เมื่อข้าไม่อยากเป็นสนมของฮ่องเต้

เมื่อข้าไม่อยากเป็นสนมของฮ่องเต้

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31
โดย:  Jiulinยังไม่จบ
ภาษา: Thai
goodnovel4goodnovel
10
2 การให้คะแนน. 2 ความคิดเห็น
32บท
3.1Kviews
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

ฮ่องเต้ฮั่วจงจักรพรรดิของแคว้นต้าอู่ เพราะต้องปวดหัวกับเหล่านางสนมที่มีมากจนเกินไป ถึงกับต้องปิดหูปิดตาไม่ข้องแวะกับนางสนมคนใดมากกว่าหนึ่งครั้งและปล่อยให้ขันทีคนสนิทเป็นคนคัดเลือกป้ายของนางสนมในแต่ละค่ำคืนกันเอง จึงทำให้นาง….จ้าวซูหลินหญิงสาวที่ถูกรับเข้าวังมาเพื่อเป็นสนมมาแล้วถึงสองปีแต่กลับถูกทอดทิ้งให้อยู่อย่างเดียวดายเพียงลำพังในเรือนที่ห่างออกไปแสนไกล จ้าวซูหลิน... แพทย์สาววัยยี่สิบหกปีจากศตวรรษที่ 21 ที่ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของพระสนมที่ไม่เป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้ เพราะเคยใช้ชีวิตอย่างท้าทายและอิสระมาก่อนนางจึงรู้สึกเบื่อหน่ายที่จะอยู่ในวังหลวงแห่งนี้ * * * * * * * * * * "ข้าอยากออกไปจากที่นี่" "ท่านเป็นถึงพระสนมเหตุใดถึงได้มีความคิดเช่นนั้นกันล่ะ" "ท่านไม่รู้อะไรหรอกลำบากอยู่ข้างนอกอาจจะดีกว่าอยู่ในวังหลวงที่แสนจะน่าเบื่อหน่ายนี่ก็เป็นได้" "เช่นนั้นท่านก็รับสิ่งนี้ไป" "อะไรหรือ" "มันคือยาพิษ หากท่านอยากออกไปจากวังหลวงแห่งนี้ก็มีเพียงต้องใช้วิธีนี้เท่านั้น" "ท่านว่าอะไรนะ"

ดูเพิ่มเติม

บทที่ 1

ตอนที่ 1 ทะลุมิติ

「子宮外妊娠の手術同意書、自分でサインします」

桃恵は看護師を呼び止めて、針跡で紫色に腫れ上がった手でペンを握ると、震える指先で自分の名前を書き込んだ。

手術室へ運ばれるとき、桃恵の頬を一粒、涙が伝った。

あのとき緊急避妊薬を飲んだのは、果たして正しかったのか、それとも間違いだったのか、もう分からない。

病院で療養している間に、桃恵は一か月後の海外行きの航空券を買った。

スマホを開くと、ネットでは「浜市の御曹司、数億を投じて恋人に愛を告げる」という話題がまだ炎上していた。

その「世紀の告白」の主役が、まさに桃恵自身なのだ。

三日前、城ヶ崎晏人(じょうがさき あきと)は記者会見を開き、個人名義で出資し、七年かけて完成させた宇宙船が、レコードを宇宙へ運ぶと発表した。

そのレコードには、晏人が桃恵に告白したときの音声が刻まれていて、宇宙の果てでも永遠に再生され続ける。彼の桃恵への愛を、宇宙のすべてが見届けることになる。

宇宙船の打ち上げ成功とともに、晏人と桃恵の長年の恋愛物語が掘り起こされ、ネットでは「21世紀の恋愛神話」と呼ばれるようになった。

お腹が鈍く痛む中、桃恵はネットのコメントを眺める。

【城ヶ崎社長と蘇田さんが幼馴染って、まだ知らない人いるの?もう25年近く知り合い、7年付き合ってるのに、まだラブラブって……羨ましすぎて泣ける】

【みんな城ヶ崎社長が蘇田さんにお金を惜しみなく使うことしか知らないけど、昔城ヶ崎社長が海外で蘇田さんのために銃弾を受けたの知ってる?この前のチャリティ水泳リレーに出た時、肩の傷痕が心臓まであと数センチだったって!】

