ตอนที่ 12 อำนาจบนเกาะ

สามสัปดาห์ของการฝึกงานของจารวีดำเนินไปภายใต้ความตึงเครียด เธอทำงานอย่างหนักเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับเขา

แต่เมฆินทร์ก็หาเรื่องเรียกเธอเข้าห้องเพื่อบทเรียนส่วนตัวที่เต็มไปด้วยการคุกคามทางอารมณ์อยู่เสมอ

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการทำงานในสัปดาห์ที่สาม ทีมงานฝ่ายกลยุทธ์เพิ่งเสร็จสิ้นการประชุมประจำสัปดาห์

การประชุมและโปรเจ็กต์รีสอร์ท

เมฆินทร์นั่งเป็นประธานการประชุมด้วยท่าที สุขุมและเปี่ยมอำนาจ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ แต่ดวงตาคมกริบนั้นกลับแอบมองไปที่หญิงสาวเป็นครั้งคราว ซึ่งนั่งก้มหน้าจดบันทึกอย่างตั้งใจอยู่มุมหนึ่งของโต๊ะ

"สรุปคือโครงการที่ทางบริษัทเราจะเข้าไปรีแบรนด์และโปรโมตรีสอร์ทที่เกาะล้าน จะต้องเริ่มลงพื้นที่จริงแล้ว"

เมฆินทร์ประกาศเสียงดังฟังชัด

พนักงานทุกคนเริ่มปรึกษาหารือกันอย่างตื่นเต้น เพราะถือเป็นโปรเจ็กต์ใหญ่ที่ต้องเดินทาง

"โปรเจ็กต์นี้เป็นงานเร่งด่วน ทีมงานหลักจะต้องลงพื้นที่ทันทีในวันจันทร์หน้าและจะต้องค้างคืน ที่รีสอร์ทเพื่อประเมินสถานการณ์จริง" เมฆินทร์กล่าวต่อ

"และในฐานะผู้อำนวยการฝ่ายกลยุทธ์... ผมจะลงพื้นที่ด้วยตัวเองทั้งหมด เพื่อกำกับดูแลความเรียบร้อย"

พนักงานพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ การที่เมฆินทร์ลงพื้นที่เองถือเป็นเรื่องใหญ่

เขาทอดสายตาไปที่จารวีที่นั่งเงียบกริบ 

"คุณจารวี... ในฐานะนักศึกษาฝึกงานที่รับผิดชอบเอกสารโครงการนี้ทั้งหมด... คุณจะต้องร่วมเดินทางไปด้วย"

จารวีเงยหน้าขึ้นอย่างตกใจ 

"คะ? แต่... จี๊ดต้องเรียนด้วยนะคะท่าน ผอ."

"คุณรดาจัดการเรื่องหนังสือขอความอนุญาตไปทางมหาวิทยาลัยของคุณเรียบร้อยแล้วครับ" เมฆินทร์ตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ ที่ไม่ได้สื่อถึงความเห็นอกเห็นใจแม้แต่น้อย "นี่คือ ส่วนหนึ่งของงานและประสบการณ์จริงของฝ่ายกลยุทธ์"

เขาปิดแฟ้มเอกสารลง "สรุปตามนี้... วันจันทร์หน้าเราจะออกเดินทางไปเกาะล้านพร้อมกันครับ"

วันจันทร์กับการลงพื้นที่ ที่เกาะล้าน

เช้าวันจันทร์ ทีมงานฝ่ายกลยุทธ์เดินทางมาถึงท่าเรือและต่อเรือไปเกาะล้าน จารวีพยายามทำตัวให้กลมกลืนกับทีมงาน ไม่เข้าไปใกล้เมฆินทร์ที่ดูโดดเด่นอยู่เสมอในเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนและกางเกงขายาวอย่างมีสไตล์

เมื่อเรือเทียบท่า... ทีมงานก็ถูกรถกอล์ฟของรีสอร์ทมารับไปยังจุดหมายปลายทาง ซึ่งเป็นรีสอร์ทหรูที่ตั้งอยู่บนเนินเขาที่มองเห็นวิวทะเลสวยงาม

ทันทีที่รถกอล์ฟจอด... ชายหนุ่มผิวแทน รูปร่างสมส่วนและดูเป็นกันเอง ก็เดินเข้ามาต้อนรับด้วยรอยยิ้มกว้างอย่างอบอุ่น

"สวัสดีครับทุกคน! ยินดีต้อนรับสู่ BB Oasis ครับ ผมเบียร์ ผู้จัดการรีสอร์ท และเป็นลูกชายเจ้าของรีสอร์ทที่ดูแลในส่วนนี้ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับ MKN นะครับ"

เมฆินทร์ยื่นมือออกไปจับมือกับเบียร์อย่างเป็นทางการ "เมฆินทร์ครับ ผู้อำนวยการฝ่ายกลยุทธ์ ยินดีที่ได้ร่วมงานครับ"

เบียร์มองเมฆินทร์ด้วยความชื่นชม ก่อนจะหันไปทักทายทีมงานคนอื่นๆ อย่างเป็นกันเอง แล้ว สายตาของเขาก็หยุดลงที่จารวีทันที เธอที่สวมเสื้อยืดสีเรียบและกางเกงผ้าที่เธอตั้งใจให้ดูมิดชิดที่สุด แต่สรีระของเธอก็ยังดึงดูดสายตาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เบียร์เดินตรงมาหาจารวี โดยไม่สนใจว่าเธอเป็นนักศึกษาฝึกงาน

"สวัสดีครับ! ผมไม่เคยเห็นหน้าเลย... คุณเป็นน้องใหม่ของทีมหรือครับ?"

