จากเกลียดกลายเป็นรัก

“คู่หมั้นเหรอคะ!” เธอตกใจแทบช็อกเลยทีเดียว เรื่องราวมันพลิกเหลือเกิน “เพราะอย่างนี้พี่ปราบถึงคิดจะทำอะไรหยกก็ทำ ใช่ไหม แสดงความเป็นเจ้าของ ไม่ได้ทำเพราะรักหรือชอบหยกเลย” คิดไกลไปนั่น ให้ตายสิ "อย่าเพิ่งงอนสิ ถ้างอนพี่จะกินหยกอีกรอบนะเอาไหม” “อย่ามาหาเรื่องหยก” ว่าแล้วเธอก็ขยับตัวแล้วนั่งหันหลังให้ เขาจึงลุกขึ้นแล้วโน้มเข้าไปสวมกอดเอาไว้หลวมๆ “จะรักหรือชอบ หยกก็เป็นเมียพี่แล้ว อยู่เป็นนายหญิงของที่นี่นะ ส่วนเรื่องแต่งงาน เอาไว้ให้หยกมั่นใจก่อนว่าหยก... รักพี่ แล้วเราค่อยแต่ง” “แล้วถ้าหยกไม่ได้รักพี่ปราบล่ะ” เธอถามเพื่อหยั่งเชิงเท่านั้น “ถ้าไม่รัก ไม่ชอบพี่ แล้วหยกจะยอมเหรอ ฮืม พี่รู้ว่าหยกคิดเหมือนพี่ เพียงแต่จะพูดคำนั้นออกมาเมื่อไหร่เท่านั้นเอง”

"อาชา" ประธานจอมเจ้าเล่ห์ ส่วน "พอใจ" เป็นผู้ช่วยเลขาจอมพยศ ****** “จะหนีไปไหน” อาชารีบจอดรถดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมาถามพร้อมกระชากดึงกระเป๋าเดินทางในมือเธอมาถือไว้ทันที “กลับบ้าน” พอใจตอบสั้นๆ แล้วยื่นมือไปหมายจะแย่งกระเป๋าเดินทางตัวเองกลับมา “งั้นก็ไปด้วยกัน บ้านเธอคือบ้านฉันเท่านั้นทูนหัว บอกแล้วไงว่าเธอเป็นเมียฉันพอใจ” พูดจบก็กระชากดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกแกร่งตัวเองแล้วก็ปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางมารั้งท้ายทอยเธอให้แหงนเงยขึ้นแล้วบดกระแทกจูบปากอวบอิ่มแสนหวานของคนดื้อทันที “อ่ะ อื้อ” มือเล็กทุบตีอกแกร่งคนตัวโตพร้อมกับพยายามบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ยากเหลือเกินเมื่อแรงเขาเยอะกว่า “อ่า เห็นไหมเธอคือของฉันพอใจ ไปกับฉัน” อาชาถอนจูบออกมาเอ่ยย้ำให้คนดื้อจำใส่ใจว่าเขาคือใครและหล่อนคือใครก่อนจะดึงลากเดินเธอไปทางฝั่งนั่งข้างคนขับแล้วเปิดประตูยัดเธอเข้าไปและเปิดประตูหลังโยนกระเป๋าเดินทางเธอตามไปด้วย “อย่าคิดแม้แต่จะหนี ฉันรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหนฉันตามถึงที่แน่” เขาขู่หล่อนเมื่อเห็นว่าเธอทำท่าจะเปิดประตูรถหนี และมันได้ผล

“เธอมันก็แค่นางบำเรอขัดดอก อย่าบีบน้ำตาเรียกราคาให้มากหน่อยเลย" ครั้งหนึ่งคนพูดเคยเป็นสุภาพบุรุษแต่ความผิดหวังทำให้เขากลายเป็นเสือที่พร้อมจะขย้ำเหยื่ออย่างเธอ” ชายหนุ่มซุกหน้าลงกับคอยาวระหงของหญิงสาว เขาซุกไซร้มันอย่างรุนแรงรุกขึ้นจากข้างเตียง ขึ้นมาคร่อมคนร่างบางไว้ หญิงสาวที่กำลังตกใจตื่นกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น พยายามกลั้นเสียงร้องไห้ที่มันดังอยู่ข้างในหัวใจ แต่มันก็สุดที่จะกลั้นมันไว้จริงๆ

เหมือนจะใช่เขา แต่ก็ไม่ใช่ แต่ยังไงเธอก็ไม่คิดจะหาคำตอบ เพราะเธอเลี้ยงลูกคนนี้เองได้

