ตั้งครรภ์

"ทำไม เธอไม่บอกฉันเรื่องลูก" "บอกไปแล้วจะได้อะไร บอกเพื่อให้คุณหัวเราะเยาะ สมน้ำหน้างั้นเหรอ" "หัวเราะเยาะ?? สมน้ำหน้า??? เธอเอาอะไรคิด" "ก็หรือไม่จริง คุณบอกฉันตลอดว่าไม่อยากมีลูกมาตลอด แล้วอีกอย่างตอนนั้นเราสองคนก็เลิกกันไปแล้วและคุณก็มีแฟนใหม่แล้วจะให้ฉันไปบอกให้คุณรับผิดชอบเหรอ" "ก็เลยอุ้มท้องพาลูกฉันหนีมาอยู่เชียงใหม่" "ไม่ได้หนี แค่อยากมาเริ่มต้นชีวิตใหม่" "แล้วแฟนใหม่เธอล่ะ พอมันรู้ว่าเธอท้องลูกของฉันมันก็เลยทิ้งสินะ" "ฉันไม่เคยมีแฟนใหม่ ไม่เคยมีอะไรกับใครทั้งนั้น หยุดใส่ความกันซะที" "ฉันไม่เชื่อ"

นักวิชาการเกษตรวัยทองผู้ไม่เคยสัมผัสคำว่าผู้ชาย ใช้ชีวิตโสดสตรองจนตายไปในวัยหมดประจำเดือน เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง นรกกลับเล่นตลกให้มาอยู่ในร่างของสาวน้อยในยุคจีนโบราณ ผู้กำลังคลอดลูก นักวิชาการเกษตรวัยทองวัย 48 ปี เธอร่างหนา ไม่สวย ถึก และบึกบึน จับจอบเสียมมาจนชิน ล้วงก้นผสมเทียมให้วัวก็ทำมาแล้ว ใช้ชีวิตโสดสตรองอย่างเปลี่ยวเหงา ตายอย่างโดดเดี่ยวบนโซฟาตัวโปรดหน้าโทรทัศน์ เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง นรกกลับเล่นตลกให้มาอยู่ในร่างของสาวน้อยในยุคจีนโบราณผู้กำลังคลอดลูก ไม่ใช่ลูกธรรมดาด้วยสิ นี่มันเด็กแฝด ฉันมีลูกแฝด! นี่มันเวรกรรมอะไรกัน ไม่นะ ไม่! เกิดใหม่ทั้งทีต้องเกิดดี ๆ หน่อย จะมาแหกขาคลอดลูกอยู่แบบนี้ได้ยังไง ช่วยด้วย! เยว่เหล่ารังแกข้า

เขาคงคิดว่าความผิดพลาดในคืนนั้นจะซื้อได้ด้วยใบทะเบียนสมรส ทว่ากับเธอไม่ใช่... ยิ่งอยู่ด้วยกันก็ยิ่งอึดอัดเมื่อเธอเป็นได้แค่เงาของใครบางคน

สามีของฉันเป็นหัวหน้าหน่วยกู้ภัย ตอนที่ฉันติดอยู่ในถ้ำและถูกฝูงหมาป่าล้อม ฉันพยายามโทรหาสามีอย่างบ้าคลั่ง แต่เขาก็ตัดสายใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อกองไฟเริ่มมอดดับ ฝูงหมาป่าค่อยๆ เข้ามาใกล้ฉัน สามีก็โทรกลับมา พร้อมต่อว่าฉันด้วยความโกรธ "คุณช่วยเลิกเปลืองทรัพยากรสาธารณะได้ไหม ผมเป็นหัวหน้าทีมกู้ภัยก่อนที่จะเป็นสามีของคุณ " เสียงโกรธเกรี้ยวของเขาถูกแทรกด้วยเสียงอ่อนหวานของหญิงสาว "พี่หวยเอวี่ยน แขนฉันบาดเจ็บ พี่ช่วยพาฉันไปส่งโรงพยาบาลได้ไหม" เสียงนั้นฉันจำได้ดี เธอคือรักแรกของสามี ตั้งแต่สามีของเธอเสียไป เธอก็เกาะติดสามีของฉันเหมือนผีดูดเลือด และสามีของฉันก็ไม่ปฏิเสธ ดูเหมือนเขาจะสนุกกับมันเสียด้วยซ้ำ... ฉันตัดสายด้วยความสิ้นหวัง มือสั่นเทาพยายามจะโทรแจ้งตำรวจ แต่จู่ๆ หัวหน้าหมาป่าก็กระโจนใส่ฉัน ฉันถูกหัวหน้าหมาป่ากระโจนใส่จนล้มลงกับพื้นและหมาป่าตัวอื่นๆ รีบวิ่งเข้ามาเหมือนได้รับสัญญาณอย่างบ้าคลั่ง ฉันไม่มีแม้แต่โอกาสจะขัดขืน ถูกฉีกกระชากเป็นชิ้นๆ ในชั่วพริบตา ก่อนที่สติสัมปชัญญะของฉันจะดับวูบ ฉันพยายามมองไปยังท้องของตัวเอง "แม่ขอโทษนะลูก..."

