LOGINShare
บทที่ 5: การกลับมาของ "ลุงกอริลลา"
Last Updated:
2025-10-11 10:48:31“เอาคืนมา” ชายหนุ่มคนนั้นตะโกนดังสั่น
แต่กรรณอาศัยจังหวะรีบวิ่งออกมาพร้อมกับวิ่งหลบออกมา ในขณะที่ชายหนุ่มคนนั้นวิ่งตามมาอย่างกระชั้นชิด พร้อมด้วย ตาลุงกอริลลา กรรณรีบอาศัยจังหวะตอนนั้นตรงไปยังน้ำพุพร้อมกับ โยนกล้องถ่ายรูปลงไปในน้ำ “แกนะแก” ชายหนุ่มคนนั้นคำราม “อย่าทำอะไรเด็กคนนั้น ไม่งั้นเรื่องไม่จบง่ายๆ แน่ ใช่ไหมครับคุณตี๋” ลุงกอริลลา เข้ามาขวาง ทำให้ชายหนุ่มคนนั้นรีบวิ่งออกไป “ขอบใจนะที่ช่วย” นพสูรย์เอ่ยขอบคุณ “ก็ยังดีที่มีมารยาทนะ ลุงกอริลลา” ทำเอานพสูรย์ไปไม่ถูกเลย “นี่เธอยังเรียกฉันว่า ลุงกอริลลา อยู่หรอ” “ก็มันเหมือนจริงๆ นี่นา” กรรณเอ่ยอธิบายเพราะว่าตัวของนพสูรย์นั้นตัวใหญ่ แถมมีกล้าม หน้าตาดูภูมิฐาน ถึงแม้ชายหนุ่มจะผิวขาวและหน้าตาตี๋ “ไม่เจอกันหลายเดือน สวยขึ้นนะ” นพสูรย์ออกปากชม ทำเอากรรณไปไม่เป็นเลยทีเดียว “ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีเลยที่ผู้จัดการของลุงอ่ะ ทำให้ฉันกลับไปที่ยิมไม่ได้แล้ว” กรรณโวยวายกลับ กลบเกลื่อนอาการเขิน “ก็เธอทำร้ายร่างกายฉันก่อน ฉันไม่ได้เริ่มนะ” ไม่ทันที่กรรณจะตอบอะไร เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น กันยาบอกว่าซื้อของเสร็จแล้วหากรรณไม่เจอ กรรณจึงรีบตรงไปหาน้องสาวเธอทันที “เดี๋ยว เธอยังไม่ได้บอกชื่อฉันเลยนะ” นพสูรย์ตะโกนถามตามหลัง แต่กรรณก็ไม่คิดที่จะหันหน้าไปตอบ รีบวิ่งหนีหายไปทันที วันนี้เป็นอีกวันนึงของการเรียนหนังสือ กรรณ กะทิ และลูกไม้ จึงแยกย้ายกันกลับบ้าน พร้อมเจอกันพรุ่งนี้ ระหว่างทางที่กรรณกำลังจะเดินขึ้นรถไฟฟ้า กรรณเองก้มหน้าถามส่งข้อความถึงกันยาว่าเป็นยังไง เดินทางกลับคอนโดหรือยัง “ไง จะไปไหน” กรรณเงยหน้าขึ้นมองตามเสียง สายตาพบกับชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ซึ่งนั่นก็คือ นพสูรย์ กรรณจึงเลือกที่จะไม่ตอบ เพราะคิดว่าอีกฝ่ายต้องการหาเรื่องยั่วยวนโมโหเท่านั้น “เดี๋ยวสิเธอ” นพสูรย์รีบคว้าแขนอีกฝ่ายเดี๋ยวทันที ในขณะที่กรรณเองก็จ้องหน้าชายหนุ่มกลับด้วยความสงสัย “นี่ฉันทักเธอนะ” นพสูรย์ทวน “แล้วลุงมีอะไร ถ้าไม่มีอะไร จะยั่วโมโหฉัน ฉันไม่มีเวลาหรอกนะ จะรีบกลับบ้าน น้องสาวฉันรออยู่” กรรณตอบกลับด้วยความจำยอม “เออออ ฉันขอเบอร์ติดต่อเธอได้มั้ย” “เอาไปทำไมลุง” กรรรณเอ่ยอย่างไม่เชื่อหู “เผื่อฉันจะเอาเรื่องนายตี๋ ฉันจะได้เป็นพยานให้ฉันไง” นพสูรย์อธิบาย “ตี๋ ใครอะ” “คือนักข่าวที่แอบตามถ่ายรูปฉันไง” ด้วยความจำยอมทำให้กรรณ ให้เบอร์ให้ Line กับชายหนุ่มไป “แค่นี้ใช่ไหม ไปละลุง” กรรณตอบกลับ “เดี๋ยวสิ” นพสูยร์ร้องเสียงดัง แต่ไม่ทัน สาวทรานรีบวิ่งขึ้นสถานีรถไฟฟ้าไปเสียแล้ว “เร็วซะมัด” ชายหนุ่มพูดพร้อมส่ายหน้า “กรรณ ฉันได้เรื่องละแก” กะทิ โทรศัพท์หากรรณ กลางคืน “เรื่องอะไร กะทิ” กรรณถามด้วยความสงสัย “ก็ฉันสามารถสืบค้นจนเจอแล้วนะสิ ว่า Gossip Boy อีนักข่าวนิรนามคนนี้ คือ นายตี๋ เดี๋ยวฉันส่งรูปไปให้” จากนั้นกะทิ ก็ส่งรูปเข้า Line ของกะทิ “เฮ้ย นี่มัน ไอ้นักข่าวแอบถ่าย อีตาลุงกอริลลา นี่” “นี่ใครอะ ลุงกอริลลา” กะทิถามด้วยความสงสัย “อีตานพสูรย์ ไง” “นี่แกรู้จักพี่นพด้วย เค้าดังนะแก” “หรอ ฉันไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ ยังไงก็ขอบใจแกมากนะที่ลำบากสืบหาจนเจอ Gossip Boy อีนักข่าวนิรนามคนนี้” “ไม่เป็นไรหรอ” หลังจากนั้นสองสาวก็เอ่ยลากัน รุ่งเช้ากรรณจึงรีบต่อสายหานพสูรย์โดยทันที เวลานั้นนพสูรย์เองก็กำลังซ้อมบท เตรียมเข้าฉากอยู่ หลังจากถ่ายทำข้ามวันข้ามคืน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น “สวัสดีครับ” นพสูรย์เอ่ยทักทาย “ฉันเอง ลุง” “ใครอะ ให้เรียก น้องหมวย น้องคนสวย” นพสูรย์พูดด้วยน้ำเสียงยั่วโมโห “ฉันชื่อกรรณ ลุง” กรรณเอ่ยตอบ “กรรณ ที่แปลว่าหูอะนะ” “ใช่” “ส่วนฉันชื่อนพสูรย์ เรียกนพก็ได้ มีอะไรถึงโทรหาฉันได้” “ฉันจะบอกว่าสืบๆ ได้ละว่า นายตี๋ที่แอบตามลุงอยู่ คือ Gossip Boy นามปากกานักข่าวที่เขียนแฉดารานักแสดงให้เสียหายบ่อยๆ” “นี่เธอสืบเองเลยหรอ” นพสูรย์เอ่ยอย่างไม่น่าเชื่อ “ป่าว เพื่อนฉันช่วยสืบ” “ถ้าอย่างงั้นเธอเอาหลักฐานทั้งหมด มาเจอฉันหน่อย” “ลุงจะนัดฉันหรอ ฉันนึกว่าลุงติดถ่ายละคร ไม่มีเวลาว่างซะอีก” “เอาน่า มาเจอฉัน เดี๋ยวฉันส่งโลเคชั่นไปให้” “นพ เตรียมเข้าฉากค่ะ” เสียงเรียกจากทีมงาน “ครับ พี่จูน” “เท่านี้นะ เจอกัน อย่าเบี้ยว” นพสูรย์ออกคำสั่ง อย่างเผด็จการ “เดี๋ยวสิ ลุง ฉันยังไม่ได้ตอบตกลงเลย” แต่ไม่ทันเสียแล้วสายถูกตัดไปเสียก่อน หลังจากนั้นประมาณหนึ่งอาทิตย์ นพสูรย์ ส่งรายละเอียดบอกวันเวลาที่นัดหมายแก่หญิงสาว ตัวของกรรณเองก็ไม่อยากจะเจอดารานักแสดงหนุ่มเท่าไหร่เนื่องจากไม่ค่อยสบอารมณ์เวลาอยู่กับชายหนุ่มผู้สูงวัยกว่า ชายหนุ่มนัดเจอหญิงสาวที่ร้าน Momo Paradise ร้านสุกี้ชาบูญี่ปุ่นแบบดังเดิม ตัวของกรรณเองก็เคยได้ยินชื่อเสียงร้านนี้มานาน เห็นนักชิมอาหารมารีวิวร้านนี้มากมาย แล้วก็มีดราม่าเรื่องน้ำซุปเค็มเกินไปอยู่ช่วงก่อน แต่จากที่กรรณเคยศึกษามา น้ำซุปสุกี้ยากี้ญี่ปุ่น