2 - ใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

Talk คานส์

ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอผู้หญิงคนเมื่อคืนอยู่ในห้อง ไม่รู้ว่าเธอไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมยังทิ้งคาบเลือดบริสุทธิ์เอาไว้บนผ้าปูที่นอน  

ผมค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วสวมใส่เสื้อผ้าอย่างไม่ได้สนใจอะไรมากนัก อย่างที่บอกไว้เมื่อคืนว่าระหว่างเธอกับผมมันเป็นแค่วันไนต์สแตนด์ ผมไม่จำเป็นต้องตามหาเธอ หวังแค่ว่าเธอจะไม่ลืมกินยาคุมตามที่บอกไปเมื่อคืน 

“นายครับ แม่บ้านบอกว่าเมื่อเช้าเห็นผู้หญิงอยู่ในคลับ….”

“อื้ม” ผมพยักหน้ารับรู้ คงจะเป็นเธอคนนั้นที่นอนกับผมเมื่อคืน “ให้แม่บ้านเอาผ้าปูที่นอนมาเปลี่ยนด้วยแล้วกัน”

“เอ่อ ได้ครับนาย” 

ผมเดินมาที่รถเพื่อจะขับไปบ่อนคาสิโน จะไปตรวจความเรียบร้อยสักหน่อยเพราะไม่ได้ไปหลายวัน ช่วงนี้งานที่บริษัทค่อนข้างยุ่งเลยไม่ค่อยมีเวลาไปตรวจดูงานที่อื่นเท่าไหร่ 

“ก็แค่วันไนต์สแตนด์จะสนใจทำไมวะ!!” ผมบ่นพึมพำเบาๆ ยอมรับว่าความบริสุทธิ์ของเธอมันทำให้ผมติดใจ 

ในขณะที่กำลังขับรถอยู่สมองของผมมันเอาแต่คิดวกวนอยู่กับเรื่องเมื่อคืน น้ำเสียงหวานๆ กับร่างกายของผู้หญิงคนนั้นยังวนเวียนอยู่ในหัวของผม มันทำให้รู้สึกหงุดหงิดฉิบ!! 

Talk อลิช

ฉันนั่งคิดกระวนกระวายใจอยู่นานสองนาน และได้ข้อสรุปว่าพรุ่งนี้จะลาออก ฉันไม่สามารถทำงานต่อไปได้จริงๆ เรื่องลาออกฉันคงยังไม่บอกพ่อ เอาไว้กลับไปบอกที่บ้านจะดีกว่า

โชคดีที่วันนี้เป็นวันหยุด หากฉันต้องไปทำงานวันนี้ต้องไม่มีกระจิตกระใจทำงานแน่ๆ 

วันนี้ทั้งวันฉันพยายามหาอะไรทำเพื่อให้ตัวเองลืมความคิดบ้าๆ ถึงแม้ว่ามันจะยังรู้สึกเจ็บที่ตรงนั้นแต่ฉันก็ไม่สามารถอยู่นิ่งเฉยได้ 

ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังขึ้นมา ฉันที่กำลังกวาดเก็บห้องอยู่จึงรีบมาเปิดประตู 

“อลันมาทำไม” อลันคือน้องชายของฉัน ตอนนี้เขากำลังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปีหนึ่ง ส่วนฉันน่ะเพิ่งเรียนจบได้งานทำก็ต้องลาออกแล้วสิ เฮ้อ

ห้องของอลันอยู่ตรงข้ามกับห้องฉัน จริงๆ พ่อจะให้มาอยู่กับฉันแต่อลันเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงเลยขออยู่อีกห้อง

“หิว ทำอะไรให้กินหน่อยดิ” 

“ทำไมไม่รู้จักหากินเองบ้าง จะรอให้พี่ทำให้กินตลอดเลยหรือไงอลัน” 

“เร็วๆ นะ หิว” 

อลันเดินไปนั่งลงบนโซฟาเพื่อรอฉัน ทำให้ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วส่ายหน้าไปมาให้กับน้องชายตัวเอง ไม่รู้จักโตเลยจริงๆ 

วันต่อมา….

ฉันใส่แมสปิดหน้าเข้ามาที่บริษัทเพื่อจะมายื่นใบลาออก สาเหตุที่ต้องปิดแมสก็เพราะว่ากลัวเจอกับคุณคานส์แล้วเขาจำฉันได้  

อย่างที่บอกว่าฉันไม่อยากถูกมองว่าง่าย ถึงแม้จะเสียความบริสุทธิ์ให้เขาไปแล้วแต่ฉันก็ไม่ได้จะเรียกร้องให้มารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น 

เขาเป็นถึงเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่จะมาสนใจผู้หญิงบ้านนอกอย่างฉันทำไมล่ะจริงไหม…

พรึบ!! ในขณะที่กำลังเดินๆ อยู่ ฉันซุ่มซ่ามไปชนกับใครก็ไม่รู้เข้า เพราะเอาแต่ก้มหน้าก้มตาจึงมองไม่เห็นทาง แถมกระเป๋าก็หล่นลงพื้นทำให้ของตกกระจายไปหมด

“ไม่มีตาหรือไง!!” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามฉันอย่างไม่สบอารมณ์ 

“ขะ ขอโทษค่ะ” ฉันรีบขอโทษก่อนจะมองผู้ชายที่ตัวเองชน 

หัวใจดวงน้อยมันแทบจะหยุดเต้นเมื่อเห็นผู้ชายตรงหน้าเขาคือ ‘คุณคานส์’ 

นี่มันบังเอิญเกินไปแล้วนะ ตั้งแต่เข้ามาทำงานที่บริษัทฉันไม่เคยเจอเขาแบบประจันหน้าแต่ทำไมวันนี้ถึงเจอ

ฉันนั่งลงที่พื้นแล้วรีบเก็บของที่หล่นพื้นอย่างรนราน โดยที่คุณคานส์ก็ยังยืนอยู่ไม่ยอมเดินไปไหน 

ขะ เขาจำฉันไม่ได้ใช่ไหม ตอนนี้มือไม้มันสั่นจนทำอะไรแทบไม่ถูกแล้ว 

เมื่อเก็บของเสร็จฉันก็ลุกขึ้นยืนแล้วเหลือบตามองคุณคานส์ ตอนนี้เขายังมองฉันอยู่แถมยังขมวดคิ้วเป็นปมเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่สักอย่าง

“จะ ขอตัวก่อนนะคะ” ฉันรีบเดินผ่านหน้าคุณคานส์ทันที

“เดี๋ยว!!” เสียงทุ้มเข้มของคุณคานส์ดังขึ้น ขาของฉันมันหยุดชะงักไปเองเมื่อได้ยินเสียงของเขา บ้าจริง!  ฉันจะหยุดเดินทำไม 

เสียงฝีเท้าย้ำหนักๆ มาใกล้ๆ กับฉันที่ยืนหันหลังอยู่ คุณคานส์เดินมาหยุดตรงหน้าฉัน จากนั้นเขาก็โน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ มันแทบจะกลั้นหายใจเลยก็ว่าได้ตอนนี้ 

“ทำไมกลิ่นเธอถึงได้เหมือนกับ….” เขาหยุดพูดแล้วคิดอะไรอยู่สักอย่าง ตอนนี้หัวใจของฉันมันเต้นแรงเอามากๆ