16 ยอมจำนน3

ความงามของดอกไม้งามทำให้ออสตินแทบคลั่ง เขาเงยใบหน้าขึ้นมา พลางกวาดสายตามองเรือนกายของผ่อง ที่มีส่วนเว้าส่วนโค้งจนน่าฟัดไปหมด ในที่สุดออสตินก็อดใจไม่ไหว เขาแสยะยิ้มร้ายออกมา ก่อนจะมุดใบหน้าลงไปเชยชมกลีบเนื้อสีสด พร้อมกับกดจูบดูดลงไปหนักๆ

“อื้ม อื้อ” หญิงสาวถึงกับครางออกมาอีกครั้งดวงตากลมเบิกโพลง พร้อมกับหายใจถี่ๆ เมื่อปลายลิ้นร้อนเริ่มรุกรานเม็ดสีแดงระเรื่อใจกลางดอกไม้งาม จังหวะเดียวกันนั้น ออสตินได้ทำกาดดูดดึงสลับกับการใช้ปลายลิ้นโลมเลีย จนทำให้หญิงสาวเผลอแอ่นก้นงอนเข้าหาริมฝีปากอุ่น ส่งผลให้ชายหนุ่มชอบใจ

เมื่อความสดใหม่ของกลีบเนื้ออวบอูม ส่งผลให้ความเป็นชายของเขาตั้งลำแข็งขึงขึ้น

น้ำหวานเยิ้มแฉะเปียกปลายลิ้นร้อน บ่งบอกให้ชายหนุ่มรับรู้ว่าเธอพร้อมกับภารกิจพิชิตดวงจันทร์ สำหรับค่ำคืนที่แสนหวาน ซึ่งออสตินได้ใช้ปลายลิ้นกวาดต้อนฉกชิมน้ำหวานจากเกสรดอกไม้งาม ราวกับว่ามันคือน้ำผึ้งเดือนห้าที่เลิศรส ร่างอรชรถึงกับสั่นสะท้าน เมื่อจุดอ่อนไหวถูกปลายลิ้นร้อนรุกรานอย่างหนัก ชายหนุ่มค่อยๆ เงยใบหน้าขึ้นมองคนตัวเล็ก

ก่อนที่เขาจะจัดการดันเรียวขาของเธอแยกออกกว้าง ท่ามกลางการขัดขืนน้อยๆ ของคนตัวเล็ก ที่กำลังหลับตาพริ้มให้กับสิ่งที่ออสตินปรนเปรอ เขาค่อยๆ สอดเจ้าท่อนเอ็นลำเขื่องเข้าไปในร่องแคบ สองแคมอวบอิ่มโอบรัดไว้แน่น ซึ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเสียวสุดๆ เสียงหัวใจหัวใจออสตินเต้นแรง

เมื่อเอากำลังจะได้เป็นเจ้าของเธอ ซึ่งเขาสอดเข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งลำ ความคับแน่นที่เกิดขึ้นทำให้ชายหนุ่มแสยะยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ

“อ๊า ออสติน ฉันว่านายหยุดก่อนดีกว่าไหม” หญิงสาวใต้ร่างถึงกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ถึงแม้ว่าความกำหนัดได้เกิดขึ้นในคราเดียวกัน แต่นี่มันคือครั้งแรก เธอก็มิวายที่จะกลัวว่าออสตินอาจกระแทกกระทั้นตอกอัดเข้ามาแรงๆ จนทำให้เธอรู้สึกเจ็บได้

“มันเข้าไปได้เชื่อฉัน ทำตัวตามสบาย ปล่อยให้ฉันเป็นคนจัดการเอง ไม่ต้องกลัวนะ มันไม่ได้มีอะไรน่าเป็นห่วงเลย เธอจะต้องสนุกและมีความสุขไปพร้อมๆ กับฉัน” ดวงตาของออสตินเป็นประกาย เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ขณะที่แก่นกายยังคงแช่อยู่ในร่องสวาทของใบพลู เขาค่อยๆ ขยับ เพื่อปรับให้หญิงสาวได้คุ้นเคย

