All Chapters of ร้ายเริ่มรัก: Chapter 11 - Chapter 20

ชานนท์...."นายเป็นพวกโรคจิตป่ะ มาคอยมองเราทำไมน่ากลัวนะเนี่ย" นับดาวขยับตัวหนีเธอคงคิดว่าผมเป็นโรคจิตจริงๆ"เห้ยไม่ใช่แบบนั้นเราไม่ใช่โรคจิตนะอย่าเข้าใจผิดคือเราสังเกตเธอมาหลายครั้งแล้วเธอดูเหมือนเป็นคนไม่ค่อยแคร์ไม่ค่อยสนใจสิ่งรอบข้างอยู่คนเดียวก็ได้ เธอคล้ายกับเราเลยเราก็เลยอยากเป็นเพื่อนกับเธอ" ผมไม่เคยขอใครเป็นเพื่อนและไม่เคยพูดกับผู้หญิงคนไหนด้วยคำพูดแบบนี้นับดาวเป็นคนแรก"เป็นเพื่อนกับเราอ่ะนะ""อืมม ทำไมเหรอหรือเธอไม่ไว้ใจเรา งั้นก็ไม่เป็นไรเราขอโทษนะที่เข้ามาทักงั้นเราขอตัวกลับก่อนนะ" "เดี๋ยวก่อนนนท์อย่าเพิ่งไป" "คือถ้านายอยากเป็นเพื่อนกับเราก็ได้นะ เราจะเป็นเพื่อนกับนาย""จริงเหรอดาว เธอจะยอมเป็นเพื่อนกับเราจริงๆ เหรอ" ผมยิ้มให้กับนับดาวที่เธอยอมเป็นเพื่อนกับผม ผมโคตรรู้สึกดีเลยและรู้สึกขอบคุณตัวเองที่กล้าที่จะเข้าไปทักนับดาวผมกลับบ้านอย่างอารมณ์ดีแต่พอเข้ามาในบ้านผมก็เจอกับคนบางคนที่ทำให้ผมเริ่มอารมณ์ไม่ดี"ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาเสนอหน้าให้ฉันเห็น" "คือปิ่นมีเรื่องอยากจะขอร้องคุณนนท์ให้ช่วยค่ะ คือวันจันทร์นี้อาจารย์เชิญผู้ปกครองให้ไปพบค่ะนี่ค่ะจดหมายเชิญ" ฉันยื่นจด

ปิ่นปัก...ฉันนั่งใจหายใจคว่ำมาตลอดทางเพราะพี่นนท์ขับรถเร็วมากเร็วจนฉันกลัวจนต้องหลับตามตลอดทางฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรแต่เท่าที่สังเกตเขาเริ่มมีอาการไม่พอใจอะไรสักอย่างตั้งแต่ไปที่คอนโดของเพื่อนเขาแล้ว"เอ่อคุณนนท์จะไปไหนคะ""ไปกินเหล้า""คุณนนท์ไม่ได้จะกลับบ้านเหรอคะ""ฉันบอกเธอตอนไหนว่าจะกลับบ้าน""แต่ว่า...""ถ้าเธออยากกลับก็ลงไป" พูดจบเขาก็จอดเข้าข้างทางแต่ว่าตรงที่เขาจอดมันมืดมากและเปลี่ยวมาด้วย"ลงไปดิ""แต่ตรงนี้มันมืดแล้วก็เปลี่ยวปิ่นกลัวค่ะ""เรื่องมากชิบหาย ภาระชัดๆฉันไม่น่าให้เธอขึ้นรถมาด้วยเลย" เขาหัวเสียใส่ฉันฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน"ตกลงจะลงไม่ลง""ไม่ลงค่ะ เอ่อคุณนนท์ไปไหนปิ่นไปด้วยก็ได้ค่ะ" พอฉันบอกแบบนั้นเขาก็เหยียบนคันเร่งแล้วขับออกไปด้วยความเร็วจนฉันต้องรีบเอามือยันคอนโซลหน้ารถไว้เพราะไม่งั้นหัวฉันกระแทกแน่แม้จะคาดเข็มขัดล้วก็ตาม "ที่นี่ที่ไหนเหรอคะ" ฉันหันไปถามเขาหลังจากที่เขาจอดรถเรียบร้อยแล้ว ฉันมองไปรอบๆบริเวณลานจอดรถขนาดใหญ่ที่มีคือรถหรูจอดอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ฉันถามไปเขาก็ไม่ตอบก่อนจะเปิดประตูรถลงไปฉันก็เลยรีบลงตาม"ปิ่นไปด้วยค่ะ" ฉันรีบเดินตามหลังเขา

