รักกันแบบธุรกิจ

"ชนหน่อยหว่ะ""อาการมันเป็นยังไง""ไม่รู้หว่ะ รู้แต่โคตรปวดหัว""เออ ใจร่มร่ม"ความโชคดีของผมวันนี้ คือการมีไอ้เตอร์ไอ้กายเป็นเพื่อน ไม่ต้องพูดอะไรกันมากมาย แค่โทรตามคำเดียวพวกมันก็พร้อมจะมานั่งเป็นเพื่อนผมเหมือนตอนนี้ ก่อนที่ไอ้กายจะยื่นข้อเสนอโดยการจะเรียกสาวๆ มานั่งเป็นเพื่อน ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงไม่อิดออดและตอบรับ แต่ตอนนี้กลับรีบปฏิเสธ แค่ได้ยินคำว่า สาวๆ ของไอ้กาย หน้าของยัยลูกหมูก็ลอยมาทันที...ผมถึงกับต้องส่ายหน้าไปมาเพื่อไล่ภาพในหัว หลอนชะมัดพวกผมนั่งดื่มกันสักพัก สายตาคมๆ ของผมก็ไปสะดุดกับหุ่นหมูหมูยืนเต้นส่ายสะโพกไปมาอยู่ตรงโต๊ะถัดไปไม่ไกลจากที่ผมนั่ง ไหนจะเสื้อผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยโชว์ห่วงยางกับขาหมูนั่นอีก น่าสงสารสายตาพวกผู้ชายที่นั่งมองเธออยู่จริงๆ"ไอ้เตอร์ มินมาหรอวะ""อืม มายชวน""อ่อ..."ก่อนจะเหลือบไปเห็นเธอกำลังเดินไปทางห้องน้ำโซนวีไอพี ผมผู้ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมืออยู่แล้ว ลุกตามไปแกล้งยัยว่าที่คู่หมั้นซะหน่อยดีกว่า ผมยืนกอดอกพิงผนังอยู่หลายนาทียัยนั่นก็เดินออกมาจากห้องน้ำเดินเชิดหน้าหยิ่งๆ ด้วยความมั่นใจ ก่อนจะหันมาเห็นและทำตาโตใส่ผม "มาฉลองหรอคับ คุณว่าที่คู่หมั้น

"พรุ่งนี้สิบโมง ห้ามสาย""จิ๊ ไปไหนอีก" "ลองแหวน" "น่ารำคาญ" "นี่..." "พูดดีดี""ดี... ดี" "อื้อออ" กึก! "โอ้ย ยัยหมูอ้วน เธอกัดปากฉันเหรอ" ทันทีที่เธอได้ยินคำสั่งผมก็ชักสีหน้าหยิ่งๆ แสดงอาการไม่พอใจออกมา แถมยังลอยหน้าลอยตาต่อปากต่อคำเก่งสุดสุด ทำผมอดหมันไส้ไม่ได้จึงเอื้อมมือไปดึงแขนเล็กที่กำลังจะก้าวลงจากรถให้หันกลับมาอย่างแรงจนกระแทกเข้ากับหน้าอกแกร่งของผม ผมใช้มือหนารวบข้อมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ด้วยมือข้างเดียว เธอจะได้ไม่ใช้มันมาทำร้ายผม ส่วนมืออีกข้างก็ทำหน้าที่ล๊อคลำคอขาวไม่ให้เลื่อนหนี ก่อนจะกดริมฝีปากหนาลงไปที่ริมฝีปากแดงด้วยอารมณ์รุนแรง ทุกครั้งที่เห็นปากเล็กเล็กเถียงฉอดฉอดใส่ผม ทำผมอยากจะสั่งสอนด้วยปากให้เข็ดสักหน่อย ก่อนจะโดนปากแดงแดงฟันขาวขาวนั่นกัดเข้าที่ปาก แล้วสะบัดก้นลงจากรถผมด้วยสีหน้าบึ้งตึงแล้ววิ่งขึ้นห้องเธอทันที"ไอ้บ้านี่ ชอบจูบนักนะ"ฉันกำลังใช้มือเล็กเล็กถูที่ปากอย่างแรงอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ ราวกับจะเช็ดรอยจูบของนายนั่นให้หมด และใช้น้ำยาบ้วนปากอีกเกือบสิบรอบ สงสัยวันหยุดนี้ต้องชวนยัยมินกันยัยลลิลไปเดินสายไหว้พระทำบุญสะเดาะเคราะห์สักหน่อยแล้ว ว่าแล้

"แต๊งกิ้วนะจ๊ะลลิลเพื่อนเลิฟ""อุตส่าห์​ขับรถวนมาส่งฉัน" "สบายมากแก ฉันไปก่อนนะ" "บ๊ายบาย ขับรถดีดีแก"ฉันเดินฮัมเพลงเข้ามาคอนโดด้วยความสบายใจ หวังว่าหลังจากนี้ตัวฉันจะหมดเคราะห์หมดโศกหรือถ้ายังไม่หมดก็ขอให้เบาลงก็ยังดี ชีวิตหนูมายจะได้กลับไปสงบสุขเหมือนเดิม แต่จะว่าไปโทรศัพท์​ของฉันก็เงียบไปนานหลายชั่วโมงแล้วนะ สงสัยพรที่ฉันขอไหว้จะเห็นผลทันตาเลย รู้งี้ชวนสองสาวไปตั้งนานแล้วดีกว่า เฮ้อ... สบายใจจัง ระหว่างที่ฉันกำลังกดรหัสประตูอยู่หน้าห้อง ก็สัมผัสได้ถึงอากาศเย็นๆ ที่ลอดผ่านออกมาจากช่องใต้ประตู เมื่อเช้าฉันว่าฉันปิดไฟปิดแอร์เดินดูดีแล้วนี่นา หรือว่าฉันลืมปิดแอร์หรอ หรือคุณพ่อคุณแม่จะแอบมาเซอร์ไพร์สลูกสาวคนสวยกันนะ ไหวเท่าความคิด ฉันจึงรีบเปิดประตูเข้าไปทันที แต่สองขาเรียวเล็กของฉันต้องหยุดชะงัก รอยยิ้มสวยๆ ของฉันต้องหุบลงทันที เพราะมีมารผจญนั่งหน้าบึ้งตึงกอดอกไขว่ห้างแถมยังขมวดคิ้วเข้มมองฉันด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดาอีก หรือว่าฉันต้องบินไปมูที่ไต้หวันให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยดีนะ"ฉันนั่งอยู่ไม่เห็นหรอ""เห็น แต่ไม่อยากทัก""ไปไหนมา" "เรื่องของฉัน""ทำไมไม่อ่านข้อความ ไม่รับสาย" "ไม

