นอกใจ

One night stand ที่ตามหากันแทบตาย สุดท้ายก็อยู่แค่ปลายจมูกนี่เอง... "นี่! ปล่อยได้แล้ว" “โอ๊ย... ไอ้บ้า ต้องการอะไรอีกฮะ ได้ไปทั้งตัวแล้วยังไม่พอใจอีกเหรอ” ทรงโปรดเงยหน้าจากซอกคอขาวผ่อง นัยน์ตาเขาส่งประกายกรุ่นโกรธขณะที่สบดวงตาที่มีแววดื้อรั้นของคนในอ้อมกอด “ผมบอกไปแล้วใช่ไหม ว่าผมไม่วันไนท์กับคุณ”

เขาลุ่มหลงเธอที่งามเปรียบเสมือนดอกไม้ แรกๆเขาดูแลเธอดั่งเทพธิดา สุดท้ายกลับยํ่ายีหัวใจดวงน้อยจนไม่มีชิ้นดี…

เขากับเมย์เป็นแฟนที่เปิดเผย ไม่เคยมีความลับต่อกันและไม่เคยปิดกั้นอิสระของกันและกัน ไม่ว่าเรื่องใด แม้กระทั่งเรื่องเซ็กส์ก็ยังเปิดโอกาสให้แต่ละฝ่ายสนุกและเรียนรู้กับคนที่ตัวเองชื่นชอบ เรียกง่ายๆ ว่า ความสัมพันธ์ของเขากับเมย์ เป็นความสัมพันธ์แบบเปิด ทั้งคู่สามารถไปมีอะไรกับใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเอากับแฟนตัวเอง เพราะเชื่อว่ามันคือรสชาติใหม่ๆ ที่สามารถลองได้เรื่อยๆ เพื่อความสุขของตัวเอง แล้วแบบนี้ เมื่อแฟนสาวไม่อยู่บ้านหลายวัน หล่อนยังมีแก่ใจส่งเพื่อนมาให้แก้เหงา เขาหรือจะอยู่เฉยได้ ก็คงต้องตอบสนองความใจดีซะหน่อย แค่คิดใจก็หวิว หากได้เจอเพื่อนหล่อนคงยิ่งกว่าหวิวเป็นแน่... ** พลอยมาอาศัยอยู่บ้านของเมย์เพื่อนสาวคนสนิท เป็นการชั่วคราวช่วงกำลังหาหอพัก หล่อนได้รับการดูแลจากพี่เดช แฟนหนุ่มของเมย์เป็นอย่างดีแบบอิ่มเอมและมีความสุขจนล้นทะลักทุกวันเป็นเวลาร่วมสัปดาห์ ลีลาการดูแลของพี่เดชทำหล่อนลืมความทุกข์ใจที่โดนผัวแก่สลัดรัก ยัดเยียดให้เป็นแม่หม้ายตั้งแต่อายุยังน้อย หล่อนได้กลับมาใช้ชีวิตวัยรุ่นในรั้วมหาวิทยาลัยอีกครั้ง ในขณะรอให้เปิดเทอมหล่อนมีเวลาว่างทำสิ่งที่ชวนตื่นเต้นกับเพื่อนบ้านที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ และไม่คิดว่าการทำความรู้จักของหล่อนกับเขาจะสนุกสุดเหวี่ยงและน่าตื่นเต้นถึงเพียงนี้

อรรถรส คือส่วนหนึ่งของพลังงานในธาตุสี่ ชักนำและมีเรี่ยวแรงนำพา ดำดิ่งสู่ความหลงระเริงอันเร่าร้อน สุดจะหักห้ามใจยามใจปรารถนา !!!

เสพตัญหา เป็นเนื้อหาเกี่ยวกับ อีโรติก ล้วนๆ "ตัญหา... ไม่ว่าจะที่ไหน เมื่อไหร่ จะอายุน้อยหรือมาก แค่ ถ่างขา อารมณ์ก็เปลี่ยนไปโดยไม่ต้องการเหตุผลใดๆ " "ราคะ... ความเร่าร้อนดั่งไฟโหมกระหน่ำ ปลุกอารมณ์ให้หาเซ็กซ์ ดับใคร่ร้อน จากสัมผัสอัศจรรย์ชายหญิง" “เสพราคะ” คือเรื่องราวของราคะต่อจาก “ตัญหา” อาจเกิดขึ้นได้ เมื่อความเปล่าเปลี่ยวใจ อารมณ์ความต้องการที่ไร้เหตุผล ทำให้การร่วมรัก หรือมีเพศสัมพันธ์ มีอำนาจเหนือเหตุผลทั้งปวง เมื่อชายหญิงพร้อมใจต้องการ เมคเลิฟ "สวาท... คือ ความพึงพอใจในรสรัก ทางกามารมณ์ อันเกิดจากชายและหญิง ต้องการสร้างแรงรักแรงสวาทร่วมกัน" “เสพสวาท” คือเรื่องราวต่อจาก “ราคะ” เมื่อมีความรัก เป็นแรงจูงใจในการพยายามใกล้ชิด และร่วมรักในที่สุด เริ่มจากการสัมผัสเรือนกาย และลุกล้ำมากยิ่งขึ้น หากมีความต้องการเป็นแรงผลักดัน ทำให้เกิดการร่วมรัก หรือมีเพศสัมพันธ์ มีอำนาจเหนือเหตุผลทั้งปวง เมื่อชายหญิงพร้อมใจต้องการ เมคเลิฟ

