การให้อภัย

ลูส & แอนนี่ “อยากจะฟาด อยากจะตบอีกมั้ย เชิญเลย ตามสบาย ตามที่ต้องการและพอใจ...ผมให้คุณก่อนเลยแอนนี่ แต่หลังจากนั้นเป็นเวลาของผมที่จะเรียกร้องเอาจากคุณบ้าง...” อนาสตาเซียเม้มปากแน่น เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! อยากท้าทายเธอดีนัก ก็จัดให้ตามคำขอนั้น สี่ครั้งติดต่อกัน ถึงจะไม่แรงมาก แต่ก็ทำให้ใบหน้าที่ซีดเซียวของลูสแดงก่ำได้อย่างน่าดูชมเลย “พอแล้วใช่มั้ย? คราวนี้ถึงทีผมแล้วนะ”

...เมื่อรุ่นพี่ที่สนิท ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต สิ่งที่พายุได้รับจากการเป็นเจ้าหนี้ ที่ไม่ได้เงินคืนซักบาท แถมยังต้องรับอุปการะสาวน้อยน่ารัก ที่สูญเสียทั้งพ่อและแม่ เขาจึงจำเป็นที่จะต้องรับเลี้ยงเธอไว้! ในฐานะ"ของเล่นแก้ขัด" แต่สำหรับสาวน้อยไร้เดียงสา ผู้อ่อนต่อโลกอย่าง "ข้าวหอม" กลับมองว่าสิ่งที่เขาให้มา มันคือ "ความรัก " เมื่อความดีและความใสซื่อของเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่สามารถหยุดความเจ้าชู้รักสนุกของคนที่เธอรักได้ และได้ยินคำพูดเหยียดหยามมากมาย ข้าวหอมจึงเลือกที่จะหนีออกไปจากชีวิตผู้ชายใจร้ายที่เธอไม่มีวันลืมได้ลง... แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ"บุญวาสนา" หรือ"บุญวาดชาติหมา" ทำให้ทั้งคู่กลับมาเจอกัน! ในฐานะ ท่านประธานของบริษัท กับเด็กนักศึกษาฝึกงาน ที่การกลับมาเจอกันครั้งนี้ ข้าวหอมคนเดิมของพายุ กลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง...

"คุณเป็นคนทำเหรอ เป็นฝีมือของคุณเหรอ?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา จากคำพูดของคาร์ลก็ทำให้เธอปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ว่าที่โอมขับรถชนมันไม่ใช่อุบัติเหตุ "..."คาร์ลไม่ได้ตอบเขาได้แต่ยืนมองหนูนาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและการเงียบมันก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนมากที่สุดแล้วว่ามันเป็นฝีมือของคาร์ล "คุณมันบ้าไปแล้วหรือไง คุณทำแบบนี้ได้อย่างไงคุณคาร์ลคุณทำไปทำไม!" "เพราะมันเสือกมายุ่งกับของๆฉันและคนที่เสือกมายุ่งกับของๆฉันมันก็ต้องรับผลแบบนี้แหละถ้ามันยังไม่หยุดยุ่งกับของๆฉันมันได้ตายแน่" เพี้ย! หนูนาง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดลงไปบนแก้มสากของคาร์ลอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอคิดว่าสิ่งที่คาร์ลทำลงไปมันโหดร้ายเกินไป เขามองชีวิตคนๆหนึ่งเหมือนผักปลาคิดอยากจะฆ่าก็ฆ่าอย่างงี้เหรอ "หนึ่งฤทัย!"คาร์ลหันหน้าไปตามแรงตบก่อนที่จะตวัดสายตาหันกลับมามองหนูนาด้วยแววตาดุดันกราดเกรี้ยว คาร์ลขบสันกรรมเข้าหากันแน่ด้วยอารมณ์เดือดดาล "คุณมันเลวมากเลยนะคุณคาร์ลเลวกว่าที่ฉันคิดไว้มาก!" "อย่างงั้นเหรอ?"คาร์ลบอกเสียงเข้มก่อนที่ผลักร่างบางของหนูนาลงไปนอนที่โซฟาจนทำให้ศีรษะของหนูนากระแทกเข้ากับพนักพิงอย่างแรง

ซัน : สองต่อสองคืออะไรผมไม่รู้จัก? กิจกรรมสนุก ๆ มันต้องอยู่กันหลาย ๆ คนสิวะ ยัยหุ่นบึ๊มก็เหมือนกัน สักวันผมจะลากมาร่วมวง! จูน : คนอย่างไอ้พี่ซันเหรอคะ? เป็นผู้ชายที่เกิดมามีหน้าที่แค่อย่างเดียวจริง ๆ คือการสร้างความสุขให้กับผู้หญิงบนเตียงเท่านั้นอย่าเผลอเอามาเป็นพ่อพันธ์เชียวนะสงสารอนาคตของชาติ!