"นี่ ลูกหมู ทำไมชอบใส่กระโปรงสั้นจังวะ""ก็ขาชั้นสวย""ขาหมู มีแต่ไขมันเนี่ยนะ สวย""เห็นแล้วอยากกินคากิ""ถ้าจะหิวขนาดนั้นก็ไปซื้อข้าวกินเถอะ""อยากกินลูกหมูแทน""..."เห็นมั้ยละ หมอนี่หน่ะพูดดีกับฉันได้ไม่นานหรอก ก็กลับมาหาเรื่องว่าฉันอีกละ ทำมาเป็นยิ้มกรุ่มกริ่มยักคิ้วหลิ่วตาใส่ฉันอีก หนวกหูชะมัดเลย อยากจะเอานิ้วเล็กเล็กของฉันจิ้มตาเขาสักที แถมยังทำมือรุ่มร่ามมาวางบนหน้าขาขาวเนียนและบีบเล่นอีก ฉันต้องไปมูที่ไหนใครก็ได้ช่วยบอกฉันที ฉันจึงเลือกหยิบแอร์พอร์ตและสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดเพลงฟังเพราะเพราะดีกว่า สบายหูสบายอารมณ์กว่าเสียงนายนี่ตั้งเยอะ ก่อนจะค่อยๆ หลับตาลงปล่อยใจไปกับเสียงเพลง แต่ความสุขก็มักจะอยู่กับฉันได้ไม่นาน ไม่นานจริงๆ เพราะไอ้พิทบูลนี่ยื่นมือมาแย่งแอร์พอร์ตจากหูฉันไปข้างหนึ่งแล้วเอาไปใส่ที่หูเขา บอกว่าจะฟังด้วย ฉันได้แต่ถลึงตามองเขาตาเขียวพอมาถึงคอนโด กุ้งถังกับเล้งแซ่บก็มาถึงพอดีฉันเลยลงจากรถและเดินตรงไปรับอาหาร ซึ่งพอเขาจอดรถเสร็จก็รีบวิ่งมารับอาหารในมือฉันไปถือไว้ในมือของเขา และพาเดินกันเข้าลิฟต์ ถ้าจะยืนในลิฟต์นิ่งๆ เงียบไม่กวนประสาทใส่ฉันคงไม่ใช่เขา เพราะเขาเล่นเดิน

และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่ฉันต้องตื่นมาแต่งหน้าทำผมตั้งแต่ตีสี่ ดีที่เมื่อคืนฉันมาส์กหน้าทิ้งไว้และเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำ ทำให้วันนี้ผิวหน้าฉันฉ่ำฟูดูสุขภาพดีไม่ต้องแต่งอะไรมากเน้นแค่ดวงตาให้กลมโตดูคมมากขึ้นและเพิ่มขนตานิดหน่อยให้พอเป็นแพงอนยาว ลงแก้มอีกนิดเติมหางคิ้วนิดหน่อย และทาปากอวบอิ่มให้ชุ่มฉ่ำ เกล้าผมดัดรอนเป็นหางม้าประดับด้วยเครื่องประดับที่เข้ากับชุดไทยบรมพิมานที่จะใส่ในวันนี้ ซึ่งเสร็จทันเวลาใส่บาตรเช้าพอดีฉันค่อยๆ เดินลงบันไดมาจากชั้นสองของบ้าน เพื่อมาหาคุณพ่อคุณแม่ที่นั่งรออยู่พร้อมญาติญาติที่กำลังทยอยมา รวมถึงคุณลุงคุณป้าและเขาก็นั่งรออยู่พร้อมหน้า ทันทีที่เขาเห็นฉันกำลังก้าวลงบันไดทีละขั้นด้วยความระมัดระวังเพราะรองเท้าส้นสูงแหลมและผ้าถุงยาวแคบที่ไม่ค่อยถนัด เขาก็ลุกจากโซฟาเดินมารอรับฉันตรงบันไดขั้นสุดท้าย พร้อมยื่นมือมาให้ฉันจับพยุงตัวไม่ให้ก้าวพลาด ฉันที่กำลังเดินยิ้มลงมาสวยๆ เกือบจะต้องหุบยิ้มเพราะปากของเขา แต่ก็ต้องกัดฟันยิ้มเอาไว้เพื่อไม่ให้คุณพ่อคุณแม่สงสัยและดูมีพิรุธ"แต่งตั้งนาน ได้แค่นี้""วันหลังฉันแต่งให้ก็ได้""ถ้าไม่รู้จะพูดอะไร แนะนำให้เงียบ""..."อันที่จร