นับจากที่เกิดเหตุการณ์ในวันนั้น เวลายังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ญาณินใช้ชีวิตได้อย่างยากลำบากมากขึ้น เพราะเธอจำเป็นที่จะต้องคอยหลบหน้านอร์ท เพื่อหลีกเลี่ยงความจริงที่จะได้ยินจากปากของเขา เธอรู้ดีว่าถ้าหากเจอเข้า ยังไงคราวนี้เธอก็คงเอาตัวไม่รอด ไม่รู้แล้วว่าจะใช้ไม้ไหนกับเขาได้อีก
เนื่องจากวันนี้คณะวิศวะฯ มีกิจกรรมร่วมกับคณะสถาปัตย์ กลุ่มของนอร์ทก็มาที่คณะที่ญาณินเรียนอยู่ตามนัดหมาย แน่นอนว่าทั้งสองเห็นกันแล้ว แต่ทว่าญาณินก็ยังเลือกที่จะหลบหลีก เพราะนึกว่านอร์ทยังไม่ทันได้เห็นเธอ
แต่ความจริงไม่เป็นเช่นนั้น นอร์ทเห็นเธอก่อนที่เธอจะเห็นเขาอีกเสียด้วยซ้ำ ไป ๆ มา ๆ พอเห็นว่าอีกฝ่ายพยายามหลบหน้าตัวเองแบบนี้ นอร์ทก็อดที่จะขำไม่ได้ ญาณินทำเหมือนว่าเห็นเขาเป็นผีตัวหนึ่งที่จ้องจะเปิดโปงความลับของเธออยู่ตลอดเวลา ไม่กล้าสู้หน้า ไม่กล้าเจรจา แล้วที่สำคัญก็ไม่กล้ายอมรับว่าตัวเองกำลังตบตาคนอื่นไปทั่ว...
“มึงขำอะไรไอ้นอร์ท งานจะเสร็จไม่ทัน ตลกมากหรือไงวะ?”
ท่ามกลางบรรยากาศอันแสนเคร่งเครียด เพราะทั้งสองคณะเพิ่งจะนัดคุยงานกันทั้งที่มีกำหนดการวันงานออกมาแล้วเมื่อสัปดาห์ก่อน พวกเขาเกรงว่าจะจัดกิจกรรมไม่ทันวันงานจริง
แต่ทว่านอร์ทกลับยืนขำอยู่คนเดียว ทั้งที่เพื่อน ๆ กำลังเครียดกันยกใหญ่ วีจึงตำหนิเขาด้วยน้ำเสียงจริงจังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เปล่า แค่คิดอะไรตลกอยู่อะ โทษที”
“มาช่วยกันดิ แพลนงานจะเอาไงยังไม่รู้เลยเนี่ย”
เนื่องจากว่าสัปดาห์หน้ามหาวิทยาลัยจะมีงานโอเพนเฮาส์ให้สำหรับน้อง ๆ มัธยมเข้ามาเลือกดูคณะที่ตนสนใจ อาจเป็นเพราะว่าทั้งสองคณะนั้นอยู่ในสายงานเดียวกัน เลยปรึกษาหารือกันว่าจะจัดร่วมกันเพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจของเด็กมัธยมปลาย
อีกทั้งยังเป็นแนวคิดที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อนเลยอีกด้วย
“ญา วิ่งหนีใคร? ฉันเกือบตามไม่ทันเลย ทางนู้นกำลังยุ่ง ไม่ได้ชวนออกไปเที่ยวหน่อยเหรอ?”
แตงกวาเอ่ยถามเพื่อนสนิทของเธอทั้งที่ยังคงหายใจหอบ เมื่อกี้นี้อยู่ ๆ ญาณินก็วิ่งหนีออกมาเสียดื้อ ๆ แถมยังทำหน้าเหมือนเห็นผีอีกต่างหาก ซึ่งเมื่อแตงกวาเห็นแบบนั้น ก็นึกเป็นห่วง รีบวิ่งตามหลังเธอออกมาติด ๆ
“ฉันไม่อยากเจอพี่นอร์ทอะ”
“ฮะ? ทำไมอะ เขาหาเรื่องแกอีกแล้วเหรอ ไม่ใช่ว่าดีกันแล้วหรือไง ทำไมต้องหนีด้วย”
“ก็ไม่เชิงหรอก แต่ฉันไม่อยากเจอเขาจริง ๆ ต่อจากนี้ถ้าแกเห็นเขาจะเข้ามาหาฉัน แกต้องบอกฉันนะ ห้ามให้เขาเจอฉันเด็ดขาด โอเคไหม?”
หญิงสาวหน้าหวานกำชับเพื่อนสาวเอาไว้ทันทีที่มีโอกาส เธอจำเป็นต้องหาตัวช่วยเพิ่ม ไม่อย่างนั้นคงถูกนอร์ทเข้ามาถึงตัวจนได้ ถึงตอนนี้เธอคงสติแตกแน่ ๆ
“อะไรของแกเนี่ย สรุปว่าฉันตกข่าวอะไร ทำไมถึงไม่รู้เรื่องเลย”
“ไม่มีไรหรอก แต่ขอแค่อย่าให้ฉันต้องเจอเขาเลย...”
“ญา ถ้ายังเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่ ก็บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
แตงกวาสังเกตดูจากท่าทางของหญิงสาวตรงหน้าก็รู้แล้วว่าเธอกำลังมีบางสิ่งที่ไม่สบายใจและเป็นกังวลอยู่ ในฐานะเพื่อนสนิทคนเดียว เธอก็อยากให้อีกฝ่ายระบายมันออกมา เผื่อว่าเธอจะสามารถช่วยเหลืออะไรได้บ้างไม่มากก็น้อย
“เอาเป็นว่ามันเป็นปัญหาส่วนตัวของฉันเอง ไว้ฉันจะบอกวันหลังนะ โอเคไหม?”
