ที่ปรึกษา [3]

วันถัดมา ฟองเบียร์พยายามตีสนิทกับเปเปอร์ ซึ่งหลังจากเขาได้ทดลองจูบกับแสนดีไปแล้ว ทำให้ความคิดของแสนดีสับสน เริ่มจะอ่านหนังสือในมือไม่ค่อยรู้เรื่อง ฟรีแฮนด์สวมอยู่ในหูกระแทกเท่าไหร่ก็ไม่เข้าหัว

แสนดีรู้สึกหงุดหงิดหลังจากสอนฟองเบียร์จูบที่ลานจอดรถบนห้าง เพราะบริเวณนั้นเธอกับแฟนเก่าเคยจูบกันบ่อย และแอบได้กันลับๆ ช่วงมืดวันนั้น แสนดียอมรับว่าเธอมีอารมณ์และภายในกายสาวถูกกระตุ้นจนเกางเกงในเปียก

เด็กสาวม.ปลายส่ายหัว พยายามลืมเรื่องในอดีตและลอบมองฟองเบียร์ไกลๆ ท่าทางเขายิ้มและหัวเราะออก ราวกับว่าเปเปอร์ยอมรับเขาเป็นแฟน เธอเห็นพวกเขาจับมือกัน มองหน้าและยิ้มแย้ม บางทีแสนดีอาจจะช่วยฟองเบียร์สำเร็จ

ไม่ทันไรก็พบว่าฟองเบียร์หอมแก้มเปเปอร์ พลอยทำให้เพื่อนสาวรอบๆ โห่เสียงดัง เมื่อเห็นเพื่อนได้แฟนสำเร็จ เขาไม่รวยมาก แต่ฐานะก็ไม่เลว แสนดีคิดว่าเธอคงไม่ต้องมีอะไรคุยกับฟองเบียร์แล้ว ในเมื่อเขาคงเป็นแฟนกับเปเปอร์แล้ว

นิหน่าแค่รู้สึกตะขิดตะขวงเรื่องฟองเบียร์คบกับแสนดี เลยถามระหว่างเปเปอร์นั่งอยู่ด้วย

“เป็นแฟนกับแสนดีหรือเปล่า?” นิหน่าถามด้วยความสงสัย กลัวว่าเพื่อนรักจะถูกคบซ้อน

“เปล่า แสนดีเป็นเพื่อนสนิทเราเอง” ฟองเบียร์รู้สึกตกใจที่มีคนเห็นพวกเขาสนิท หนุ่มม.ปลายเลยพยายามปฏิเสธเอาไว้ก่อน เพราะเขาพึ่งจะสมหวังกับเปเปอร์

“ไม่ได้โกหกเรากับเพื่อนเรานะ” นิหน่าแค่รู้สึกไม่ไว้ใจ หลังจากเมื่อวานแอบติดตามตอนเลิกเรียน

“ไม่เลย เราเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น” ฟองเบียร์ตอบน้ำเสียงปกติ หากไม่เพราะแสนดี เขาคงจีบเปเปอร์ไม่ได้

“ถ้างั้นก็คงจะตรงตามตำรา คบเพื่อนไม่ได้แฟน คบแฟนเสียเพื่อน...” นิหน่าแซวเพื่อนขำๆ เพราะหลังจากนี้ เปเปอร์ก็คงไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับพวกเธอเหมือนเดิม

“เฮ้ย... เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ นิหน่า... พูดอะไรมาแบบนั้น จริงมั๊ยพวกเรา...” เปเปอร์ยังคงเป็นเด็กสาวร่าเริง ยิ้มแย้มหวานสดใส เธอไม่มีวันทิ้งเพื่อน เพราะหากได้ดิบได้ดีจากฟองเบียร์ซึ่งเป็นลูกนักการเมือง เธอคงจะมีโอกาสดีๆ อะไรอีกมากมาย ในการไต่เต้าไปสู่การหาผู้ชายดีๆ ซึ่งมียศถาบรรดาศักดิ์

