ตั้งครรภ์

เมื่อพี่สาวสุดที่รักถูกหักอกจนเกือบกระโดดลงมาจากระเบียงชั้นสองหวังปลิดชีวิต? มีหรือที่น้องสาวแสนดีอย่างฉันจะอยู่เฉย... ไม่มีทาง! เพราะแบบนั้นแผนการที่เต็มไปด้วยเล่ห์ คำลวง และความรัก จึงเริ่มต้นขึ้น... "ฉันท้อง" "..." "ฉันบอกว่าท้อง ไม่ได้ยินหรือไง!" "แล้วไง?" "ถามมาได้ คุณก็ต้องรับผิดชอบสิ" "แล้วผมต้องรับผิดชอบผู้หญิงทุกคนที่มาบอกว่าท้องอย่างนั้นเหรอ" "..." "ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ ป่านนี้ผมคงมีลูกสักสองโหลได้แล้วมั้ง!"

เพราะรักนางจึงยอมทุกอย่าง แต่สุดท้ายเขากลับมอบความรักให้สตรีอื่น ในเมื่อเดินมาจนถึงสุดทางแล้วนางก็ไม่คิดจะยื้อไว้อีกต่อไป ไปเถิดข้าปล่อยมือท่านแล้ว ส่วนข้าจะเดินจากไปพร้อมกับบุตรในครรภ์

เด็กสาวในวัย 18 ปี จะจัดการอย่างไรกับความรู้สึกที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเหมือนคลื่นยักษ์... แต่เปิดเผยไม่ได้เพราะ…กฎ ที่เขาตั้งไว้ ขวัญบูชาไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะตกต่ำถึงขั้นต้องขายตัวแลกเงิน ซ้ำร้ายผู้ชายที่เธอขายตัวให้เขากลับอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับพ่อของเธอ เขาปากร้าย ชอบดุ ชอบว่า ชอบสั่งแล้วก็ชอบสอน จนหลายครั้งทำให้เธอแอบเผลอหลงคิดเข้าข้างตัวเอง เขาทำเหมือนรู้จักเธอดี ทั้งที่เธอไม่เคยรู้จักเขา เขาเมินเฉย เขาเย็นชา ตีค่าตัวเธอไม่ต่างจากเด็กคนก่อนๆ ของเขา แต่เธอกลับไม่เคยรู้ว่า เขารักและหวงแหนเธอมากที่สุด

ถึงจะหล่อเหลาเอาเรื่อง เสน่ห์เหลือล้นพอจะดึงดูดใครก็ตาม แต่ความลับน่าอับอายของมิวหนุ่มวัย 24 คือ ‘การแข็งตัว’ ข้อบกพร่องร้ายแรงที่ทำให้เขาไม่อาจสัมพันธุ์ทางกายกับใคร จนกระทั่งการมาถึงของปีศาจแห่งราคะ

'ถ้าเธอกระโดดลงไปเธอตาย!' 'ถ้าเธอทำให้ลูกฉันตายเธอตาย!' แล้วมีทางเลือกไหนให้เธอไม่ตายบ้างล่ะ ลูกเขาก็ลูกเธอเหมือนกันแต่เธอไม่ได้อยากอุ้มท้องลูกเขานี่!

เมื่อแฟนหนุ่มที่คบกันมานาน หนีไปแต่งงานกับผู้หญิงที่คบซ้อน เพราะความเมาเมริสาจึงอยากมี One night stand กับใครสักคน “จูบฉันสิคะ คุณจะได้รู้ว่าฉันไม่ใช่ภูเขาน้ำแข็ง ฉันก็มีหัวใจ” พูดจบร่างบางก็เขย่งปลายเท้าขึ้น พยายามประกบริมฝีปากลงบนปากหนา เกื้อเบี่ยงหลบพร้อมกับดันเธอออกห่าง เมื่อเริ่มคุมตัวเองไม่อยู่เช่นกัน เขาก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่มีเลือดเนื้อ สาวสวยมาอ่อยตรงหน้ามีหรือที่เขาจะไม่มีอารมณ์ “จูบสิคะจูบฉัน” ปากบางเผยออย่างรอคอย เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าจูบมันเป็นยังไง ยิ่งเป็นจูบที่ได้จากคนแปลกหน้ายิ่งทำให้เธอรู้สึกดี เพราะตอนนี้เมริสาอยากประชด เมื่อคนทั้งโลกรวมหัวกันรังแกเธอ “อย่าเม คุณไม่อยากทำแบบนี้หรอก” เกื้อเตือนสติแต่เหมือนว่าคนเมาจะไม่ยอมรับฟังอะไร ร่างบางดันเขาไปจนติดบาร์เครื่องดื่ม เขย่งปลายเท้าขึ้น เมื่อต้องการจูบกับเขา เกื้อมองริมฝีปากอิ่มตรงหน้า ก่อนจะกระแทกริมฝีปากลงมาอย่างแรง เมื่อเธออยากรู้เขาก็จะสอนให้ แต่จูบที่เธอจะได้รับมันจะไม่อ่อนหวาน แบบที่เขาเคยมอบให้คนอื่น เธอจะได้หลาบจำ วันหลังจะได้ไม่ไปร้องขอให้ใครมาจูบแบบนี้อีก

