บททั้งหมดของ ทาสรักเมียเด็ก: บทที่ 11 - บทที่ 20

ตอนที่​ 12​ หลงใหลภายในบ้านเรียวลิ้นอุ่นเกี่ยวกระหวัด​กันไปมา​ แม้นี่จะเป็นจูบครั้งแรกแต่ฉันก็พอมีพื้นฐาน​อยู่บ้าง​เราสองคนกำลังจูบกันอย่างนัวเนียอยู่บนโซฟากลางบ้าน​ ตอนนี้ฉันนั่งคร่อมอยู่ตักของคุณเตย์​ มือใหญ่ข้างหนึ่งของเขาลูบคลำแถวบั้นท้ายของฉัน​ ส่วนมืออีกข้างก็ล้วงเข้าไปภายในเสื้อนักศึกษา​ เขาไล้ฝ่ามือทั่วเนินอกทั้งสองข้างฉันผละหน้าออกจากการจูบเมื่อรู้สึกว่าอีกฝ่ายกำลังรุกล้ำ​เกินควรก่อนจะดึงมือเขาออกจากหน้าอก​ “พอเถอะค่ะ” กัดเม้มริมฝีปากแล้วเตรียมจะลงจากตักแกร่ง“ทำไมล่ะคะ​ เรากำลังรู้สึกดีกันไม่ใช่เหรอน้องมุก”“อารมณ์​พาไปเฉยๆ​ ค่ะ”“โถ่​ ขออีกนิดสิ” เขาจะจูบฉันอีก​“ไม่” ฉันเบนหน้าหนีพร้อมกับลุกออกจากตัวเขา“น้องมุก…”“กลับได้แล้วนะคะ​ เย็นมากแล้ว” ฉันไม่อยากให้พี่มินมาเห็น​ เดี๋ยวจะโดนโกรธเอาอีก​ พี่ชายสั่งห้ามไม่ให้ฉันนั้นยุ่งกับคุณเตย์พี่มินไม่ได้เกลียดชังอะไรเจ้านายตัวเอง​ แต่แค่ห่วงว่าน้องสาวคนนี้จะเสียใจเพราะผู้ชายแบบคุณเตย์“เสียดายอะ” เขาทำหน้าหงอยเหมือนเด็กอดได้กินขนมชิ้นโปรด“อย่าดื้อได้มั้ยคะ​” ฉันพูดพลางดึงแขนเขาเพื่อจะให้ลุกขึ้น​ “เอาไว้เราค่อยเจอกันพรุ่งนี้น

ตอนที่​ 14​ เข้าแค่หัว#เตย์รุ่งเช้าของวันต่อมาตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงเช้า​ ผมนั่งอยู่บนเตียงเพียงคนเดียว​ มุกขังผมไว้ในห้องส่วนเธอลงไปชั้นล่าง​ บอกว่าจะไปเอาน้ำและกาแฟร้อนมาให้​ดื่มก๊อก​ ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น​ “มุก​ ตื่นรึยัง” นั่นเสียงไอ้มินหนิ​ “มุก…” มันเรียกอีกครั้งเมื่อเห็นว่าน้องสาวไม่ยอมตอบกลับเอาไงดีวะ​ ควรจะลุกไปเปิดประตูดีไหม​ แต่มุกสั่งห้ามไว้นี่นา ถ้าไม่ใช่เธอเคาะก็อย่าเปิด“มุกตื่นแล้ว” เสียงมุกตะโกนบอกพี่ชายของเธอ“อยู่ข้างล่างเหรอ?”“อื้ม”“แล้วทำไมห้องล็อก”“คือ…”ผมนั่งฟังพี่น้องคุยกัน​ ไม่ได้รู้สึกร้อนรนใจแต่อย่างใด​ ถ้ารู้ก็ให้มันรู้ไป​ ก็บอกอยู่ปาวๆ​ ว่าชอบน้องสาวมัน​ มีแต่มันนั่นแหละที่คอยจะกันท่า“ใครอยู่?”“ไม่มี​ มุกแค่ล็อกห้องไว้เฉยๆ”​“แล้วชงกาแฟมาให้ใคร​ มุกกินกาแฟด้วยเรอะ?”“ชงมา… เอ่อ…”“เอาดีดี​ ใครอยู่ในห้อง​ บอกพี่มา”ผมขี้เกียจจะฟังไอ้มินมันพล่าม​ ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูแล้วยักคิ้วหลิ่วตา​ทักทายพี่ชายของว่าที่เมีย“ไง​”“นาย” มินมันคิ้วขมวดกันเป็นปมทันทีเมื่อเห็นหน้าผม​ “มาอยู่ในห้องน้องสาวผมได้ยังไง?”“ก็เดินเข้ามา” ผมตอบตามตรง“นายครับ!