เซอเรนัล์ฟ ไคลน์ กลับมาในฐานะเจ้าของดีฮันเตอร์ บริษัทผลิตอากาศยานไร้คนขับยักษ์ใหญ่ของอเมริกา สลัดคราบผู้ชายที่เคยอ่อนหวานและแสนสุภาพ กลายเป็นบุรุษผู้หยิ่งทะนง ทั้งเลือดเย็นและโหดร้ายยิ่งกว่าราชสีห์ เขาไม่เพียงตราหน้าว่า อิสลิน เบอร์กแทรนช์เป็นหญิงแพศยา ชั่วช้า เป็นนางกากี ที่แต่งงานไปกับผู้ชายคนใหม่ สุดท้ายต้องเป็นหม้ายเพราะผัวหย่า ซึ่งก็ถึงเวลาที่ซาตานอย่างเขา...ต้องเอาคืน!!

"จะบอกให้นะ คนอย่างฉันเลวกว่าที่เธอคิดเยอะ อ้ออีกเรื่องที่ฉันจะบอกและให้เธอจำไว้ให้ขึ้นใจว่าต่อไปถ้าฉันมีอะไรกับเธอฉันจะไม่ป้องกันเพราะฉะนั้นต้องเป็นตัวเธอที่ต้องดูแลตัวเองหายาคุมมากินซะ อ้อแล้วก็อย่างที่ฉันบอกว่าห้ามปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อให้ฉันรับผิดชอบเพราะมันจะไม่มีวันเป็นไปได้อย่าหวังว่าฉันจะรับผิดชอบเธอกับเด็กในท้องของเธอ ถ้าฉันจะต้องหาแม่ของลูกฉันคงไม่เอาผู้หญิงขายตัวแลกเงินอย่างเธอมาเป็นแม่ของลูกแน่นอน ฉันสงสารลูกถ้ามีแม่อย่างเธอ แล้วถ้าเธอไม่เชื่อถ้าเธอปล่อยให้ตัวเองท้องฉันจะจัดการเด็กในท้องของเธอด้วยตัวของฉันเอง"

พรหมจรรย์ของเธอมีค่าแค่ไหน เป็นเพียงแค่เยื่อบางๆ ไร้ค่าแค่คั่นเวลาเท่านั้นหรือเป็นตัวจริงกันแน่นะ?

ด้วยโชคชะตาที่เล่นตลกทำให้เธอได้พบกับชายหนุ่มที่กำลังเข้าใจผิดว่าเธอเป็นผู้หญิงขายตัวเลยทำให้เธอได้พบเจอกับเหตุการณ์เลวร้ายที่ไม่น่าจดจำ

เพราะเธอมีหนึ่งชีวิตที่ต้องดูแล ถึงแม้ต้องขายศักดิ์ศรีกินเธอก็ยอม...

หลังแต่งงานเขาก็ปล่อยให้เธออยู่อย่างโดดเดี่ยวโดยที่เขาเองก็มีผู้หญิงอื่นอยู่ข้างกาย แต่จู่ๆ เขาก็กลับมาพร้อมกลับทวงสิทธิ์ความเป็นสามีและประกาศว่าจะมีทายาทกับเธอ...