ปิ่นปัก....ฉันที่ยืนมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย แม้จะเห็นอะไรไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ว่าเขากำลังทะเลาะกับใครอยู่เพราะมันมืดแต่คำพูดของเขาฉันได้ยินชัดเจนทุกถ้อยคำ เขามีคนที่เขาแอบชอบอยู่แล้ว ทำไมพอได้ยินแบบนี้แล้วฉันรู้สึกใจแป้วด้วยก็ไม่รู้ ฉันรีบเดินกลับมาที่โต๊ะเพราะไม่อยากให้เขาเห็นว่าฉันมาแอบดู"มึงไปต่อยไอ้เหนือทำไมวะ" พี่ทิวถามพี่นนท์หลังจากพากันกลับมาที่โต๊ะแล้ว"กูเกลียดขี้หน้ามันก็แค่นั้น""ไม่น่าใช่เพราะปกติมึงไม่ชอบมีเรื่องกับใครนี่หว่า หรือเป็นเพราะผู้หญิงที่ชื่อดาวอะไรนั่น""หรือว่าดาวกับไอ้ทิศเหนือ??""อืมม ตามที่พวกมึงเข้าใจ""แล้วนี่มึงจะทำยังไง""กูจะจีบดาว""จีบ??""อืมม""กูชักอยากจะเห็นซะแล้วสิว่าผู้หญิงแบบไหนที่ทำให้มึงชอบได้ขนาดนี้""นั่นดิกูก็อยากเห็นเหมือนกัน""มึงไม่ต้องมาอยากเห็นหรอกพวกมึงรู้แต่ว่าดาวเป็นคนน่ารักนิสัยดี กูตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่กูเจอหน้า" ฉันลอบมองหน้าพี่นนท์ที่ตอนนี้ตาเขาเป็นประกายเวลาที่พูดถึงผู้หญฺิงคนนั้น ทำไมฉันถึงรู้สึกอิจฉาผู้หญิงคนนั้นด้วยก็ไม่รู้"อื้มม หืมม รักแรกพบสินะ""จะว่างั้นก็ได้เพราะกูไม่เคยรู้สึกแบบนี

ชานนท์...."ฮึก ฮึก คุณนนท์ปิ่นเจ็บ ฮือออ เอามันออกไปได้มั้ยคะ" ปิ่นปักบอกผมทั้งน้ำตาแต่ถามว่าผมสงสารไหมไม่เลยสักนิดผมไม่ได้รู้สึกสงสารเลยแม่แต่น้อยเพราะมันคือสิ่งที่ผมตั้งใจที่จะทำอยู่แล้วถึงสติของผมจะไม่เต็มร้อยแต่ผมก็รู้ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่"ฉันจะเอาออกก็ต่อเมื่อเสร็จแล้วเท่านั้น" ผมกระแทกตัวตนสวนขึ้นไปด้านบนมันเป็นอะไรที่โคตรเสียวอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อนปึก!!!! ปึก!!!!! ปึก!!!!! ปึก!!!!"อ่าาา เสียวอะไรขนาดนี้วะ ซี๊ดดดด" ผมก้มมองดูจุดเชื่อมต่อท่อนเอ็นของผมที่กำลังขยับเข้าขยับออก"อ๊ะ อ๊ะ คุณนนท์พอเถอะค่ะปิ่นไม่ไหวแล้ว มันเจ็บ ฮือออ" ปิ่นปักเด้งขึ้นเด้งลงตามแรงกระแทกที่ผมส่งไปหน้าอกหน้าใจที่กระเด้งกระดอนขึ้นลงตรงหน้าทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะใช้ปากครอบครองมันจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ แผล่บ จ๊วบ จ๊วบ"อื้อออ คุณนนท์ปิ่นไม่ไหวหยุดเถอะค่ะ อ๊ะ อ๊ะ คุณนนท์สงสารปิ่นเถอะนะคะ ปิ่นเจ็บจริงๆ""เจ็บแต่ครางไม่หยุด หึ""ปิ่นไม่ได้คราง อ๊ะ อ๊ะ อื้อออไม่ไหวแล้วค่ะปิ่นจะไมไหวแล้ว ฮืออออ"น้องสาวของปิ่นปักตอดรัดน้องชายของผมตุบๆ จนผมอยากจะแตก ผมเพิ่มแรงกระแทกเพื่อให้เสร็จปึก!!!! ปึก!!!!! ปึก!!!!! ปึก!!!

ปิ่นปัก...."ปิ่นกูไม่ไหวแล้วคืนนี้กูจะเอากับมึงอีก""ไม่ อื้ออออออ" ฉันปฏิเสธแต่ก็ถูกเขาปิดปากด้วยจูบของเขาจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ จุ๊บ จุ๊บ แต่รอบนี้เขาไม่ได้จูบฉันแบบรุนแรงเหมือนเมื่อคืนบนรถครั้งนี้เขาจูบฉันอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวลจนทำให้ฉันเกิดอาการเคลิ้มเหมือนตัวเองลอยอยู่ท่ามกลางความฝัน มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปทั่วร่างกายจนทำให้ฉันรู้สึกสยิวขนลุก เขาค่อยๆเอามือลูบมาที่ขาของฉันอย่างช้าๆก่อนจะค่อยๆไต่ขึ้นมาทีละนิดจนกระทั่งมาหยุดอยู่ตรงกลางกายของฉันเขาใช้นิ้วสอดเข้าไปภายในกางเกงชั้นแล้วเริ่มเขี่ยเบาๆที่กลีบกุหลาบของฉันทั้งสองข้าง ฉันไม่รู้เป็นอะไรมันรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก เขาเขี่ยมันอยู่แบบนั้นทำให้ฉันต้องแยกขาออกจากกันโดยสันชาตญาณแล้วจู่ๆเขาก็สอดใส่นิ้วเข้าไปในกลีบร่องจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วแล้วก็ขยับเข้าขยับออก ฉันอยากบอกกับเขาว่าให้หยุดแต่ฉันก็พูดไม่ออก"อื้ออ คุณนนท์ปิ่นไม่ไหวพอเถอะค่ะ" แต่สุดท้ายฉันก็ต้องพูดมันออกมาเพราะฉันกลัวว่าตัวเองจะเคลิ้มไปกับรสสัมผัสของเขามากไปกว่านี้"พอได้ไงคืนนี้กูจะเอากับมึงอีกปิ่นแต่มึงไม่ต้องกลัวว่าจะต้องกินยาเพราะกูเตรียมถุงยางมาแล้ว" เขาพูดพร้อมกับเอามื