ตั้งครรภ์

เธอสวย จนหนุ่ม ๆ คอยแย่งกันขาย ขนมจีบ แต่ พลอยนภัสกลับเลือกที่จะอยู่ ใกล้ ๆ เพื่อ รอให้ เขา หันมา มอง เขา หล่อ เท่ และ ดูดี แถมยังเป็น เสือ ซุ่มเงียบ แอบกิน เธอเงียบ ๆ และยัง เผลอ ตกหลุมรักเธอเงียบ ๆ แต่ทำปากแข็งไม่รู้ใจตัวเอง

เพราะความโชคร้าย อลิชาเลยกลายเป็น...สาวขายบริการ ความสัมพันธ์ครั้งนั้นมี ‘ของฝาก’ ติดท้องมาด้วย ญาติกลุ่มสุดท้ายที่เลี้ยงดูเธอแทนบุพการีที่เสียชีวิต ป้ายรอยราคีนั้นด้วยการ ‘ขาย’ เธอ อลิชาหนีหัวซุกหัวซุนจากขุมนรกที่เคยคิดว่าคือสถานที่ปลอดภัย เธอโผบินออกจากรัง ไม่ต่างอะไรกับนกปีกหัก ความเสียใจทำร้ายจนแทบหมดหวัง แต่แล้ววันหนึ่ง เธอก็กลับมีกำลังใจขึ้น ‘ของฝาก’ มีชีวิตกระตุ้นให้เธอลุกขึ้นสู้ ความเป็นแม่ทำให้อลิชากัดฟันสู้ ความสำเร็จคืบคลานเข้ามาในชีวิต พร้อมเค้าลางหายนะ!! ผู้ชายคนเดิม คนที่ใช้ ‘เงิน’ ซื้อตัวเธอ เขากลับมาและเขาจำเธอได้ อลิชาจะทำยังไงดีกับความลับที่เก็บไว้ เธอคิดจะหนี แต่ดูเหมือนสถานการณ์ไม่เป็นใจ โรมานซ์

โปรย... ห้ามท้อง คือกฎเหล็กของการเป็น เด็กหมอจิณณ์ เพราะถ้าพลาดขึ้นมา...ทางเดียวที่เขามีให้คือต้อง เอาออก เท่านั้น

'ดรัณ' เขี่ยเธอทิ้งทันทีที่รู้ว่าท้อง ในวันที่เธอท้องจริงๆ ก็อย่าหวังว่าคนเลือดเย็นอย่างเขาจะเป็นพ่อใครได้!

สาววัย17 ปี ถูกขายแปลกหน้าข่มขืนจนท้องลูกแฝดอัจฉริยะทั้งห้า โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อของเด็กนั้นคือผู้ใด

  "พี่กลัวน้องชายตัวเองจะไม่ได้เมียหรือไงถึงตามติดผมขนาดนี้" ผมยืนกอดอกจ้องหน้าพี่สาวไอ้ซันอย่างเหลืออดแล้วถามคำถามที่ผมคันปากจะพูดมาหลายวันเพราะวันๆ แม่งไม่ทำอะไรเอาแต่ตามติดผมแจจะไปไหนทำอะไรก็ตาม ตามแม่งทั้งวัน "ก็ถ้านายไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับตะวันพี่ก็ไม่มาตามให้เสียเวลาแบบนี้หรอกจะบอกให้ คิดว่าอยากมารึไงร้อนก็ร้อน เชอะ"  ผมเหลือบมองการกระทำซายน์พี่สาวของไอ้ซันเธอสะบัดหน้าพรึดแบบโกรธๆ หึ นิสัยแบบนี้แม่งเป็นกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยสินะ "ถ้าน้องชายพี่มันทำตัวดีกับตะวันผมก็คงไม่เข้าไปยุ่งหรอกแต่นี่น้องชายพี่มันทำเลวไงแปลกตรงไหนที่ผมจะปกป้องคนที่ผมรัก" ผมรักตะวันผมก็บอกว่ารักไม่คิดจะปิดบังแล้วซายน์จะมาทำหน้าหงิกหน้างอใส่ผมทำไมผมไม่เข้าใจ "แต่ตะวันรักซันไม่ได้รักนายยังไงตะวันก็ต้องกลับมาคืนดีกับน้องชายพี่อยู่ดี" พี่สาวที่แสนดีกลัวน้องจะไม่ได้เมีย หึ  (ตะวันกับซันเดย์อยู่ในเรื่อง เพื่อนที่แปลว่าเมียนะคะไปอ่านกันได้ค่า รับประกันว่าต้องมีเสียน้ำตา)  