เบียร์ถามจารวีด้วยรอยยิ้มที่สดใส  

"ผม เบียร์ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"

หญิงสาวรู้สึกประหม่าเมื่อถูกจับจ้อง เธอยื่นมือไปจับกับเบียร์อย่างสุภาพ 

"จี๊ด... จารวีค่ะ เป็นนักศึกษาฝึกงาน"

เมฆินทร์ที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่เงียบ ๆ เริ่มรู้สึกอุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้นอย่างผิดปกติเมื่อเห็นมือของเบียร์สัมผัสมือของจารวี ความรู้สึกถูกละเลย ที่เขาได้รับจากเธอมาตลอดสามสัปดาห์ กำลังถูกตอกย้ำ ด้วยความสนใจที่เบียร์แสดงต่อเธอ

"นักศึกษาฝึกงานเหรอครับ? เก่งจังนะครับที่ได้มาทำโปรเจ็กต์ใหญ่ขนาดนี้" 

เบียร์พูดอย่างจริงใจ 

"ผมหวังว่าเราจะได้ทำงานใกล้ชิดกันนะครับ คุณจี๊ด"

เมฆินทร์ตัดสินใจแทรกขึ้นมาทันที 

"คุณเบียร์ครับ... คุณจารวี อยู่ในทีมของผม และเธอจะต้องรับผิดชอบเอกสารทั้งหมดผมจะเป็นคนนำน้องเค้าเองมากกว่า"

เบียร์หันไปมองเมฆินทร์ด้วยรอยยิ้มที่ไม่สะทกสะท้าน 

"อ้าว! คุณเมฆินทร์มาคุมเองเลยเหรอครับ! ยิ่งดีเลยครับ! แต่เรื่องรีสอร์ท... ผมดูแลเองทั้งหมด และผมคงต้องรบกวนคุณจารวีให้ช่วยแนะนำเรื่องการตลาดให้ผมเยอะหน่อยนะครับ"

เบียร์ยื่นนามบัตรส่วนตัวให้จารวีโดยตรง "ติดต่อผมได้ตลอดเวลานะครับ โดยเฉพาะเรื่องที่พักและการดูแลส่วนตัวที่เกาะล้าน ผมจัดเต็มให้ได้เลยครับ"

เมฆินทร์มองจารวีและเบียร์สลับกัน สีหน้าของเขาเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆ เขาเห็นเธอเก็บนามบัตรของเบียร์เข้ากระเป๋าอย่างเรียบร้อย... ราวกับกำลังบอกเขาว่าเธอมีทางเลือกอื่นที่ไม่ใช่เขา!

การจัดห้องพัก

เบียร์นำทีมงานไปยังส่วนต้อนรับของรีสอร์ทที่ตกแต่งอย่างหรูหราทันสมัย และเป็นผู้แจกคีย์การ์ดห้องพักด้วยตัวเอง

"ผมจัดห้องพักให้ทีมงาน MKN อย่างดีที่สุดเลยนะครับ ห้องพักของทุกคนเป็นแบบ Pool Villa ที่มีทางเดินเชื่อมถึงกัน เพื่อให้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน" เบียร์ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

เบียร์ยื่นคีย์การ์ดในมือไปยังจี๊ดเป็นคนแรก โดยไม่สนใจเมฆินทร์ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ

"นี่ครับ คุณจี๊ด... ห้องพักของคุณเป็นห้องหมายเลข 304 นะครับ วิวสวยที่สุดในโซนนี้เลย" เบียร์พูดพร้อมรอยยิ้มที่เป็นมิตร

หญิงสาวรับคีย์การ์ดมาอย่างสุภาพ "ขอบคุณค่ะคุณเบียร์"

ขณะที่เบียร์กำลังจะแจกคีย์การ์ดห้องต่อไป... เมฆินทร์ก็ก้าวเข้ามาแทรกกลางทันที

"คุณเบียร์ครับ" เมฆินทร์เรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด

"ครับคุณเมฆินทร์" เบียร์หันมามองอย่างประหลาดใจ

"ห้องพักของคุณจารวี... เปลี่ยนใหม่ครับ" เมฆินทร์กล่าวอย่างเยือกเย็น โดยไม่เปิดโอกาสให้ใครโต้แย้ง

เบียร์เลิกคิ้วสูง "อ้าว... มีปัญหาอะไรกับห้อง 304 เหรอครับ? หรือว่าห้องมันไม่ดีพอ?"

