Chapter 22 ภรรยาในทะเบียน2

"คนบ้า! " นารีพูดออกมาพร้อมกับเอามือลูบลงที่แก้มข้างซ้าย สัมผัสจากชายหนุ่ม ทำให้ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวขึ้นมาจนแดงระเรื่อ         

ก๊อก! ก๊อก! เสียงประตูดังขึ้น จากนั้นงามตาก็เดินเข้ามา พร้อมกับอุปกรณ์การแต่งหน้าทำผม        

"รอแป๊บหนึ่งนะงามตา" นารีพูดพร้อมกับหยิบชุดที่นักรบถือมาเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว สักพักเธอก็เรียกงามตาให้ตามเข้าไปด้านใน   นารีในชุดราตรีสีชมพูเปิดไหล่ เธอแต่งหน้ารองพื้นบางๆ พร้อมกับปัดบรัชออนไฮไลท์นิดหน่อย ใบหน้าของเธอก็สวยสดใส โดยไม่จำเป็นต้องแต่งแต้มอะไรให้มากมาย                

"คุณนารีสวยจังเลยค่ะ งามตาอิจฉาจัง แถมวันนี้จะได้ออกงานคู่คุณนักรบอีก" งามตาพูดออกมาพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ ไปให้นารี เพราะยังไงเธอก็คงไม่มีสิทธิ์เพ้อฝัน ที่จะได้เป็นนายหญิงของบ้านหลังนี้ แถมนารียังแสนดี ไม่เหมือนผู้หญิงหลายคน ที่เข้ามาหานักรบและมักจะทำตัวชูคอราวกับว่าเป็นบ้านของตน            

"ขอบใจมากนะงามตา มีอะไรก็ไปทำเถอะ" นารีพูดจบงามตาก็เดินออกจากห้องไป ก่อนจะมีเสียงคนเดินเข้ามาในห้อง ในขณะที่หญิงสาวนั้นกำลังสำรวจชุดที่ตัวเองสวมใส่ว่ามันโป๊โชว์ไหล่มากไปหรือเปล่า

"งามตา ชุดนี้นาว่ามันโป๊ไปว่าไหม" นารีพูดพร้อมกับหมุนตัวหันหน้ามา เมื่อเธอคิดว่าเป็นงามตา แต่แล้วภาพชายตรงหน้าก็ทำให้เธอนั้นถึงกับใจเต้นแรง เมื่อเขามีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบเอวเอาไว้     

"สวยมาก คุณรู้ตัวหรือเปล่านารี คุณไม่ต้องทำอะไรแค่อยู่เฉยๆ ก็ทำให้ผมนั้นอยากเดินเข้าใกล้ แทบจะอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว" นักรบพูดพร้อมกับฉายแววตาเจ้าเล่ห์ออกมา ก่อนจะค่อยๆ เดินเข้าไปหานารี ในขณะที่เธอนั้นยืนตัวแข็งทื่อ พร้อมกับเสียงหายใจถี่แรงขึ้นจนนักรบสัมผัสได้                                                       

"เอ่อ..ฉันจะไปรอข้างนอก" นารีพูดพร้อมกับรีบเดินออกมาจากห้องแต่งตัวอย่างลุกลี้ลุกลน จนนักรบฉีกยิ้มออกมา คืนนี้เขาจะไม่ปล่อยให้เธอลอยนวล มันถึงเวลาที่เธอนั้นควรทำหน้าที่ภรรยาให้สมบูรณ์แบบ ในทางพฤตินัยได้แล้ว เมื่อเขาปล่อยเวลาล่วงเลยให้เธอนั้นเป็นเพียงแค่ภรรยาในทางนิตินัยมานานหลายวัน จนนักรบมั่นใจว่าเธอนั้น จะต้องเต็มใจในการทำหน้าที่นี้ ด้วยการยินยอมพร้อมใจ ไม่มีการฝืนใจอย่างแน่นอน

เมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดเทียบในบริเวณโรงแรมหรู สถานที่จัดงานโปรโมตเครื่องเพชรกับคอลเลกชันใหม่ ที่ใครหลายคนต่างก็อยากเดินเข้าไปในงาน แต่หากไม่มีนามบัตรการ์ดเชิญ ก็ไม่สามารถเข้าไปข้างในได้ ส่วนมากคนที่มาร่วมงานในวันนี้จะมีแต่แขกวีไอพี เหล่าบรรดาแวดวงไฮโซเท่านั้น พร้อมกับการตรวจคนเข้าออกอย่างรัดกุม เพราะมีหน่วยรักษาความปลอดภัยทหารตำรวจเต็มไปหมด ทั้งหน้าทางเข้า ด้านนอกด้านใน รวมทั้งรอบๆ บริเวณงานด้วย                                                            

"อ้าว! ลงมาสิคุณ" ในขณะที่รถจอดสนิท แต่นารียังคงนั่งหายใจเข้าออกอย่างลึกๆ เพราะทำตัวไม่ถูกกับการที่จะต้องไปพบปะกับผู้คน ซึ่งล้วนมีแต่แขกที่เธอนั้นไม่เคยคาดคิดมาว่าจะได้พบเจอ แน่นอนข้างในก็มีแต่ผู้หญิงสวยๆ ที่ขุดเอาทุกอย่างมาโชว์ และเธอนั้นคงเทียบไม่ติดเลยสักนิด เมื่อคิดได้ดังนั้นก็ทำให้นารีถึงกับถอนหายใจออกมาเสียงดังอีกครั้ง               

"คุณนักรบ ฉันขอเปลี่ยนใจกลับบ้านได้ไหม สู้อยู่บ้านทำงานในครัว ยังสบายใจกว่ามางานแบบนี้" นารีพูดออกมาพร้อมกับใบหน้าที่เป็นกังวล แต่นักรบกับคิดว่า เธอนั้นควรแก่คุณค่าในงานนี้มากกว่าใครๆ            

"คุณนารี ลงมาอย่าดื้อ หรือว่าอยากให้ผมอุ้มเข้าไปในงาน" นักรบพูดพร้อมกับแกล้งทำท่าทางโน้มตัวเข้าไปหานารี เพื่อจะอุ้มเธอออกมาจากรถ                                                                                                                               

"ไม่ต้อง! ฉันเดินเข้าไปเองได้ เผด็จการเอาแต่ใจ คอยดูนะ ฉันจะทำให้คุณขายหน้าคนในงาน แล้วอย่าหาว่าไม่เตือน ชิ! " นารีพูดพร้อมกับทำท่าทางกระฟัดกระเฟียดลงมาจากรถ ก่อนจะทำหน้าเชิดๆ ใส่นักรบ แต่ชายหนุ่มกลับฉีกยิ้มที่มุมปากออกมาอย่างชอบใจ                                                               

"เอามือมาแล้วคล้องแขนผมเอาไว้ ไม่ต้องกลัวหรอกนารี มีแต่คนจะอิจฉาที่คุณได้สามีหล่อ เท่สมาร์ตอย่างผมไปครอบครอง" นักรบพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ทะเล้น จนนารีทำตาขวางใส่อย่างไม่พอใจ ทั้งที่ลึกๆ ภายในใจของเธอนั้น แอบชอบในสิ่งที่นักรบพูดออกมา เมื่อสักครู่อยู่ไม่น้อย                                                            

"ไปได้แล้วพูดมากจัง แล้วก็ไม่ต้องไปพูดให้ใครเขาฟังล่ะ เรื่องที่ฉันเป็นภรรยาของคุณ" นารีพูดพร้อมกับเอามือคล้องลงไป ที่แขนของนักรบ เมื่อเธอนั้นจำใจต้องมางานนี้ แกมถูกบังคับ                                   

"คืนนี้จะจัดให้พูดไม่ได้เลยคอยดู แล้วจะประกาศให้คนทั้งโลกได้รู้ว่าคุณคือภรรยาของผม จบนะครับคุณนารี" นักรบพูดออกมา ในขณะที่ทั้งสองกำลังจะเดินเข้าไปในงาน โดยมีหน่วยรักษาความปลอดภัยอยู่หน้าประตูเต็มไปหมด จึงทำให้นารีนั้นทำได้เพียงแค่ใช้สายตามองเขาออกไปอย่างไม่ชอบใจในสิ่งที่นักรบพูด             