【その時城ヶ崎社長、少しも迷わず蘇田さんを抱きしめたって聞いた。私のスマホには、城ヶ崎社長が担架で運ばれながら蘇田さんと指を絡めてる写真が残ってる。尊すぎてしんどい!】

【才能×美貌カップル、羨ましすぎて泣いたわ……】

【……】

イベントでの甘い視線の交換から、二人のドラマチックなエピソードまで、どれもが命を懸けて愛し合ってきた証拠ばかりだった。

桃恵の視界はじんわりと霞み、涙を拭いながら、ただただ皮肉に思う。

蘇田家と城ヶ崎家は代々の付き合い。桃恵が生まれた日、二歳の晏人は手術室の外に立っていた。

物心ついた頃から、晏人はいつも傍にいた。

十歳の年、蘇田家が破産し、両親は自殺してしまった。桃恵は一夜で孤児となり、城ヶ崎家がすぐに彼女を引き取った。

晏人に寄り添われながら、桃恵はやっと暗い影から抜け出した。

思春期の頃、桃恵は自分なんか晏人には釣り合わないと思い込んでいた。彼の愛が恋人としてのものだなんて、夢にも思わず、せめて妹のように傍にいられればそれで十分だと願っていた。

だが、成人式の日、晏人は名だたる人々の前で、正式に桃恵へ告白した。

彼の瞳に燃えるような愛情を見て、桃恵は迷わず、永遠を誓う真紅のバラを受け取った。

涙ぐみながら、彼の耳元で囁いた。「晏人、ありがとう。私の家族になってくれて。お願い、絶対に裏切らないで、私を置いていかないで……愛してる」

晏人はさらに強く抱きしめ、声を震わせて答えた。「桃恵、俺は命を懸けて誓う。絶対にお前を裏切らない。絶対にお前を置いていかない。永遠にお前を愛し続けるから」

付き合っていた間、晏人は本当に優しく、細やかで、思いやりに溢れていた。

でも、その「永遠」は本当だったのだろうか?