นางทะลุมิติเข้ามาในโลกแห่งนี้ เข้าร่างหญิงร้ายแห่งแคว้นต้าโจว ที่เป็นชายาเวยอ๋อง นางจะโดนสามีของนางกำจัด หนิงเยียนจำเป็นต้องสวมบทเป็นคนดี เพื่อไม่ให้สามีสังหารนาง

 "คิน...แพรท้อง" "ท้อง?? เธอท้องกับใครล่ะ" "ทำไมคินถึงถามแพรแบบนี้" "แล้วทำไมจะถามไม่ได้ในเมื่อเธอไม่ได้นอนกับฉันแค่คนเดียว" "คิน" "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอมั่วกับใครบ้างทำอะไรอย่าคิดว่าฉันโง่ดิ" "พูดแบบนี้แปลว่าคินจะไม่รับผิดชอบเด็กในท้องของแพรใช่มั้ย" "เออดิใครมันจะไปโง่รับวะ!!!" "ถ้าคินคิดว่าเด็กในท้องแพรไม่ใช่ลูกของคินแพร.....จะไปเอาเด็กออก" "ตามใจลูกเธอไม่ใช่ลูกฉัน" "ถ้าวันนึงคินรู้ความจริงวันนั้นคินจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต" "ไม่มีวันนั้นอย่างแน่นอน"

ก็เเค่ถอนหมั้น! เเต่เเท่งเอ็นที่เสียบคาร่อง...ถอดให้ออกก่อนสิเพทายหึ! เรื่องย่อ "หนูบอกไปเเล้วไงว่าเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันอีกเเล้ว!!" "เธอเป็นเมียฉัน!!! ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องเเต่งงานกับฉัน!!" "ทำไมล่ะ...ทีเมื่อก่อนพี่ไม่เคยสนใจฉันเลยสักนิด ทิ้งให้ฉันต้องอยู่ที่บ้านคนเดียว แล้วยังจะถอนหมั้นจากหนูอีก นี่ไงหนูถอนหมั้นให้แล้วส่วนเงินหนูจะหามาใช้หนี้แทนพ่อกับแม่หนูเอง!" "เธอบังคับให้ฉันต้องทำเเบบนี้เองนะ ขึ้นรถ!!! ถ้าดื้อฉันจะจับเธอเเทงตรงนี้เลย อย่าหาว่าฉันไม่กล้า" "คนบ้าอึก!!!" *****ก่อนอื่นต้องของชี้เเจ้งชื่อตัวละครก่อนเลยนะคะ ไรท์ขอเปลี่ยนชื่อนางเองจากเทพายเปลี่นเป็นเพทายนะคะ*****

“วรนิษฐ์” เป็นแค่เมียชัง เป็นเมียที่ไม่ต้องการ เขาเกลียดหล่อน เกลียดจนไม่อยากเจอหน้า เจอที่ไหนเป็นต้องหลบ แต่แล้วเธอก็หอบผ้าหอบผ่อนมาหาเขาพร้อมบอกว่า “กำลังท้องลูกของเขาอยู่” ให้ตายเถอะ ทุกอย่างมันพังเมื่อเขาต้องรับผิดชอบหล่อนทั้งๆ ที่มีแฟนอยู่แล้วและรักเธอมาก แต่เมื่อนานวันไปเริ่มไม่แน่ใจว่าแท้จริงแล้วตัวเองชังวรนิษฐ์จริงรึเปล่า และยังคงรักแฟนสาวอยู่รึเปล่า มาดูกันว่า “มโนภฤศ” จะหนีบ่วงรักครั้งนี้ได้ไหมค่ะ