Al-a'raf 27

Wang Yibo merupakan tuan muda dari Klan Wang, satu dari lima klan kultivator terkuat di Kekaisaran Bulan Perak. Pada usia 7 tahun, Wang Yibo menunjukan bakat yang luar biasa dalam berkultivasi, tidak heran jika dirinya dianggap sebagai jenius Klan Wang yang lahir seribu tahun sekali. Para anggota dan tetua klan juga sering menyebutnya sebagai Patriark muda karena bakat istimewa yang Wang Yibo miliki, namun saat semua beranggapan masa depan Klan Wang akan berjaya, Wang Yibo tiba-tiba mengalami kemunduran praktik yang menyebabkannya jatuh dari posisinya dan di anggap sebagai sampah Klan.

Era la prometida de Ian Chávez, conocido como el "Príncipe Cisne", ofreció su posición de Primer Bailarín para casarse conmigo. Él, tan arrogante y solitario, sin embargo, ofreció la más absoluta sumisión en el escenario a mi coreografía de "La Corona Eterna". Tres años de estudio en París después, a mi regreso, descubrí que esa bailarina suplente, cuya espalda se parecía a la mía, ya se había adueñado de nuestro salón de ensayos privado. En la fiesta de bienvenida, Ian abandonó a los patrocinadores para correr detrás de la suplente, que lloraba. Tras el terciopelo del telón, escuché las palabras tiernas que nunca me había dirigido a mí: —Yamina, al principio te elegí porque eras su sombra, solo buscaba un sustituto. —Pero eres tan diferente, tu coreografía me embriaga, incluso más que la suya. —Solo asegurémonos de que ella no lo sepa antes de la función de despedida de “La Corona Eterna”. Desde el salón de ensayos llegaron gemidos sofocados y esa frase: —Te daré incluso mi posición de Primer Bailarín. Y justo allí, donde él una vez tomó mis manos y juró que Yo, Estrella López, sería su única alma gemela para toda la vida. Di la vuelta y me fui. De vuelta en el camerino y llamé al Sr. Díaz, su mayor rival. —Director Díaz, acepto el contrato para cambiar de compañía. Y por favor, prepáreme un regalo. Que la función de despedida de Ian se convierta en el mayor escándalo que el mundo del arte haya visto.

Si Ella ay lumaki sa isang orphanage at walang natatandaan mula sa nakaraan Niya. Dahil sa kanyang kabaitan ay naging malapit sakanya ang ina ng bilyonaryong si Heron Reymundo na naging dahilan ng sapilitang page papakasal dito. Naging maayos ang kanilang pagsasama hanggang sa mamatay ang ina ng kanyang asawa dahilan upang lumabas ang totoo nitong kulay nawawasak sa buong pagkatao Niya. Makakabangon pa kaya si Ella sa trahedyang ito lalo na at may Isang paslit na nabuo sakanyang sinapupunan.

En la boda, el sobrino de cuatro años del novio de repente subió a la tarima, tomó de la mano al novio y gritó a todo pulmón: —Papá, ¿por qué te quieres casar con otra mujer? ¿Ya no nos quieres a mamá y a mí? La madre del niño, que estaba abajo de la tarima, corrió a detenerlo. Con una sonrisa forzada, como si se disculpara pero buscando provocar, dijo: —Lo siento, Dany perdió a su padre cuando era pequeño y siempre ha visto a su tío como su papá. No fue su intención causar problemas. Incluso mi esposo, con total calma, tomó al niño en brazos y me explicó: —Antes de morir, mi hermano me pidió que cuidara de su esposa y de su hijo. Para que Dany tuviera una infancia feliz, le permití que me llamara "papá". No lo malinterpretes. Al ver a las tres personas frente a mí tan felices y tranquilas, solté una risa fría y me quité el velo. —Pobrecito niño… ¿cómo podría yo arrebatarle a su padre? Ya que es así, ¿por qué no le dejo el lugar de novia a tu cuñada? Así ustedes pueden formar una familia completa de tres.