“ถ้างั้นเย็นนี้เราไปดูหนังด้วยกันนะ” ฟองเบียร์ตั้งใจว่า จะชวนเปเปอร์ไปดูหนัง และอยากจะจูบกับเปเปอร์ เพื่อให้เธอชอบเขาให้มากขึ้น หนุ่มม.ปลายอารมณ์ดี เมื่อเขาคบหากับเปเปอร์สำเร็จ

แสนดีรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเหงา เพราะไม่ได้คุยกับฟองเบียร์เหมือนเมื่อก่อน เธอคิดว่าต่อจากนี้ไปเขาคงคบกับเปเปอร์สมใจนึกแล้ว เธอจึงใช้เวลาหลังเลิกเรียน ไปห้างเข้าร้านหนังสือ หานิยายสนุกๆ สักเล่มมาอ่าน เหมือนเดิม...

******

เปเปอร์ไปดูหนังกับฟองเบียร์ ระหว่างภาพยนตร์กำลังดำเนินไปเนื้อเรื่อง มือของฟองเบียร์กุมมือเย็นเฉียบของเปเปอร์เอาไว้ เขาแค่อยากจะจูบเปเปอร์อย่างที่ใจคิด แต่หญิงสาวหลบหน้า และไม่ยินยอม เธออยากดูหนัง ไม่ได้อยากให้ฟองเบียร์ทำอะไรบ้าๆ แบบนั้น

“เดี๋ยวสิ... ฟองเบียร์ เขาขอดูหนังก่อน” เด็กสาวม.ปลายสนุกกับหนังไทยแสดงออกมาตลกมาก ทำให้ฟองเบียร์รู้สึกว่า มันไม่ใช่อารมณ์จูบแบบที่เคยทำกับแสนดี... เขารู้สึกว่า การคบกับเปเปอร์มันใช่อย่างที่เขาคิดแบบนี้รึ?

หนุ่มม.ปลายทำหน้าที่แฟนเหมือนเดิม แต่เปเปอร์ทำสีหน้าเบื่อๆ ราวกับว่าไม่อยากอยู่กับฟองเบียร์ หลังจากภาพยนตร์ฉายหนังจบ เธออยากกลับไปอยู่กับเพื่อนสาวกลุ่มเดิม ซึ่งมันสนุกกว่าอยู่กับผู้ชายทึ่มๆ แบบนี้

“ขอบใจนะที่มาส่ง” เปเปอร์ยอมให้เขามาส่งได้แค่ป้ายรถเมล์ ฟองเบียร์รู้สึกว่าเปเปอร์ยังคงมีกำแพงกับเขาอยู่ เลยอยากจะหาโอกาสคุยกับแสนดี หลังจากเขามาเจออุปสรรคแบบนี้

ฟองเบียร์พยายามกดหาเบอร์โทรของแสนดี เพื่ออยากจะขอคำปรึกษาตามเดิม ยามนี้แสนดีกำลังนอนอยู่ในอ่างอาบน้ำ พลางใส่ฟรีแฮนด์แช่ตัวอย่างสบายๆ เสียงคอลดังในหู ปรากฏหมายเลขของฟองเบียร์

สีหน้าของแสนดีเริ่มจะขมวดคิ้วเข้าหากัน หลังจากไม่ได้คุยกับฟองเบียร์อยู่วันสองวัน นี่เขายังจะคุยกับเธอเรื่องอะไรอีก...

“จีบเปเปอร์เป็นไงบ้างล่ะ? ก้าวหน้าไปถึงไหนละ?”

“เขาไม่ยอมให้เราจูบ เราทำอะไรผิดหรอ?” แสนดีได้ยินเช่นนั้นแล้ว ไม่รู้จะอธิบายยังไงต่อ ทำไมผู้ชายคนนี้มันทึ่มเว่อร์จริงๆ

“แล้วทำอะไรกันบ้างล่ะ?”