น้ำสีดำจะมีรสชาติเค็มซึ่งเปรียบเหมือนน้ำซอสอยู่แล้ว ให้ทานกับไข่สดซึ่งจะช่วยทำให้ดับความร้อนและทำให้รสชาติกลมกล่อมมากขึ้น “นั่งเลย ยังไงวันนี้ก็เต็มที่เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ ฉันเลี้ยงเอง” นพสูรย์ จัดแจงที่นั่งพร้อมกับหยิบเมนูขึ้นมาสั่ง “รับเป็นน้ำซุปอะไรดีคะ” พนักงานร้านเอ่ยถาม “ฉันว่าน้ำซุปชาบูกับน้ำซุปสุกี้ยากี้ เธอคิดว่าไง” นพสูรย์ออกเสนอไอเดียความคิดเห็น “ก็ดี ลุงมาที่นี่ก็ต้องกินน้ำซุปใสกับซุปดำสิ” กรรณ เอ่ยเห็นด้วย “งั้นเอาน้ำซุปชาบูกับน้ำซุปสุกี้ยากี้ครับ” “เธอล่ะ ทานเนื้อไหม ที่นี่เนื้อญี่ปุ่นดีมากเลยนะ” นพสูรย์หันมาสั่งอาหารพร้อมกับหันมาถามหญิงสาวกลับ “ฉันทานได้ทุกอย่าง อยู่ที่เชียงใหม่ พ่อฉันยังเคยเอาเนื้อควายมาให้ฉันกินเลย แค่นี้ไม่เป็นปัญหาหรอก” กรรณตอบกลับ “เธอเป็นคนเชียงใหม่หรอ” นพสูรย์พูดในขณะที่ตัวเขาก็เป็นคนจังหวัดพะเยา ภาคเหนือเหมือนกัน “บ้านฉันนะอยู่นอกอำเภอเมือง เป็นสวนเป็นไร่นะ” หลังจากนั้นทั้งสองก็เริ่มทานอาหารที่สั่งมา กรรณได้ชิมทุกอย่างจนสีหน้าออกถึงความอร่อย “อร่อยใช่ไหม รู้สึกว่าฉันจะเลือกร้านไม่ผิดใช่” นพสูรย์เอ่ยถามพร้อมส่งรอยยิ้ม “อร่อยมากเลย” กรรณเริ่มรู้สึกว่า เผลอยิ้มให้อีตาลุงกอริลลาทำไม ก้มหน้าก้มตาทานอาหารต่อจนหมดแผงยังสั่งเพิ่มอีกต่างหาก นพสูรย์: จะว่าไปอีเด็กนี่ก็สนุกดีแฮะ หน้าตาหมวยตาเล็กแบบสาวหมวย ผิวขาวจัดตามแบบฉบับคนเหนือ แถมมีรูปร่างสูงระหง เมื่อเทียบกับผู้หญิงทั่วไป “นี่ฉันลืมไปเลย ไหนฉันขอดูหลักฐานที่เธอไปสืบมาหน่อยสิ” นพสูรย์เอ่ยถามก่อนที่กรรณจะส่งส่งเอกสารให้ชายหนุ่มดู เมื่อชายหนุ่มเปิดดูก็พบถึงรายละเอียดของไอดีการเจาะเข้าระบบต่างๆ “นี่เธอไปเอาข้อมูลนี้มาจากไหน” “เพื่อนฉันหามานาน ลุงเป็นไง ใช้ได้ไหม” “ดี เดี๋ยวได้หลักฐานชิ้นสำคัญละ ว่าแต่ ทำไมเธอถึงตัดสินใจช่วยฉัน” นพสูรย์ออกปากถามด้วยความอยากรู้ “ก็นักข่าวนักข่าวชื่อ Gossip Boy เขียนข่าวทำให้น้องแดนนี่ ว่าเล่นยา ทำน้องเขาเสียหายมาก” “อ่อ นี่เธอทำทั้งหมดเพื่อช่วยแดนนี่ นึกว่าหวังดีกับฉัน” นพสูรย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงติดหงุดหงิด “ฝันไปเถอะลุง ก็สงสารน้องเขายังเด็กอยู่แท้ๆ เพิ่งเข้าวงการมา เจอข่าวแย่ๆ ซะละ” กรรณตอบอย่างทันควัน “กินต่อ กินต่อ เย็นหมดละ” นพสูรย์ตอบอย่างไล่ๆ “อะไรของลุงนี่” จากนั้นทั้งสองก็ทะเลาะกันไม่หยุดไม่หย่อน หลังจากนั้นทั้งสองก็เดินทางออกจากร้าน “เธอจะกลับยังไงอ่ะ ให้ฉันไปส่งไหม” นพสูรย์เอ่ยถาม “นี่ฉันมาเดทกับลุงยังไง กลับเองได้ ทำเหมือนเรามาเดทกัน” กรรณโวยวาย แต่ในใจถึงก็แอบรู้สึกแปลกๆ “ก็คิดว่ามาเดทกับฉันสิ มีผู้หญิงมากมายอยากเดทกับฉันนะ” นพสูรย์พูดด้วยน้ำเสียงกรุ้มกริ่มพร้อมยื่นหน้ามามองหญิงสาว “ไม่เอาด้วยหรอกลุง” ทันใดนั้นมอเตอร์ไซค์ก็ขับขึ้นมาเฉี่ยวตัดหน้ากรรณจนทำให้เธอเสียหลัก ในขณะที่นพสูรย์เองรีบคว้าตัวกรรณเอาไว้เพื่อไม่ให้ได้รับอันตราย จนทำให้ทั้งสองได้ มองหน้ากันในระยะประชิด แม้แต่เสียงหัวใจทั้งนพสูรย์และกรรณก็ได้ยินเสียงหัวใจเต้นของกันและกัน ในใจของนพสูรย์เองก็รู้สึกแปลกประหลาด ยิ่งมองใบหน้าของสาวประเภทสองตรงหน้าบวกกับริมฝีปากนั้นที่ดูแล้วดูเหมือนไม่น่าจะทานลิปสติกหรืออะไรไม่ถูกปรุงแต่งมากนะ ทำให้ชายหนุ่มอยากจะลิ้มลอง จน ปากทั้งคู่ประกบกัน ตัวของกรรณเองตกใจในนาทีแรก แทนที่ตัวเองจะขัดขืนกลับพร้อมกับเอามือยกขึ้นและ คล้องคอนักแสดงหนุ่มเอาไว้ หัวใจเต้นตูมตาม ราวกับตีกลอง โดยที่ทั้งสองคนไม่รู้เลยว่ากำลังถูกจับจ้องสายตาของนักข่าวหนุ่มที่กำลังบันทึกภาพทั้งสองคนอยู่
Latest chapter
ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์ บทที่ 18: วันแห่งความสำเร็จ และรสชาติแห่งความรักที่หอมหวาน
สามปีต่อมา...ผ่านไปอย่างรวดเร็วนับจากวันที่ นพสูรย์ สวมแหวนให้กรรณ ชีวิตของทั้งคู่เข้าสู่ช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความสุข ความมั่นคง และการวางแผนสำหรับอนาคตที่กำลังจะมาถึง ทั้งคู่กำลังเตรียมงานแต่งงานอย่างเงียบ ๆ ควบคู่ไปกับการทำภารกิจสุดท้ายของ กรรณ คือการเรียนจบคณะบริหารธุรกิจวันนี้คือวันสำคัญยิ่งในชีวิตของกรรณ—วันรับปริญญาบัตร คณะบริหารธุรกิจ ณ หอประชุมใหญ่ของมหาวิทยาลัยชื่อดัง แสงแดดยามบ่ายสาดส่องกระทบชุดครุยสีดำขลิบทองของเธอ กรรณยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มคนที่รักเธอที่สุด หัวใจของเธอพองโตด้วยความภาคภูมิใจรอบตัวเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่นของครอบครัวและเพื่อนสนิทที่เดินทางมาแสดงความยินดี“ถ่ายรูปกลุ่มกันก่อนเลยค่ะ! กะทิอยากได้รูปครอบครัวใหญ่แบบเต็ม ๆ!” กะทิ ผู้เป็นเพื่อนรักสนิทและเป็นผู้ช่วยคนสำคัญของกรรณกล่าวอย่างตื่นเต้น มือของเธอกำช่อดอกกุหลาบสีชมพูช่อใหญ่ที่จัดให้กรรณเองกับมือลูกไม้ เพื่อนรักอีกคน ซึ่งวันนี้แต่งตัวมาในชุดที่ดูดีเป็นพิเศษ ยืนอยู่ข้างกะทิและยิ้มอย่างยินดี “วันนี้แกสวยมากเลยนะกรรณ! เก่งที่สุด!”นพสูรย์ เจ้าบ่าวในอนาคตของกรรณ ยืนอยู่ข้างเธอในชุดสูทสีเทาอ่อน ดูโดดเด่นและส
ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์ บทที่ 17: คำตอบแห่งรักและหมากฝรั่งสีขาว
แสงอรุณยามเช้าสาดส่องลอดผ้าม่านเนื้อดีเข้ามาใน ห้องนอนใหญ่ ของ นพสูรย์ ละเลียดไปบนผิวเปลือยเปล่า สร้างบรรยากาศที่อบอุ่นจนแทบจะกลืนกินทุกสิ่ง กรรณ ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดที่เธอรู้สึกว่าปลอดภัยและเป็นของเธออย่างสมบูรณ์ ความรู้สึกอิ่มเอมใจจากค่ำคืนที่ผ่านมายังคงซึมซาบอยู่ในทุกอณูของร่างกาย ทำให้หัวใจเต้นเป็นจังหวะแห่งความสุขนพสูรย์ลืมตาขึ้นมาอย่างเชื่องช้า ดวงตาคมกริบของเขามีประกายแห่งความรักและความเสน่หาที่ไม่อาจปกปิด เขาใช้ปลายนิ้วที่ยังคงสั่นเทาเล็กน้อยเกลี่ยเส้นผมสีดำขลับที่ปรกใบหน้าสวยหวานของเธอออกอย่างอ่อนโยน“ตื่นแล้วเหรอ เจ้าหญิง ของฉัน” เขาพึมพำด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าและเต็มไปด้วยความเสน่หา รอยยิ้มของเขาทำให้ดวงตาโค้งลงอย่างอบอุ่นกรรณซบหน้าลงกับแผงอกที่แข็งแกร่งของเขา สูดดมกลิ่นกายที่คุ้นเคย “ค่ะ... ฉันรู้สึกเหมือนกำลังฝันไปเลย เหมือนกำลังอยู่ในเทพนิยาย”“นี่ไม่ใช่ความฝัน ที่รัก” นพสูรย์กระชับอ้อมแขนรอบเอวบางของเธอแน่นขึ้น ราวกับต้องการตอกย้ำความจริง “นี่คือความจริงของเรา... ความจริงที่ฉันเฝ้ารอมานานแสนนาน”หมากฝรั่งกับการสารภาพรัก: สัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์นพสูรย์ยันตัวขึ้น
ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์ บทที่ 16: ปีกที่สมบูรณ์และพายุที่คลี่คลาย
สองเดือนต่อมา ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง ความสัมพันธ์ระหว่าง กรรณ และ คุณมาลี ผู้เป็นแม่แท้ ๆ รวมถึง กันยา น้องสาว ก็แน่นแฟ้นขึ้นอย่างรวดเร็ว คุณมาลีเต็มใจที่จะชดเชยเวลาที่สูญเสียไปทั้งหมดวันหนึ่ง คุณมาลีชวนกรรณไปที่คลินิกศัลยกรรมชื่อดังแห่งหนึ่ง“ไหนบอกว่าจะพามาเดินเล่นคะคุณแม่” กรรณถามอย่างสงสัยคุณมาลีจับมือกรรณอย่างอ่อนโยน “วันนี้แม่มีของขวัญให้ลูก... เป็นของขวัญที่แม่รู้ว่าลูกอยากได้มาตลอด”กรรณเบิกตากว้าง เมื่อคุณมาลีแนะนำให้เธอรู้จักกับศัลยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ และเริ่มอธิบายถึงการผ่าตัด เสริมหน้าอก และขั้นตอนของการ ผ่าตัดแปลงเพศ ที่ทันสมัยที่สุด“แม่จะทำให้ลูกได้เป็นผู้หญิงอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด... ทั้งร่างกายและจิตใจ” คุณมาลีกล่าวด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรัก “นี่คือสิ่งที่แม่ควรจะทำให้ลูกนานแล้ว”น้ำตาของกรรณไหลอาบแก้มด้วยความตื้นตัน สิ่งที่เธอใฝ่ฝันมาตลอดชีวิตกำลังจะเป็นจริงด้วยมือของแม่แท้ ๆ ที่เพิ่งค้นพบกัน“ขอบคุณค่ะคุณแม่... ขอบคุณจริงๆ ค่ะ” กรรณโผเข้ากอดมารดาอย่างแน่นหนา ความรู้สึกของการได้รับการยอมรับอย่างแท้จริงเติมเต็มทุกช่องว่างในหัวใจไม่นานหลังจากนั้น กรรณ
ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์ บทที่ 15: ความจริงที่เปิดเผย ณ งานวันเกิด
หนึ่งสัปดาห์หลังจากการเปิดตัวความสัมพันธ์อย่างกล้าหาญ กรรณ ต้องไปร่วมงานอีเวนต์วันเกิดของ น้องเขตแดน ลูกชายคนเล็กของเพื่อนสนิทในวงการของ นพสูรย์ แม้ว่านพสูรย์จะอาการดีขึ้นมากจนออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว แต่ก็ยังพักฟื้นอยู่ที่บ้าน และให้กรรณไปร่วมงานพร้อมกับ ลูกไม้ และ กะทิ เพื่อแสดงความสัมพันธ์ที่แน่วแน่ขณะเดินทางในรถ กันยา น้องสาวก็โทรมาให้กำลังใจอย่างต่อเนื่อง แต่สีหน้าของกรรณยังคงมีความกังวลฉายชัด“แกอย่าไปคิดมากนะ กรรณ” ลูกไม้ตบบ่าเพื่อนเบาๆ “พ่อแกจะว่าอะไรก็ช่างเถอะ ตอนนี้แกมี คุณนพสูรย์ และ คุณหญิงฤดี หนุนหลังแล้วนะ”“นั่นสิ กรรณ” กะทิเสริม “เรามาฉลองให้เขตแดนกันเถอะ อย่าให้คำพูดของคนใจร้ายมาทำลายวันดีๆ ของแก”กรรณพยักหน้า พยายามยิ้ม แต่ความกลัวที่จะต้องเผชิญหน้ากับ พ่อเลี้ยงนล ยังคงกัดกินหัวใจเธอเมื่อกรรณ ลูกไม้ และกะทิเดินทางมาถึงงานวันเกิดที่จัดขึ้นอย่างหรูหราที่บ้านหลังใหญ่ของเจ้าภาพ พ่อเลี้ยงนลก็ปรากฏตัวขึ้นทันที เขาคงทราบล่วงหน้าว่ากรรณจะมา และตั้งใจมาเพื่อสร้างความวุ่นวาย“คิดจะมาแสดงความสวยงามเพื่อโปรโมตตัวเองอีกแล้วเหรอ ไอ้กรรณ” พ่อเลี้ยงนลเดินตรงเข้ามาหาเธอทันที สีห
ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์ บทที่ 14: ศูนย์บัญชาการรับมือพายุสื่อ
เช้าวันรุ่งขึ้น บ้านสไตล์ลอฟต์ของ นพสูรย์ กลายเป็นศูนย์บัญชาการชั่วคราว มีเพียง นพสูรย์ (ที่ยังมีร่องรอยบาดเจ็บเล็กน้อย), กรรณ, และ พี่อู๊ด เท่านั้นที่อยู่ร่วมกัน พี่อู๊ดวางเอกสารและกราฟวิเคราะห์กระแสข่าวอย่างเคร่งเครียดบนโต๊ะกลางห้อง“ข่าวโจมตีหนักมาก นพ” พี่อู๊ดเปิดฉาก “Gossip Boy มันเขียนเหมือนถูกจ้างมาให้ฆ่ามึงเลย ทั้งเรื่องภาพลักษณ์ การถอนตัวของสปอนเซอร์ และโดยเฉพาะการขุดคุ้ยเรื่องครอบครัวของ น้องกรรณ”กรรณกำมือแน่นด้วยความรู้สึกผิด นพสูรย์รีบจับมือเธอไว้เพื่อส่งกำลังใจ“แผนของผมครับพี่” นพสูรย์พูดอย่างหนักแน่น “เราจะไม่หนี และจะไม่ตอบโต้ด้วยความโกรธ เราจะสู้ด้วย ความจริงใจ และ ความรัก”พี่อู๊ดพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ดี! พี่ก็คิดแบบนั้น