บทที่สิบเจ็ด

เดินมาถึงห้องครัวจื่อเซิ้นแนะนำมู่ฟ่านปิงให้พ่อครัวใหญ่รู้จักและบอก

" ให้ช่วยกันจดรายการอาหารของมู่ฟ่านปิงเพื่อจะทำออกมาขายในร้านอาหารของผมด้วยครับเพราะฟ่านปิงมีสูตรอาหารใหม่มาให้" จื่อเซิ้นบอกพอครัวทุกคนที่รับผิดชอบในส่วนนี้แม้แต่ผู้ช่วยพ่อครัวทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในครัวก็มารับฟังด้วยกันทีเดียวทั้งหมดเลย ทั้งบอกว่ามู่ฟ่านปิงเป็นน้องสาวของมู่หยางทุกคนจึงทักทายเธอด้วยความยินดีเพราะมู่หยางนิสัยดีและชอบช่วยเหลือเพื่อนร่วมงานทุกคนจึงมีแต่คนรักในตัวของชายหนุ่มผู้เป็นพี่ชายของมู่ฟ่านปิง

"ครับเจ้านาย" ทุกคนตอบรับเสียงดังจื่อเซิ้นจึงหันมาบอกฟ่านปิง

"เข้าไปทำอาหารที่จะให้พี่ชิมได้เลยพี่จะไปรอที่ห้องอาหารพร้อมพี่ชายของเธอ" พอเขาเดินจากไปจากห้องครัวทุกคนในครัวก็พูดกับฟ่านปิงด้วยความเอ็นดู

มูฟ่านปิงจึงนำเอาอาหารที่เธอเตรียมมาจากบ้านที่มัดแยกเอาไว้เรียบร้อยออกมาวางใส่ถาดที่ผู้ช่วยจัดเตรียมให้ด้วยความคล่องแคล้วสร้างความทึ่งให้กับพ่อครัวใหญ่เป็นอย่างมาก

เด็กคนนี้เตรียมความพร้อมมาเป็นอย่างดีและลงมือทำอาหารและบอกให้ทุกคนฟังจนละเอียดใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงอาหารเรียงกันบนโต๊ะส่งกลิ่นหอมทั้งห้องครัว กุ้งเผาปลาเผาตัวใหญ่ๆที่ฟ่านปิงย่างปลามาจากบ้านและเอาออกมาอุ่นใหม่แค่นั้น ส่วนกุ้งย่างสดใหม่ตรงนั้นเลยแปะซะหม้อใหญ่ข้าวผัดกุ้งหม้อใหญ่ เพียงพอให้พ่อครัวในร้านชิมผัดผักป่าสามจานที่ใส่เห็ดด้วยสร้างความแปลกใหม่ในการทำอาหารเป็นอย่างมาก น้ำจิ้มเธอก็สอนให้ผู้ช่วยพ่อครัวตำเองชิมกันไปถ้วนหน้า

"เสร็จแล้วค่ะทุกคนหนูตักใส่จานให้พี่จื่อเซิ้นทุกอย่างแล้ว ที่เหลือในหม้อพวกพี่ๆก็แบ่งกันกินนะคะว่าถูกใจไหม" เธอพูดด้วยความมถ่อมตัวเพราะเป็นเด็กกว่าพวกเขาในนี้และให้ความเคารพผู้มีอายุมากกว่า

พอยกอาหารออกไปขึ้นโต๊ะให้เจ้านายชิมทุกคนจึงกลับมากินด้วยกันในครัวข้าวผัดกุ้ง

"อร่อยยิ่งนักจริงไหมครับหัวหน้า"  ผู้ช่วยถามพ่อครัวใหญ่ที่ยืนดูจดเครื่องปรุงที่ฟ่านปิงบอกทุกอย่างและยังลงมือทำให้ดูอีกด้วย

"อร่อยจนแทบจะอยากกัดลิ้นเลยละน้ำแกงปลานี้แปลกใหม่ใส่ผักเข้าไปกลมกล่อมยิ่งนัก ใส่น้ำมะขามเปลือกเปรี้ยวนิดหน่อยลงตัวกันเป็นอย่างดียิ่งได้ซดน้ำร้อนๆหมดข้าวไปหลายถ้วยเลยละผักป่าก็หวานกรอบอร่อยจริงๆ" ทุกคนในห้องครัวลงความเห็น

"ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าน้องสาวของมู่หยางจะทำอาหารได้อร่อยเช่นนี้" ทุกคนกินไปชมไปอาหารบนโต๊ะหมดเกลี้ยงเลยได้แต่ยืนมองตากันปริบๆหมดทุกอย่างจนไม่เหลือแม้แต่น้ำ

ส่วนตอนนี้บนโต๊ะของจื่อเซิ้งเขากำลังก้มหน้ากินอาหารทุกอย่างที่ฟ่านปิงทำโดยมีมู่หยางนั่งเป็นเพื่อนและบอกวิธีกินกุ้งจิ้มน้ำจิ้มรสเด็ด สองหนุ่มก็กินด้วยกันขนาดว่ามู่หยางกินมาแล้วเมื่อคืนเขาก็ยังติดใจกลับไปถึงบ้านจะย่างกุ้งในมิติของน้องสาวอีกเป็นกิโลละ เขาคิดในใจไม่ว่าจะชิมจานไหนมันก็อร่อยทุกจานจนทุกอย่างเกลี้ยงจานจึงเงยหน้ามองกันและหัวเราะด้วยความขับขันไม่เคยทานจนหมดเช่นนี้มาก่อน

"มู่หยางทำไมน้องของนายทำอาหารอร่อยขนาดนี้ไม่เห็นนายจะพามาสอนพ่อครัวใหญ่ของฉันตั้งนานแล้วละนี้อะไรปิดเงียบเลย"

