ตอนที่ 17 สาวใช้คนใหม่ nc

ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความร้อนแรงและแรงดึงดูด สาวกสาวได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย้ายวนและความเต็มใจที่จะติดตามและรับใช้แม่ทัพฉินเย่เหวิน เรือนร่างของนางที่ล่อตาล่อใจนั้นทำให้แม่ทัพรู้สึกถึงความต้องการและความเย้ายวนใจที่ไม่อาจต้านทานได้

หญิงสาวที่มาจากลัทธิเพลิงกามารมณ์นั้นเหมือนกับถูกสร้างขึ้นมาเพื่อสนองความต้องการของผู้ชาย นางมีประสบการณ์อันยาวนานในการเรียนรู้ศาสตร์แห่งการร่วมรัก และได้ผ่านประสบการณ์กับผู้ชายมานับร้อยนับพันคน ความเชี่ยวชาญและความร้อนแรงของนางทำให้ความปรารถนาของแม่ทัพเพิ่มพูนยิ่งขึ้น

เมื่อเห็นว่าหญิงสาวนี้พร้อมที่จะทุ่มเทให้กับเขาและตอบสนองอารมณ์ของเขาตลอดเวลา แม่ทัพฉินเย่เหวินจึงตอบรับนางด้วยความยินดี

ในระหว่างการเดินทางกลับจวนแม่ทัพฉินเย่เหวิน สถานการณ์เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและความพอใจที่เต็มเปี่ยม เขาเดินโอบกอดเรือนร่างที่เย้ายวนใจอย่างอ่อนโยน แต่ลึกซึ้ง นางอยู่ในอ้อมกอดของเขาโดยที่ใบหน้าของนางแสดงถึงความเสน่หาและความพอใจอย่างชัดเจน

ผู้ที่มาจากลัทธิเพลิงกามารมณ์นั้นมีอารมณ์ทางเพศที่รุนแรงและล้ำลึกกว่าคนทั่วไป การได้หญิงสาวเช่นนี้มาอยู่ข้างกายก็เสมือนเป็นของขวัญที่ฟ้าประทานให้ ความเย้ายวนและความหลงใหลของนางทำให้แม่ทัพรู้สึกถึงความสุขและความพอใจที่เหนือคำบรรยาย

เมื่อเดินทางกลับมาถึงจวนแม่ทัพฉินเย่เหวิน เขาไม่รอช้าและจับนางปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกทันที หญิงสาวที่มีผิวสีแทนอายุประมาณ 30 กว่าปีนั้นยังคงมีเรือนร่างที่เต็มไปด้วยเสน่ห์และความดึงดูดตามที่เขาคาดหวัง

ความงามและความมีเสน่ห์ของนางทำให้เขารู้สึกถึงความพอใจและความตื่นเต้นที่เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม การมีนางอยู่ข้างกายและการได้สัมผัสเรือนร่างที่น่าหลงใหล

“ต่อไปนี้เจ้าจะเป็นสมบัติของข้าแต่เพียงผู้เดียว” แม่ทัพหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความหื่นกระหาย

“เจ้าค่ะท่านแม่ทัพ ต่อไปนี้เรือนร่างของข้าจะตกเป็นของท่านแต่เพียงผู้เดียว” นางประกบจูบริมฝีปากของเขาอย่างเร่าร้อนลีลาในการดูดเลียแลกลิ้นของนางนั้นลึกล้ำอย่างมีชั้นเชิง

ต่อไปนี้สตรีนางนี้จะเป็นเครื่องปลดปล่อยอารมณ์ที่หื่นกระหายของเขาทุกยามเช้านางจะมีหน้าที่ดูดเลียท่อนเนื้อของเขาทุกวันเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ที่หื่นกระหายออกมา

เช้าวันถัดมา แม่ทัพฉินเย่เหวินต้องเข้าร่วมการประชุมที่สำคัญเพื่อหารือเกี่ยวกับข่าวสารบ้านเมือง รวมถึงการแก้ไขปัญหาความทุกข์ร้อนของประชาชนและภัยสงครามที่เกิดขึ้นในแคว้นต่างๆ การประชุมนี้จัดขึ้นในห้องโถงพระราชวังที่เต็มไปด้วยขุนนางและแม่ทัพคนอื่นๆ

แม่ทัพฉินเย่เหวินซึ่งมีอายุน้อยที่สุดในกลุ่ม ได้เข้าสู่ห้องประชุมที่มีบรรยากาศเต็มไปด้วยความเครียดและความเข้มงวด การประชุมในครั้งนี้มีหวังเจียเหอ ฮ่องเต้ เป็นผู้นำการประชุม โดยมีกำหนดการที่จะอภิปรายและตัดสินใจในเรื่องสำคัญต่างๆ ที่มีผลกระทบต่อแคว้นและประชาชน