ทรวงอกนุ่มถูกฝ่ามือของชายหนุ่มทั้งบีบทั้งนวดเคล้าคลึง จนกายสาวยกตัวขึ้นสู้ฝ่ามือแกร่งด้วยความรู้สึกซาบซ่าน ออสตินแทบคลั่งเมื่อคนตัวเล็กใต้ร่างตอบสนองเขาได้อย่างน่ารัก ริมฝีปากอุ่นค่อยๆ คาบเกี่ยวเม็ดบัว จนเธอเผลอแอ่นทรวงอกอิ่มเข้าหาริมฝีปากร้อนฉ่าอย่างเผลอลืมตัว

ออสตินยังคงก้มลงไปซุกไซ้ดูดดึงความอวบอิ่มตรงหน้าอย่างหิวกระหาย ริมฝีปากของชายหนุ่มยังคงดูดกลืนเม็ดบัวอมชมพูเข้าไปในโพรงปากอุ่นชื้น จนคนตัวเล็กใต้ร่างสะดุ้งเฮือกให้กับความเสียวซ่านแปลกใหม่ ที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน แต่กลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

เรียวแขนของใบพลูได้ยึดเกาะไหล่กว้างเอาไว้ พร้อมกับรั้งท้ายทอยของชายตัวโตเข้าหาสองเต้ากลมโต ด้วยความรู้สึกทรมานอยากให้เขากระแทกตอกอัดความเป็นชายเข้ามาแรงๆ ผิดไปจากเมื่อครู่ที่ดูหวาดกลัวระแวง แต่ทว่าตอนนี้มีเพียงแค่ความกำหนัดที่เกิดจากแรงปรารถนาชายตรงหน้า

“อ้ม อื้อ!” หญิงสาวครางออกมาด้วยความเสียว เลือดในกายของเธอเริ่มสูบฉีดพลุ่งพล่านจนถึงขีดสุด ชายหนุ่มไม่รีรอที่จะทำตามความต้องการของเขาและเธอ ขณะที่ปลายลิ้นร้อนยังเลียไล้เม็ดบัว ก่อนจะกดย้ำแรงๆ จนเกิดรอยแดงไปทั่ว

สองมือลูบวนไปตามเรือนร่างอรชรเพื่อปลุกเร้าความต้องการของใบพลู เธอช่างไม่ประสีประสาดูไร้ประสบการณ์ ยิ่งทำให้อารมณ์ของออสตินลุกโชน แก่นกายความเป็นชายของเขาแทบปริ เมื่อร่องเสียวของเธอโอบตอดรัดหงึกๆ ชายหนุ่มเริ่มบรรเลงเพลงรักด้วยจังหวะและท่วงท่าที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ

“อื้อ! ออสตินเบาๆ อ๊ะ อ๊าย” เมื่อชายหนุ่มเผลอกระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างไม่ยั้ง ทำให้คนตัวเล็กใต้ร่างพูดห้ามเขาขึ้นมา แต่ทว่าเธอก็ไม่ได้ต่อต้าน กลับแอ่นสะโพกขึ้นรับกับช่วงจังหวะที่แสนจะหนักหน่วงอีกด้วย ออสตินจัดการยกเรียวขาของหญิงสาวเข้ามาพาดเอวของเขาเอาไว้ ก่อนจะใช้จังหวะที่เร็วกว่าเดิมตอดอัดความเป็นชายของเข้าเข้าออกจนมิดลำ

ขณะที่คนตัวเล็กนอนหายใจหนักๆ เรือนกายของเธอกระเพื่อมไปมาตามแรงการสอบสะโพก ทรวงอกกลมโตกระเด้งกระดอนเป็นจังหวะ สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับออสตินเป็นอย่างมาก เมื่อคนตัวเล็กมีเรือนกายที่สวยงามสะดุดตาอย่างไร้ที่ติ

“อา... โอ้ววว! แน่นมากที่รัก อ๊า ฉันจะแตกแล้ว อื้ม” ชายหนุ่มร่างกายกำยำล่ำสันกล้ามโต พูดจาออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าระคนกำลังออกกำลังกายอย่างหนัก เมื่อเม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นมาบนใบหน้าคม สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่คนตัวเล็ก มือน้อยๆ ของใบพลูกอบกุมผ้าปูไว้แน่น ก่อนที่เธอจะโก่งตัวเก็งงอ พร้อมทั้งสปริงตัวกระตุกขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ

“อ๊ะ อ๊าย ออสติน!”

