ความรักต้องห้าม

“ฮึ่ก... อ๊อย” คนโดนดูดนมสะดุ้งคราง แม้อยากผลักไสศีรษะของพ่อผัวที่ก้มลงมาฟอนฟัดสองเต้า รัวลิ้นดูดรัดปลายหัวนมไว้ในอุ้งปากเหมือนอดอยากมานาน “หยุด... อย่า” ดาหวันดิ้น หากความเสียวที่กำลังกำซาบซ่านไปทั่วเรือนกายก็ทำให้สองมือของหล่อนที่ทุบรัวอยู่กับปั้นไหล่ของพ่อผัวตกลู่ลงข้างลำตัว ร่างกายไร้สิ้นเรี่ยวแรงจะขัดขืน แพ้พ่ายต่อความปรารถนาที่ซ่อนเร้นอยู่ในอารมณ์ของตัวเอง “อูยยย... ” ดาหวันร้องคราง ริมฝีปากบิเบ้ห่อรัดเป็นวงกลม เมื่อปลายลิ้นร้อนๆ ของพ่อสามีบดขยี้ไชชอนเม็ดหัวนมแดงๆ เอาไว้ในอุ้งปาก

จ๊วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ “อ๊ะ… อ๊ายยย… ” แก้วร้องคราง ดิ้นไม่หลุด สู้แรงไม่ไหว สุดท้ายจึงได้แต่นิ่งทน ปล่อยให้ชะตาเป็นไป ลุงแสงได้ใจทั้งบีบทั้งดูดอย่างเมามัน “อูยยย… ” แก้วร้องคราง หลุบตาลงมองวงป้านลานหัวนมชูชันขึ้นมาเป็นช่อ แอ่นเต้ารับปลายลิ้นและริมฝีปากลุงแสง ดูดเลียด้วยความหิวกระหายเสียงดังอั่กๆ จนแทบจะสำลักน้ำนม “อ๊า… ซี้ดดดด… ” แก้วครางกระเส่า อดทนให้ลุงแสงดูดนมจนหนำใจ ความเสียวซ่านทำเอาหล่อนหนีบหน้าขาแน่น บิดตัวไปมา ลุงแสงชอบใจ รีบโอบสะโพกของแก้วพามาที่เตียงนอนตั้งอยู่กลางห้อง “ขอลุงกระแทกสักทีเถอะนะ… แอบมองมานานแล้ว… เดี๋ยวลุงจะพาขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด” ลุงแสงกดแก้วให้คว่ำหน้าพาดลำตัวลงกับขอบเตียง ถลกผ้าถุงขึ้นมากองอยู่เหนือบั้นท้าย ตาวาวมองกลีบก้นอวบขาว เอามือดันก้นให้แอ่นเชิด

ตำนานคำสาปของตระกูลลู่ที่ส่งต่อกันมาเป็นเวลาหลายชั่วอายุคนได้ก่อให้เกิดความทุกข์ทรมานแก่ลูกหลานของตระกูลลู่อย่างไม่สิ้นสุด โดยเฉพาะความรักซึ่งถูกกำหนดไว้ว่าไม่อาจสมหวังได้ ผู้ใดในตระกูลลู่ที่เกิดความรักมักจะต้องเผชิญกับความเจ็บปวด ความสูญเสีย หรือการพลัดพรากที่ไม่มีทางกลับคืนมา "ลู่หยวนฮวา" หญิงสาวผู้เป็นทายาทคนสุดท้ายของตระกูลลู่ ต้องเผชิญกับชะตากรรมอันโหดร้ายของตระกูลเมื่อนางพบว่าพี่ชายของนาง "ลู่หยาง" หายตัวไปอย่างลึกลับในการรบกับแคว้นศัตรู ด้วยความหวังที่จะตามหาพี่ชาย ลู่หยวนฮวาพยายามหลบหนีออกจากจวนที่ถูกกักขังด้วยพลังของมารดา และได้ร่วมเดินทางกับ "จางชิงหยวน" แม่ทัพหนุ่มผู้ซึ่งมีความหลังที่ฝังใจ ระหว่างการเดินทาง ความสัมพันธ์ระหว่างลู่หยวนฮวาและจางชิงหยวนค่อย ๆ พัฒนา แม้ว่าจางชิงหยวนจะเต็มไปด้วยความแค้นที่ฝังลึกจากการสูญเสียคนรักเก่าไปในสงคราม แต่เขากลับค่อย ๆ เปิดใจและยอมรับความรักที่มีต่อลู่หยวนฮวา เมื่อความจริงเกี่ยวกับคำสาปและชาติกำเนิดของลู่หยวนฮวาถูกเปิดเผย จางชิงหยวนจะยังคงรักนางอยู่อีกไหม ความรักของลู่หยวนฮวาจะสมหวังได้หรือไม่