"ก็เมื่อก่อนน้องของฉันไม่สบายสามวันดีสี่วันไข้ต้องกินยามาหลายปี จนเกิดเรื่องที่ฉันต้องลาออกมาได้เป็นอาทิตย์แล้วนี้ละฟ่านปิงบอกว่าเธอตายไปจนไปเจอชายชราใจดีพาไปดูโลกในภายภาคหน้า ให้น้องของฉันเรียนทุกอย่างที่เป็นประโยนช์ต่อการใช้ชีวิตและมอบพรให้หายจากการเจ็บป่วยเพราะสงสารที่โดนรังแกและใส่ร้าย ตื่นขึ้มมาน้องสาวของฉันก็เปลี่ยนไปพร้อมกับต้องแต่งงานกับเฉินซานนั้นแหละและฟ่านปิงไม่ยอมแต่งเพราะยังโกรธเฉินซาน ที่พูดให้ร้ายตอนที่โดนคู่หมั้นคนเก่าวางยาเพราะไม่อยากแต่งงานกับเฉินซานจนลากเอาฟ่านปิงเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย สองคนนั้นได้ลักลอบได้เสียจนฝ่ายหญิงท้องจนให้แม่ทั้งสองฝ่ายวางแผนให้ร้ายฟ่านปิงเพื่อจะถอนหมั้นว่าวางยาเฉินซานหาว่าฟ่านปิงแอบชอบคู่หมั้นของตัวเอง ในคืนที่มีหนังมาฉายในหมู่บ้าน ผู้หญิงคนนั้นมาชวนน้องสาวของฉันไปดูหนังโดยอ้างว่าคูหมั้นของฟ่านปิงให้มาชวนน้องสาวของฉัน ฟ่านปิงตอนนั้นเป็นคนหัวอ่อนก็เชื่อเพื่อนพอฉันไปส่งแล้วก็กลับกะเวลาหนังเลิกจึงจะกลับไปรับฟ่านปิง แต่ว่าน้องสาวของฉันหายตัวไปฉันตามหาทั้งคืนจนเช้าสองแม่ลูกที่วางแผนกันเอาไว้ก็พาชาวบ้านไปดูที่บ้านร้าง พอน้องฉันฟื้นมาเธอก็เปลี่ยนไปเลยและแฉสองคนนั้นกลับ นี้แหละคือสาเหตุทั้งหมดที่เกิดขึ้นฉันถึงได้มาลาออกเพื่อที่จะดูแลฟ่านปิงเพราะเรามีกันแค่สองคนและฉันก็ไม่ไว้ใจใครอีก เธอจึงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ฉันฟังทุกอย่างส่วนเฉินซานเองเขาก็ตกเป็นเหยื่อของคู่หมั้นตัวเองตอนแรกก็คงเข้าใจว่าเป็นฟ่านปิงวางยาตัวเองจึงว่าให้น้องสาวไปหลายคำพอฟ่านปิงแฉเรื่องท้องของคู่หมั้นของเขากับคู่หมั้นของเธอทีหลัง และแม่ของทั้งสองฝ่ายก็ร่วมมือกันใส่ร้ายน้องสาวของฉันถูกฟ่านปิงไล่ต้อนจนต้องจ่ายค่าทำขวัญให้น้องสาวมาครอบครัวละสองพันหยวนเมื่อหลายวันก่อนนี้เอง ส่วนเฉินซานเขารู้ตัวว่าโดนหักหลังจึงมาขอโทษฉันที่ได้ล่วงเกินฟ่านปิงไปแล้ว จึงขอรับผิดชอบทุกอย่างแต่ฟ่านปิงปฎิเสธไปไม่ยอมแต่งและหมั้น จนเดือดร้อนให้ผู้ใหญ่บ้านมาพูดรวมทั้งแม่ของเฉินซานก็มาที่บ้านช่วยทำงานทุกวัน แต่จนตอนนี้แม้ว่าฟ่านปิงจะรับปากหมั้นหมายเอาไว้และยอมแต่ง แต่เฉินซานก็งานเข้าละเพราะฟ่านปิงก็ยังโกรธไม่หายแม้พูดก็ยังยากเลย":มู่หยางบอกเพื่อน

"อือฉันเข้าใจแล้วเพื่อนมีอะไรจะให้ช่วยก็บอได้เลยและฟ่านปิงฉันจะรับเป็นน้องสาวบุญธรรได้เพราะว่าฉันเป็นลูกชายคนเดียวจึงอยากมีน้องสาว ทั้งถูกชะตาเพราะว่าฟ่านปิงคือดาวนำโชคของฉันยังไงละสูตรอาหารที่อร่อยที่สุดเธอยังให้ฉันมาด้วยความเต็มใจเลยตกลงตามนี้นะเพื่อน" จื่อเซิ้นพูดเองคนเดียวมู่หยางยังไม่ได้รับปากเลยเฮ้อเพื่อนเขานี่จริงๆ

"เอาละที่ฉันมานี้เพื่อจะถามนายว่าจะรับซื้อกุ้งกับปลาไหมฉันจะหามาส่งให้นายทุกวันถ้าอยากได้เยอะนายต้องขับรถไปรับที่บ้านของฉันเองนะ" มู่หยางบอก

"เพราะว่าที่บ้านมีแค่จักรยานคงส่งให้นายทีละเยอะๆไม่ได้หรอกนะเพื่อน"

"รับสิก็เมนูนี้ที่ฟ่านปิงทำมันอร่อยมากและมันจะต้องขายดีเป็นอย่างมากนายพร้อมจะส่งวันไหนละฉันต้องการขายในวันพรุ่งนี้เลยตกลงไหม" จื่อเซิ้นถามเพื่อนรัก