Sigaw

"R-Reed.... A-Anong ibig sabihin nito?" Halos manlambot ang tuhod niya sa nakita at nag-uunahan sa pagbagsak ang mga luha sa pisngi niya. Si Reed ay nakikipaghalikan sa isang babae at halos nalihis na ang soot nito pababa. Nakatalikod ang babae kaya hindi niya makita ang mukha. "Aliyah, Baby..." Naitulak ni Reed ang babae kaya nahulog ito sa sahig. "Ouch! What the h*ck!" Mura ng babae kay Reed. "Reed.... Ano? Magpaliwanag ka!" Sigaw niya habang nanginginig ang boses at punong-puno ng hinanakit ang mga mata na nakatitig rito. Tumayo ang babae at hinarap si Aliyah, "Well, well, well! Mabuti at nasampal na sayo ang katotohanan. Ilusyunada!" Bumaling ito kay Reed, "Babe, sabihin mo na sa kanya. Para hindi na tayo nagtatago." "Avery, get out now!" Kinaladkad ni Reed si Avery ngunit pumiglas ito. "Pwede ba Reed, magpakatotoo ka sa sarili mo. Alam kung ako pa rin ang mahal mo. I feel it, the way you kissed me." Inis na sigaw nito.

It was never supposed to be painful and depressing. A stupid mistake she knows that. After all, Jude Murray was her boss, and falling in love with him wasn't in her job description. But can they blame her? A little moth-like her couldn't stay away from fire even if it burns. And so their journey begins. Mary Jane Austen, the assistant secretary of the cold billionaire. One mistake, she left him for good. However, two years later they met again. “... You, you hurt me Jude. You made me look so small with all that whore you f*ck inside your office while I was just a foot away from your door...you! You are a heartless assh*le who didn't even realized that I was hurting.” Saad niyang nagpapahid na ng luha. “... How could you?” Sigaw niyang dagdag habang ang luha ay nag uunahang pumatak, na para bagang ilog na dumadaloy na lamang ng walang katapusan.

"What the f*ck!" sigaw ni Terrence. Terrence Jude Alvarez. He is a young multi-billionaire, a businessman, and, at the same time, a mafia boss.  Kinakatakutan dahil sa paraan nito kung paano ito pumatay. He is powerful in the underground, the world where the mafia belongs. He sells anything and everything, and no one can stop him. Even his enemy. "Please, don't!" umiiyak na pagmamakaawa ni Ayiesha. Meet Ayiesha Claire Montebon. She is the daughter of a billionaire and the wife of Terrece Jude Alvarez. But the accident happened. She had amnesia. And Terrence is in a state of coma. Magtatagpo kaya sila? O tulayan nang mamamaalam si Terrence kay Ayiesha?

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.

Rated 18 Read at your own risk Walang ibang nais si Monica kundi ang makaahon sa hirap at buhayin ang kaniyang isang anak na lalaki, na bunga ng one-night stand sa isang estranghero. Kahit anong trabaho pinapasok niya maging ito ay kapit sa patalim. Pinatos niya ang trabaho bilang ispiya ng mafia organization. Subalit sinubok ang kaniyang prinsipyo nang makilala si Federico Sartorre, ang mafia boss na unang target na ibinigay ng kaniyang amo. Si Federico ay isa sa miyembro ng pinakamalaking mafia organization, ang Cosa El Gamma. Bukod sa pamilyar ito sa kaniya at hawig ng kaniyang anak, nakitaan niya ito ng tattoo na katulad sa lalaking nakaniig niya noon sa isang bar sa Japan. Habang nasa puder siya ni Federico bilang maid, hindi lamang trabaho ang kaniyang pakay, kundi ang tuklasin ang misteryo sa pagkatao nito. Ngunit mabilis nahulog ang puso niya sa binata at nag-assume na ito ang ama ng kaniyang anak. Paano kung si Federico nga ang tatay ng kaniyang anak? Susuwayin ba niya ang misyon at piliin ang sigaw ng puso?

