นอกใจ

“ผมจะฟังทุกเรื่องที่แพงอยากบอก ผมจะฟังเวลาแพงบ่น จะไม่เบื่อในสิ่งที่แพงพูด แพงก็เหมือนกันนะครับ อย่าเบื่อ ถ้าผมจะจีบแพงทุกวัน อย่าเขินอาย ถ้าผมจะแสดงความรักกับแพง เพราะผมมีแค่แพงคนเดียว ที่ผมอยากทำทุกอย่างด้วย “ แสงไฟระยิบระยับข้างล่างงดงามอย่างที่เจ้าถิ่นบอก แต่อ้อมกอดนี้ อบอุ่นและสวยงามยิ่งกว่าที่ไหนๆที่เคยไปมา ริมฝีปากหนาจูบปากบางอีกครั้ง “เป็นแฟนกับพี่นะแพง “

ผู้หญิงที่หน้าตาสะสวย รูปร่างเซ็กซี่ ผู้ชายทุกคนก็ชอบมองเป็นเรื่องธรรมดา.. ไม่เว้นแม้แต่เมียเพื่อน.. เข้าทำนอง เห็นเมียคนอื่นมันชื่นหัวใจ.. โดยเฉพาะเมียเพื่อนสนิทกันมาก บ้านอยู่ใกล้กัน เห็นหน้ากันเกือบทุกวัน ความใกล้ชิด สนิทสนม และเป็นกันเอง อาจจะทำให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นได้..

Setอนุจะเป็นนิยายชุดต่อกัน3เรื่องนะคะ 1.อนุของบิดาช่างน่ากินนัก โดย มาวิญญา นางคืออนุของบิดาเช่นนั้นหรือ? เหตุใดจึงน่ากลืนกินนัก ทันทีที่คุณชายใหญ่สกุลฉู่ได้เห็นลู่ไป๋อิง เขาก็ถูกสะกดด้วยส่วนโค้งส่วนเว้าอันเย้ายวนที่ปรากฎชัดจนเลือดลมในกายแตกพล่าน 2.อนุของเรือนหลังช่างสุขสันต์หรรษา โดยมาวิญญา มารดาของนางเป็นอนุ ส่วนนางก็ยึดแนวทางของมารดา เป็นอนุผู้เลอโฉมเช่นกัน เป็นอนุแล้วอย่างไร ย่อมสุขสบายมีกินมีใช้และไม่ต้องลำบากตรากตรำเช่นภรรยาคนอื่น หากได้รับความโปรดปราน ข้าวของมีค่ามากมายล้วนกองอยู่ตรงหน้า ที่สำคัญคือหากต้องการสิ่งใด เพียงใช้ถ้อยคำหวานหูและเสน่หาบนเตียงก็ได้มา แล้วนางจะต้องตั้งคอแบกหน้าตาเป็นภรรยาเอกที่มีหน้าที่เพียงเลี้ยงบุตรชายเพื่อเหตุใด 3.อนุของน้องชายช่างน่าอร่อยนัก โดยมาวิญญา นางได้รับการอบรมสั่งสอนให้เป็นอนุที่ดี ไม่ว่าท่วงท่าลีลาใดล้วนฝึกฝนเพื่อนำมาบำเรอให้สามีติดใจ ผู้ใดจะคิดว่ากระทั่งพี่ชายของสามีก็ยังหลงใหลและลักลอบกินของอร่อยอยู่บ่อยครา ฝากติดตามด้วยนะคะ มาวิญญา

ครั้งหนึ่ง 'เราเคยรักกันมาก'    ครั้งหนึ่ง 'เคยเฝ้าฝันอยู่เคียงคู่'    แต่..แล้วเธอก็เลือกที่จะทิ้งเขาไป..ทั้งให้เหตุผลโง่ๆ กับเขาว่า    'เธอเบื่อผู้ชายแสนดีแบบเขาแล้ว'    แต่พอเวลาผ่านไป...ผู้ชายแสนดีหน้าโง่คนนั้นได้ตายจากไปแล้ว..เธอกลับเดินย้อนกลับมา..พร้อมกับบอกเขาว่า     'ไม่มีใครแสนดีเท่าเขา'   สำหรับเขา..มีเหลือแค่ 'เศษซากของความรัก'   สำหรับเธอ..ในหัวใจดวงน้อยยังเต็มไปด้วยความรัก   มาวันนี้ 'ความรัก' ของเขาไม่ได้มีไว้ให้เธอ..แต่ 'มี' ไว้ให้ผู้หญิงอีกคน

"เลว ระยำ สำส่อน นี่คือนิยามของสิงห์หรือเxี้ยคะ?" คนหนึ่งรักมาก แต่อีกคน... มักมาก!  ​​​​​​เขาคือเซฟโซน คือ​สถานที่ปลอดภัย คือ​เกราะกำบัง คือหมอนนุ่มมีขนปุกปุยที่คอยใช้วงแขนอบอุ่นโอบกอดเธอในยามที่ปัญหาถาโถมใส่หรือกำลังประสบพบเจอกับสิ่งแย่ๆ