ญาณินจับมือของแตงกวาเพื่อขอความเห็นใจ ก่อนยืนเสนอให้กับเธอ ซึ่งตามจริงเธอก็คิดไว้แล้วว่าจะบอกแตงกวาก่อนเป็นคนแรก แต่ก็คาดไม่ถึงว่าคนที่รู้เรื่องนี้คนแรกจะเป็นนอร์ทเสียได้...
“โอเค ๆ ก็ได้ เอาที่แกโอเคที่สุดอะ ฉันไม่อะไรหรอก”
“ขอบใจจะกวาที่เข้าใจฉัน”
“ไม่เป็นไรหรอกน่า แต่ว่าจะหลบหน้าพี่นอร์ทเขาไปถึงเมื่อไหร่ ช่วงนี้สองคณะก็ต้องทำงานร่วมกัน คงได้เจอกันบ่อยกว่าเดิมแน่ ๆ อะ”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่รู้แค่ว่าตอนนี้ฉันยังเจอเข้าไม่ได้ ไม่อย่างนั้นแย่แน่ ๆ แกต้องช่วยฉันนะ”
“ฉันจะพยายามก็แล้วกัน แกก็รู้ว่าพี่นอร์ทเขาเป็นคนยังไง ยิ่งแกหนีเขาก็อาจจะยิ่งพยายามเข้าหาก็ได้นะ”
แตงกวายังคงให้คำแนะนำกับญาณินด้วยความหวังดี ใจจริงไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไรที่ทำให้เธอตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ แตงกวาก็ยังให้เธอเผชิญหน้ามากกว่าหนีไปวัน ๆ แบบนี้อยู่ดี แต่ให้ทำยังไงได้ในเมื่อเจ้าตัวต้องการแบบนั้น...
“เอาน่า ฉันขอกลับไปคิดหาทางก่อนสักพัก แล้วจะเอายังไงก็ค่อยว่ากันทีหลัง...”
“โอเค แต่ตอนนี้เราต้องกลับไปที่เดิมก่อน เดี๋ยวรุ่นพี่จะว่าเอา แล้วแกค่อยอยู่ห่าง ๆ พี่นอร์ทเอาก็ได้”
“อื้ม เอาตามนั้นแหละ ขอบคุณนะ”
แน่นอนว่าท่าทีของญาณินส่งผลให้แตงกวาสงสัยเป็นอย่างมาก เธอพยายามเกลี้ยกล่อมให้ญาณินพูดมันออกมา แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลเท่าที่ควร
เมื่อเจ้าตัวไม่ได้สบายที่จะพูดเธอเองก็ไม่อยากบังคับ แต่ก็มีบ้างที่ถามไถ่จากแฟนหนุ่มซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของนอร์ท
ทว่าสุดท้ายต่างฝ่ายต่างก็ไม่มีใครรู้ เพราะนอร์ทเองก็ไม่เคยปริปากพูดเรื่องนี้กับใครหน้าไหนทั้งนั้น...
ตอนที่ 35ประมาณ หนึ่งเดือนเต็มที่ญาณินหลบหน้านอร์ท ทั้งสองไม่ได้พูดคุยกันอีกเลย ตั้งแต่ที่ผับคืนนั้น นอร์ทพยายามเข้าหาเธอแล้ว แต่ก็ถูกเธอหลบหนีไม่ยอมเลิก จนกระทั่งปิดเทอม พวกเขาก็ยิ่งห่างกันออกไป...หากแต่ญาณินกลับสบายใจขึ้นมากที่จะไม่ต้องคอยหลบ ๆ ซ่อน ๆ อีกฝ่ายที่มหาวิทยาลัยไปอีกสักพัก เธอเลยได้กลับมาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอีกครั้งหนึ่ง“มีอะไรหรือเปล่า ถึงได้มาหาฉันที่ห้องกะทันหันแบบนี้ แถมยังซื้อของกินมาเต็มไปหมดเลย จะมาขออะไรอีกใช่ไหม?”วันนี้แตงกวาขอมาหาเธอถึงที่ห้อง เพราะมีเรื่องอยากจะคุย ไม่อยากคุยผ่านมือถือ ญาณินจึงแอบสงสัยเล็กน้อยว่าเรื่องนั้นเป็นเรื่องอะไรกันแน่“เปล่า ก็ไม่สำคัญอะไรขนาดนั้น ก็แค่จะมาชวนไปเที่ยวเฉย ๆ น่ะ”“แกลงทุนขนาดนี้ ก็เพื่อที่จะมาชวนฉันไปเที่ยวเฉย ๆ เนี่ยนะ ฉันว่ามันแปลก ๆ ละ”“ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ แกก็จะไม่ยอมไป”“ไม่ได้ไม่อยากไป แต่ว่าฉันไม่ค่อยว่างน่ะ...”ทั้งที่ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเพื่อนสาวจะชวนไปเที่ยวที่ไหน แต่ญาณินก็ทำท่าเหมือนว่าจะปฏิเสธแตงกวาอีกแล้ว พวกเธอทั้งคู่แทบจะไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันเลยเหตุผลก็เพราะญาณินไม่เคยว่างไปกั
