ดาร์ก โรแมนซ์

“เมื่อสิงห์หนุ่มได้พบกับนางสิงห์สาวที่คู่ควร จะไม่มีวันปล่อยให้หลุดมือ แม้จะต้องแลกมาด้วยการ 'จี้ ปล้น ข่ม ขย่ม' หรือต้อง 'โยก' กันบ้างบางส่วน เขาก็ถือว่ามันคุ้ม”

‘คาวกลิ่นราตรี’ เธอที่หลงระเริงอยู่ในกลิ่นคาวของราตรีกาล เรียนรู้ที่จะสร้างความสุขให้กับตัวเอง เรียนรู้ที่จะทำให้ตัวเองเป็นที่ต้องการของผู้ชายทุกคน แต่ในที่สุด เธอกลับหลงวนอยู่ในกลิ่นคาวของน้ำกามจนไม่สามารถพาตัวเองออกมาได้ ‘ขาดอะไรก็ขาดได้ แต่ขออย่าให้ขาด ‘เซ็กซ์’ ไม่อย่างนั้นเธอคงจะลงแดงตาย!!’ ‘โลดแล่นไปในห้วงแห่งกลิ่นหอมรัญจวน’

เมื่อเขากับเธอพบกันในชุดคอสเพล์การ์ตูนชื่อดังก่อนจะเกิดเรื่องวุ่นวายจนเขาต้องรับผิดชอบเธอด้วยการแต่งงาน เรื่องหวานๆที่แฝงไว้ด้วยความเร่าร้อนจึงเกิดขึ้น แต่เธอจะเป็นของว่างที่เขากินเบื่อเมื่อไหร่ก็จะโยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดี

คำโปรย.. ไม่รู้ว่ามันเพราะความดวงซวยของฉัน หรือเป็นดวงสมพงษ์กันแน่ทำให้พวกเราได้มาพบเจอกัน! เนื้อเรื่องย่อ.. ทราย ต้องอยู่ใช้หนี้แทนอดีตสามีแค่ในนามอย่าง อิฐ ส่วน ไคโร ผู้เป็นเจ้าหนี้จึงยื่นข้อเสนอให้มาเป็นเลขาส่วนตัว สร้างความปั่นป่วนหัวใจให้แก่กันจนความสัมพันธ์พัฒนาอย่างลึกซึ้ง มาวันหนึ่งความรักเกิดมีรอยร้าวขึ้นเพราะการปรากฏตัวของ ริบอาย ทั้งคู่เป็นคู่อริกันจนแทบอยู่ร่วมโลกไม่ได้ ไคโรคนที่ชอบทำอะไรมากกว่าพูด เพราะเวลาเขาพูดแต่ละครั้งไม่เคยเข้าหูคนอื่นเลย สร้างความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ให้ทรายเกือบจะมองหน้ากันไม่ติดอยู่แล้ว สุดท้ายกว่าจะลงเอยด้วยกันได้เสียเวลาไปนานหลายปีเช่นกัน..

“ไม่ขายแล้วโว้ยนิยาย ขายตัวดีกว่า” เพราะคำที่ตะโกนออกไปในตอนที่เมา เป็นผลพวงทำให้เธอได้ป่าวประกาศว่า “ประธานคนนี้สามีของฉัน” ในวันแต่งงาน เธอ นักเขียนนิยายที่เริ่มย่อท้อในการเป็นนักเขียน เพราะไม่ว่าจะทำยังไงเธอก็ไม่ประสบผลสำเร็จในเส้นทางนี้เสียที เธอนั่งดื่มคลายเครียดแล้วตะโกนว่าอยากขายตัวในขณะที่ไม่มีสติ... เขา ประธานผู้บริหารโรงพยาบาลเอกชนยักษ์ใหญ่ ผู้ที่เชื่อมั่นในรักแรกพบ ในเมื่อคนที่ถูกตาต้องใจเสนอขายตัวมาแล้ว มีหรือเขาจะไม่สนอง...

สัตวแพทย์หนุ่มหน้าตาดีเป็นที่รักของสาวๆทั้งคลินิก ไม่มีวันจะได้เป็นพระเอกในสายตาของพ่อตาที่ทำทุกทางเพื่อจะปูทางให้พระนางได้เคียงคู่กัน ตัวประกอบอย่างคุณหมอหมาก็ต้องดิ้นรนงัดทุกกลวิธีเป็นพระเอกให้ได้ -ซีรีส์ตัวร้ายตัวประกอบ- คุณหมอตัวประกอบขอเป็นพระเอก เล่ห์ทศกัณฐ์

สำนักคุ้มภัยอันดับหนึ่งต้องสูญเสียหัวหน้าสำนักไป หลี่รุ่ยหลินในฐานะของทายาทเพียงคนเดียวต้องแบกรับภาระนี้ อนาคตของสำนักจะเป็นอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับฝีมือของนางแล้ว

"ระหว่างเป็นผู้พิพากษากับเป็นเมียผู้พิพากษาอันไหนเป็นง่ายกว่ากันคะ?" "...เอาเวลาที่จีบฉันไปอ่านหนังสือจะดีกว่าไหม..."

"ถ้าฉันปล่อยเด็กไว้ที่นี่จะอยู่ได้มั้ย" "แม่งเอ๊ย ภาระฉิบหาย..!" "ฉันไม่ชอบเด็กดื้อมันน่ารำคาญ...!" "หนูดื้อตอนไหนออกจะน่ารัก" "น่ารักกับผีนะสิ...!"

แม้นการแต่งงานครั้งนี้จะเป็นเรื่องลวงหลอกเพราะความจำเป็นแต่เธอก็อยากให้เขารักเธอแบบที่เธอรักจะเป็นไปได้หรือไม่ว่าความดีของเธอจะเอาชนะใจของเขาได้...