晏人が最初に自分を愛してくれていたことは、疑ったことはない。でも、心なんてものはあっという間に変わってしまう。

もし桃恵が彼の浮気を知ることがなければ、今でも自分は世界一幸運な女だと信じていたに違いない。

晏人はうまく隠していたつもりかもしれないけど、愛も、不愛も、すべては細部に宿るということを。

彼の心はいつの間にか、他の何かでいっぱいになっていた。桃恵は耐えることも、見て見ぬふりをすることもできなかった。

また捨てられる痛みや絶望を味わうくらいなら、自分から去ることを選ぶ。

桃恵は子宮外妊娠の手術同意書を高級なギフトボックスに入れ、丁寧にラッピングした。そして、一枚のカードに書き添えた。

【二十七歳の晏人へ】
แสดง
บทถัดไป
ดาวน์โหลด

บทล่าสุด

บทอื่นๆ

ความคิดเห็น

user avatar
Paison Thimdib
อ่านแล้วขอบคุณ
2025-06-06 00:17:03
0
user avatar
กัสจัง กัสจัง
สนุกมากในนิยายอ่านเรื่องนี้(เมื่อข้าไม่อยากเป็นสนมของฮ่องเต้)
2025-01-13 20:45:24
1
32
ตอนที่ 1 ทะลุมิติ
“คุณหมอคะ คุณหมอ”“มีอะไรเหรอคะ?”“มีเคสผ่าตัดด่วนเข้ามาค่ะ”“เวลานี้เป็นเวรหมอจุนไม่ใช่หรือ?”“ใช่ค่ะแต่ตอนนี้คุณหมอจุนยังมาไม่ถึงโรงพยาบาลเลยค่ะ คุณไข้อาการสาหัสรอไม่ได้แล้วนะคะ”“ได้ งั้นรีบไปกัน”“ค่ะ”นางพยาบาลรีบเดินตามคุณหมอไปอย่างรีบเร่งก่อนจะอธิบายเคสฉุกเฉินนี้ให้เธอฟังคร่าวๆ“เคสนี้เป็นเคสฉุกเฉินคนไข้เป็นทายาทของตระกูลโจวซึ่งเป็นเจ้าของโรงพยาบาลนี้ด้วยค่ะ”“โอเค เตรียมชุดกับเครื่องมือเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”“ค่ะคุณหมอ”จ้าวซูหลินเป็นหมอหญิงที่มีฝีมือผ่าตัดเป็นอันดับหนึ่งของเมืองลั่วหนานแห่งนี้ เธอจำเป็นต้องเข้าผ่าตัดให้ทายาทตระกูลโจวที่โด่งดังที่สุดในประเทศนี้แทนคุณหมอจุนเป็นการฉุกเฉินแม้จะรู้สึกตื่นเต้นมากแต่เธอก็พยายามทำทุกอย่างอย่างระมัดระวังและตั้งใจที่สุดการผ่าตัดใช้เวลายาวนานร่วม12ชั่วโมงในที่สุดการผ่าตัดก็เสร็จสิ้นลงและสำเร็จไปได้ด้วยดี จ้าวซูหลินออกมาจากห้องผ่าตัดด้วยอาการเหนื่อยล้าเป็นอย่างยิ่ง“คุณหมอจ้าว ขอบคุณที่เข้าผ่าตัดแทนผมนะครับ”“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันได้ยินว่าคุณประสบอุบัติเหตุเป็นอะไรมากหรือเปล่าค่ะ”“อ๋อ พอดีว่ามีรถชนกันตรงกลางสะพานน่ะครับรถหลายคันรวมถึงของผมด้ว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 2 ซวยซ้ำซวยซ้อน
