Hindi Siya Pumayag Sa Kasunduan

Si Padre Santiago Baldemor o Tiago ang bagong talagang kura-paroko sa San Sebastian. Kinahuhumalingan siya ng mga tao at kabataan sa bayan dahil sa kanyang kabaitan at pagiging aktibo sa simbahan. Ngunit hindi ito ang kanyang mukha sa kanyang sampung sakristan sapagkat kinatatakutan siya ng mga ito, maliban lamang kay Angelo. Sa tuwing nag-iisa ang sakristan na si Angelo sa presensya ni Padre Tiago, ito naman ang panahon na lumuluhod siya hindi sa altar kundi sa harapan ng kura-paroko. Araw-araw sa ano mang oras, luluhod siya upang sambahin ang katawan ni Padre Tiago. Para kay Angelo, nagsisilbi itong bendisyon sa kanyang uhaw na pagkatao.

Simula pagkabata, humahanga na si Alliana sa Ninong niyang si Amadeus isang propesor. Kaibigan ito ng kanyang mga magulang at isa sa mga taong naging sandigan ng pamilya niya noong bata pa siya. Kahit noon pa man, alam na ni Alliana sa sarili niya na hindi lang basta paghanga ang nararamdaman niya sa kanyang Ninong. Tahimik niyang pinangarap na balang-araw, kapag siya’y ganap nang dalaga, baka sakaling mapansin din siya nito. Lumipat ang pamilya nila sa Vancouver Canada, at doon siya lumaki. Nang bumalik siya sa Pilipinas, isa na siyang kolehiyala. Dahil hindi na makakauwi sa Pilipinas ang kanyang mga magulang, ipinagkatiwala siya kay Amadeus na hindi lang ngayon ay guardian niya, kundi isa rin sa magiging propesor niya sa unibersidad. Sa tabi mismo ng condo unit ni Amadeus siya nanirahan. Mula nang magkita silang muli, hindi nawala ang pagkamangha ni Alliana sa kanya. Hindi pa rin ito nag-asawa. May dalawampung taon ang agwat ng edad nila, pero lalong lumalim ang damdamin ni Alliana sa araw-araw na kasama niya ito. Nakikita niya kung paano ito igalang ng mga estudyante, kung gaano ito ka-organisado at katalino, at kung gaano ito ka-dedicated sa trabaho. Ngunit gaano man siya lumapit, tila may dingding pa rin sa pagitan nila. Turing pa rin sa kanya ni Amadeus ay isang bata. Isang inaanak na kailangang alagaan at ituwid. Nagpasya siyang akitin ito sa kahit paanong paraan na alam niya, at kung hindi pa rin ito bumigay sa kanya tutuluyan na niya itong kakalimutan talaga at ibabaon ang damdamin para rito.

Am I ready to be in love? Am I ready to sacrifice myself? Handa na ba ako sa mga mangyayare kapag sinabi ko sa kaniya na mahal ko siya? Paano kung hindi niya ako mahal? Paano kung wala naman siyang nararamdaman para sa akin ano ang gagawin ko? Deserve niya ba ako? Hindi ako para sa kaniya. Kaya titignan ko na lang siya na masaya sa ibang babae na kayang ipagtanggol at mahalin siya ng lubusan.

Inaya wanted to feel love and be loved ngunit pakiramdam niya ay napakamalas niya sa pagmamahal. She was arranged to be married to Lexus Armani as early as nine years old she was so happy because she liked Lexus from the very first time she saw him. Kaya naman pumayag na siyang magpakasal dito when she reached her 20 years old. But Lexus only see her as a job at hindi man lang sineryoso ang kasal nila. He even brought women in their home na ikinagalit niya ng sobra. She was so depressed to the point na oras na saktan siya ng matindi ni Lexus ay hindi na siya magdadalawang isip na tapusin ang sarili niyang buhay. And it happened.. She commit suicide sa mismong kamay pa ni Lexus. Akala niya ay matatapos na ang buhay niya, and Lexus was so mad when she wakes up and decided to locked her up in his room. She thought it will all ended ngunit biglang nagbago sakanya si Lexus from cold and insensitive to the most caring man. She just wishing na sana mahalin din siya nito kagaya ng obsession na nararamdaman niya para dito. Until she got pregnant and runaway pregnant. But after three years ay nagkita sila ulit nito and he blackmailed her para maiuwi sa bahay nito kasama ang anak nila na obviously anak nito dahil sa mga mata nito. But when Lexus starts touching her again lahat ng alaala at pagmamahal niya dito ay bumalik. At ang tanong can Lexus love her now?

Para kay Vivianne Loresco, ang makilala si Zeke Connor ang pinaka kasumpa-sumpang pangyayari sa buhay niya. Kahit hindi niya pa nakikita ito sa personal, alam niya nang magiging miserable ang kaniyang buhay sa oras na maitali siya rito. Pero wala siyang ibang mapagpipilian kung hindi ang magpakasal sa kaniya, alang-alang sa kaniyang Lola na may sakit. Kailangan niya ng malaking halaga para sa operasyon nito, at mangyayari lang 'yon kung magpapakasal siya kay Zeke Connor—known as the ruthless and merciless Billionaire. Ngunit isang buwan bago ang kanilang kasal, sa kaniyang trabaho, nakilala ni Vivianne ang isang CEO na walang ibang ginawa kung hindi ang i-pamper siya. Pilit niyang nilalabanan ang tukso na huwag mahulog ang loob sa CEO na ito dahil kahit hindi niya mahal ang kaniyang fiancé, nakatakda pa rin silang ikasal sa isa't isa. But what if THIS POSSESSIVE CEO IS THE PERSON SHE'S GOING TO MARRY?! Her future HUSBAND?! Alam niyang malaki ang galit ni Zeke sa kaniya dahil magpapakasal lamang siya para sa pera. Ngunit bakit ngayon ay pinagkakagastusan pa siya nito sa kahit ano'ng layaw niya? Hindi ba alam ni Zeke na si Vivianne ang taong pakakasalan niya? O pinaglalaruan lang siya nito?

