะแล้วคุณเจโรมจะไปไหน ซีซีไปด้วยได้หรือเปล่า” หญิงสาวคิดว่าถ้าต้องอยู่ที่นี่โดยที่เจโรมไม่อยู่ด้วยก็ต้องเหงาและว้าเหว่มากๆ“ผมมีธุระต้อง
ศศิภัทรก้มหน้ามองแล้วใช้มือยันผนังไว้แน่น สะโพกสั่นเกร็งไปกับการปรนเปรอที่ไม่เคยได้รับแบบนี้มาก่อน เจโรมดูดรวบเกสรเสียวและกลีบเนื้อสาวเข้าปากราวกับอาหารจานโปรด ทำซ้ำไปทำมาไม่นานนักเธอก็กรีดร้องลั่นห้องน้ำ“หวานมากซีซี”เขากระซิบก่อนจะเงยหน้ามองศศิภัทรที่ตอนนี้ใบหน้าเธอแดงซ่านเพราะความสุขสมที่เขามอบให้ ชายหนุ่มค่อยๆ วางขาของหญิงสาวลงจากนั้นเขาจับมือเล็กๆ ของเธอให้จับไปบนท่อนเอ็นของเขา“เจโรม...มันใหญ่”“เดี๋ยวมันก็เล็กจับให้อีกนิดได้ไหม”เขาประคองมือเล็กแล้วจับให้เธอรูดท่อนเอ็นของตนเองขึ้นลงเบาๆ จนรู้สึกว่ามันแข็งชูชันอย่างเต็มที่“แบบนี้ใช่ไหม”“อ่า....ถูกแล้วซีซี ช้าๆ...อ้า...”ชายหนุ่มครางสะท้านเมื่อมือเล็กทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย“ชอบไหม”“ชอบมากแต่พอก่อนนะซีซี คุณใช้มือเก่งแล้ววันต่อไปผมจะใช้ผมจะสอนให้คุณใช้อย่างอื่น แต่วันนี้ขอเข้าไปในตัวคุณก่อนแล้วกันผมเสียวสุดจะทนแล้ว”ศศิภัทรเข้าใจดีว่าสิ่งที่เจโรมพูดนั้นมันหมายถึงอะไรและถ้าหากวันนั้นเขาให้เธอทำแบบนั้นจริงๆ เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำได้หรือเปล่า แต่หญิงสาวก็ไม่อยากจะคิดอะไรไปล่วงหน้าเพราะเรื่องมันยังไม่เกิด แต่สิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่
กลับมาจากภูเก็ตแล้วศศิภัทรก็เก็บของที่ซื้อมาเขาที่ เธอมองชุดว่ายน้ำก่อนจะตัดสินใจเลือกใส่ชุดสีขาวและรอเวลาให้พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าก่อนสวมชุดคลุมแล้วเดินออกมาจากห้องก็เห็นเจโรมกำลังนั่งหน้าเครียดสายตาจ้องไปยังจอแท็ปเล็ต“จะไปเล่นน้ำแล้วเหรอซีซี”“ค่ะแดดไม่มีแล้ว”“แล้วรอผมหน่อยสิผมจะไปเล่นด้วย”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะซีซีไปเล่นคนเดียวก็ได้คุณทำงานเถอะ”“ผมทำงานมาทั้งวันก็เครียดเหมือนกันนะ ได้ไปเล่นน้ำบ้างก็คงดีรอห้านาทีได้ไหมขอไปเปลี่ยนกางเกงก่อน”“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาวนั่งรอในห้องรับแขกขณะที่เจโรมก็รีบเดินกลับไปเปลี่ยนกางเกงเขาเดินออกมาจากห้องแล้วสวมแค่กางเกงว่ายน้ำและมีผ้าเช็ดตัวพาดอยู่บนบ่า“คุณจะใส่กางเกงว่ายน้ำลงไปตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอคะ” หญิงสาวถามแต่สายตาหันมองไปทางอื่น“ทำไมล่ะนี่มันบ้านผม ชายหาดมันก็ส่วนตัวนะ ผมไม่เห็นต้องอายใครเลยหรือที่เพราะคุณกลัวว่าจะหลงเสน่ห์ผมกันล่ะ” เขาหัวเราะเมื่อเห็นหญิงสาวมองไปทางอื่นแต่ใบหน้านั้นแดงระเรื่อ“ไม่อายก็ตามใจค่ะ ไปกันเถอะซีซีอยากเล่นน้ำแล้ว”ทั้งสองคนพากันมาเล่นน้ำบริเวณชายหาดเสียงหัวเราะสดใสของศศิภัทรทำให้เจโรมรู้สึกสบายใจ เขาไม่เคยได้เล่นน้ำแบบนี้
