Time So Fast Artinya

ผู้หญิงคนนั้นคือคนที่ผมกำลังชอบ ผู้หญิงอีกคนคือรักแรกแล้วก็อยู่ในใจมาตลอด ส่วนผู้หญิงคนนี้คือ...ของเล่นคั่นเวลา

เฮียไฟเป็นพี่ชายข้างบ้านของดาว ด้วยความใจดีของเฮียไฟที่มีให้ดาวมาตั้งแต่เด็กทำให้ดาวหลงรักเฮีย แต่เฮียก็ชอบย้ำอยู่ตลอดว่าดาวคือน้องสาว ปากก็บอกน้องสาว แต่การกระทำของเฮียทำให้ดาวคิดไปไกล แต่แล้ววันหนึ่งความสัมพันธ์ของเราก็เปลี่ยนไป “ไม่ใช่ว่าดาวแย่ แต่ดาวเป็นเหมือนน้องสาวเฮียนะ เฮียคิดกับดาวแค่น้องเท่านั้น เมื่อคืนเฮียเมาดาวก็เห็น ทำไมดาวยัง…” “นี่เฮียกำลังโทษดาวงั้นเหรอ” เขากำลังบอกเพราะฉันเข้าไปเสือกใช่ไหม “ก็ถ้าดาวไม่เข้ามายุ่ง ผู้หญิงที่เฮียนอนด้วยต้องไม่มีวันเป็นดาว” “ใช่ ดาวผิดเองแหละ ถ้าดาวไม่เสือก ดาวก็คงไม่ต้องเจ็บแบบนี้ เฮีย…ดาวถามจริง ๆ นะ เฮียโง่หรือแกล้งโง่ถึงมองไม่ออกว่าดาวระ…” “อย่าพูดมันออกมา เฮียไม่อยากฟัง เฮียเห็นดาวเป็นน้องมาตลอด เฮียไม่เคยคิดเกินเลยกับดาว”

Tierney Chandler left her small town—and perfect fiancé—years ago to chase down her dreams. Years later, the town’s still small, her dreams are mostly still dreams, and her ex is still perfect. Maybe it’s time to ditch her failing dreams pick up where she left off…Jack Elliott is a baker making his dreams come true one pie at a time. Years ago, those dreams included Tierney. At least until his annoyingly perfect cousin stole her away. Now, he’s got a second chance, and he’s determined not to waste it. Can Jack convince Tierney that he’s the dream she’s been waiting for?

Dunia semakin tua, gelombang wabah Zombie siap menyerang. Sang Narapidana, Cakra Axellen yang dijatuhi hukuman mati mendapatkan kesempatan bebas dengan cara mengikuti permainan bertahan hidup di distrik terisolasi. Bersama keenam temannya, Cakra berusaha menaklukan segala rintangan. Mulai dari Labirin Of The Death di pos pertama sampai The Last Laboratory di pos kelima. Akan tetapi, yang menunggu mereka hanyalah detik-detik kematian. Akankah ada yang selamat? Atau tersisa nama saja?

This marks the third year since Alan Cohen and I became mates, and today's finally the day of the Luna ceremony. As the ceremony begins, Alan takes my hand. But then he hesitates, refusing to move forward. I'm still trying to make sense of it when my adoptive sister, Eden Parker, suddenly breaks into the mind-link. She says she's just ended a failed mate bond with another Alpha and will be back within the hour. That's when I see a flicker of a smile on Alan's face. Then, without a second glance, he lets go of my hand and walks away. I turn to my adoptive brother, Dexter Parker, and my adoptive father, Hank Parker, hoping for some kind of comfort, only to realize they've already left the ceremony with Alan. And just like that, I became the joke of the entire pack. Eden sends me a photo. She's glowing beside Alan, her arm looped through Dexter's, with Hank beaming next to them. That's when I give up. I reach out through the mind-link to my birth father. "Dad, I'm ready to return to the Bloodmoon Pack."

-กราฟ- คิดยังไงกับปั้นหยาเหรอครับ? ไซต์หมากระเป๋าแบบนั้นห่างไกลคำว่าสเปคของผมเยอะ ที่เห็นควงๆ ก็แค่เอามาแก้ขัดกับ...แก้แค้น -ปั้นหยา- อย่าถามว่าฉันคิดยังไงกับไอ้พี่กราฟอีกนะคะ ไอ้เฮงซวยที่ทั้งชีวิตมีแต่กราฟความเลวระยำแบบนั้นเอาไปทำหมันเถอะค่ะ อย่าปล่อยให้ไปแพร่พันธ์ที่ไหนเลย!

"หัวใจของฉันมันอาจจะหมดรักนายไปตั้งนานแล้วก็ได้กระทิง ที่ผ่านมามันอาจจะเป็นความรู้สึกผูกพันธ์ ฉันถึงยังอยู่กับนาย" "เลิกรักผู้ชายคนนั้นได้ไหม กลับมารักฉันเหมือนเดิมเถอะนะ ผู้ชายคนนั้นรักเธอได้ไม่ถึงครึ่งที่ฉันรักเธอหรอกนะ" "แต่เขาไม่เคยทำให้ฉันต้องเสียใจหรือร้องไห้เพราะผู้หญิงเหมือนกับที่นายเคยทำกับฉันนะกระทิง" เธอเจ็บเพราะเขามามาก ไม่อยากกลับไปเจ็บซ้ำ ๆ เหมือนเดิมอีกแล้ว

ผู้หญิงคนนั้นก็มีค่าเหมือนชื่อของเธอนั่นล่ะ ปกติผมกินอาหารหรูแต่ไม่ได้หมายความว่าจะติดดินไม่เป็น อาหารธรรมดาอย่าง " ข้าวแกง" ผมก็เคยกิน แต่พอได้กินแล้วก็ขอกินแค่ครั้งเดียวว่ะ แค่ครั้งเดียวก็เกินพอแล้วเพราะข้าวแกงที่ผมกิน...มันสกปรกเกินไป

เมื่อเฮดว๊ากสุดโหดของวิศวะ มาตกหลุมรักเด็กน้อยแก้มกลมคณะเภสัช

My usually cold and distant wife shared a bowl of soup with her newly joined colleague. Surprisingly, I felt calm, even as I brought up divorce. She sneered at me, "Don't be ridiculous. I'm exhausted. He's just a colleague of mine." "Even if we're married, you have no right to interfere with what I do with my colleagues." "If that's what you think, then I can't help you." When I actually put the divorce papers in front of her, she flew into a rage. "Ryan, do you think the Wagners were still what they used to be? You're nothing without me!"