“ข้าอาจจะเป็นอย่างที่เจ้าว่าจริงๆ นั่นแหละตอนนี้ข้าก็จำอะไรไม่ได้เลย ไหนเจ้าลองเล่ามาสิว่าข้านั้นคือใครแล้วทำไมถึงต้องมาอยู่ที่นี่”“ท่านคือคุณหนูรองตระกูลจ้าวบุตรสาวเพียงคนเดียวของท่านเสนาบดีจ้าวเพคะ ท่านเข้าวังมาพร้อมกับสหายเพียงคนเดียวของท่านก็คือพระสนมลิ่งเฟยแต่ตอนนั้นพระสนมลิ่งเฟยได้รับความโปรดปรานจากฝ่าบาทเพียงผู้เดียวเพราะว่าท่านยอมสละค่ำคืนอันมีค่าให้แก่นาง ตอนนี้ท่านก็เลยต้องมานั่งหงอยเหงาอยู่ตำหนักท้ายวังเพียงลำพังโดยไร้ซึ่งนางกำนัลดูแลจะมีก็เพียงแค่หม่อมฉันคนเดียวเท่านั้นที่อยู่กับท่านจนถึงทุกวันนี้เพคะ”“สหายของข้างั้นหรือ?”“ก็พระสนมลิ่งเฟยคนที่ผลักท่านตกน้ำอย่างไรล่ะเพคะ”“อ้าว!แล้วทำไมนางถึงผลักข้าล่ะ”“คงจะกลัวว่าฝ่าบาทจะได้พบท่านกระมังเพคะ ท่านออกจะงดงามถึงเพียงนี้หากฝ่าบาทได้พบเห็นย่อมได้เป็นที่โปรดปราณของพระองค์เป็นแน่”‘อ่า…โดนสกัดดาวรุ่งว่างั้นเถอะ เฮอะๆ ’“ไม่รับใช้ฝ่าบาทก็ต้องอยู่เดียวดายเช่นนี้หรือ ข้าไม่ต้องทำอะไรหรอกหรือ”“ทำสิเพคะ ท่านต้องปักผ้าส่งไปให้ฮองเฮาในทุกๆ เดือนเลยนะเพคะ ท่านทำได้ดีเชียวล่ะถึงยังได้อยู่ที่ตำหนักแห่งนี้ต่อมีกินมีใช้จนถึงทุกวันนี้โดยไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 3 เที่ยวงานเทศกาลโคมไฟ
“เจ้าเป็นใครเหตุใดถึงออกมาเดินยามค่ำมืดเช่นนี้?”“เอ่อ...คือว่า”“ใต้เท้าของข้าถามพวกเจ้าเหตุใดถึงไม่ตอบ”“ไม่ต้องกลัวข้าไม่บอกใครหรอกว่าพบพวกเจ้าที่นี่เพียงแค่ห่วงว่าพวกเจ้าจะเป็นอันตรายก็เท่านั้น เป็นเพียงผู้หญิงมากันลำพังสองคนไม่กลัวหรืออย่างไร”“แล้วท่านเป็นใครกันเจ้าคะมาทำลับๆ ล่อๆ ตรงรั้วราชวังทำไมกัน”“นี่เจ้า! ใต้เท้าของข้าถามพวกเจ้าอยู่นะเหตุใดเจ้าถึงมาถามพวกข้ากลับกันเล่า”“กงอี้ ถอยไป”“ขอรับใต้เท้า”“ข้าเป็นเพียงขุนนางเล็กๆ ไม่ได้เป็นคนใหญ่คนโตอะไรหรอกก็เพียงแค่แวะมาหาหลานสาวข้าที่เป็นนางกำนัลตรงตำหนักของพระสนมลิ่งเฟยก็เท่านั้นเอง”“อย่างนี้นี่เอง”“แล้วตกลงว่าพวกเจ้า?”“พวกข้าเป็นนางกำนัลตำหนักหนิงเซียงเจ้าค่ะ”“ตำหนักหนิงเซียงงั้นหรือ?”บุรุษหน้าตาหล่อเหลาผู้นั้นรีบหันไปมองใบหน้าของผู้ติดตามของเขาทันที“ข้าว่าข้าก็คุ้นชื่อตำหนักแห่งนี้อยู่บ้างขอรับใต้เท้า”“ช่างเถอะ ว่าแต่พวกเจ้าสองคนจะไปไหนกันถึงได้ออกมาเดินค่ำๆ มืดๆ เช่นนี้ เจ้านายของพวกเจ้าอนุญาตให้ออกมาเช่นนั้นหรือ”“ก็ที่ทำลับๆ ล่อๆ ก็เพราะว่าแอบออกมานี่ล่ะเจ้าค่ะ”“ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นสินะข้าก็คิดเอาไว้แล้วเชียว แล้วพวกเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 4 สนมผู้ถูกลืมเลือน