ความรัก ความผูกพันธ์ ที่เหนียวแน่นเกินกว่าจะแยกจากกันได้ •ผู้เริ่มรัก จึงต้องหาทุกวิถีทางเพื่อ 'กำจัด' สิ่งที่ไม่ถูกไม่ควรออกไปจาก'เธอ' ที่เขาหมายปองมาแต่วัยเยาว์ •ผู้ถูกรัก ที่ขีดสถานะที่ชัดเจนเสมอมา แต่กลับต้องตกหลุมพลางเพียงเพราะคำว่า 'น้องชาย นอกสายเลือด' ________________________________ เส้นทางความรักที่ถูกวางไว้ไม่เข้าที่เข้าทางมักมาพร้อมกับปัญหาที่ยากเกินจะแก้ไข เมื่อเขาและเธอต่างมีความผูกพันธ์ และสัมพันธ์ที่เกินกว่าจะถอยกลับ ระหว่างทางต่างมีบททดสอบมากมายมาท้าพิสูจน์ความมั่นคง เอาใจช่วยพวกเขาฝ่าฟันกับด่านเคราะห์ต่างๆไปด้วยกัน *มีสองคู่พระนางมาชวนจักกะจี้หัวใจ ฝากติดตามด้วยนะคะ *

‘กตตน์’ มีคนรักอยู่แล้วแต่เพราะถูกบังคับแต่งงานอย่างไม่เต็มใจ ถึงแม้จะแต่งงานมีภรรยาแต่ก็ไม่เคยรักหล่อนเลยและคิดว่าไม่มีวันจะรัก ส่วน ‘จรีภรณ์’ ที่หมดกรรมและคิดว่าต้องตายแล้วกลับฟื้นจากความตายมาอยู่ในร่างของหญิงสาวปริศนาหน้าอกสะบึ้มใครจะไปรู้ว่า...เรื่องวุ่นๆ จะเกิดขึ้นตามมา เมื่ออยู่ ๆ โดนวิญญาณเจ้าของร่างตามหลอกหลอน ! บอกว่า 'เอาร่างของฉันคืนมา !' นอกจากจะเจอคุณผีภรรยาแล้ว ยังต้องปวดหัวกับสามีของหล่อนที่แอบนอกใจอีก สวรรค์ช่างทรมานคนตายเสียจริง...?!

เมื่อผู้หญิงปากร้ายมาเจอกับผู้ชายปากมอม สงครามน้ำลายจึงเกิดขึ้นในบัดดล แต่คงไม่ใช่แค่คำพูดเท่านั้นที่จะฟาดฟัน เพราะนั่นต้องเหมารวมถึงปลายลิ้นที่จะทำหน้าที่ต่อสู้ ทั้งฟาดและฟันกันอย่างไม่ลดละ

มันเป็นเพียงเซ็กซ์ที่ไร้ความหมายและไม่มีความคาดหวังใดๆ หัสวีร์ นักธุรกิจหนุ่มผู้เพียบพร้อมไปด้วยหน้าที่การงานและเงินทอง ทว่าชีวิตของเขากลับไม่เคยนึกถึงการแต่งงานหรือสร้างครอบครัวไม่ว่าจะคบหาดูใจกับใครก็ตาม เวนิส เจ้าของร้านดอกไม้ที่เดิมทีเป็นคนโรแมนติกและอินกับความรัก ทว่าหลังจากเลิกรากับหัสวีร์ นิสัยของเธอกลับเปลี่ยนเป็นคนละคน ความสัมพันธ์แบบคู่รักจบลงแล้ว แต่ทั้งสองกลับยังคงสานต่อในสถานะคู่นอน… “เราเข้ากันได้ดีเสมอ คุณว่ามั้ยเวย์?” ชายหนุ่มปริปากถามขณะฟุบใบหน้าลงบนทรวงอกอวบอิ่มของคนใต้ร่างอย่างหมดแรง “คุณต้องดอกจันไว้ด้วยค่ะ ฮอตช์ ว่าเฉพาะเรื่องนี้เท่านั้น” “คุณพูดอย่างกับไม่รักผมแล้ว” “คุณอย่าได้แม้แต่จะพูดคำสูงส่งอย่างคำว่า รัก ออกมาเลยค่ะ มันไม่เหมาะกับคนที่รู้จักแต่ความใคร่อย่างคุณหรอก”

อัครา ชายหนุ่มผู้มีความคับแค้นใจกับปมในอดีตที่ทำให้เขาเจ็บปวด จึงเอาความเจ็บปวดนั้นมาลงกับหญิงสาวผู้ซึ่งเป็นลูกสาวของชายผู้ที่ทำร้ายแม่ของเขาจนต้องจบชีวิตลงอย่างน่าเวทนา ปลายฝน หญิงสาวผู้อาภัพที่จำต้องตกเป็นนางบำเรอของเขาอย่างไม่มีทางเลี่ยง และเธอก็เฝ้าสงสัยมาตลอดว่าเหตุใดอัครจึงได้เกลียดเธอนัก เขาทำให้เธอเจ็บปวดด้วยการกระทำและคำพูดร้ายๆ แต่เขากลับปรนเปรอเธอด้วยบทรักเร่าร้อนจนเธอแอบคิดว่าเขาอาจจะ รัก เธอบ้าง..

พรหมจรรย์ของเธอมีค่าแค่ไหน เป็นเพียงแค่เยื่อบางๆ ไร้ค่าแค่คั่นเวลาเท่านั้นหรือเป็นตัวจริงกันแน่นะ?