เมื่อนักรบเดินควงคู่มากับนารี ทุกคนต่างจับจ้องมองมาที่เขาและเธอเป็นตาเดียว หนึ่งในนั้นคือรวีที่กำลังกำมือแน่น พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อระงับความโกรธและริษยาในตัวของนารี                             

"ขอขออนุญาตถ่ายรูปหน่อยนะคะคุณอาร์มันโด้ และพวกเราขอสัมภาษณ์สักครู่ได้ไหมครับ" นักข่าวคนหนึ่งเดินตรงมาที่คุณทั้งคู่ ทำให้เจสันรีบเดินเข้ามาอย่างเร็วไว                                                                           

"เอ่อ..ขอโทษนะครับใกล้ถึงเวลาแล้ว เดี๋ยวทางเราจะจัดสรรเวลาให้นักข่าวได้สัมภาษณ์ คุณอาร์มันโด้อย่างแน่นอนครับ" คำพูดของเจสันทำให้นักข่าวคนนั้นถอยหลังกลับไปนั่งประจำที่ แต่พวกเขาก็ได้ถ่ายภาพนักรบและนารีเก็บเอาไว้เรียบร้อยแล้ว                                                                      

จากนั้นนักรบพานารีไปแนะนำ ให้กับแขกคนสำคัญของเขาได้รู้จักกัฐหญิงสาวในฐานะภรรยาของเขาอย่างเป็นทางการ คุณหญิงคุณนายต่างชื่นชมและชื่นชอบในตัวของนารี ที่มีกิริยาวาจาเรียบร้อย    "ไม่นึกว่าบ้านกสิเทพจะมีลูกสาวคนเล็กอีกคน ทำไมถึงได้แตกต่างกันถึงเพียงนี้ คุณอาร์มันโด้ตาถึงจังเลยนะคะเนี่ย" นั่นคือเสียงของคุณหญิงไพลิน ที่เป็นลูกค้ารายใหญ่ของชายหนุ่มอีกคน และนางก็รู้จักรวีพี่สาวของนารีที่แต่งตัวเปรี้ยว เดินเฉิดฉายไปทั่วงาน                                            

"สวัสดีค่ะคุณอาร์มันโด้ ว้าว! วันนี้นางซินมาออกงานด้วย ต้องกลับก่อนเที่ยงคืนไหมเนี่ย" รวีพูดออกมาพร้อมกับหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ                                                                                                               

"สวัสดีค่ะพี่รวี ทุกคนที่บ้านสบายดีกันนะคะ" นารีเอ่ยถามออกไปเพราะความห่วงใยจากใจของเธอ แต่พี่สาวกลับคิดว่านารีนั้นกำลังพูดจาประชดประชัน

"แหม! ใครจะไปอยู่สนุกสุขสบายเท่าน้องได้ ไปอยู่ที่บ้านคุณอาร์มันโด้ หล่อนคงไม่ต้องทำอะไรสินะ" รวียังคงพูดจาถากถางนารี ทั้งที่เสื้อผ้าอาภรณ์เครื่องประดับที่สวมมาใส่นั้น ล้วนมาจากเงินที่อาร์มันโด้ใช้เป็นข้อแลกเปลี่ยนแลกกับนารี                                                                                 

"นารี! .." เสียงทุ้มของชายหนุ่มที่คุ้นเคยดังขึ้น ทำให้นารีหันไปมองทางต้นเสียง                             

"ขอเชิญคุณอาร์มันโด้ ขึ้นมากล่าวอะไรสักเล็กน้อย กับแขกผู้มีเกียรติทุกท่านด้วยนะครับ เชิญครับ" คำเชื้อเชิญจากพิธีกรบนเวที ทำให้ชายหนุ่มนั้นตัดสินใจรีบเดินออกไป ทั้งที่เขายังสงสัยว่าผู้ชายที่เรียกนารีเป็นใคร ทำไมดูท่าทางเหมือนกับสนิทสนมกัน โดยลืมนึกไปว่าเขาไม่ควรปล่อยให้นารีอยู่ตามลำพังแบบนั้น ทั้งที่เธอไม่รู้จักใครในงานนี้ นอกจากบอดาและพี่สาว ที่เกลียดเธอเข้าไส้