บทที่ 20

บทที่ 20

ส่วนทางด้านบ้านรองหลี่ ตอนนี้ทุกคนตื่นขึ้นมาแล้ว

หลี่เหมยก็เข้าครัวทำอาหารเหมือนเดิม แต่วันนี้กลับมีสามีเข้ามาช่วยด้วย เธอจึงได้รีบห้าม

“พี่ไปนอนต่อเถอะ เดี๋ยวฉันทำอาหารเอง นี่ไม่ใช่งานของผู้ชายหรอกนะ” เธอบอกด้วยความเกรงใจ เพราะเรื่องงานครัวส่วนมากจะเป็นงานของผู้หญิง

“ระหว่างเราไม่จำเป็นต้องมีการแบ่งแยกหรอก การที่พี่เข้ามาช่วยภรรยาทำอาหารมันไม่ได้มีอะไรผิด แล้วจะบอกพี่ได้หรือยังว่าไปที่บ้านหลังนั้นทำไม” ที่ถามไม่ได้ต้องการคาดคั้น แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา เขาจะได้ช่วยเหลือเธอทันอย่างไรล่ะ

“มันไม่ได้มีอะไรน่าสนใจหรอกค่ะ ฉันก็แค่ไปจัดการสะสางเรื่องราวกับคนที่ทำร้ายฉันก็แค่นั้นเอง ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นกล้าทำเรื่องร้ายแรงกับฉัน พี่คิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปหรือคะ”

เธอจ้องตา เขาไม่หลบเพื่อดูบางอย่างที่อยู่ด้านใน ก่อนจะพูดประโยคต่อมา

“พี่คิดว่าฉันเป็นผู้หญิงเลวร้ายหรือเปล่า”

“ไม่เลย แต่กลับชอบเสียมากกว่าที่อาเหมยสู้คน และรู้จักโต้กลับ ไม่ยอมถูกรังแกอยู่ฝ่ายเดียว หากวันนั้นพี่ไม่ได้ช่วยไว้ เหตุการณ์ในวันนั้นคงเลวร้ายกว่านี้แน่นอน พี่กล้าการันตีเลยล่ะ”

ชายหนุ่มไม่สนใจหรอกว่าภรรยาจะทำร้ายหรือเ