ตอนที่ 36หลายวันผ่านไป…และแล้ววันที่ญาณินไม่ได้รอคอยมากที่สุดก็มาถึงเสียที แม้ว่าจะไม่ค่อยเต็มใจที่จะไปร่วมทริปในครั้งนี้สักเท่าไร แต่ทว่าก็ไม่อาจปฏิเสธได้เพราะเธอได้ตกปากรับคำกับแตงกวาไปแล้วเมื่อหลายวันก่อนหญิงสาวจัดการเตรียมเสื้อผ้าตั้งแต่ช่วงเย็นของเมื่อวาน เช้าวันนี้เธอก็เลยมีหน้าที่แค่อาบน้ำแล้วแต่งตัวเพื่อรอให้แตงกวามารับที่บริเวณหน้าหอพักซึ่งขณะนี้ก็เป็นเวลาประมาณเจ็ดโมงสี่สิบห้านาที แตงกวานัดเธอเอาไว้ประมาณเจ็ดโมงครึ่งแต่ด้วยว่าจราจรบนท้องถนนในตัวเมืองกรุงเทพมหานครค่อนข้างที่จะติดขัด เนื่องจากเป็นเวลาที่ผู้คนมักออกไปทำงานกันเป็นส่วนใหญ่ผ่านเวลานัดหมายมาเกือบสิบห้านาทีแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าพวกเขาจะมาถึงที่หอพักของญาณินเลยวันนี้ญาณินเลือกที่จะแต่งตัวเป็นยายเฉิ่มเหมือนอย่างที่ผ่านมา ทั้งที่ควรจะแต่งตัวให้เข้ากับสถานที่ที่จะไปท่องเที่ยวในครั้งนี้ แต่เธอกลับไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวตนของเธอพอรู้ดีอยู่แล้วว่ายังไงซะนอร์ทก็ต้องมาร่วมทริปเช่นกันตอนนี้เวลาประมาณ แปดโมงเช้า แตงกวาและกลุ่มของนอร์ทเพิ่งจะมาถึงที่หอพักของญาณิน พวกเขามารับเธอกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ซึ่งแตงกวาเอง
ตอนที่ 37สิบห้านาทีถัดมา...ชายหนุ่มรุ่นพี่กลับมาที่รถของตัวเองพร้อมกับน้ำและขนมเต็มสองมือ เขากะเอาไว้ว่าเวลาที่ญาณินตื่นขึ้นมาคงจะหิว จึงเตรียมเอาไว้ก่อนเพราะคิดว่าคงจะไม่ได้แวะพักที่ไหนอีกแล้ว พวกเขาจำเป็นต้องยิงยาวไปจนถึงที่พักเลย ไม่อย่างนั้นคงจะได้ถึงมืดค่ำกันพอดีแต่ทว่าวินาทีที่เปิดประตูรถเข้ามา นอร์ทกลับไม่เจอญาณิน นั่งอยู่ข้าง ๆ เหมือนกับตอนแรก เขาหันซ้ายทีขวาที ก่อนจะเห็นแวบ ๆ ว่าเธอกำลังขึ้นรถไปกับแตงกวา ดูท่าคราวนี้เขาคงจะได้ขับรถไปคนเดียวจริง ๆ เพราะตุ๊กตาหน้ารถได้หนีจากไปเสียแล้ว...เดิมทีนอร์ทเองก็อยากจะไปจูงเธอกลับขึ้นมาใหม่ แต่ดู ๆ แล้วญาณินเองก็คงจะอึดอัดไม่น้อย เขาเองก็เข้าใจเลยยอมปล่อยผ่าน ให้เธอไปนั่งคันเดียวกับเพื่อนตัวเอง เผื่อว่าจะดูมีความสุขขึ้นมาบ้าง ไม่ใช่นั่งอมทุกข์ตลอดเวลา ทั้ง ๆ ที่ทริปนี้ตั้งใจจะไปเที่ยวกันแท้ ๆส่วนอีกด้านหนึ่ง ก็ดูชุลมุนไม่น้อย เมื่อญาณินเดินขึ้นมาบนรถคันนี้ เพื่อน ๆ ของนอร์ทก็ตาโตกันใหญ่ เขาไม่แน่ใจว่าทำไมนอร์ทถึงได้ยอมปล่อยกลับมาง่าย ๆ ทั้งที่ตอนแรกอยากให้เธอไปนั่งด้วยมากถึงขนาดนั้น“ทำไมถึงหนีออกมาล่ะ พี่นอร์ทไม่ว่าแกเหรอ”“ฉันไม่ร
ตอนที่ 38เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็เดินทางถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัยทั้งยังอยู่ในเวลาที่กำหนดกันเอาไว้อีกด้วย“ญา ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปเล่นน้ำกันเถอะ ไม่ไหวแล้วอะ อยากเล่นน้ำแล้ว”คนที่ดูจะตื่นเต้นกับการมาทะเลมากที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นแตงกวา เมื่อปลายเท้าก้าวลงมาจากรถได้ยังไม่ทันไร เธอก็ชวนให้ญาณินไปเล่นน้ำทะเลที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าด้วยกันเสียแล้ว ส่วนเรื่องขนของก็ปล่อยให้เป็นหน้าของพวกผู้ชายไปโดยปริยายทั้งสองแยกกันไปที่ห้องพักของตัวเองที่ทางโรงแรมได้จัดเตรียมไว้ให้ ก่อนจะเปลี่ยนชุดให้เข้ากับบรรยากาศของการมาเที่ยวทะเลอย่างรวดเร็ว“แกลองใส่ตัวนี้ดูสิ สวยอ่า…”แตงกวาหยิบชุดบิกินีที่ตนเตรียมมาเทียบตัวของญาณินดู เมื่อเห็นมันดูเหมาะกับเธอ ก็รีบชักชวนให้เธอลองใส่ดู แม้จะรู้ดีว่าเพื่อนสาวของเธอไม่ได้ชอบลุกเซ็กซี่แต่อย่างใด“ไม่เอาอะ”“ทำไมล่ะ ฉันเองก็ยังไม่เคยเห็นแกใส่ชุดแนวนี้ หุ่นดีขนาดนี้จะเก็บไว้ทำไม ต้องโชว์สิ”“ไม่ดีสักหน่อย ช่วงนี้กินเยอะ อ้วนจะตายไป”หญิงสาวในชุดเสื้อแขนยาวกระโปรงยาวตอบกลับเพื่อนของเธอไปอย่างทันควัน เหตุผลที่เธอปฏิเสธก็เป็นเพราะว่าคนมาด้วยมีนอร์ทเป็นหนึ่