ทำไมเธอจึงกระสันอยากจะไปบ้านแฟนในวันเกิดนักล่ะ? เธอมีจุดประสงค์อะไรเหรอ...อารดา? โธ่เอ๊ยยัยทะลึ่ง! เธอคิดว่าความฝันมันจะเกิดขึ้นจริงอย่างนั้นเหรอ เธอหวังจะมีเซ็กส์กับพ่อของแฟนอย่างเร่าร้อนเหมือนอย่างในฝัน อยากดื่มด่ำกับรสชาติเซ็กส์ที่ฝันใฝ ฝันไปเถอะแม่คุ๊ณ...เพราะผู้ชายคนนั้นคงไม่มีวันกล้าเข้ามายุ่งกับแฟนสาวของลูกชายหรอก เขาไม่มีวันกล้าอึ๊บเธอเหมือนอย่างในฝัน แม้เขาจะเป็นคนเจ้าชู้มักมากอยากกามสักแค่ไหนก็ตาม “ใช่...ไม่มีทาง...เป็นไปได้”

ฉันแอบปลื้มหนุ่มหล่อข้างบ้านมานาน... แต่ก็ได้แค่มอง เพราะทั้งฉันและเขาต่างมีคู่ของตัวเองอยู่แล้ว.. อยู่ๆ ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เมื่อคู่ฉันและคู่เขาได้มาร่วมเต้นแอโรบิค ความเร้าใจจึงได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเหลือเชื่อ...

ขณะที่คนหนึ่งเป็นห่วงกลัวคนรักจะทำงานหนัก แต่อีกคนไม่รู้อะไรเลย เพราะมัวแต่แบ่งเวลาที่เคยใช้ร่วมกันไปให้อีกคนแล้วหลงระเริงว่ามันคือความสุขที่เขาต้องการ “อยากคบกันนักก็ไปเลย อิสระผมคืนให้"

เพียงฤดี นักบัญชีสาวแสนขยันผู้ต้องการหลีกหนีจากสภาพคนหาเช้ากินค่ำในเมืองหลวงและครอบครัวที่เต็มไปด้วยปัญหา จึงตัดสินใจซื้อที่ดินในต่างจังหวัดแปลงหนึ่ง หวังว่าจะใช้เป็นสถานที่เขียนนิยายออนไลน์และทำช่องยูทูป หลังจากที่ทำเป็นอาชีพเสริมมานาน เพื่อจะสร้างความมั่นคงให้กับทุกคนในครอบครัวที่จากมา พวกเขาจะได้รู้สักทีว่า เธอไม่ได้คิดจะทิ้งมาเพื่อหาความสบายตามลำพังอย่างที่มารดาปรามาสไว้ แม้ตอนนี้จะต้องอาศัยอยู่ในบ้านร้างตามลำพังเธอก็ยอม! ขณะที่คีรินสถาปนิกหนุ่มมากความสามารถ เดินทางกลับบ้านที่ทิ้งร้างไว้เกือบสิบปีเพื่อตั้งหลัก หลังจากผิดหวังเรื่องความรัก คำว่า ‘ห่างกันสักพัก’ ของคนรักที่กำลังจะแต่งงานกัน ทำให้เขาต้องตัดสินใจเดินทางกลับมายังบ้านเกิด แต่เมื่อกลับมาถึงบ้านในค่ำคืนที่ฝนตกหนัก กลับพบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านของเขา แล้วเขาจะไล่ผู้หญิงไร้บ้านคนนี้ออกไปได้อย่างไร นอกจากรับไว้ให้อยู่ช่วยงานบ้านระหว่างที่เขารีโนเวทบ้านก็ยังดี ทว่าบรรยากาศอันงดงามของพะโต๊ะ เมืองในหมอกของภาคใต้ที่สวยงามดั่งเมืองเหนือ กับความขยันใสซื่อของเธอ ก็ค่อย ๆ ร้อยรัดหัวใจของเขาเอาไว้อย่างเงียบ ๆ ท่ามกลางกำแพงของคำว่า ‘ห่างกันสักพัก’ ซึ่งคอยก่อกวนอยู่ในหัวใจ

เพียงเพราะคำว่าบุญคุณ ทำให้เธอต้องยอมทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนผู้เป็นป้า จนกระทั่งวันหนึ่งเธอไปพลาดท่าเสียทีให้กับชายคนหนึ่งเข้าจนคนเขานินทาไปทั่ว เธอจึงยอมเสียสละด้วยการยอมแต่งงานกับชายแปลกหน้าที่เธอไม่เคยรู้จักเป็นการรักษาหน้าตาของผู้เป็นป้าเอาไว้ แต่แล้วสวรรค์ก็เล่นตลกกับเธอซะจริงๆ ที่ทำให้เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้งในฐานะแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง แล้วเธอจะทำอย่างไร เมื่อเขาไม่ยอมอยู่เพียงแค่สถานะลูกเลี้ยงเท่านั้น “คิดจะเอาทั้งพ่อทั้งลูก มันไม่มักมากไปหน่อยเหรอลลิสา เธอต้องการเท่าไหร่ฉันจะจ่ายให้เอง แลกกับการที่เธอไม่แต่งงานกับพ่อของฉัน” “ถ้าคุณเสนอให้ฉันเร็วกว่านี้ ฉันอาจจะรับไว้ก็ได้ แต่ตอนนี้มันสายไปแล้วค่ะ ฉันจดทะเบียนสมรสกับคุณลุงแบบถูกต้องตามกฏหมายเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ฉันคือแม่เลี้ยงของคุณ คุณชาลิต” “เธอไม่ใช่แม่เลี้ยงฉันลลิสา ในเมื่อห้ามแล้วไม่ฟัง ก็พากันลงนรกไปพร้อมกันนี่แหละ”