หลังจากทางอาหารค่ำแล้วเจโรมก็พาศศิภัทรมายังผับแห่งหนึ่งเขาเลือกโต๊ะที่ติดกระจกมองออกไปเห็นท้องทะเลกว้าง จากนั้นจึงสั่งเครื่องดื่มมาสองแก้วเสียงดนตรีคลาสสิกคลอเบาๆ ในบรรยากาศที่อบอุ่น เจโรมมองใบหน้าของศศิภัทรที่มองออกไปด้านนอกอย่างเหม่อลอย“ถ้าผมจะชวนคุณไปที่สิงคโปร์อยากไปไหม” เจโรมชวนคุยเรื่องที่ค้างอยู่เมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไปนาน“น่าสนใจนะคะ แต่คิดว่าไม่ดีกว่าคะ” ศศิภัทรหันมาตอบก่อนจะมองออกด้านนอกต่อ“อ้าวทำไมล่ะ ยังเหลือเวลาอีกตั้งหลายวันเลยนะ”“ข้อแรกก็คือฉันไม่มีพาสปอร์ตส่วนอีกข้อหนึ่งก็คือฉันไม่อยากให้เราสองคนสนิทกันมากค่ะ”“ทำไมถึงไม่อยากสนิทกับผมล่ะหรือเพราะยังคิดเรื่องพ่อของผมอยู่”“เปล่าค่ะซีซีไม่ได้คิดเรื่องนั้นแล้วแต่ซีซีคิดว่าเราสองคนไม่ควรจะไปไหนมาไหนด้วยกัน ถ้าพ่อคุณรู้คุณอาจจะมีปัญหากับพ่อได้”“เรื่องนั้นไม่เป็นปัญหาหรอกพ่อผมเป็นคนรักใครรักจริงแต่พอท่านตัดใจแล้วท่านก็คงไม่คิดอะไรเรื่องของเราหรอกมั้ง” เจโรมเองก็ไม่รู้ว่าถ้าบิดารู้ท่านจะโกรธเขาหรือเปล่า“เห็นไหมคุณยังไม่มั่นใจเลยว่าพ่อของคุณจะคิดอะไรไหม”“มันก็จริงอย่างที่คุณพูดนั่นแหละซีซี ผมไม่รู้เลยว่าพ่อจะโกรธผมมากแค
เจโรมเคลียร์งานตรงหน้าเสร็จหลังจากผ่านไปเกือบชั่วโมง พอเงยหน้าขึ้นมาก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าคนที่นั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บนโซฟาตอนนี้หลับไปแล้วเขาเดินมาใกล้ๆ แล้วมองใบหน้าสวยของหญิงสาวก่อนจะยิ้ม ความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันบนเกาะหลายวัน ศศิภัทรพยายามจะหนีและเขาก็รั้งเธอไว้เพราะไม่อยากให้เธอไปยุ่งวุ่นวายกับงานแต่งงานของบิดาแต่ลึกๆ ในใจเป็นตัวเขาเองมากกว่าที่อยากจะรั้งเธอไว้ใกล้ๆ เจโรมต้องส่ายศีรษะสลัดความคิดของตัวเองออกเพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่ตนเองกับศศิภัทรจะคบหากันถ้าบิดารู้ก็คงจะโกรธมากที่เขาทำให้ว่าที่เจ้าสาวของทานกลายมาเป็นภรรยาของเขาเจโรมหวังว่าบิดาจะเข้าใจว่าที่เขาทำทุกอย่างก็เพราะไม่อยากให้ท่านมีภรรยาอายุน้อยขนาดนี้“ซีซีตื่นได้แล้ว” ชายหนุ่มนั่งลงข้างๆ ก่อนจะเรียกเธอเบาๆหญิงสาวก่อนจะขยี้ตาและตกใจรีบขยับหนีเมื่อเห็นว่าตอนนี้เจโรมนั่งใกล้เธอมาก“กลัวผมขนาดนั้นเลยเหรอ” เขาถามแล้วหัวเราะ“ไม่ได้กลัวสักหน่อยก็แค่ตกใจ คุณทำงานเสร็จแล้วใช่ไหม”“เสร็จแล้วไปซื้อของกันดีกว่านะ จะไปล้างหน้าก่อนไหม”“ไม่เป็นไรค่ะไปเลยก็ได้”เจโรมพาเธอมายังห้างสรรพสินค้าที่มีสินค