ตอนที่ 39“เดี๋ยว แกไม่ได้น้อยใจอะไรฉันใช่ไหม?”“ไม่หรอก แกก็รู้ว่าฉันชอบพูดไปเรื่อย แค่เห็นว่าแกดูมีอะไรในใจ จะบอกว่าถ้าอยากเล่าก็เล่าได้ แค่นั้นแหละ”“ขอบใจนะกวา บอกแล้วว่าจะบอกแกคนแรกเลย ไม่ต้องห่วง”“พูดแล้วน้า ถ้าเป็นแบบนั้น ก็ไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวจะมืดซะก่อน อดเล่นน้ำกันพอดี”หลังจากนั้นญาณินก็รีบไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำมาให้แตงกวาดูทันที ซึ่งแตงกวาเองก็ถูกใจเอามาก ๆ ขอร้องอ้อนวอนให้เธอใส่ออกไปเล่นน้ำข้างนอก แต่ทว่าญาณินดันขอใส่เสื้อคลุมออกไปด้วยโดยที่ด้านในเป็นชุดบิกินีสุดเซ็กซี่ โชว์สัดส่วนและรูปร่างอย่างชัดเจนแต่ในตอนที่เธอยังอยู่ในคราบยายเฉิ่มแบบนี้ เธอเองก็ไม่มีความมั่นใจมากพอที่จะทำตามคำขอของเพื่อนสนิทที่แสนดีได้ แต่โชคดีที่เพื่อนของเธอเข้าใจ และยอมรับในสิ่งที่เธอเป็นแตงกวาไม่ได้บังคับเธอต่อ อีกทั้งยังชมไม่ขาดปากว่าขนาดมีเสื้อตัวนอกปกคลุมเอาไว้อย่างมิดชิด ความสวยของญาณินก็ไม่ได้ดูลดน้อยลงเลยแม้แต่นิดเดียวยามนี้ดวงตะวันกำลังจะคล้อยลงต่ำ บรรยากาศริมชายหาดในตอนเย็นเต็มไปด้วยความร่มรื่น สายลมเย็น ๆ พัดผ่านร่างไปก็ส่งผลให้หญิงสาวที่กำลังเล่นน้ำอยู่ถึงกับอารมณ์ดีไปตาม ๆ กันเลยที
ตอนที่ 40ตกค่ำในวันเดียวกัน หลังจากที่เล่นน้ำทะเลกันอยู่พักใหญ่ พวกเธอก็เริ่มเหนื่อยล้าเลยตกลงกันว่าจะต่างคนต่างแยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่ แล้วจึงค่อยลงมาเจอกันอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้าเพื่อรับประทานข้าวเย็นร่วมกันหากแต่ญาณินกับแตงกวาแยกกันกลับมาที่ห้อง เพราะเพื่อนสนิทของเธอขอไปเอาของใช้ส่วนตัวที่ฝากแฟนหนุ่มเอาไว้ซึ่งอยู่อีกห้องหนึ่ง ญาณินเองก็เอ่ยปากบอกไว้แล้วว่าเธอเดินมาคนเดียวได้ ไม่มีปัญหาอะไร...แต่ในระหว่างที่เธอกำลังเดินดุ่ม ๆ เพื่อกลับมาอาบน้ำ อยู่ ๆ ก็พบเข้ากับชายหนุ่มที่คุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดี นอร์ทปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของเธอโดยไม่ให้ซุ่มให้เสียงกันเสียก่อนนั่นจึงส่งผลให้เธอสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ ที่เห็นเขามาดักรออยู่แบบนี้“พี่นอร์ท...พี่มาทำอะไรตรงนี้เหรอคะ? ไม่ใช่ห้องพวกพี่อยู่อีกชั้นหนึ่งหรอกเหรอ?”คำถามมากมายพรูขึ้นมาในหัวของหญิงสาวร่างบาง เธอเพียงแค่หาเหตุผลด้วยตัวเองไม่ได้ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงได้มาอยู่ตรงนี้แต่ทว่าดันไร้การตอบกลับจากนอร์ทไปโดยสิ้นเชิง เขาไม่พูดอะไร หากแต่แสดงสีหน้าเคร่งขรึม แล้วอยู่ดี ๆ ก็ฉวยโอกาสในตอนที่ญาณินกำลังเผลอ ดึงแว่นที่ปกปิดใบหน้างามอยู่
ตอนที่ 41ญาณินเดินจ้ำอ้าวกลับมาที่ห้องพักของตัวเองกับเพื่อนสาวอย่างไม่คิดชีวิต เพราะกลัวว่านอร์ทจะตามเธอมายันห้องแล้วความจะแตกเอาแต่โชคดีที่เขาล้มเลิกความคิดนั้นแล้วต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันที่บริเวณจุดปะทะคารม ไม่ได้ตามมาถามเหตุผลจากปากของเธอแต่อย่างใด“อ้าว ญา ทำไมเพิ่งมาถึงอะ เดินกลับมาก่อนฉันแท้ ๆ”ทันทีที่แตงกวาออกมาเปิดประตูให้กับเพื่อนสนิท เธอก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าเพราะอะไรญาณินถึงได้กลับมาช้า ทั้งยังมีสีหน้าที่ดูผิดแปลกไปอย่างเห็นได้ชัด“เปล่า...