กำลังสำคัญตัวผิดไปหรือเปล่า? จะบอกให้คุณรู้ไว้นะคะ สามีอ้ายทั้งหล่อ ทั้งรวย และที่สำคัญ ... ใหญ่กว่าคุณ คนอย่างคุณเทียบสามีฉันไม่ติดหรอกค่ะ ~ เนื้อเรื่องย่อ ~ อ้าย ลลิตา บุตรสาวหัวแก้วหัวแหวนของคุณกัมปนาทและคุณหญิงโสภิต เจ้าของธุรกิจส่งออกสินค้ายักษ์ใหญ่ของประเทศ ได้พบรักกับ คิน ภาคิน บุตรชายที่มาจากตระกูลผู้ดีเก่า ทั้งสองคนคบหาดูใจและตกลงเป็นแฟนกันตอนที่ทั้งคู่เรียนอยู่ต่างประเทศ ด้วยความยินดีของทั้งสองตระกูลที่จะได้เกี่ยวดองเป็นทองแผ่นเดียวกันในอนาคต แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายคาดหวังเอาไว้ เมื่อ ญาดา คนรักเก่าของภาคินกลับมามีบทบาทในชีวิตของเขาอีกครั้ง พศวัฒน์ หรือ ไนต์ เจ้าของรูฟท็อปสุดหรู เขาเพิ่งพบรักแรกตอนอายุเข้าเลขสาม แต่รักแรกของเขาดันมีเจ้าของหัวใจอยู่แล้ว

เปรมา นางร้ายสาวตัวท็อป แต่ชีวิตรักดันขมขื่น เธอถูกชายชั่ว หญิงร่านแทงข้างหลัง วันที่เธอได้ขึ้นเวทีรับรางวัลนักแสดงหญิงสมทบยอดเยี่ยมจากละครที่เพิ่งจบไปบนเวทีใหญ่ที่สุดของปีเป็นครั้งแรกในฐานะนักแสดง ท่ามกลางความยินดีจากทุกคนที่ปรารถนาดีกับเธอ 2 ชั่วโมงให้หลัง ความสุขที่มีพลันหายไป การรอคอยที่จะให้แฟนหนุ่มชื่นชมรางวัลด้วยกันกลายเป็นเรื่องตลก

เชื่อจริงๆหรอว่าความรักที่มีอยู่ในตอนนี้มันไม่ได้มีความหลอกลวงอยู่ในนั้น เหมือนกับที่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากคำว่าของตายที่ยังหายใจ ในเมื่อรักมากก็ต้องยอมเจ็บปวดเพื่อแลกกับความรักที่ใครต่อใครก็ต้องการ "ฉันมีเขาแค่คนเดียว แต่เขากลับมีใครอีกหลายคน" รักนอกใจ...นิยามแห่งความเจ็บปวด

เรื่องราวของชายสองคน กับ ผู้หญิงหนึ่งคนพวกเขา...เป็นเพื่อนกัน เล่นกันมาตั้งแต่เด็กวิ่งแก้ผ้าด้วยกันก็เคยมาแล้วอาบน้ำด้วยกันก็เคยมาแล้ว แล้วทำไมพวกเขาจะ×××ด้วยกันไม่ได้ล่ะ?

"นะ ...นายครับ เธอเด็กมากเลยนะครับนาย เธอไม่รู้เรื่องอะไรด้วยหรอกครับ" "หึ! มึงคิดว่ากูควรไว้ชีวิตเด็กนี่เหรอ" เขาปรายตามองร่างเล็กเล็กน้อยแล้วเสหน้ามองอย่างอื่น "เมตตาเธอสักนิดเถอะครับนาย" "ดูเหมือนมึงจะพูดเยอะเกินไปแล้วนะอำพล" "พ่อแม่เด็กก็ไม่อยู่แล้ว ญาติพี่น้องเธอก็ไม่มีแล้วครับนาย แค่นี้ก็ทุกข์ทรมานมากแล้ว ผมอยากให้นายเมตตาเธอสักนิด" อำพลเอ่บอย่างหนักใจ "กูต้องฟังคำพูดมึงเหรอ" "ธะ...เธอยังเด็กเธอไม่เกี่ยวกับเรื่องของผู้ใหญ่ ตอนนี้เธอสูญเสีย เธอไม่เหลือใครแล้ว" แม้จะเกรงกลัวผู้เป็นเจ้านาย แต่อำพลก็ไม่อาจเพิกเฉยปล่อยให้เด็กน้อยที่ไร้เดียงสาเป็นอะไรไปต่อหน้าได้ "ถือว่าผมขอร้องเถอะครับนาย เธอไม่เหลือใครแล้วจริงๆ"