“ท่านพี่กลับไปก่อนเถอะ… ข้าอยากเล่นน้ำต่อสักพัก… ” อารมณ์ที่ยังค้าง ทำให้ซูเจียวยังรู้สึกงุ่นง่านไม่หาย “งั้นข้าจะรอ… ” “ไม่ต้อง… เดี๋ยวข้าตามกลับไป” ซูเจียวรีบกล่าว… ทำให้สามีของนางต้องกลับไปก่อนเพราะรู้สึกหนาวเหมือนจะเป็นไข้ อาจเป็นเพราะว่าเขาใช้ร่างกายทำงานอยู่ท่ามกลางแสงแดดร้อนมาทั้งวัน ครั้นเมื่อมาเจอกับน้ำเย็นร่างกายจึงปรับตัวไม่ทัน ซูเจียวมองส่งจนร่างของสามีลับไปจากสายตา… และตอนที่นางขยับกายลุกขึ้นมานั่งคุกเข่า จู่ๆ ร่างสูงใหญ่กำยำก็พุ่งออกมาจากพงหญ้าที่ซุ่มดูอยู่ข้างหลัง “อ๊ะ… ” ซูเจียวสะดุ้งเมื่อโดนจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว… ครั้นเมื่อเหลียวกลับมามอง นางก็ต้องตกใจเมื่อแทบช็อกเมื่อพบว่าชายที่กำลังจับลำเอ็นยาวใหญ่แทงเข้าใส่รูสวาทของนางอย่างแรงนั้นคือลี่ถังพ่อสามี “ท่านพ่อ… อ๊ะ… อ๊ายยยยย… ” ซูเจียวสะดุ้ง นางร้องอุทาน ก่อนที่เสียงตกใจนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นเสียงของความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่เมื่อลี่ถังเอามือรวบสะโพกของนางแล้วโก่งเอวแทงลำเอ็นรัวเข้าใส่เป็นจังหวะ “อ๊ายยย… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ” ซูเจียวเพิ่งอารมณ์ค้างมาจากสามีของนาง… ร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน

เบื้องหลังประตูที่ปิดลง จู่ๆ ฉันก็นึกอยากอาบน้ำ จึงรีบแก้ผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ฉันคว้าขันนี้พลาสติกตักน้ำในโอ่งราดรดเรือนร่างเปล่าเปลือยด้วยความตื่นเต้นอันประหลาด จากนั้นก็เอื้อมคว้าก้อนสบู่เอามาลูบไล้ร่างกาย อาบน้ำจนเพลิน ก่อนจะตกใจแทบช็อก เมื่อมีเสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตูห้องน้ำ “ใคร… ” ฉันร้องถาม “ผม… ไอ้เมฆครับ ผมเอาสบู่ก้อนใหม่มาให้ครับ เผื่อว่าคุณลิลล์อยากจะอาบน้ำ” ฉันรีบคว้าเสื้อผ้ากลับมาสวมใส่ดังเดิม คว้าผ้าขาวม้ามากระโจมอกทับอีกที ก่อนเปิดประตูออกมา ครั้นแล้วก็ต้องตกใจแทบช็อกอีกครั้ง เมื่อพบว่าตอนนี้ไอ้เมฆกับไอ้ดินอยู่ในสภาพเกือบล่อนจ้อน พวกมันถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เหลือเพียงแค่กางเกงในที่ปกปิดความเป็นชายเอาไว้ “พวกแกจะ… ” ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบก็โดนพลักเข้ามาข้างในพร้อมกับสองหนุ่มที่ปรี่เข้าประชิดตัวฉันด้วยแววตาหื่น “เรามาสนุกกันนะครับคุณลิลล์” ไอ้ดินทำหน้าหื่น ฉันถอนร่นจนแผ่นหลังชนฝา ไอ้เมฆรวบข้อมือสองข้างของฉันแล้วดันขึ้นมากดล็อกเอาไว้เหนือศีรษะ “ไอ้บ้า… อย่านะ” ฉันร้องเสียงสั่น

คุณอาหนุ่มผู้สุขุม นุ่มลึกกับหลานสาวสุดแสบแถบขี้ยั่ว สิบปีที่ไม่ได้เจอกัน นี่หนูแก้มใสโตเป็นสาวแล้วเหรอเนี่ย สวยซะด้วย แล้วคุณอาของเราจะทำยังไงกับหลานสาวคนนี้ดีนะ

“ผู้ชายคนนั้นพลาดไปแล้ว... ของคุณน่ากินออกอย่างนี้ เป็นผมคงอดใจไม่ไหวแน่ๆ” เขาพูดพลางเลียริมฝีปาก ก่อนจะฝังใบหน้าลงไปจูบฟัดกลีบเนื้อสาวตรงหน้าอย่างหื่นกระหาย “อื๊อ... ” อรทัยดิ้นเล็กน้อย พยายามดันศีรษะของเขาเอาไว้ หากความเสียวซ่านที่มีมากกว่าก็ทำให้ต้องยอมแบะอ้าให้เขาเชยชมเอาตามแต่ใจ “ปล่อยให้ผมกินเถอะนะครับ... ไม่ต้องกลัว ของคุณหอมดีจัง... ผมชอบที่สุด กลิ่นคาวเนื้อสดสะอาดแบบนี้กระตุ้นอารมณ์ดีนัก”

ยิ่งเกลียด..ยิ่งรัก.. เธอหนีฉันไปโดยไม่มีคำลาสักคำ ทิ้งให้ฉันจมอยู่กับความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ยังจะมาร้องขอความเห็นใจและการให้อภัยจากฉันอีกหรอ..ไม่มีทาง

อย่าเอาใจลงมาเล่น เขาเตือนเธอตั้งแต่ครั้งแรก ไม่มีทางหวั่นไหวให้เขาแน่ เธอบอกตัวเองมาตลอด ทว่ากลายเป็นเขาที่เสพติดเธอจนเหมือนจะลงแดงตายหากวันไหนไม่ได้กอดไม่ได้หอม และกลายเป็นเธอที่เทใจให้เขาจนหมดหน้าตัก!

”ไม่เจอกันนานรู้สึกว่าหน้าอกเธอเล็กลงนะ“”แต่คุณก็ทั้งดูดทั้งบีบมันเล่นยิ่งกว่าเด็กหิวนมแม่ไม่ใช่หรอ“ฉันเคยให้โอกาศเธอหนีไปครั้งหนึ่ง แต่เธอดันกลับเข้ามาในชีวิตฉันเอง เพราะงั้นจะไม่มีคำว่าโอกาศครั้งที่สอง..