เมื่อปล่อยโคมไฟกันเรียบร้อยแล้วจ้าวซูหลินก็พาคนอื่นๆ เดินเที่ยวทั่วทั้งงานอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย ระหว่างทางก็หยุดแวะซื้อของกินเล่นไปพลางๆ จนซั่วอิงต้องคอยห้ามอยู่บ่อยครั้ง“กินของกินเล่นมาตลอดทางเจ้าอิ่มแล้วหรือไม่”“ยังเจ้าค่ะ ข้าก็ยังรู้สึกหิวอยู่ดี”ใต้เท้าโจวทองใบหน้าที่ทะเล้นของนางก่อนจะหลุดขำทันที“เอาเถอะมื้อนี้ข้าเลี้ยงพวกเจ้าเอง แวะโรงเตี๊ยมข้างหน้านี้กันเถอะ”จ้าวซูหลินหันมองไปตามฝ่ามือที่ผายออกไปทันที ปรากฎให้เห็นเป็นโรงเตี๊ยมขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวงแห่งนี้ หน้าโรงเตี๊ยมมีแม่น้ำไหลตัดผ่านมีเรือโดยสารแล่นผ่านไปทีละลำ บริเวณประตูหน้าประดับประดาไปด้วยโคมไฟสีแดงดูสวยงามยิ่งนัก ป้ายหน้าโรงเตี๊ยมเขียนชื่อไว้เพียงสามคำว่า ‘ฟู่อันหลง’“มันจะดูหรูหราเกินไปหรือไม่เจ้าค่ะใต้เท้า ข้าออกมาไม่ได้เอาเงินมาเยอะเสียด้วยสิ”“ก็บอกแล้วว่าข้าจะเลี้ยงพวกเจ้าเอง มาเถอะน่าอย่ากังวลไปเลย”“เช่นนั้นมื้อนี้ข้าคงต้องฝากท้องกับท่านแล้วนะเจ้าค่ะ”“ด้วยความยินดีขอรับ”น่าแปลกที่อาหารมื้อนี้พวกเขารู้สึกว่าเป็นมื้อที่อร่อยที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ เมื่อกินอาหารกันเสร็จก็เดินย่อยกันสักพักจนมาสุดท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 5 คิดจะรังแกข้า ง่ายไปหรือไม่
จ้าวซูหลินไม่ได้ออกจากตำหนักหนิงเซียงมาเป็นเวลามากกว่าห้าวันแล้วจนนางรู้สึกเบื่อหน่ายยิ่งนักนางเอาแต่นอนเอกเขนกอยู่บนเก้าอี้ยาวหน้าตำหนักหนิงเซียงมาตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว ดวงตาหงส์งามล้ำจับจ้องไปที่มวลไม้ดอกไม้ประดับที่เจ้าของร่างเดิมลงทุนปลูกด้วยตัวเองเต็มตำหนักไปหมดนางคงจะมีความเหมือนกับเจ้าของร่างเดิมอยู่แค่เพียงชื่นชอบการปลูกไม้สวนไม้ประดับเท่านั้น นอกจากความสามารถนี้แล้วนางก็ไม่สามารถทำสิ่งใดได้เหมือนเจ้าของร่างเดิมนี้ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นเย็บปักถักร้อย เขียนกลอน ร่ายรำทำเพลง แต่ก็มีอยู่อย่างหนึ่งที่นางถนัดนั่นก็คือวิชาแพทย์‘หากจะเปิดโรงหมอก็ต้องใช้ทุนเยอะสินะ’ “เฮ้อ…”ทะลุมิติมาอยู่ในร่างนี้ก็ร่วมหลายวันมาแล้วแต่เหตุใดถึงได้ไม่มีความทรงจำของนางหลงเหลืออยู่เลยล่ะ ไม่รู้จักตัวตนของนางเลยแม้เพียงนิดแบบนี้ข้าก็อึดอัดแย่เลยสิ“เฮ้อ….”ในนิยายที่เคยอ่านๆผ่านมาไฉนเลยนางเอกคนอื่นๆถึงได้มีมิติวิเศษติดตัวไปด้วยเล่า แล้วเพราะเหตุใดกันข้าถึงได้มาตัวเปล่า มีก็แต่เพียงมันสมองที่บรรจุเพียงความรู้ทางการแพทย์ติดตัวมาด้วยเท่านั้น จะไปมีประโยชน์อะไรกับในวังหลวงที่สุดแสนจะน่าเบื่อหน่ายแห่งนี้กัน“เฮ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 หนทางสู่ความอิสระ