"ห้องดีมากครับ..." 

เมฆินทร์หยุดพูดแล้วหยิบ คีย์การ์ดห้องชุดพิเศษ ที่ถูกแยกไว้ต่างหากในถาดของเบียร์มาถือไว้เอง 

"แต่ตามหลักการทำงานแล้ว... นักศึกษาฝึกงานจะต้องอยู่ใกล้ชิดกับเจ้านาย เพื่อให้สะดวกต่อการเรียกใช้และกำกับงานตลอด 24 ชั่วโมง"

เมฆินทร์หันไปมองจารวีที่ยืนนิ่งด้วยความตกใจ "คุณจารวี... ห้องพักของคุณคือห้อง 301 ครับ... ห้องติดกับห้องพักส่วนตัวของผม"

คำประกาศนั้นทำให้ทีมงานทุกคนถึงกับ เงียบกริบ เมฆินทร์ทำอย่างกับว่านี่เป็นเรื่องปกติของการทำงาน แต่ทุกคนรู้ดีว่าห้อง 301 คือห้องที่เชื่อมต่อกับห้อง Executive Suite ของเมฆินทร์โดยตรง และนี่ไม่ใช่ระเบียบการทำงานของบริษัททั่วไป

เบียร์ทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย 

"เอ่อ... แต่ 301 มันติดกับห้องพักวีไอพีนะครับคุณเมฆินทร์... มันอาจจะไม่เหมาะกับนักศึกษาฝึกงานนะครับ"

เมฆินทร์ยิ้มเย็นชา 

"ไม่เป็นไรครับ... ผมรับผิดชอบเองทั้งหมด และผมมั่นใจว่าคุณจารวีเป็นคนที่มีความเป็นมืออาชีพพอที่จะแยกแยะเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานได้"

เมฆินทร์หันไปยื่นคีย์การ์ดห้อง 301 ให้หญิงสาวด้วยท่าทางที่เปี่ยมอำนาจ

จารวีไม่มีทางเลือก เธอทำได้เพียงรับคีย์การ์ดมาอย่างจำใจ

"เอาล่ะครับ... ทุกคนแยกย้ายไปพักผ่อนได้ครับ" เมฆินทร์ประกาศตัดบททันที พลางจงใจเดินนำจี๊ดไปยังบันไดทางขึ้นห้องพัก

จารวีเดินตามเมฆินทร์ขึ้นมาอย่างเงียบๆ เมื่อถึงชั้นที่ 3 เมฆินทร์ก็หยุดอยู่หน้าประตูห้อง Executive Suite 302 แล้วหันไปยืนพิงประตู มองเธอด้วยสายตาที่ท้าทาย

"ห้อง 301 ของน้องจี๊ดอยู่ตรงนี้ครับ" เมฆินทร์ชี้ไปที่ประตูบานถัดไป "สะดวกมาก... พี่สามารถเรียกเธอมาช่วยงานได้ตลอดเวลา ไม่ต้องกังวลเรื่องการรบกวน"

เธอพยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติ 

"จี๊ดทราบแล้วค่ะ... ถ้าไม่มีอะไรแล้ว... จี๊ดขอตัวไปเก็บของก่อนนะคะ"

เมฆินทร์ไม่ยอมขยับ เขายังคงยืนพิงประตูห้องของตัวเองไว้

"มีสิ... มีเรื่องที่เธอต้องเคลียร์กับพี่ก่อน" เมฆินทร์ก้าวเข้ามาใกล้เธอหนึ่งก้าว

"เรื่องอะไรคะ... ถ้าเป็นเรื่องงาน... จี๊ดขอเป็นพรุ่งนี้ได้ไหมคะ"

เมฆินทร์โน้มตัวลงจนใบหน้าอยู่ใกล้เธอ 

"เรื่องที่เธอยิ้มให้คุณลูกชายเจ้าของรีสอร์ท!"

จารวีอึ้งไปกับท่าทีในน้ำเสียงเขา

"เขาเป็นคู่ค้า... จี๊ดแค่ยิ้มเพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในการทำงาน"

"ไม่ต้องสร้างความสัมพันธ์ใด ๆ ทั้งสิ้น" เมฆินทร์พูดเสียงเข้ม "ที่นี่...เธอต้องอยู่ภายใต้การดูแลของพี่คนเดียว... และคืนนี้... พี่ต้องการให้เธอใส่ใจโปรเจ็กต์ของเรา... อย่าให้พี่ต้องเห็นเธอกำลังยุ่งอยู่กับนามบัตรของคนอื่น... เข้าใจไหม จี๊ด"

เขาเปิดประตูห้องของตัวเอง แล้ว จ้องมองเธอ จนกระทั่งจารวีเปิดประตูห้อง 301 เข้าไป... ความใกล้ชิดที่อันตราย นี้ได้เริ่มขึ้นแล้ว...บนเกาะล้าน!