“ถ้าคุณให้โอกาสผม รับรองเลยว่าเวลาที่เหลือคุณจะมีความสุขที่สุด” “ตกลงค่ะ 27 วันที่เหลือฉันยกให้คุณ” ********** “ก็คุณมันน่ารังเกียจ” “ผมคุยกับคุณดี ๆ แล้วนะ” “จะดีกว่านี้ถ้าคุณปล่อยให้ฉันกลับไปบ้านพัก” “ถ้าปล่อยคุณก็หนีผมไปอีก อย่าลืมสิตอนนี้ผมเป็นเจ้านายคุณนะ คุณต้องทำหน้าที่ของคุณสิ” “หน้าที่ของฉันคือบัตเลอร์” “ก็ใช่ไง บัตเลอร์บนเตียงคืองานของคุณ”

นลินญาย้อนข้ามกาลเวลาไปยังยุคสมัยสุโขทัย พบรักแท้ที่นั่น แต่เมื่อกาลเวลาท้าทายให้เธอต้องเลือกระหว่างสองยุค เธอจะเลือกทางไหน ความรักหรือความจริง แสงแดดอ่อน ๆ ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยไทยที่เต็มไปด้วยหนังสือประวัติศาสตร์ นลินญา หญิงสาววัย 27 ปี นักศึกษาปริญญาเอกด้านโบราณคดี กำลังค้นคว้าเกี่ยวกับยุคสุโขทัยซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยของเธอ นลินหลงใหลในความงดงามและความรุ่งเรืองของอาณาจักรสุโขทัย ซึ่งเป็นอาณาจักรแรกของไทย ที่รุ่งเรืองด้านศิลปะ วัฒนธรรม และการปกครอง เธอพบแผนที่โบราณที่ถูกลืมเลือนในซอกหนึ่งของห้องสมุด แผนที่นั้นมีรอยขาดและลายเส้นที่จางหายไปตามกาลเวลา นลินรู้สึกตื่นเต้นและตัดสินใจจะนำแผนที่นี้ไปศึกษาเพิ่มเติมที่บ้าน แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น…

"พอแล้วนาวิน เราจะไม่มีแรงอยู่แล้ว" "พี่ตัวหอมจัง ผมขอดมหน่อย" "นาวินนายจะหื่นตลอดเวลาไม่ได้นะ วันนี้หลายรอบแล้ว ยังไม่พออีกหรือ" "ผมยังไม่ได้พูดเลยว่าจะขอทำอีก แสดงว่าพี่อยากให้ผมทำอีกใช่ไหม" พระเอก - นาวิน หัวหน้าทีมวิศวกรออกแบบไฟแรงวัย 27 ปี รูปร่างสูง ขาว ตี๋ ใส่แว่น มีบุคลิกเป็นคนเงียบเงียบ หน้านิ่ง พูดน้อย ไม่ค่อยชอบแสดงความรู้สึก แต่ถ้าเป็นคนพิเศษของใจ เค้าจะกลายร่างเป็นเจ้าลูกหมาโกลเด้นตัวโตที่แสนจะขี้อ้อน เอาใจเก่ง และจ้องจะเลียปากเจ้านายอยู่เรื่อยไป นายเอก - ณัฐฏ์ ผู้ชายผู้จัดการฝ่ายขายมือหนึ่งของบริษัทวัย 29 ปี รูปร่างสูงโปร่ง คิ้วหน้า ตาโต ยิ้มมีเสน่ห์ พูดเก่ง อัธยาศัยดี เป็นที่รักของทุกคนที่ได้รู้จัก ได้พูดได้คุยด้วย และชีวิตที่แสนสนุกสนานของเขาต้องเปลี่ยนไป เมื่อเขาถูกโอนย้ายให้มาทำงานประกบคู่กับคุณวิศวกรหนุ่มหน้านิ่ง ที่ใครๆก็ว่าเขาคนนั้นโหด แต่เอ๊ะ..ทำไมไม่เหมือนกับสิ่งที่เขาเห็นเลย **พระเอก ที่คนอื่นเห็น = สุนัขพันธุ์บางแก้ว** **พระเอก ที่นายเอกเห็น = สุนัขพันธุ์โกลเด้น**

พิมพ์’ ที่โสดซิงจนอายุอานามปาเข้าไป 27 ปีแล้วก็ยังไม่ได้สละความบริสุทธิ์ออกไป ได้ถูกเชื้อเชิญให้ไปทำงานในบริษัทของคนที่เธอแอบชอบ อย่างไรก็ตาม คนคนนั้นหรือ ‘กวิน’ ดันมีภรรยาอยู่แล้ว และภรรยาที่ว่าก็ยังเป็นเพื่อนของเธอ นั่นทำให้พิมพ์แอบเศร้าเล็กน้อย แต่สถานการณ์กลับยิ่งเลยเถิดเมื่อกวินเริ่มลวนลามเธอ และเธอก็เริ่มมีอารมณ์ จากนั้นการแอบแซ่บกันของทั้งคู่ก็เริ่มต้นขึ้น