“อะไร?เจ้ามองหน้าข้าแบบนั้นทำไม”“พระสนม…”“จะมาโทษข้าไม่ได้นะก็นางมาก่อกวนข้าก่อนนี่นา”“พระสนมเก่งมากเลยเพคะ แต่ท่านก็รู้ว่าฮ่องเต้โปรดปรานสนมลิ่งเฟยมากท่านอาจได้รับโทษก็เป็นได้นะเพคะ”“ข้าไม่กลัว ฆ่าข้าให้ตายไปเสียเลยสิ”“ไม่ได้สิหากข้าต้องโทษจริง ห่วงก็แต่เจ้าก็ต้องมาเดือดร้อนเพราะข้าอีกคน โว้ยยยย! หากไม่ใช่ว่านางมาหาเรื่องข้าก่อนมีหรือที่ข้าจะอารมณ์เสียได้ถึงเพียงนี้กัน”“แต่หากว่าข้าถูกทำโทษจริงเจ้าก็ไม่ต้องห่วงไปหรอก ข้าจะฟาดเจ้าด้วยไม้ท่อนนี้ให้พวกเขาเข้าใจว่าข้าสติไม่ดีทำร้ายคนไปทั่ว ตัวเจ้าเองก็จะรอดจากการถูกลงโทษในครั้งนี้แล้ว”“พระสนม!”“พอแล้วเลิกเรียกข้าเสียที เจ้าก็ดูต้นทางไปเผื่อมีทหารมาจะได้เริ่มแผนการเมื่อครู่ได้ทัน”“โธ่พระสนมหากว่าท่านถูกลงโทษข้าก็ยินดีรับโทษไปพร้อมท่านนะเพคะ พวกเราพูดความจริงทำไมต้องกลัวก็พระสนมลิ่งเฟยชอบมาข่มขู่ท่านทั้งยังใช้งานท่าน ทั้งๆที่ท่านเองก็มีตำแหน่งเทียบเท่ากับนางเพียงแค่ไม่ได้รับการโปรดปรานจากฝ่าบาทเหมือนกับนางก็เท่านั้นเอง”“ช่างเถอะข้าไม่สนใจหรอก ตอนนี้ที่ข้าสนใจคือข้าจะหาเงินจากที่ไหนมาไถ่ตัวเองออกจากวังแห่งนี้ได้เร็วๆกัน”‘เฮ้อ ไหนๆ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-12
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 7 พระสนมผู้มีสติฟั่นเฟือน
-เจ็ดวันผ่านไป-“ซั่วอิง เจ้าบอกว่าข้าไปเอาเมล็ดพันธ์พวกนั้นมาจากวัดอะไรนะ?”“วัดฮุ่ยหลอเพคะ อยู่บนเนินเขาทางตอนเหนือของเมืองหลวง วัดแห่งนั้นส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีใครไปกันหรอกนะเพคะ”“ทำไมล่ะ?”“ก็ที่นั่นมีเพียงเจ้าอาวาสคนเดียวเท่านั้น อารามก็เก่าทรุดโทรมแล้วไม่ได้งดงามเหมือนวัดเล่อฉีที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของเมืองหลวงเพคะ”“ไม่มีใครไปก็ดีแล้วนี่ ไม่วุ่นวายดี” “เจ้าไปเอาเหล้าที่หมักไว้ออกมาสักสองไหที แล้วก็หยิบไหเล็กมาอีกสองไหด้วยนะเผื่อเอาไว้ให้ใต้เท้าโจวนะ”“ได้เพคะ”ซั่วอิงรีบเดินไปนำไหเหล้าองุ่นที่พวกนางหมักเอาไว้เป็นเวลากว่าเจ็ดวันแล้ว