วันที่เธอทุ่มเทรักให้เขา คุณหมอเย็นชาคนนั้น รักที่เคยถูกเขาทิ้งขว้าง ไม่สนใจ และไม่เคยให้ความสำคัญ ผ่านไปหลายปี เธอกับเขากลับมาอีกครั้ง เขานั้นยังรักเธออยู่เต็มหัวใจ แต่เธอยังจมอยู่กับความเจ็บปวดในอดีต ครั้งนี้เป็นเขา ที่ต้องเดินหน้า เติมเชื้อไฟให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง... “ปล่อยนะคุณหมอ ฉันเจ็บนะ คุณทำแบบนี้มันผิดกฎหมายนะ” “ไม่มีกฎหายข้อไหน ที่จะห้ามผัวคุยกับเมีย” “หุบปากนะ! คุณพูดบ้าอะไรน่ะ อย่ามาคุกคามกันนะ ไม่งั้นฉันจะโทรแจ้งตำรวจ อ๊ะ! เอาคืนมานะ!” “ปล่อย!” “ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเจ็บ ทางที่ดีอยู่เฉย ๆ แล้วมานั่งคุยกันดี ๆ เถอะ จะได้ไม่เจ็บตัว ถ้าคุณดิ้นมากกว่านี้ ผมไม่รับรองนะว่า จะทำมากกว่าลากคุณมาที่นี่” คนหนึ่ง ยังรู้สึกเข็ด และไม่อยากเจ็บปวดกับความรัก….. อีกคนก็รุกเต็มที่ เพื่ออยากขอโอกาส เพียงแค่รักเธออีกครั้ง…. ที่สุดแล้ว หมอติณณ์จะสามารถจุดถ่านไฟเก่าครั้งนี้ขึ้นมาได้อีกไหม ฝากติดตามเรื่องราวความรักของทั้งคู่ ไปพร้อม ๆ กัน ด้วยนะคะ

ผู้หญิงคนนั้นคือคนที่ผมกำลังชอบ ผู้หญิงอีกคนคือรักแรกแล้วก็อยู่ในใจมาตลอด ส่วนผู้หญิงคนนี้คือ...ของเล่นคั่นเวลา

เมื่อการแก้แค้นจบลง กริชกลับไม่เหลือสิ่งใด จนกระทั่งได้พบเด็กน้อยที่หน้าเหมือนเขาราวกับแกะ แต่ดวงตาเป็นของผู้หญิงคนนั้น...

เรื่อง "เจ้าพ่อนักซิ่ง" เป็นเรื่องเกี่ยวกับหญิงสาวคนหนึ่งนามว่า บุญ เธอทำงานเป็นคนขับแท็กซี่กะดึก ชีวิตเธอไม่ได้ถูกโรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่กลับถูกโรยไปด้วยหนามของกุหลาบซะมากกว่า เมื่อวันหนึ่งเจ้าหนี้ของเธอได้สั่งให้เธอไปทำลายรถสุดหวงของนักแข่งชื่อดัง เพื่อแลกกับการล้างหนี้เกือบครึ่งล้านที่เธอมีปัญญาจ่ายเพียงแค่ดอก มีเหรอที่คนอย่างเธอจะไม่รับข้อเสนอสุดพิเศษแบบนี้... ส่วนเขา นักแข่งรถมือทองเท้าทองอย่าง เทนชิ ที่ถูกเหล่าคนในวงการตั้งฉายาให้ว่า 'ตีนผี' ต้องมาปะทะเล่นสงครามประสาทกับยัยผู้หญิงหน้ามึน ที่พูดน้อยแถมยังทำตัวเชื่องช้าเข้า เรื่องราวจะเป็นอย่างไรกัน...ติดตามต่อในเรื่องเลยจ้า บอกเลยเรื่องนี้จะออกแนวรักสืบสวนสอบสวนหน่อย ๆ มีกลิ่นอายของผีวิญญาณนิดหน่อย(ไม่น่ากลัว) และจะเป็นการพูดถึงการแข่งรถ(นิดหน่อย) เชื่อว่าใครที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จนจบจะต้องได้ความรู้เรื่องการแข่งรถเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างแน่นอน อ้อ! มีเรื่องเกี่ยวกับยากูซ่าเข้ามาเอี่ยวด้วยนะ เพราะงั้นบอกเลยว่า สนุก มัน และลุ้นระทึกสุด ๆ ห้ามพลาดบอกเลย!