“พาไปเลี้ยงข้าว ดูหนัง ไปส่งที่ป้ายรถเมล์ ท่าทางเขาไม่สนุกตอนอยู่กับเราเลย” ฟองเบียร์ปรึกษาเล่าเหตุการณ์ให้แสนดีฟัง เสียงน้ำในอ่างอาบน้ำกระทบไปมา ทำให้ฟองเบียร์ต้องถามถึงว่าเธออยู่ไหน

“ฉันกำลังอาบน้ำ ยังไงก็แค่นี้ก่อนนะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกันใหม่” แสนดีตัดสาย แล้วเริ่มอาบน้ำทำความสะอาด

สำหรับฟองเบียร์ พยายามนึกภาพตอนแสนดีเปลือยกายและอาบน้ำอยู่ ภายในกายชายร้อนรุ่ม และบางสิ่งกระตุ้นให้ท่อนเนื้อส่วนล่างเริ่มเจ็บปวด มันเริ่มตื่นตัวและบวมพองขยายยาว ฟองเบียร์คิดว่าเขาอาจจะต้องใช้มือรูดมัน เพื่อบรรเทาอาการความต้องการซึ่งมันเกิดขึ้น หลังจากเขาจินตนาการถึงแสนดีโดยไม่มีเสื้อผ้า...

******

เด็กสาวในชุดม.ปลายกำลังนั่งกินขนม พลางฟังเพลงสวมฟรีแฮนด์เหมือนเดิม เธอแค่นั่งรถฟองเบียร์มาคุยเท่านั้นแหละ ส่วนหนังสือเรียนเอามาวางไว้ตรงหน้า ทำเหมือนกำลังทำรายงาน ทำการบ้าน ซึ่งแค่เอามาอำพรางธุระเสียมากกว่า

นิหน่าเห็นแสนดีนั่งกินขนมอยู่คนเดียว เลยคิดว่าน่าจะเข้าไปลองถามเสียหน่อย ว่าฟองเบียร์โกหกหรือเปล่า

“เป็นไง ยัยแสนดี สบายดีป่าว ทำการบ้านหรอ?” นิหน่าทักทายสีหน้ายิ้มแย้ม ขอคุยด้วยก่อนฟองเบียร์จะแวะมา

“ก็สบายดี วันนี้หน้าตาสดใสนะ ยัยนิหน่า”

“อ่อ แน่นอนสิ ฉันอยู่ในระดับท๊อปเทนของสาวงามประจำโรงเรียนนิจ๊ะ” นิหน่าชื่นชมตัวเองว่าเธอสวยกว่าแสนดีแน่นอน เรื่องนั้นแสนดีไม่เถียงเลยหากนิหน่าจะหลงตัวเองได้เพียงนั้น

“เห็นอยู่ว่าสว่างสไวเสียจนมองไม่เห็น” เพราะผิวของนิหน่าคล้ำดำแดงกว่าแสนดี เธอเลยไม่รู้ว่านิหน่านั่งอยู่ตรงไหน

“เหน็บซะ... เห็นคุยกับฟองเบียร์บ่อยๆ เป็นเพื่อนสนิทกับเขาจริงๆ รึ?”

“ก็เพื่อนสนิท... แกไม่เห็นกับตาหรือไง” แสนดีรู้สึกแปลกๆ เมื่อถูกถามเช่นนั้น

“ก็เปล่าหรอก เห็นสนิทกันม๊าก... แค่สงสัยน่ะ” นิหน่าไม่เห็นปฏิกิริยาว่าแสนดีจะเป็นแฟนกับฟองเบียร์แม้แต่น้อย

“ถามแปลกๆ ไปกินไข่เน่ามากไปหรือเปล่า?” แสนดีแซวนิหน่า ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเปเปอร์ นี่พวกเธอสงสัยว่าฟองเบียร์มาปรึกษาเรื่องจีบสาวกับแสนดีสินะ เธอแอบคิดในใจ

“ไม่มีอะไรละ อ้อ... เรื่องสอบปลายภาคอย่าลืมบอกเพื่อนคนอื่นๆ ด้วยนะ อาทิตย์หน้าเขาสอบกันแล้ว” นิหน่าบอกทวนทิ้งท้าย

“ขอบใจจ้า” แสนดียิ้มแย้ม โบกมือลา หันมามองหนังสือตรงหน้า แทบจะเริ่มอ่อนละเหี่ยใจ วันใกล้สอบเหมือนวันใกล้ลงนรกสำหรับเธอเลยทีเดียว

******