ที่ชั้นวางของในห้องครัวบริเวณปีกซ้ายของตำหนักหนิงเซียง ไม่นานนักนางก็หิ้วไหเหล้ามาพร้อมๆกันทั้งสี่ไหอย่างทุลักทุเลพอสมควร ซั่วอิงก้าวเดินด้วยความเชื่องช้าด้วยกลัวว่าไหเหล้าเหล่านั้นจะตกลงพื้นไปเสียก่อน“มาแล้วเพคะพระสนม”“ไหนมาให้ข้าชิมดูก่อนซิ”จ้าวซูหลินรีบหยิบไหเหล้าใบเล็กใบหนึ่งมาจากมือของซั่วอิงด้วยความว่องไว ก่อนจะเปิดผ้าที่ใช้ปิดฝาไหออกแล้วสูดดมกลิ่นของมันทันที“อืมม..หอมเสียจริง” นางดมกลิ่นสุราองุ่นก่อนจะเทลงไปในจอกใบเล็กเพียงครึ่งจอกแล้วลิ้มรสไปที
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 8 สุรารสเลิศ
“อยู่ในวังหลวงนางอึดอัดใจถึงเพียงนี้เชียวหรือ หรือว่าการปลดปล่อยเจ้าไปจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุดสำหรับเจ้ากันแน่นะ”“ฝ่าบาทแล้วเรื่องที่พระสนมซูหลินทรงทำร้ายพระสนมลิ่งเฟยล่ะพ่ะย่ะค่ะ พระองค์จะทรงตัดสินเช่นไรต่อดีพ่ะย่ะค่ะ”“จะตัดสินอะไรอีกล่ะเจ้าก็รู้ที่องค์รักเงาดำมารายงานนั่นเพราะสนมลิ่งเฟยหาเรื่องนางก่อน หากนางจะปกป้องตัวเองก็ไม่ใช่เรื่องผิดอันใด”“ส่วนเรื่องลงโทษนางนั้นแค่การออกราชโองการไม่ให้ผู้ใดเข้าใกล้ตำหนักของนางก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือ และนี่คงเป็นวิธีเดียวที่ข้าจะช่วยให้นางได้อยู่ห่างจากคนที่คิดร้ายนางได้ก็เท่านั้นเอง”“แล้วจะไม่เป็นการทำให้พระสนมเข้าใจพระองค์ผิดหรือพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท”“ข้ากักขังนางเอาไว้ในวังไร้การเหลียวแล หากนางจะเกลียดข้าก็คงไม่ผิดอะไร”-โรงเตี๊ยมฟู่อันหลง-“พระสนม”“ชู่ว…ข้าบอกแล้วว่าให้เรียกข้าว่านายหญิงอย่างไรเล่า”“ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าลืม”“ว่าแต่นายหญิง ทำไมพวกเราไม่นำเหล้าพวกนี้ไปขายที่ร้านเหล้ากันล่ะเจ้าคะ”“โรงเตี๊ยมก็รับเหล้ามาจากร้านเหล้านั้นแหละ จะขายร้านเหล้าก็ได้แต่กำลังซื้อของร้านนั้นท่าจะน้อยกว่าร้านพวกนี้ดีไม่ดีถูกกดราคาอีกต่างหาก”“นายหญิงช่างปราดเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 9 วัดฮุ่ยหลอ
