พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า
“ท่านพี่กลับไปก่อนเถอะ… ข้าอยากเล่นน้ำต่อสักพัก… ”
อารมณ์ที่ยังค้าง ทำให้ซูเจียวยังรู้สึกงุ่นง่านไม่หาย
“งั้นข้าจะรอ… ”
“ไม่ต้อง… เดี๋ยวข้าตามกลับไป”
ซูเจียวรีบกล่าว…
ทำให้สามีของนางต้องกลับไปก่อนเพราะรู้สึกหนาวเหมือนจะเป็นไข้ อาจเป็นเพราะว่าเขาใช้ร่างกายทำงานอยู่ท่ามกลางแสงแดดร้อนมาทั้งวัน ครั้นเมื่อมาเจอกับน้ำเย็นร่างกายจึงปรับตัวไม่ทัน
ซูเจียวมองส่งจนร่างของสามีลับไปจากสายตา…
และตอนที่นางขยับกายลุกขึ้นมานั่งคุกเข่า จู่ๆ ร่างสูงใหญ่กำยำก็พุ่งออกมาจากพงหญ้าที่ซุ่มดูอยู่ข้างหลัง
“อ๊ะ… ”
ซูเจียวสะดุ้งเมื่อโดนจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว…
ครั้นเมื่อเหลียวกลับมามอง นางก็ต้องตกใจเมื่อแทบช็อกเมื่อพบว่าชายที่กำลังจับลำเอ็นยาวใหญ่แทงเข้าใส่รูสวาทของนางอย่างแรงนั้นคือลี่ถังพ่อสามี
“ท่านพ่อ… อ๊ะ… อ๊ายยยยย… ”
ซูเจียวสะดุ้ง นางร้องอุทาน ก่อนที่เสียงตกใจนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นเสียงของความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่เมื่อลี่ถังเอามือรวบสะโพกของนางแล้วโก่งเอวแทงลำเอ็นรัวเข้าใส่เป็นจังหวะ
“อ๊ายยย… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”
ซูเจียวเพิ่งอารมณ์ค้างมาจากสามีของนาง…
ร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน