ความรักต้องห้าม

“แดนน์จ๋าแดน” เรียกแล้วรั้งให้ใบหน้าครึ้มเคราคลุกเคล้าลงมาถากทิ่มตอเครากับสองเต้าอวบใหญ่ สั่น ส่าย ขึ้นรับสัมผัสอย่างโหยหา แดนเนียลทั้งฟัดทั้งดูดนมสลับไปมา เม็ดหัวนมเป็นทรงสวยโดนปลายลิ้นรวบเลียจนแข็งตั้งเป็นตุ่มไต รูขุมขนรอบวงป้านหัวนมขยายออกด้วยความรู้สึกตื่นตัวเพราะลิ้นของลูกเขยระรัวเลียดูดกลืนเอาไว้ในอุ้งปาก “เสียว... อูย ดูดแรงจังแดนน์” นวลพรรณเปล่งเสียงระบายความรู้สึกออกมาได้เพียงสั้นๆ “ก็ของแม่นวลน่าดูด... ทั้งอวบทั้งใหญ่” ดูดนมจนหนำใจ แดเนียลคลายริมฝีปากจากเม็ดหัวนมแดงเรื่องแล้วกอบใบหน้าของหล่อนให้แหงนขึ้นรับริมฝีปากรกไรหนวดของเขาที่บดนาบลงมาจูบเคล้ากันเร่าร้อนนัวเนีย “อ่าห์... ” ด้วยริมฝีปากที่ผนึกแน่นเข้าหากันอีกครั้ง ลิ้นกับลิ้นสอดล้วงเข้ารัดเลียกันพัลวัน แลกสัมผัสดูดดื่มแทบลืมหายใจไปชั่วขณะ “นมใหญ่เหลือเกิน... อ่าห์ ชอบ” เขยหื่นพรมจูบลงมาที่สองเต้าอีกรอบ

หญิงสาวที่ทะลุมิติมาอาศัยร่างผู้อื่น ไม่อาจหักห้ามความรู้สึกซาบซ่านใจได้อีกต่อไป ใช่...นางเป็นสตรีร่านราคะ เกี้ยวเจ้าสาวไม่ทันเข้าประตูคฤหาสน์สกุลมู่ นางกลับตกเป็นของผู้อื่นเสียแล้ว! ยามนั้น นิ้วแกร่งยาวใหญ่ ริมฝีปากชื้นๆ และสิ่งที่อยู่กลางกายของบุรุษ ล้วนขับเคลื่อนให้แรงปรารถนานางสมบูรณ์ เพื่อก้าวขึ้นเป็น ‘อนุสามคนโปรด’ ของเหล่าชายฉกรรจ์ในสกุลมู่ และยังมีเรื่องที่ชวนให้ครั่นคร้ามใจยิ่งกว่านั้น เพราะไม่ใช่เพียงแค่สี่คุณชายที่ปรารถนาในตัวนาง กลับยังมีสามบุคคลปริศนา ทั้ง วณิพก คนเลี้ยงม้า และนายพรานป่า ซึ่งพวกเขาล้วนต้องการครอบครองอนุสามผู้นี้ เช่นกัน ******************** นอกจากนี้ยังมีเหล่านางร้ายอีกหลายคนรอคุณสัมผัสแรงปรารถนาอันเร่าร้อนของพวกนาง ซึ่งซีรีย์ล่ามสวาทนางร้าย ประกอบด้วย อนุสามคมโปรด (ฮาเร็ม3-5P) บ้านนี้คุณชายกินเมียดุ กำราบรักฮูหยินสวมรอย วิวาห์ร่านราคะ วิวาห์นางพญางูเขียว เชลยสวาททาสรักอ๋องไร้ใจ ย้อนเวลามาชาตินี้ ข้าจะเป็นสตรีที่ฝ่าบาทคลั่งรัก

“โอ้วววว… ” ยูมิอุทานด้วยความตื่นเต้น สองสาวนั่งดูหนังเพลินด้วยความลืมตัวจนน้ำเดิน นั่งหนีบหน้าขาบิดไปบิดมา เส้นขนลุกซู่ หัวนมชูชัน รู้สึกเสียวซ่านมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมาอย่างประหลาด หลังจากดื่มน้ำที่อดัมส์วางไว้ให้ จากนั้นไม่นาน เสียงบานประตูห้องถูกผลักเข้ามาพร้อมกับผู้ชายสี่คน พากันก้าวเข้ามาในห้องด้วยแววตากลัดมัน ทุกคนอยู่ในสภาพนุ่งกางเกงในตัวเดียว อวดลำเนื้อยาวใหญ่ตุงแน่นเต็มเป้า “ว้าย… พวกนายเข้ามาทำไม”

ให้ผมเกาให้นะครับ คุณหนูจะได้หายคัน! คุณหนูอยากรู้อยากลอง เลยให้คนขับรถช่วยสอนบทรัก

ไม่เพียงแค่จูบไซ้ แต่ปลายลิ้นร้อนลื่นยังปาดเลียเข้าใส่กลีบสาว ชำแรกดุ้นลิ้นรุกรานร่องกลีบที่ยังเป็นสีชมพูสดสะอาดเพราะไม่เคยมีชายใดได้ล่วงล้ำมาก่อน “อ๊ะ… อ๊อยยย… ” หญิงสาวที่เพิ่งได้รู้รสชาติการโดนเบิร์นเป็นครั้งแรกในชีวิต ถึงกับเกร็งกายสะท้าน สะโพกของหล่อนบิดส่ายไปมากับความรู้สึกเสียวซ่านที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน “อ๊อย… อย่าเลียค่ะตรงนั้น… อูย… งืออออ… ” สองมือพยายามผลักศีรษะของราชิด งุดเข้ามาจู่โจมสิ่งสวงนที่หล่อนเฝ้าหวงแหนมาจนเป็นสาว

"คุณธามนี่มันห้องทำงานนะคะ" "จะที่ไหนผมไม่สนใจหรอกถ้าผมต้องการคุณก็มีหน้าที่อ้าขาให้ผมเท่านั้น" "มันจะมากเกินไปแล้วนะคะ" "ไม่มากเกินไปหรอกเพราะตอนนี้ยังไม่ครบสัญญา" "คุณธามคะ เกรซขอร้องถ้าเป็นที่อื่นเกรซจะไม่ว่าอะไรเลยแต่ต้องไม่ใช่ที่ห้องทำงาน" เธอขอร้องเตือนด้วยเสียงสั่น

เมื่อเกิดใหม่อีกครั้งได้เป็นบุตรสาวสตรีหม้าย ที่ผู้คนล้วนตราหน้าว่ามันคือคำสาป และเขาคู่หมั้นที่เลื่อนการแต่งงานมานับสิบปี ซึ่งตอกย้ำว่านางคือคนที่ไม่มีใครต้องการ แล้วอย่างไรผู้ใดสนใจเรื่องไร้สาระนี่เล่า! นางมิได้เติบโตด้วยบุรุษ แต่ด้วยน้ำนมมารดา ไยต้องใส่ใจให้สิ้นเปลืองเวลาชีวิต

[เริ่มแรกโหดร้าย ภายหลังหวานแหวว + ฌาปนสถาน + ผู้มีอำนาจก้มหน้า + วางแผนการไว้นานแล้ว] ปีที่สามของการแต่งงานกับโจวอวี้ชวน ในที่สุดเวินซ่งก็รู้แล้วว่าคนที่อยู่ในใจเขาคือใคร ...พี่สะใภ้ใหญ่ของเขาไงละ ในคืนที่พี่ชายคนโตของเขาจากไป โจวอวี้ชวนเข้าไปขวางการตบหน้าให้พี่สะใภ้ใหญ่อย่างแน่วแน่ โดยไม่สนเลยสักนิดว่าเวินซ่งที่เป็นภรรยาคนนี้ก็อยู่ข้าง ๆ เวินซ่งเข้าใจดี ที่โจวอวี้ชวนแต่งงานกับเธอเพียงเพราะว่าเธอเชื่อฟังและรู้ประสา ซึ่งความเป็นจริงก็เป็นเครื่องยืนยัน ว่าเธอรู้ประสามากจริง ๆ รู้ประสากระทั่งถึงคราวหย่า เธอก็ไม่ได้ไปวุ่นวายกับโจวอวี้ชวนเลยแม้แต่น้อย โจวอวี้ชวนไม่รู้ ว่าเธอได้รับทะเบียนหย่าแล้ว โจวอวี้ชวนไม่รู้ ว่าเธอกำลังจะแต่งงานกับคนอื่นแล้ว วันที่เธอค้นคว้ายารักษาโรคมะเร็งที่ได้ผลดีเป็นพิเศษสำเร็จ ทั่วโลกต่างแซ่ซ้องเธอ มีเพียงแค่โจวอวี้ชวนคนเดียวเท่านั้นที่คุกเข่าลง อ้อนวอนให้เธอให้อภัยด้วยดวงตาแดงก่ำ “เสี่ยวเวินซ่ง ฉันผิดไปแล้ว เธอหันกลับมามองฉันหน่อยได้ไหม?” เขาเป็นสุภาพบุรุษผู้สงบเสงี่ยม จะไปทำผิดได้ยังไง เวินซ่งถอยหลังหนึ่งก้าว คุณชายผู้ซึ่งเล่าลือกันว่าสูงส่งจนไม่อาจเอื้อมถึง ยื่นมือออกมาโอบเอวเธอไว้ แล้วประกาศความเป็นเจ้าของอย่างแข็งกร้าว “ต้องขอโทษด้วย เธอจะแต่งงานแล้ว แต่งกับฉัน”

ดาหลาเริ่มสัมผัสร่างกายของตัวเองแผ่วเบา มือเรียวลูบไล้ลงมาบีบขยำทรวงอก ลูบคลำแล้วคลี่ปลายนิ้ววนคลึงรอบวงป้านปทุมจนขนลุกซู่ไปทั้งร่าง ‘อ่าห์... ’ ฝ่ามือน้อยค่อยๆ เคล้นคลึงทรวงอกอวบใหญ่ของตัวเองด้วยความรู้สึกชื่นชมในความอิ่มสมบูรณ์ของเรือนร่าง การมีลูกไม่ได้ทำให้สองเต้าของหล่อนหย่อนคล้อย แต่กลับได้ความอวบใหญ่และเอิบอิ่มเข้ามาแทนที่ ดาหลาเอื้อมมือเปิดน้ำจากฝักบัว หวังให้แรงจากสายน้ำที่ฉีดพ่นออกมาเป็นสายปะทะใบหน้าและเนื้อตัวเปล่าเปลือย จะช่วยดับความร้อนรุ่มในอารมณ์ที่รุมรึงอยู่ภายในอก ‘อ่าห์... เสียว’ มือข้างหนึ่งถือฝักบัว มืออีกข้างเค้นคลึงบีบขยำเต้านมอวบใหญ่ล้นมือของตัวเองไปพลาง จู่ๆ เนื้อตัวก็ร้อนผ่าว สั่นเทิ้ม โหยหา ราวกับว่าร่างกายของหล่อนกำลังตกอยู่ในอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาว คล้ายจะเป็นไข้ หากลึกลงไปในอารมณ์… ดาหลาเท่านั้นที่รู้ดีว่าอะไรเป็นสาเหตุ

ในคืนที่ฝนตกหนักภูชิชย์ ได้เปิดประตูต้อนรับ 'หนูแพร' ลูกสาวของเพื่อนรักที่อยู่ในสภาพเมาแอ๋ เธอพึ่งอกหักมา "คุณอารู้ไหมคะ ว่าหนูเคยแอบชอบคุณอาด้วยตอนยังเด็ก" "แล้วตอนนี้ล่ะ?"