พอดีเจอคนรู้จักน่ะ เลยหยุดคุยกันนิดหน่อย”“ใครอะ ชวนเขามาจอยด้วยกันไหม”“เป็นญาติห่าง ๆ น่ะ เขามากับแฟน ไม่สะดวกหรอก”ญาณินแต่งเรื่อง หลอกให้เพื่อนสนิทของเธอตายใจว่าไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ เธอเพียงแค่ไม่อยากบอกว่าระหว่างที่กำลังจะเดินกลับมาที่ห้อง ได้เจอเข้ากับนอร์ท คนที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุดของการมาเที่ยวในครั้งนี้ ไม่อย่างนั้นแตงกวาก็คงจะซักถามเธออีกยาว ไม่จบไม่สิ้นเป็นแน่“อ๋อ...โอเค อย่างนั้นแกรีบเข้าไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวได้ไม่สบายกันพอดี” พูดจบหญิงสาวเจ้าของร่างบางก็รีบสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องแล้วแยกไปอาบน้ำตามคำบอกของแตงกวาในทันทีระ
ตอนที่ 42ทางด้านของญาณินเองก็กระวนกระวายไม่น้อยไปกว่าใครเลย เธอนอนขลุกตัวอยู่ในห้องพักแคบ ๆ ของโรงแรม แน่นอนว่ามันสร้างความอึดอัดให้เธอเป็นอย่างมากแต่ในขณะที่กำลังนอนคิดอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อยเปื่อย อยู่ ๆ เสียงแจ้งเตือนข้อความจากโทรศัพท์มือถือก็ดังสวนขึ้นมาท่ามกลางความเงียบสงบ ส่งผลให้ผู้เป็นเจ้าของรีบหยิบมันมาเปิดดูในทันทีทันใด‘อย่ามีพิรุธนักสิ ใช้ชีวิตให้ปกติที่สุด ทำแบบนี้มันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นหรอกนะญาณิน...’ข้อความของนอร์ทปรากฏอยู่บนหน้าจอมือถือ เมื่อกวาดสายตาอ่านจนจบประโยคเธอก็รีบปิดมันลงอย่างไว แต่มันก็จริงอย่างที่เขาว่า การที่ทำแบบนี้มันก็ดูมีพิรุธไม่น้อย เธอควรจะใช้ชีวิตให้ปกติมากที่สุดจริง ๆ“สรุปคืนนี้เอาไง ลงไปไหวไหม?”“ฉันไปด้วย”“ไหวแน่ใช่ไหม เอาที่แกโอเคนะ ไม่มีใครว่าอะไรแกทั้งนั้น ทุกคนเข้าใจ”“ไหวสิ ฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว ไม่ได้ปวดหัวหรือรู้สึกไม่สบายตรงไหนแล้วจริง ๆ”“อย่างนั้นก็ดีเลย ลงไปพร้อมกันนะ เพราะว่าคืนนี้มีปาร์ตี้สุดพิเศษ สนุกแน่”สองสาวสนทนากันถึงปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้อย่างเป็นจริงเป็นจัง ก่อนที่จะได้ข้อสรุปว่า ญาณินจะเข้าร่วมด้วย ไม่ปลีกตัวออกมาเพื่อหนีห
ตอนพิเศษ 5เขาว่ากันว่าเวลาของความสุขมักผ่านไปไวเสมอ ญาณินเองก็เพิ่งมาเจอกับตัวเองเอาก็วันนี้ จากวันที่คลอดลูกชายออกมาจนถึงตอนนี้เป็นเวลาเกือบๆ สี่ปีแล้ว หลังจากที่ลูกชายรู้เรื่องและเข้าโรงเรียนแล้ว ความวุ่นวายก็ทวีคูณขึ้นเป็นเท่าตัว“แม่ครับ พ่อไม่ยอมแวะร้านค้าให้เหนือ ทั้งที่สัญญาเอาไว้แล้วว่าถ้าเหนือสอบได้คะแนนดีจะให้ซื้อของเล่นได้” เด็กชายวิ่งดุ่มๆ เข้ามาหาผู้เป็นแม่ทันทีที่กลับมาถึงบ้านและมีเรื่องผิดใจกับนอร์ทมาตลอดทาง“แล้วพ่อบอกว่าอะไรครับ ทำไมถึงไม่แวะ”“ก็เพราะว่าเหนือสอบได้คะแนนดี แต่ครูประจำชั้นแจ้งว่าเล่นแรงๆ กับเพื่อนจนเขาเป็นแผล ไม่รู้ว่าเป็นแบบนั้นแล้วแม่ญาจะปลอบหรือว่าดุกว่าพ่อกันแน่” นอร์ทที่เดินตามเข้ามาติดๆ ได้ยินลูกชายตัวแสบฟ้องภรรยาก็อดไม่ได้ที่จะพูดบอกความจริงให้แก่ญาณินได้รับรู้ ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ กันกับเธอ“แต่เพื่อนทำเหนือก่อน เหนือแค่ป้องกันตัว แต่พ่อไม่เข้าใจเหนือเลย”“เหนือ...แล้วลูกทำเพื่อนกลับจนเป็นแผลเลยเหรอครับ?” ญาณินซักถามความจริงจากปากของเหนือด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ดูเข้มงวดกับเรื่องแบบนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว“จริงครับ”“ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเหนือผ
ตอนพิเศษ 4เมื่อเข้าเดือนที่แปดของการตั้งครรภ์ ญาณินก็เริ่มเดินเหินได้ยากมากขึ้น แน่นอนว่าการช่วยเหลือตัวเองในแต่วันยากกว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก แล้วก็รู้สึกได้ทันทีเลยว่าการที่มีสามีคอยดูแลอยู่ตลอดเวลาช่วยให้เธอเหนื่อยได้น้อยลงมากเลยทีเดียวอีกอย่างช่วงห้าเดือนก่อนหน้านี้ นอร์ทได้พาญาณินได้ตรวจดูเพศของลูกในท้องก่อนได้รับข่าวว่าลูกน้อยของทั้งสองคนนั้นเป็นเพศชาย ซึ่งก็เป็นไปตามที่พวกเขาคาดเดากันเอาไว้อยู่แล้ว จึงดีใจกันมากที่ได้ลูกชายตามที่หวังเอาไว้...เนื่องจากอีกไม่ถึงหนึ่งเดือนก็จะถึงกำหนดคลอดแล้ว เหล่าเพื่อนๆ ทั้งนอร์ทและญาณินจึงพากันมาเยี่ยมหา และพูดคุยถึงสารทุกข์สุกดิบกันตามประสาเพื่อนในวัยเรียนที่ปัจจุบันยังคงสนิทสนมและติดต่อกันอยู่“เป็นไงบ้างแก เห็นว่าช่วงแรกๆ แพ้ท้องหนักมาเลยใช่ไหม? ขอโทษทีนะที่เพิ่งมา ฉันเองก็เพิ่งจะกลับมาจากต่างประเทศ แต่พอมาถึงก็รีบมาหาแกเป็นคนแรกเลยนะ”คราวนี้แตงกวาเองก็ไม่พลาด หลังจากวันที่เรียนจบ เธอเองก็มีทางของตัวเอง ย้ายไปเรียนต่อเฉพาะทางที่ต่างประเทศ กลับมาอีกทีก็ได้ทราบข่าวว่าญาณินกำลังจะคลอดลูกน้อยออกมาแล้วในอีกไม่ช้า เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอก็เลยชวนวีแ
ตอนพิเศษ 3สองปีต่อมา...ขณะที่นอร์ทกำลังขนของที่ไปซื้อมาจากห้างเข้าบ้าน จู่ๆ ญาณินก็มีอาการแปลกประหลาด อ่อนเพลียคล้ายจะเป็นลม เธอเดินลงจากรถแล้วมาจับรถไว้หวังไม่ให้ตัวลงล้มลง“ญา หนูเป็นอะไร พี่เห็นหน้าซีดๆ ตั้งแต่ที่ห้างแล้วนะ” ชายหนุ่มรีบวางของในมือลงบนพื้นแล้วรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างบางให้เดินเข้าไปพักในบ้าน และไม่ลืมที่จะถามอาการจากปากของเจ้าตัว“ญาเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่มันรู้สึกเพลียๆ แล้วก็เวียนหัวตลอดเวลาเลย”“โอเคๆ งั้นเข้าไปพักข้างในก่อนดีกว่า แล้วถ้ายังไม่ดีขึ้นเดี๋ยวพี่จะพาไปโรงพยาบาล”จากนั้นนอร์ทก็รีบพาภรรยาของเขาเข้ามานั่งพักที่โซฟาทันที แต่ทว่าระหว่างที่นั่งพักเอาแรง อาการของญาณินกลับไม่ทุเลาลงเลยแม้แต่น้อย มีแต่จะหนักขึ้นตลอดเวลาเลยก็ว่าได้“ญา พี่ว่าเราไปหาหมอกันเถอะ”“ไม่เป็นไรค่ะ พักอีกนิดก็น่าจะดีขึ้น”“ญา...อย่าดื้อสิ เดี๋ยวไปจะเตรียมรถ แล้วเดี๋ยวพี่มาช่วยพยุง ห้ามเดินไปไหนเองนะ รอพี่ เข้าใจไหม”ญาณินได้แต่พยักหน้ารับรู้ อาการของเธอเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่อาจต้านทาน เกรงว่าหากยังดื้อดึงไม่ยอมทำตามคำแนะนำของสามี อาจจะเกิดข่าวร้ายขึ้นก็ได้...ทว่าในตอนที่น
ตอนพิเศษ 2หลังจากที่เลือกชุดสำหรับวันแต่งงานกันเสร็จสรรพ ทั้งคู่ก็มีแพลนที่ต้องไปหาร้านทำของชำร่วยเพื่อเป็นของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ ให้แก่แขกผู้มาร่วมยินดีในงานสำคัญของทั้งสอง ซึ่งกว่าที่ทุกอย่างจะเรียบร้อย ก็ทำเอาพวกเขาหมดเรี่ยวแรงไปตามๆ กันขณะนี้เป็นเวลาประมาณหนึ่งทุ่มตรง ด้วยความที่ออกไปทำธุระเรื่องงานแต่งงานมาทั้งวัน ญาณินรู้สึกอ่อเพลียเอามากๆ จึงตัดสินใจหนีว่าที่สามีลงแช่น้ำในอ่างอยู่คนเดียว ทว่าไม่นานก็มีคนถอดเสื้อผ้าตามเข้ามา...“พี่นอร์ท...ญาแช่อยู่นะคะ”“แล้วพี่แช่ด้วยไม่ได้เหรอ?”“ก็พี่ตัวใหญ่ กินที่ญาหมดแล้วเนี่ย” เธอเอ่ยปากบ่นก็จริง แต่ก็ยอมขยับให้นอร์ทลงมาแช่น้ำด้วยกันแต่โดยดี“งั้นหนูก็มานั่งกับพี่สิ” พูดจบได้ยังไม่ทันไร คนอายุมากกว่าก็พลันอุ้มร่างของหญิงสาวเบื้องหน้าให้มานั่งยู่บนตักของตัวเอง ก่อนจะเกยค้างวางไว้บนไหล่ กระทั่งลมหายใจแผ่วเบาของเขาส่งผลให้ญาณินถึงกับต้องเบนหน้าหนีออกไปอีกทาง“วันนี้ไม่ได้นะคะ พรุ่งนี้ญาต้องไปหาพ่อกับแม่”“พี่ก็ไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย แค่ขอแช่น้ำด้วยเอง หรือว่าญา...คิดอะไรกับพี่ อย่างนั้นเหรอ?” นอร์ทถามด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบ ทั้งสองใกล้ชิดกั