Nang mamatay ang lola ni Shawntina ay naisipan niyang makipagsapalaran sa Maynila. Pumasok siya bilang isang katulong sa mayamang pamilya. Sa mga ilang buwang pananatili niya roon ay naging maganda naman ang trato sakanya. Hanggang sa isang araw ay may di inaasahang pangyayari ang hindi niya makakalimutan. Ang ipakakasal siya sa taong hindi niya kilala at sinasabing pinaka-kinakatakutan sa lahat...

Isang babaeng pinangalanang Sithya ang nadisgrasya dahilan ng pagkawala ng kanyang memorya, hindi niya alam kung paano mamumuhay ng walang kaalam alam kung sino at nasaan siya. Wala siyang ibang magagawa kundi ang magpanggap at makisama sa mga mageno na napag-alamanan niyang may espesyal na abilidad. Namuhay siyang nagpapanggap na kabilang sa mga naninirahan sa Voreios, lugar kung saan nakatira si Ravus — ang lalaking nagligtas sa kanya, hanggang sa makuha niya ulit ang kanyang memorya. Nang sa gano’n ay makabalik siya sa totoong kanyang pinanggalingan, at hindi iyon Voreios. Naging matunog ang kanyang pangalan sa Voreios dahil sa kanyang pambihirang pisikal na abilidad na kayang makipagsabayan sa pakikipaglaban sa mga mageno kung kaya’t sa maikling panahon ay itinuring siyang isa sa mga mageno kahit walang taglay na espesyal na abilidad. Sa maikling panahon ay marami na siyang nagpadaanan sa loob ng Voreios at pakiramdam niya ay kabilang talaga siya dito. Kaya gumuho ang lahat nang bumalik ang kanyang memorya. Hindi siya si Sithya. Hindi siya taga-Voreios, at lalong lalo nang hindi siya mageno dahil siya si Seffyre Nicolisle Lestridge na isang tao. Siya pala ay mula sa mundo ng mga tao na kinamumuhian ng mga mageno. Nauunawaan niya na kung bakit kakaiba ang kanyang pisikal na abilidad. Iyon ay dahil siya ay hindi lang ordinaryong tao kundi isang agent na hubog sa pakikipaglaban. Ngayon ay kailangan niyang gumawa ng paraan upang makabalik sa mundo ng mga tao na kanyang totoong kinabibilangan habang wala pang nakakaalam sa kanyang lihim. Sa kanyang pagbabalik sa mundo ng mga tao ay nabalitaan niya na ang mundo ng mga mageno ay nasa panganib. Pipiliin niya bang bumalik para tumulong? O manatiling mamuhay ng ordinaryo sa kanyang sariling mundo?

Rowan Villaraza is rich, good-looking, and used to being chased by women. Para sa kanya ay laro lang ang lahat. Pa-cute dito, pa-charming doon. Wala pang tumanggi sa kanya. Walang hindi bumigay. Pero nabaligtad ang mundo niya nang dumating si Paige Acosta—ang bago niyang secretary na parang laging galit sa mundo. Luma kung manamit, laging seryoso, and the way she looked at him... it was as if she saw something disgusting on the floor. Hindi siya ‘yung tipo ni Rowan. At lalong hindi siya ‘yung babaeng mapapatingin ka ulit sa kanya. Pero ewan ba niya kung bakit ito pa ang hindi niya matigilan pagmasdan. Lalo pa nang hindi man lang ito natinag sa mga pa-charming niyang siguradong epektibo sa iba. Kaya nang biruin siya ng mga barkada na paibigin si Paige ay tinanggap niya ang hamon. Easy lang naman yun kay Rowan. One look, one smile, and game over. Pero habang tumatagal, iba ang nangyari. Imbes na ang secretary niya ang paibigan, mukhang siya pa ang mahuhulog. Imbes na siya ang nilalapitan, siya ang gustong lumapit. And by the time he realized everything was real, he was already the one chasing after her.

Dahil sa hindi sinasadyang kasalanang nagawa, napunta si Nineveh sa isang sitwasyong hindi niya inaakalang mangyayari. Para mapagbayaran ang kasalanang ito kay Don Rioflorido na isang bilyonaryo ay kailangan niyang maging isa sa mga babaeng makikipagtalik sa kaniyang bulag na anak na si Rimo. Sa pagsasama ni Rimo, unti-unti nang nahuhulog ang loob ni Nineveh sa anak ng bilyonaryo. Ngunit nang mabuntis siya ay plinano niyang makalaya at itanan si Rimo dahil kinokontrol na nang bilyonaryo ama nito ang mga buhay nila. Pero hindi sila nagtagumpay. Hinintay lamang siya nang matandang manganak at saka siya pinalayas at pinakulong nito. Tila pinagdamutan si Nineveh at walang kaalam-alam kung buhay ba ang anak niya o hindi. Makakabalik pa kaya siya sa mansion upang malaman ang katotohanan? o tuluyan na siyang mabubulok sa kulungan?

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.