แม้ว่าการประชุมในครั้งนี้จะเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความเป็นทางการอย่างยิ่ง แต่ในบรรยากาศที่แสนหนักหน่วงนั้นมีสายตาที่เร่าร้อนของแม่ทัพหนุ่ม แอบมององฮองเฮาด้วยความหื่นกระหาย

แม้จะมีฮ่องเต้อยู่เคียงข้างนาง ความรู้สึกที่เปี่ยมไปด้วยความหื่นกระหายของแม่ทัพหนุ่มไม่สามารถถูกปกปิดได้ สายตาของเขาละลายความเยือกเย็นของการประชุม ทำให้เกิดการผสมผสานระหว่างความเครียดและความปรารถนาอย่างชัดเจน

ในทางกลับกัน องฮองเฮาหลี่หวงซินก็ไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไป สายตาของนางแฝงไปด้วยความยั่วยวนเล็กน้อย นางไม่เพียงแค่รับรู้ถึงความปรารถนาของแม่ทัพหนุ่ม แต่ยังตอบสนองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความท้าทายและเย้ายวนใจ คล้ายกับว่ากำลังท้าทายให้แม่ทัพหนุ่มแสดงความกล้าออกมา

สายตาขององฮองเฮาหลี่หวงซินไม่เพียงแค่ยั่วยวนใจ แต่ยังทรงพลังจนสามารถกระตุ้นความรู้สึกที่ลึกซึ้งและรุนแรงในตัวแม่ทัพหนุ่มได้อย่างชัดเจน ความรู้สึกนั้นถึงขั้นทำให้ท่อนเนื้อของเขาตั้งชูชันอย่างไม่แยแสต่อสายตาของผู้คนในโถงวังหลวง

ในสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยความเครียดและการเมืองนี้ แม่ทัพหนุ่มรู้สึกถึงแรงดึงดูดที่ไม่อาจต้านทานได้ ความรู้สึกของเขาต่อองฮองเฮานั้นรุนแรงและร้อนแรงอย่างมาก เขาพร้อมที่จะเปิดศึกกับนางหากนางยอมเปิดโอกาสให้เขา และเขาตั้งใจที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่าสวรรค์ที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นไร

หลังจากที่แม่ทัพฉินเย่เหวินออกจากโถงวังหลวง เขาเดินไปที่สวนดอกไม้ที่งดงามเพื่อรอองฮองเฮาหลี่หวงซิน ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความเงียบสงบของสวน ดอกไม้ที่บานสะพรั่งสะท้อนถึงความงดงาม แต่สิ่งที่เขาตั้งใจรออยู่กลับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

เมื่อนางมาถึงตามที่เขาคาดไว้ และเห็นแม่ทัพหนุ่มที่กล้าจ้องมองนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย นางไม่ลังเลที่จะเดินเข้ามาหาเขาเพียงลำพัง ปล่อยให้สาวใช้รอห่างๆ องฮองเฮาหลี่หวงซินมองแม่ทัพหนุ่มด้วยความเย้ยหยันและความท้าทาย

“เจ้ากล้าไม่กลัวโทษประหารหรือถึงกล้ามองข้าด้วยสายตาเช่นนั้น?” เสียงของนางมีน้ำหนักแห่งความท้าทาย

แม่ทัพหนุ่มตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย “เรือนร่างของท่านนั้นเย้ายวนมากจนเกินไป ข้าจึงไม่อาจละสายตาได้เลย ฮ่องเต้หวังเจียเหอ ช่างมีบุญวาสนานักที่ได้ท่านอยู่เคียงข้าง หากข้ามีโอกาส ข้าจะสอนให้ท่านรู้ว่าสวรรค์ที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นไร”

แม่ทัพหนุ่มทนความหื่นกระหายไม่ไหวอีกต่อไปแล้วจึงจับมือของนางมาจับที่ท่อนเนื้อของตนที่กำลังแข็งตัวอย่างเต็มที่องฮองเฮา ถึงกับเบิกตากว้างด้วยความไม่อยากเชื่อเมื่อได้สัมผัสถึงความใหญ่ยาว นางอยากจะรู้เหลือเกินหากมันมีโอกาสได้สอดใส่เข้าไปภายในเรือนร่างของนางนั้นมันจะให้ความรู้สึกเช่นไรบ้างน้ำกามราคะของนางนั้นถึงกับแอบหลั่งไหลออกมาที่บริเวณท่อนขาที่อวบอิ่มของนาง นางพยายามแอบซ่อนใบหน้าที่แสดงถึงความหื่นกระหายของนาง

“หึ อวดดี” หลังจากนั้นนางก็รีบเดินหนีหายไปพร้อมกับสาวใช้ที่เดินติดตาม