เดิมทีเซียวอี้เซียนต้องแต่งงานกับจ้าวเฉิง แต่ใครจะรู้ว่าวันแต่งงานเขากลับยกขบวนไปรับหลิวเย่วคุณหนูตระกูลหลิวแทน ทำให้เรื่องนี้เป็นที่ขบขันของทั้งเมือง เซียวอี้เซียนตัดสินใจจบชีวิตตนเองทั้งๆที่สวมชุดเจ้าสาว จนกระทั่งวิญญาณอีกดวง ได้มาสิงสถิตแทน เซียวอี้หลานป่วยด้วยมะเร็งลำไส้ระยะสุดท้ายเธอต้องจากครอบครัวไปในวัยเพียง27ปี หยางเทียนหลงอมยิ้มทันที ชินอ๋องและพระชายาถึงกับมองหน้ากัน ปกติบุตรชายเย็นชายิ่งนัก ตั้งแต่ได้พบกับดรุณีน้อยตรงหน้า รอยยิ้มของเขาก็ได้เห็นง่ายขึ้น หยางเทียนหลงทักทายคนที่ยืนหน้างอตรงหน้า "เจ้ารอพี่นานหรือไม่ เซี่ยนเซี่ยนคนดีของพี่" คนตัวเล็กทักทายเขาตามมารยาท "อี้เซียนถวายพระพรหนิงอ๋องเพคะ เราเพิ่งเจอกันเมื่อวานที่ตลาดมิใช่หรือเพคะ" ("ตาแก่...แอบมาบ้านเจ๊ทุกวันแหม่ทำมาเป็นพี่อย่างนั้นพี่อย่างนี้ เดี๋ยวแม่ก็โบกด้วยพัดในมือเลยนี่") ("คนงาม..เจ้ามองข้าแบบนี้เสน่หาในตัวข้ามากหรือ ก็รู้ว่าข้านั้นหน้าตาหล่อเหลา แต่ไม่คิดว่าจะทำเจ้าเสียอาการเช่นนี้") คนหนึ่งกำลังคิดในใจอยากจับเขาทุ่มลงพื้นแล้วขึ้นคร่อมข่วนหน้าตายั่วยวนชวนอวัยวะเบื้องล่างนั้นให้เป็นรอย ส่วนอีกคนก็หลงคิดว่าดรุณีน้อยตรงหน้าหลงเสน่ห์อันหล่อเหลาตนเองจนตะลึง

เธอคือสาวสวย มาดมั่น วัย 30 ปี ที่ปากจัดสุดๆ ส่วนเขาเป็น CEO หนุ่มหล่อ มาดแมน วัย 27 ปี ที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเอาซะเลย เพราะเขาคอยแต่จับผิดและชอบใช้งานเธอผิดหน้าที่อยู่บ่อยๆ ยัสซันรีบขยับกายตั้งท่าลุกขึ้นอย่างหัวเสีย วิ่งตามหญิงสาวฝีเท้าหนักที่ทำเอาเขาวูบไปชั่วขณะเพราะแรงของมัน เธอมันร้ายได้ทุกสถานที่จริงๆ ขนาดอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ยังกล้าลงมือ ถ้าทำกันขนาดนี้ก็อย่าหวังว่าจะรอดออกไปได้ง่ายๆ “กรี๊ดดดด..” สองเท้าของเธอตะกุยอยู่ในอากาศ เพราะถูกร่างที่สูงใหญ่กว่าโอบอุ้มจากข้างหลังจนตัวลอย “ปล่อยฉันนะไอ้เลว ไอ้ระยำ แกจะต้องเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้” เธอยังดีดดิ้นเพื่อให้หลุดจากการโอบกอด “ใครกันแน่ที่ต้องเสียใจ กล้าถีบหน้าผมก็ต้องชดใช้ให้สาสม” จมูกโด่งเป็นสันแตะที่ขมับของหญิงสาว กระซิบที่หูขณะหิ้วเธอกลับไปที่เตียงนอน เหวี่ยงเธอลงไปบนเตียงหลังใหญ่อีกครั้ง แล้วรีบโถมกายตามไปติดๆ จัดการลงโทษตคำโปรยหลังามแบบที่ต้องการ