ตั้งครรภ์

“ตรง ๆ เลยนะคะ ฉันอยากได้สเปิร์มของคุณหมอ” “อะไรนะครับ!!” “ฉันมาขอซื้อสเปิร์มคุณหมอค่ะ คุณหมอจะขายราคาเท่าไหร่คะ”

เขาเก็บซ่อนผู้หญิงร่างอวบแบบเธอไว้ไม่ให้ใครรู้ว่าคือเมีย เธอทนเพราะรักแม้เขาจะร้าย วันที่เธอจากไปใครจะรู้ว่าเขาได้ฝากรักไว้อีกหนึ่งชีวิต "ถ้าไม่รักก็อย่าใจร้ายกับฝันเลย ฝันเจ็บ เราหย่ากันเถอะนะ"

“คุณว่าน ให้ผมเอาเถอะนะครับ ผมจะตั้งใจเอาเต็มที่ ผมทำให้ได้ทุกท่าเลยนะครับ ขอแค่คุณว่านยอม...วาดรูปให้ผม”

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขาได้เด็กในบ้านเป็นภรรยา ความรักที่ต้องหลบซ่อนเอาไว้ภายใต้ความกดดันจะต้องแก้ไขกันอย่างไร

"มันหมดยุคสมัยแล้วครับพ่อที่จะมาคลุมถุงชน" "มันไม่ใช่เรื่องคลุมถุงชนนะลูก มันเป็นเรื่องความเหมาะสม พ่อไม่สนใจว่าลูกจะมีใครอยู่ แต่ผู้หญิงที่พ่อจะรับเข้ามาเป็นสะใภ้ในบ้าน ก็คือเธอคนนี้" "ถ้าพ่อชอบ..พ่อก็แต่งงานเองสิครับจะไปยากอะไร" พอคำนี้ออกจากปากของลูกชาย ที่รักซึ่งนั่งอยู่ไม่ไกลถึงกับตวัดสายตามองไปที่ผู้เป็นสามี "หาเรื่องให้พ่อหัวแตกแล้วไหมล่ะ" ไทเกอร์ก็มองไปที่ภรรยาเช่นกัน "ผมไม่อยากพูดกับพ่อเรื่องนี้แล้วครับ..ไร้สาระสิ้นดี" ว่าแล้วสิบทิศก็ยันกายลุกขึ้นจากโซฟาสุดหรู "ก็ได้..ถ้าลูกเห็นว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ พ่ออุตส่าห์เสนอให้ลูกก่อนนะ ลูกไม่ต้องการงั้นพ่อจะยกให้เข็มทิศ แล้วกัน" "คุณ!" ที่รักใช้สายตาแบบไม่พอใจกับคำพูดของสามี เธอเคยปรามหลายครั้งแล้วว่าไม่ให้เอาลูกทั้งสองมาเปรียบเทียบ หรือถ้าคนนี้ไม่รับก็จะโยนให้คนนั้น

ไม่ได้หมดรัก แต่ฉันหมดแรงที่จะยื้อคุณเอาไว้อีกต่อไปแล้ว… (วนิดา&จิรายุ) ไม่ได้หมดรัก...แต่หมดแรงที่จะฝืนทนอยู่ สู้ออกไปจากชีวิตเขา ปล่อยความรักของเธอทิ้งไว้ให้เป็นแค่เพียงความหลัง แล้วไปเริ่มต้นใหม่ใช้ชีวิตกับลูกน้อยในครรภ์กันเพียงแค่สองคน... เรื่องนี้ก็จะเป็นพล็อตนิยายแนวตลาดระหว่างความรักของชายหญิงและเป็นแนว ดราม่า นอกใจ นอกกาย พระเอกโบ้อีกเช่นเคย เรื่องราวความรักของวนิดาหญิงสาวที่ต้องอาภัพรักจากชายหนุ่มที่เธอรักและแต่งงานด้วยอย่างจิรายุชีวิตหลังแต่งงานของวนิดานั้นดูเจ็บปวดใจ เมื่อผู้ชายที่เธอคิดว่าดีและรักมาตลอดกลับเปลี่ยนไปจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือเมื่อรู้ว่าเธอนั้นได้ตั้งท้องลูกของเขา เรื่องราวความรักของคู่นี้จะเป็นอย่างไรต่อ...

“หึ!! จำไว้ ศักดิ์ศรีของเธอไม่มีตั้งแต่เธอเซ็นสัญญาแล้วอันดา”

เพราะเธอมีหนึ่งชีวิตที่ต้องดูแล ถึงแม้ต้องขายศักดิ์ศรีกินเธอก็ยอม...

เมื่อครอบครัวของเธอทำให้แม่ของเขาต้องตาย พันธะครั้งนี้เขาจำต้องลงทัณฑ์ให้สาสมกับที่แม่ของเธอได้สร้างแผลต่อเขาเอาไว้ เขาจะเอาคืนเธอกับแม่ให้ตายทั้งเป็น “ฟังนะพลอย ถ้าเธอจะไปก็เอาแม่เธอไปด้วย"

"หวานขอโทษนะต่อไปหวานจะไม่มีวุ่นวายกับพี่อีก" ฉันก้มหน้าพูดออกไปทั้งที่ไม่รู้ตัวเองจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า ขณะที่ฉันกำลังจะหันหลังกลับ จู่ๆ เขาก็กระชากตัวฉันให้เข้าไปชิดติดกายและก้มลงมาจูบฉันอย่างรุนแรงและเร่าร้อน "อื้มมมม" ฉันรับสัมผัสของเขาอย่างยินยอมพร้อมใจ เรายืนจูบกันตรงนั้นสักพัก เขาก็ถอนริมฝีปากและพูดกับฉัน "อยากเป็นผู้หญิงของพี่จริงๆ ใช่มั้ยตาหวาน" ฉันพยักหน้าเป็นคำตอบ "แล้วรู้มั้ยว่าผู้หญิงของพี่ต้องทำอะไรบ้างนอกจากยืนจูบกันแบบนี้"