“Aray masakit dahandahan naman sa pagpasok! Sh*t ang sakit pala! Ayaw ko na! Ayaw ko ng tumikim ng malaking hotdog," Sigaw ko rito habang siya ay walang tigil sa pagbayo. “F*ck ang sarap mo! Sh*t malapit na 'agad akong labasan! " “Taina 'wag mong iputok sa loob, ayaw kong maging single Mom." “Ayan na lalabas na! Malapit na!" Sigaw ni Marcos sabay hugot ng kaniyang ari nilalaro upang sa tiyan lumabas ang likido. Dahil sa pagod kaagad akong nakatulog. Ang sakit sh*t bakit ko ba isinuko ang aking bataan sa kaniya? Lord sinabi ko po na titikim ako ng biyaya mo pero bakit doon pa sa mayroon ng nagmamay-ari. Dios ko ang sakit sakit pala. Paika-ika akong lumakad hanggang makarating sa banyo. Paglabas ko sa kuwarto nakita ko si Marco sa kusina na naghahanda ng aming almusal. “I'm sorry!" Bungad niyang sabi sa akin pagka-upo ko sa upuan. “Don't worry alam ko naman ang limitasyon ko at kong saan ako lulugar. Nadala lang tayo sa tukso so please 'wag na nating pag-usapan. Let's eat," yaya ko rito kahit na gusto ko ng umiyak. “Ginusto ko iyon! Hindi ako humuhingi ng tawad dahil ayaw ko kun'di humihingi ako ng tawad dahil hindi mo deserve lalo na't ako ang nakauna sa'yo." Paliwanag niya sa akin habang lumalapit sa akin at hinawakan ang aking mukha. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. “As I've said its okay. Don't mind it at 'wag na nating isipin 'yon. Let's pretend na walang nangyari lalo na 'pag dumating na si Yamir." “So I'll go ahead na may lakad pa ako. Bye Marcos!" Paglabas ko sa pintuan niya nalungkot ako at napaiyak. Mas masakit pa kumpara sa pagkawarak ng virginity ko. Alam kong mali pero mahal ko na siya.

Lumipat ang kaniyang kaluluwa sa asawa ng Mafia Boss na kung saan ay matagal nang nakakaranas ng paghihirap habang kasama ang asawa nito. Clyde Cleomonte, a 21 years old na kung saan ay pinakasalan ng sapilitan ni Silvia Kill na Mafia boss. "Hon, are you okay?", tanong ng babae saakin. Hon? Bakit niya ako tinatawag na Hon at bakit nandito ako sa hospital? Ang huli kong naaalala ay itinulak ako ni Blue, may tumulong ba saakin? "Nasaan sina Blue? Nakulong naba sila?", tanong ko sa mga lalaking nakaitim. I think mga pulis sila pero bakit hindi sila nakauniporme? "Whose blue? Hon, what happened back then?", tanong ulit ng babae. Bakit ba Hon ang palaging tawag niya sakin? Hindi ko naman siya kilala. Napatingin ako sa salamin na kung saan ay nasa side wall, I saw that this is not my face. Nanlaki ang mata ko sa gulat, anong nangyari sa mukha ko at sino sila. Lalapit na sana ang babae ng itinago ko ang katawan ko hanggang sa leeg ng kumot. "Stay right there!! Wah mokong lapitan", sigaw ko kaya napahinto naman siya at nag aalalang nakatingin saakin. "Do you- do you forget about me?", nauutal na sagot niya. Biglang may lumitaw na batang babae around 3 ata galing sa kaniyang likod. Nakatingin na siya saakin ngayon. "Mama?", tanong nito. Wait, naguguluhan na ako. Sino ba sila at bakit tinatawag akong Mama ng bata. "Hindi ko alam ang sinasabi niyo at wag mokong tinatawag na Mama!!" ,sigaw ko sa kanila. Biglang umiyak ang bata at nagpabuhat sa babae. Kinarga niya ito at nagdilim ang tingin nito saakin. Sino ba sila? I don't understand what's happening. Mama, i need you.

Mahal ni Camila si Brix kaya sobrang saya niya nang ikasal sila at magkaanak. Pero bago siya manganak, nalaman niyang kukunin ni Brix ang bata at ipapaalaga sa kababata nitong si Daisy dahil ayaw nitong si Camila ang makagisnang ina ng anak. Sa sakit at galit, naaksidente si Camila at humiling ng divorce. Makalipas ang tatlong taon, bumalik siya kasama ang anak nila, pero nalaman niyang hindi itinuloy ni Brix ang divorce. “Do you think you can run away from me, Camila? Think twice. Dahil kahit saang sulok ng mundo, mahahanap kita. You're my wife and forever you'll be,” ani Brix at unti-unting lumapit kay Camila na panay ang urong ngayon. “No! I don't want you to be my Daddy! Divorce my Mommy right now!” sigaw ng bata na nasa likod pala ng dalawa.

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

🔞 "APAT NA KATAWAN, ISANG KASINUNGALINGAN" ⚠️ Babala: Ang kuwentong ito ay hindi angkop sa mga menor de edad. Naglalaman ito ng matitinding eksena ng pagtatalik, pagkakanulo, at karahasang emosyonal. Paano kung ang kabit ng asawa mo… ay may asawa ring kabit? Sa isang gabing punô ng lihim at init, isang sigaw ang yumanig sa kwarto— “Anong ginagawa niyo ng asawa ko?!” Tatlong katawan ang nagkagulatan. Tatlong puso ang biglang nasaktan. Ngunit nang bumukas ang pinto sa ikatlong pagkakataon… isang mas malalim na sikreto ang nabunyag. Sino ang tunay na biktima? Sino ang tunay na traydor? Sa larong apoy at tukso..