“อืม เธอสุดยอดมากใบพลู โอ้ววว! ตอดดีจัง” คนทั้งคู่ครางออกมาพร้อมกันเมื่อเดินทางไปถึงสวรรค์วิมานฉิมพลี น้ำลาวาสีขาวขุ่นพวยพุ่งเข้าไปในช่องแคบแทบทุกหยาดหยด มันเยอะเสียจนเยิ้มเลอะผ้าปูไปหมด เมื่อทุกอย่างเกินเลยไปแล้ว จึงทำให้ใบพลูฉุกคิดขึ้นมาได้ เนื่องจากว่าเขาไม่ได้ป้องกัน ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้โต้แย้งใดๆ บ้าชะมัดถ้าเกิดว่าท้องขึ้นมาจะทำยังไง

ในเมื่อความสัมพันธ์ทางการกับทางใจของเธอกับเขานั้นช่างสวนทางกัน “ทำไมนายไม่ป้องกัน” หญิงสาวดึงผ้าห่มมาปิดเรือนกายเปลือยเปล่าเอาไว้ด้วยท่าทีที่เขินอาย หลังจากที่เธอหลวมตัวเผลอใจปล่อยให้อารมณ์เป็นนายจนขาดสติ ไม่คิดไตร่ตรองให้ดีเสียก่อน

“จะป้องกันทำไม อีกหน่อยเราสองคนก็ต้องแต่งงานกัน” ออสตินพูดพลางขยับตัวเข้าหาใบพลู เรือนกายของเขาแนบชิดกับเธอ เมื่อชายซุกกายเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเธอ

“อาบน้ำอีกรอบไหม เอ... หรือว่าไม่ดีกว่า เพราะฉันอยากกินเธออีก” ออสตินพูดพลางคว้าใบพลูเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของเขา จนทำให้หญิงสาวรีบเอามือดันอกแกร่งเขาออก แต่ก็คงไม่เป็นผลเมื่อเนื้อแนบเนื้อเสียขนาดนั้น

“นายไม่ต้องมานอกเรื่องเลยนะ นายเห็นฉันเป็นตัวอะไร คิดจะฉวยโอกาสตอนไหนเมื่อไหร่ก็ได้อย่างนั้นเหรอ ฉันก็มีชีวิต มีเลือด มีเนื้อ มีหัวใจเหมือนกัน หรือนายเห็นฉันเป็นแค่ของตาย เป็นเจ้าชีวิตแล้วคิดจะทำอะไรแบบนี้เมื่อไหร่ก็ได้อย่างนั้นรึไง”

ใบพลูพูดพลางพลิกกายนอนตะแคงข้าง เมื่อเธอไม่ต้องการให้ออสตินเห็นน้ำตาที่มันกำลังจะไหลรินออกมา แม้ว่าเธอจะพยายามกลั้นเอาไว้สุดกำลัง

“สักวันเธอจะเข้าใจ สิ่งที่ฉันทำลงไปเพราะอะไร” ออสตินพูดพร้อมกับรั้งคนตัวเล็กเข้าหาอ้อมกอดของเขาอีกครั้ง ซึ่งเธอไม่มีท่าทีขัดขืน แต่ก็ไม่ตอบสนองอ้อมกอดของเขา หญิงสาวดูเฉยชาเสียจนออสตินถึงกับถอนหายใจออกมาเสียงดัง เมื่อคำว่ารักที่เธออยากได้ยินได้ฟัง จากปากของชายหนุ่มมันคงเป็นเพียงแค่ความหวังเลื่อนลอย