เราจะไม่จัดแถลงข่าว แต่เราจะปล่อย วิดีโอสัมภาษณ์แบบควบคุม”กลยุทธ์ "ความจริงจากหัวใจ"พี่อู๊ดอธิบายแผนการของตนเองอย่างละเอียด โดยมีใจความสำคัญคือการใช้ 'วิกฤต' เป็น 'โอกาส'1. จุดเปลี่ยนจากอุบัติเหตุ: ใช้ฉากเหตุการณ์รถชนเป็นจุดศูนย์กลางของการสื่อสาร เพื่อแสดงให้เห็นว่าความรักของทั้งคู่ไม่ใช่เรื่องฉาบฉวย แต่เป็นความผูกพันระดับชีวิต โดยเน้นย้ำ
ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์ บทที่ 13: เครือญาติและคำอวยพร
ห้องพักผู้ป่วยพิเศษของ นพสูรย์ ดูหรูหราผิดกับห้องพักผู้ป่วยทั่วไป แต่มันกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกอบอุ่นจากการดูแลของ กรรณ ที่ไม่ยอมห่างไปไหนขณะที่กรรณกำลังปอกผลไม้ให้เขาอยู่ ก็มีเสียงเคาะประตูที่มาพร้อมกับร่างของคนสองคน คือ คุณหญิงฤดี มารดาของนพสูรย์ และ ท่าน ส.ส. บิดาของเขา โดยมี พี่อู๊ด ผู้จัดการส่วนตัวของนพสูรย์เดินนำหน้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“นพ! ลูกแม่! เกิดเรื่องแบบนี้ทำไมไม่รีบบอกแม่!” คุณหญิงฤดีรีบเดินเข้าไปที่เตียงด้วยความเป็นห่วงสุดขีด เธอจับมือลูกชายพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อคลอ“ผมสบายดีครับแม่” นพสูรย์ตอบด้วยรอยยิ้มอย่างอ่อนโยน ก่อนจะหันไปมองกรรณที่ยืนอยู่ห่าง ๆ ด้วยความเกรงใจ “แม่ครับ... นี่ กรรณ ครับ”คุณหญิงฤดีหันไปมองกรรณอย่างพิจารณา ตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า ก่อนจะหันมามองนพสูรย์อย่างสับสนและตำหนิเล็กน้อย ส่วนท่าน ส.ส. พยักหน้าให้กรรณอย่างสุภาพ แต่ก็มีแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม“อู๊ด! แกปล่อยให้เรื่องบ้าอะไรมันเกิดขึ้นได้ยังไง!” คุณหญิงฤดีหันไปตวาดใส่ผู้จัดการส่วนตัวด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด “ลูกพี่ลูกน้องของฉัน! เธอรู้ไหมว่าการที่นพขับรถหนีออกมาเพราะเรื่องผู้หญิงมันจะกระทบงานข
You may also like
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย604.2K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก51.3K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.31.4K viewsคลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn30.2K viewsหมอร้ายคลั่งรัก ยัยแฟนเก่า
ชาไทยเย็น14.3K viewsเอาคืนครูพละ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.3K viewsเมียชังผู้กองแสนร้าย
นามปากกาดาวเหนือ2.8K viewsBad Tiger เดิมพันรักสุดร้าย
Re-match I รีแมทช์1.2K views