"ฉันคงเรียนต่อไม่ได้แล้วค่ะ" "ถ้าติดขัดเรื่องเงิน ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น" "คุณหมอจะจ่ายค่าเรียนให้ฉันด้วยเหรอคะ" เขาพยักหน้าตอบ ยังไงก็มาถึงขั้นนี้แล้วนี่ คงต้องเป็นแบบนั้น "แต่ว่า.." "แต่ว่าอะไร" "เรื่องที่ขอร้องให้ช่วยก่อนหน้าฉันยังไม่ได้ตอบแทนคุณหมอเลย" เขาทำแค่มองหน้าเธอ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นบ้าอะไร ทุกอย่างมันเข้ามาแบบไม่ได้ตั้งตัวเลย เธอเป็นใครมาจากไหนก็ยังไม่รู้ แถมเป็นลูกสาวของคนที่คิดจะฆ่าพี่ชายเพื่อน "คุณหมอพอมีเวลา อยู่กับฉันสักหน่อยไหมคะ" "ทำไม" "ฉันขอไปอาบน้ำก่อน" เธอพร้อมมากที่จะยกร่างกายให้เขาเชยชม แต่เขานี่สิไม่มีเวลาว่างให้เลย "หือ?" "ให้เวลาฉันสักหน่อยนะคะคุณหมอ" ___________________ "ดะ เดี๋ยวก่อน" ชายหนุ่มรีบหยุดไว้เมื่อเธอขยับต่ำลงไปอีก "คุณหมอกลัวเหรอคะ" แทนที่จะเป็นผู้ชายพูดคำนี้ "วันนี้ไม่ต้องใช้ปากหรอก" เพราะตรงที่ถูกฟันของเธอวันนั้นเพิ่งจะหายดี "ถ้างั้นเริ่มเลยไหมคะ" "มีถุงยางเหรอ"

วินทร์รักลูก...แต่เขาเกลียดเธอซึ่งเป็นแม่ของลูก “เธอเลี้ยงลูกคนเดียวได้?” “น่าจะได้นะคะ” ณิชาบอกอย่างไม่แน่ใจ เพราะลึก ๆ แล้วเธอก็แอบรู้สึกหวั่น ๆ อยู่เหมือนกัน “ถ้ามีปัญหาอะไรให้รีบโทร. หาฉัน เข้าใจไหม” “ค่ะ พี่วินทร์ไม่ต้องเป็นห่วง” หญิงสาวรีบรับคำด้วยรอยยิ้มดีใจ ทว่าวินาทีต่อมารอยยิ้มนั้นก็พลันหายไปจากใบหน้างาม เมื่อได้ยินเขาพูดประโยคต่อมา... “ฉันเป็นห่วงลูก อย่าเข้าใจผิดว่าฉันจะเป็นห่วงเธอ”

"พวกแกเป็นใคร? แล้วตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน??" "ทำไมต้องตื่นมาตอนนี้ด้วยวะ จัดการให้มันหลับอีกสิ" "เราไม่ได้เตรียมยามาด้วยครับ" "ตุ๊ยท้องแม่งเลย" "อย่านะ! พวกแกรู้ไหมว่าทำแบบนี้มันผิดกฎหมาย" "ไว้มีชีวิตรอดกลับไปก่อนค่อยพูดเรื่องกฎหมายกับกู" "ตกลงแกสองคนเป็นใคร เมื่อกี้ฉันยังอยู่บ้านของเสี่ยภูริอยู่เลย" "เสี่ยภูริ ฮ่าาาาๆๆ แก่หงำเหงือกขนาดนั้นยังจะเอาทำผัวลงอยู่เหรอ" "มันเรื่องของฉัน ถ้าเสี่ยรู้ว่าฉันถูกลักพาตัวมาพวกคุณไม่ตายดีแน่" "มีอะไรยัดปากมันหน่อยไหม"

เรื่องราวของสโรชา... เจ้าของชื่อความหมายดอกไม้บริสุทธิ์ ทว่ามีอาชีพคาวโลกีย์ คืนฝนตก เพ้นท์เฮ้าส์หรู และแขกหล่อ ลีลาร้อน อันตราย ... ความรัก ... ความใคร่ มาดูกันว่าเส้นทางของเบอร์หนึ่งค็อกเทลเล้าจ์กฤตจะเป็นเช่นไร +++++++++++ ลิ้นสากลงลึกไซ้ควานเข้าภายใน ไล้ไปตามไรฟันสะอาด หยอกเอินก่อนถอดถอนออกมา สโรชาที่ร้างพิศวาสมานาน ระทวยด้วยรสจุมพิต ร่างโอนอ่อนคล้ายขี้ผึ้งราวละลายลงกับพื้น มือที่ควรปัดป้องคนจาบจ้วง กลับบีบแน่นที่ต้นแขนแกร่ง เพื่อเป็นหลักพยุงกายไม่ให้ล้ม “เราเข้ากันได้ดีขนาดนี้ แล้วคุณยังจะกลับไปขายร่างกายให้คนอื่นนอกจากผมอีกเหรอ” เขาถอนหน้าห่างเธอตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ รอยยิ้มพึงใจระบายชัด สโรชาได้สติตื่นจากฝัน “ออกไปเลยนะ คุณออกไปจากที่นี่” ให้ตายสิ! เขายังเชี่ยวชาญเหมือนเดิม แค่จูบเดียวทำเธอเตลิดไปไกล “ไม่! คุณอยู่ที่ไหน ผมจะอยู่ด้วย ยังไงก็ตามลูกผมต้องมีพ่อแม่ครบ” ++++++++++++++++++++++++