-วัดฮุ่ยหลอ-“เจ้าพาข้ามาถูกที่แน่นะ”“ถูกแน่นอนเพคะ ขึ้นเขาไปอีกนิดนึงก็ถึงวัดแล้ว”“แล้วเหตุใดถึงได้รกร้างน่ากลัวเช่นนี้กันเล่า”“หม่อมฉันถึงได้บอกท่านอย่างไรล่ะเพคะว่าวัดนี้ไม่มีใครย่างกรายเข้ามาเลยสักคน ถึงได้ถูกปล่อยให้รกร้างไม่มีคนเหลียวแลเช่นนี้”“โอ๊ย!!น่ากลัวชะมัด ข้าไม่ไปมันแล้ว”จังหวะที่จ้าวซูหลินกำลังจะหันหลังกลับก็ได้ยินเสียงเหมือนบทเพลงบรรเลงจากที่ไหนสักแห่งดังก้องกังวานกระทบกับใบหูของนางแต่เมื่อฟังชัดๆบทเพลงนั้นช่างเหมือนเพลงที่นางชอบฟังหลังออกจากการทำงานในโรงพยาบาลในยุคที่นางจากมาเสียจริง“หูแว่วไปหรือไม่นะ”“อะไรหรือเพคะ”“เจ้าไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยหรือ”“เสียงอะไรหรือเพคะ พระสนมอย่าทำให้หม่อมฉันกลัวสิเพคะ”จ้าวซูหลินไม่สนใจที่ซั่วอิงพูด นางเดินขึ้นไปตามไหล่เขาเรื่อยๆ น่าแปลกที่ยิ่งเดินต่อบทเพลงนั้นก็เหมือนจะดังเข้ามาเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็มาพบกับอารามเก่าแก่หลังหนึ่ง“นั่นอย่างไรล่ะเพคะ อารามที่ท่านเคยมาสักการะและพบเจ้าอาวาสที่นี่”“ที่นี่งั้นหรือ เจ้ารอข้าที่นี่นะ”“แต่ว่าพระสนม”“นั่งรอตรงนี้แหละ กลางวันแสกๆกลัวอะไร”‘หืม เหตุใดข้าถึงจำได้ว่าตอนอยู่ที่ตีนเขาพระสนมยังบอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 10 กล่องมหัศจรรย์
“เยี่ยม!”เจ้าอาวาสขมวดคิ้วมองนางนิ่ง ‘เด็กคนนี้คงไม่เล่นอะไรแผลงๆหรอกนะ’จ้าวซูหลินรีบหยิบเอาของสิ่งนั้นในกล่องออกมาทันที ก่อนจะยื่นไปให้เจ้าอาวาสดู“ท่านดูสิ เป็นตามที่ข้าขอจริงๆด้วย”“หยึย! คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย”“อะไรกันเจ้าคะ ก็แค่ตุ๊กแกตัวเดียวท่านกลัวทำไมกัน”“มะ มันจะตัวใหญ่เกินไปไหม”“น่ารักออก”‘ตรงไหน’“จะ…เจ้าไปเถอะ กลับไปได้แล้ว”“ทำไมกัน ข้ายังมีเรื่องที่จะปรึกษาท่านอยู่นะเจ้าค่ะ”“เช่นนั้นก็เก็บเจ้าสิ่งนั้นไปเสียก่อนสิ”“น่ารักจะตายไป”จ้าวซูหลินถึงจะบ่นๆไปแต่ก็ยอมเก็บตุ๊กแกตัวเขื่องลงในกล่องทันที“เฮ้อ...เหตุใดเจ้าถึงได้ต่างจากนางนักนะ จ้าวซูหลินคนก่อนทั้งอ่อนโยนและขี้อาย แต่เจ้า…”“ก็ข้าไม่ใช่นาง”“มันก็ใช่”“ข้าอยากรู้ว่าข้าจะได้กลับบ้านหรือไม่”“มันอยู่ที่ชะตาลิขิต”“เอาอีกแล้วอะไรๆก็ชะตาลิขิต ท่านพูดอย่างอื่นเป็นหรือไม่”“ข้าพูดตามที่ข้าหยั่งรู้มาข้าอยู่ที่นี่เพื่อรอเจ้ามานานนับหลายปีแล้ว ต่อไปนี้ก็จะได้เป็นอิสระได้ออกไปทำตามสิ่งที่ข้าต้องการเสียที”“ท่านจะไปไหนหรือเจ้าคะ”“นางหนูเจ้าเองก็มีของวิเศษนี้แล้วอยากได้สิ่งใดก็ขอเพียงแค่ปรารถนาในใจ แต่ก็มีข้อจำกัดอย่าได
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status