ตอนที่​ 16​ ถึงเวลาสองอาทิตย์ต่อมาบ้านหลังใหญ่ผมนั่งฟังพ่อเล่าเรื่องที่ไปแกไปเที่ยวต่างประเทศ​จนอยากจะหลับ เล่าวกไปวนมาซ้ำๆ​ เดิมๆ​ ไม่รู้จบ“พ่อจะมาเล่าให้ฟังทำไมเนี่ย​ กะอีแค่ไปเที่ยวต่างประเทศ”“เอ้า​ ก็ข้ามีลูกคนเดียวนี่หว่า​ ไม่เล่าให้เอ็งฟังแล้วจะเล่าให้ใครฟัง​ เมียก็ตายจาก ญาติ​พี่น้องก็ออกห่าง​ ส่วนมีลูกก็หัวฟวย!” “อ้าวพ่อ​ มาว่าผมทำไมอะ”“มันจริงมั้ยเล่า​ ร้อยวันพันปีถ้าข้าไม่โทร.ไป​​ เอ็งคิดจะมาหาบ้างเปล่า”“เดี๋ยวว่างก็มาไง”“ว่างเอ็งก็ไม่มา​ ติดสาว”“…”พ่อก็พูดตรงเกิน​ ติดสาวมันเรื่องธรรมชาติหรือเปล่าเล่า​ และตอนนี้ผมติดสาวเด็กด้วย​ ติดใจสุดๆพูดแล้วผมกับมุกเราสองคนสนิทและใกล้ชิดกันมากกว่าเดิม วันไหนว่างผมก็จะไปหาเธอที่บ้าน​ ถ้าไม่ว่างก็แชตคุยกันคนกำลังอินเลิฟ~“ยิ้มอะไรของเอ็ง”“นึกถึงสาวแล้วเขินอะดิ”“สาวที่ไหนอีกวะ?” พ่อขมวดคิ้วแล้วเพ่งเล็งมาทางผม​ “เป็นใคร​ ลูกเต้าเหล่าใคร​อีก”“น้องสาวของไอ้มินไง”“ฮะ? มึงเอาเด็กเรอะ!” พ่อผมตะเบ็งเสียง​“ยังไม่ได้เอา​ หรือเฮาแล้ว​​ แต่พ่อจะตะเบ็งเสียงทำไมเนี่ย” หูแทบแตก​ พ่อนะพ่อ“เธออายุเท่าไหร่”“ยี่สิบ”“ก็ยังดีที่บรรลุนิติภา

ตอนที่​ 18 ต่างคนต่างอยู่ตัดมาปัจจุบันทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อนมันยังฝังอยู่ในใจฉันไม่เคยลืม​ ไม่รู้ว่าคนอื่นอาจจะคิดว่างี่เง่า​ ไร้สาระ​ คิดเล็กคิดน้อย​ แต่ฉันอยากจะบอกว่าถ้าไม่เจอกับตัวก็คงจะไม่มีวันเข้าใจตอนนี้ฉันรู้สึกเบาใจ​ เพราะอย่างน้อยก็ได้เอาคืนคนใจร้ายไปแล้ว​ ตอนแรกไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้​ ฉันกะเอาไว้ว่าจะทำให้เขาหลงเรื่อยๆ​ แต่อยู่ๆ​ คุณเตย์ดันมาหลงฉันเองทั้งที่ยังไม่ทันได้ทำอะไร​ และก็มาขอเป็นแฟนในวันนี้“เดี๋ยวก่อนดิมุก” เขาวิ่งมารั้งฉันไว้อีกรอบ“ปล่อย”“ทำแบบนี้ทำไม​”“ก็เพราะคุณทำกับมุกก่อนไง​ สามปีที่แล้วอะ​ คุณจำไม่ได้เลยเหรอ​ อียัยหน้าสิวขี้เหร่ๆ​ นั่นไง!”“หนูอย่าใส่อารมณ์​สิ​ เรามาคุยกันดีดี​ คุยกันด้วยเหตุผลดีกว่านะ​” อีกฝ่ายพูดอย่างใจเย็นแล้วพยายามจะจับเนื้อต้อง​ตัว​ฉันฉันปัดป่ายมือเขาออกพลางผลักไสให้ไปไกลๆ​ ยิ่งใกล้ยิ่งรู้สึกปวดใจ “คุณไม่ต้องมายุ่งกับมุกอีกจะได้มั้ย​ เอาเวลาไปทำงานเถอะ” เหมือนตอนนั้นที่เขาบอกว่าให้ฉันไปตั้งใจเรียนไงล่ะ“แล้วถ้าจะเอาคืนทำไมไม่เดินมาตบหน้ากันตั้งแต่วันแรกที่เรากลับมาเจอกันอีกล่ะ​ ทำอะไรก็ได้ตอนนั้นที่มันจะสะใจหนูอะ​

ตอนที่​ 20​ อ้อนวอนบ้านหลังใหญ่คุณเตย์ขับรถพาฉันมาที่บ้านของเขาเอง​ ตอนนี้คนเอาแต่ใจกำลังจูงมือฉันให้เดินเข้าไปภายในตัวบ้าน“พามาที่นี่ทำไม?”“มาคุย”“คุยอะไรอีก​ เหมือนพูดไม่รู้เรื่อง”“…” เขาเงียบแล้วจับตัวฉันให้นั่งลงบนโซฟา“นายครับ…” ชายร่างกำยำกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามา​“ออกไป​ ไสหัวไปให้หมด!”“ครับนาย” ชายคนนั้นวิ่งออกไปนอกบ้านแล้วปิดประตูบานใหญ่“…” จู่ๆ​ มือหนาสองข้างก็เอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษา​ของฉัน“ทำบ้าอะไรของคุณ!” ฉันรีบปัดมือเขาออกแล้วดึงเสื้อเข้ามาชิดกัน​เพราะตอนนี้กระดุมถูกปลดไปสองเม็ด“เสื้อมันเปื้อนเลือด​”“แล้ว?”“ก็จะถอดให้”“คุณโรคจิตรึไง” คนบ้าอะไรอยู่ๆ​ มาถอดเสื้อคนอื่น​หน้าตาเฉยแบบนี้“…” คุณเตย์จ้องมองหน้าฉันอย่างไม่ไหวติง​ ดวงตาเขาตอนนี้ราวกับคบเพลิง“มองแบบนั้นนี่จะฆ่ามุกรึไงคะ” แต่ฉันไม่กลัวหรอกนะ​ เดี๋ยวถ้าตายจริงๆ​ จะไปเข้าฝันพี่มินให้มาจัดการเขาแทน“ใครกันแน่ที่จะฆ่าใคร​”“…”“มุกฆ่าพี่ให้ตายทั้งเป็นอยู่รู้เปล่า”“ไม่รู้​ มุกไม่ได้ทำอะไรคุณสักหน่อย”“ทำร้ายใจพี่ไง”“แล้วคุณทำมุกก่อนปะ” ตัวเองทำก่อนแท้ๆ​“ก็ตอนนั้นไม่ได้ตั้งใจ​ ยอมรับว่าใช้คำพูดที่แร