ตอนพิเศษ 1หลังจากที่ญาณินถูกนอร์ททำเซอร์ไพรส์ให้ เมื่อกลับมาถึงห้องเธอก็เอาแต่ร้องไห้จนนอร์ทใจไม่ดี คิดว่าตนทำเรื่องผิดมหันต์เอาไว้ แต่ที่ไหน...“ญา หนูเป็นอะไร พี่ทำอะไรผิดจนหนูไม่พอใจหรือเปล่า?” นอร์ทตัดสินใจเอ่ยถามเธอออกไปตามตรง แม้จะแอบหวั่นใจ กลัวคำตอบที่จะได้รับกลับมาอยู่ไม่น้อยเลยก็ตาม“เปล่าค่ะ...หนูแค่ดีใจ ไม่คิดว่าพี่จะมีมุมนี้เหมือนคนอื่นเขาด้วย...” ญาณินเอ่ยขณะเดียวกันก็ยังร้องไห้ไม่ยอมหยุด เธอเพียงตื้นตันใจ ไม่คิดว่าแฟนหนุ่มที่ในอดีตเคยเป็นคู่กัดกันมาก่อนจะมีมุมโรแมนติกเหมือนกับคนอื่นๆ“อ๋อ เรื่องนี้เองเหรอ ที่ทำให้แฟนพี่ร้องไห้หนักขนาดนี้ พี่ก็นึกว่าซุกกิ๊กไว้ไม่เนียนซะอีก”“ห๊า...กิ๊กไหน ใครคะ?” หญิงสาวร่างบางถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ซ้ำยังปาดน้ำตาบนแก้มจนแห้งสนิททันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายตอบสวนกลับมาเช่นนั้น“ล้อเล่นครับ จริงจังอะไรขนาดนั้น”“พี่นอร์ท! ใครให้เล่นแบบนี้ ญาใจหายหมดเลย” ญาณินถึงกับถอนหายใจแรง ตอบกลับแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงเจือแววตำหนิอยู่ไกลๆ ทั้งที่เธอกำลังตื้นตันใจอยู่กับเซอร์ไพรส์ก่อนหน้านี้ แต่ทว่านอร์ทกลับเอาเรื่องมือที่สามมาเป็นเรื่องล้อเล่น ญาณินคิดแ
ตอนที่ 99ในที่สุดช่วงเวลาที่คู่รักหนุ่มสาวรอคอยก็มาถึง จริง ๆ แล้วยังไม่ถึงเวลาที่พระอาทิตย์จะตก แต่ด้วยความเบื่อหน่าย นอร์ทจึงไปถามรายละเอียดพนักงานโรงแรมเกี่ยวกับกิจกรรมที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ ก่อนจะได้รู้ว่าช่วงหกโมงเย็นจะมีม้าออกมาเดินเล่นที่ริมหาดซึ่งพวกเขาสามารถขึ้นขี่แล้วเดินเล่นได้หนึ่งรอบถ้วน แต่ก่อนที่จะลงไป นอร์ทกลับรู้สึกไม่สบายใจกับการแต่งตัวของญาณินเท่าไรนัก“ไหนว่าพี่รอดูไง พอญาแต่งออกมาแล้ว จะมาทำหน้างอทำไมคะเนี่ย”“มันโป๊ไป ตอนแรกพี่นึกว่ามันจะปิดเยอะกว่านี้ แต่นี่คือ...”ขณะที่เอ่ยสายตาก็พลางลอบมองร่างบางตั้งแต่หัวจดเท้า ชุดว่ายน้ำที่อยู่บนตัวของญาณินงดงามเกินคำบรรยายแต่ทว่าสิ่งเดียวที่เขาไม่พึงพอใจก็คงจะหนีไม่พ้นชุดที่โป๊จนเผยให้เห็นเนื้อหนังมังสาเกือบทุกส่วนของร่างกาย ทั้งส่วนเว้าส่วนโค้งและรวมไปถึงก้นเนียน ๆ ของเธอนั่นก็ด้วย“นาน ๆ ทีจะได้มาเที่ยวทะเล เว้นไว้สักครั้งนะคะ”“โอเค พี่ไม่เถียงด้วยแล้ว หนูอยากใส่อะไรก็ใส่ แต่ไม่มีครั้งหน้าแล้วนะ เสร็จแล้วก็รีบลงไป เดี๋ยวจะไม่ทันพระอาทิตย์ตกดินเอานะ”“รับทราบค่ะ”เมื่อได้รับคำอนุญาตจากว่าที่สามีเป็นที่เรียบร้อย ญ
ตอนที่ 98หลายสัปดาห์ต่อมา...“ญา วันนี้ไปเที่ยวกันไหม?” นอร์ทเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ แฟนสาว ก่อนที่จะเอ่ยถามความเห็นของเธอ หลังจากที่ได้ไอเดียดี ๆ มาจากเพื่อนรัก“ไปเที่ยวที่ไหนคะ เดี๋ยวอีกสองวัน ก็จะได้ไปเที่ยวทะเลด้วยกันแล้วนี่คะ”“ก็ช่วงนี้มันน่าเบื่อ เราไปเที่ยวในกรุงเทพฯ กันก่อนก็ได้ อีกอย่างวันนี้หนูก็ไม่มีเรียน พี่อยากพาไปที่ที่หนึ่ง”“ไปได้ค่ะ ว่าแต่ที่ไหนเหรอคะ”“สวนสนุก”เมื่อความต้องการของนอร์ทเป็นเช่นนั้น มีหรือที่ญาณินจะขัด ตอนแรกเธอก็ไม่ได้คิดอะไร เพียงแค่อยากมาเที่ยวเป็นเพื่อนตามประสาคู่รักทั่วไป แต่ก็ไม่คิดเลยว่าสถานที่ที่นอร์ทพาเธอมา จะสวยแล้วก็ดูมีอะไรให้น่าทำเยอะแยะเต็มไปหมด“เป็นไงบ้าง? ชอบไหม?”