จากที่ได้ยินเสียงที่ดุเดือดทุกคืน ไม่คิดว่าเธอจะ "หลงกล" เดินเข้ามาในถ้ำเสือที่กำลังหิวอย่างเขาเสียเอง “พี่รู้นะว่าบางคน ได้ยินเสียงบางอย่างในห้องนี้ ไม่อยากรู้เหรอว่าเสียงมาจากไหน” ใครจะไปคิดว่าเพื่อนบ้านที่เธอสงสัยจะเป็นเขา "1 ใน 4 จตุรเทพคณะวิศวะกรรมศาสตร์" ที่โด่งดังไปทั่วมหาวิทยาลัย "หล่อ โปรไฟล์ดี เรียนเก่ง แต่ก็...เอาแต่ใจตัวเอง เจ้าชู้ เรื่องมาก แต่พวกเขาไม่เคยขาดผู้หญิง" นี่เป็นคุณสมบัติของพวกเขา “เอากุญแจห้อง คืนมาได้แล้วค่ะ” "ไม่เห็นเหรอว่าพี่เจ็บอยู่ อยากได้ก็มาทำแผลให้ก่อนสิ ไม่ต้องทำหน้าแบบนี้ ช่วยเป็นเพื่อนบ้านที่ดีสักวันไม่ได้เหรอ น้ำใจน่ะรู้จักไหมครับคุณเพื่อนบ้าน" “หาเรื่องเจ็บตัวเองแล้วมาถามหาน้ำใจเหรอ คนบ้าอะไรเนี่ย” “หรือจะไม่เอากุญแจแล้ว ไอ้สายยูนั่นน่ะ ป้องกันอะไรไม่ได้หรอกนะจะบอกให้ มันช่วยให้คนรู้มากขึ้นด้วยว่า เจ้าของไม่อยู่ห้อง” “รีบเข้าไปสิคะ!” “ดุจังเลยนะ เชิญครับ” เชิญตามไปอ่านเรื่องราวจากนี้ของทั้งคู่ได้เลยจ้าา....

เขาดูถูกนางตั้งแต่แรกพบ ความน้อยใจในครั้งนั้นทำให้นางเลือกที่จะหันหลังให้เขา ท่านอ๋องถูกลอบสังหารจนได้นางช่วยเอาไว้ ความรักจึงเริ่มก่อตัวขึ้น ความหึงหวงของท่านอ๋องนั้นร้ายกาจจนเผาไหม้ทุกคนที่เข้านาง.. “อร่อยขนาดนั้นเลยหรือ ถึงกับไปแย่งต่อแถวกับเด็กๆ เชียวนะเจ้าน่ะ” “อร่อยมากเจ้าค่ะ กินแล้วทำให้นึกถึงความหลัง” “หืม ความหลังอะไรงั้นหรือ หรือว่า มีคนเคยซื้อน้ำตาลปั้นให้เจ้าแบบนี้” “ไม่ได้ซื้อ แต่เขามอบให้ข้าเจ้าค่ะ” “ลี่หยาง นี่ท่าน..” เขาก้มลงจูบนางอีกครั้ง ครั้งนี้มีรสน้ำตาลปั้นด้วย มือของนางเริ่มลดลงเมื่อเขาเริ่มกอดรัดตัวนางเข้ามาจนชิดตัวเขา บนถนนว่างเปล่าไร้ผู้คน หมิงลี่หยางเริ่มส่งลิ้นเข้าไปพร้อมกับชิมน้ำตาลปั้นในปากนาง ถิงถิงเองก็ต่อต้านเขาไม่ไหว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาจูบนาง “อื้ออ อย่าเจ้าค่ะ นี่มันกลางถนนข้างนอกนะปล่อยข้านะท่านอ๋อง” “ถ้าเช่นนั้น หากไม่ใช่ข้างนอกก็ได้ใช่หรือไม่”