“พี่พาญามาทั้งทีก็ต้องชอบสิคะ ว่าแต่พี่ไปรู้ที่ดี ๆ แบบนี้มาจากไหน ทำไมญาไม่คุ้นตามาก่อนเลย”“ที่นี่เป็นสวนสนุกเปิดใหม่ ยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก คนก็เลยยังน้อย แต่เพื่อนพี่บอกกันมาปากต่อปากว่าที่นี่เหมาะแก่การสารภาพสุด ๆ”วันนี้เป็นอีกวันที่นอร์ทชาร์ตพลังมาเต็มร้อย เขาพยายามทำให้แฟนสาวประทับใจในการมาเที่ยวผ่อนคลายครั้งนี้ให้ได้มากที่สุด ญาณินจึงเห็นเขายิ้มแย้มและดูสดใสร่าเริงต
ตอนที่ 97นับจากวันที่เข้าไปปรึกษากับพ่อและแม่จนถึงปัจจุบัน เวลาผ่านมาเกือบ ๆ หนึ่งเดือนเต็ม ทุกคนต่างก็ยุ่งวุ่นวายเกี่ยวกับเรื่องงานหมั้นหมาย เนื่องจากว่าครอบครอวของทั้งคู่มีชื่อเสียงดังนั้นหมั้นกันทั้งทีก็ต้องป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ ในส่วนของสถานที่พิธีการก็ต้องยิ่งใหญ่เหมาะสมกับฐานะทางบ้านของทางฝ่ายชายและฝ่ายหญิง เรื่องนี้คุณหญิงอรเป็นคนจัดการดูแลให้ทั้งหมด ไม่มีปัญหาใด ๆ ระหว่างการเตรียมการเลยก็ว่าได้จนกระทั่งระยะเวลาเดินทางมาถึงวันงาน ทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่น แขกที่มาร่วมแสดงความยินดีต่างก็ปลื้มปริ่มกับบรรยากาศภายในงาน คุณหญิงอรสะดวกจัดงานเช้า จึงจำเป็นจะต้องมีพิธีสงฆ์ แห่ขันหมากและกั้นประตู หลังจากนั้นจึงจะเป็นพิธีสวมแหวนต่อหน้าญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่าย เมื่อฝ่ายชายและหญิงสวมแหวนให้กันเรียบร้อย ก็ต่อด้วยพิธีรับไหว้ทันทีบรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยแขกคนสนิทของทั้งสองฝ่าย เพื่อนสนิทของนอร์ทและญาณินก็ไม่พลาดที่จะมาเก็บภาพบรรยากาศให้กับเพื่อนรัก พวกเขาทุกคนต่างก็เห็นจุดเริ่มต้นของสองคนมาตลอด มีทั้งสุขและทุกข์ โดยเฉพาะในช่วงแรกที่ทะเลาะกันทุกวี่ทุกวัน เรื่องนั้นเพื่อน ๆ ในกลุ่มจำได้
ตอนที่ 96หลังจากวันนั้น นอร์ทก็คิดมาเสมอว่าควรจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง และให้เกียรติทางฝั่งของญาณิน เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่ทางบ้านของนอร์ทนัดทานข้าวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา นอร์ทตัดสินใจแล้วว่าจะไปบอกเรื่องสำคัญกับพวกท่านตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็น นอร์ทเดินมานั่งรอพ่อและแม่ที่บริเวณโต๊ะอาหารก่อนเป็นคนแรก ระหว่างที่พวกท่านกำลังเดินเข้ามาร่วมโต๊ะ มือไม้ของชายหนุ่มกลับอยู่ไม่เป็นสุข เขาประหม่าจนทำตัวไม่ถูกทั้ง ๆ ที่อยู่ต่อหน้าคนกันเองทั้งนั้นแต่เขากลับรู้สึกผิดแปลกไปจากเดิม คงเป็นเพราะความในใจที่เขาอยากจะบอกกับทุกคน เป็นเรื่องที่ใหญ่อยู่พอสมควร“เป็นยังไงบ้างลูก เห็นว่าช่วงนี้เรียนหนักแถมยังติดหนูญาอีกต่างหาก ลืมที่บ้านไปแล้วหรือยัง” ผู้เป็นแม่เอ่ยทักทายลูกชายหัวแก้วหัวแหวน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดแซวเขาที่พักหลังมานี้ติดแฟนเสียยิ่งกว่าอะไร“ก็เรื่อย ๆ นะครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดี แต่ก็คงจะไปหนักช่วงใกล้จบมากกว่า ตอนนี้ยังไหวอยู่ครับแม่”“งั้นก็ดีแล้ว ว่าแต่หนูญาล่ะเป็นยังไงบ้าง เธอสบายดีใช่ไหม”“สบายดีครับ ช่วงนี้น้องเรียนหนัก เพราะว่าจะได้ขึ้นมาเป็นรุ่นพี่ มีเรื่องให้ต้องเต็มไปหมด วันนี้ก็เ