เกิดใหม่

สาวน้อยเย่วเย่วเกินจากครอบครัวสายรองที่ยากจนที่มีย่าที่น่ารังเกียจคอยกดขี่ข่มเห่งรักลูกไม่เท่ากันพอบิดาของเธอทำงานไม่ได้ก็โดนขับไล่ออกจากครอบครัวใหญ่และไม่ให้อะไรติดตัวสักอย่างและตัวบุตรสาวที่ป่วยหนัก

[ลูกศิษย์จอมขยันxท่านอาจารย์สายเฉื่อยชา คู่หูศิษย์อาจารย์ที่ต่างขั้ว] หลังจากที่ฝึกวิชาจนสำเร็จ อวี้หลานชิงก็รีบร้อนไปแจ้งข่าวดีกับท่านอาจารย์ด้วยความดีใจ แต่แล้วกลับเห็นท่านอาจารย์กำลังฝึกวิชาขี่กระบี่อยู่กับศิษย์น้องหญิง ครั้นทราบว่าอวี้หลานชิงฝึกวิชาสำเร็จ ท่านอาจารย์กลับหันไปปลอบประโลมศิษย์น้องหญิง “ไม่ต้องไปสนใจนาง นางสู้เจ้าไม่ได้หรอก” ในการประลองครั้งใหญ่ของสำนัก อวี้หลานชิงไม่ออมมือแม้แต่น้อย เพียงหนึ่งกระบี่ก็ทำให้ศิษย์น้องหญิงถอยไปถึงขอบเวที อวี้หลานชิงกำลังแปลกใจอยู่ว่า เหตุใดศิษย์น้องหญิงที่ท่านอาจารย์บอกว่ามีพรสวรรค์ถึงได้อ่อนแอขนาดนี้? แต่ชั่วพริบตาต่อมา กระบี่วิญญาณประจำกายของท่านอาจารย์กลับเสียบทะลุหัวใจนาง นางเพิ่งเข้าใจก็ตอนนี้ว่าไม่ใช่ตัวเองด้อยกว่าศิษย์น้องหญิง แต่เพราะความลำเอียงของท่านอาจารย์ล้วน ๆ ที่แท้ท่านอาจารย์กับศิษย์น้องหญิงก็ทำพันธสัญญาชีวิตร่วมกันและกลายเป็นคู่บำเพ็ญ เมื่อได้ย้อนกลับไปยังวันพิธีคำนับอาจารย์ อวี้หลานชิงก็ขยี้ป้ายหยกศิษย์เอกต่อหน้าอาจารย์ จากนั้นคุกเข่าลง “ข้าขอฝากตัวเป็นศิษย์ของท่านอาจารย์เสิ่น” ท่ามกลางเสียงฮือฮากึงก้องภูเขา ท่านอาจารย์เสิ่นผู้ได้ชื่อว่า ‘ผู้ไร้ประโยชน์อันดับหนึ่งแห่งเสวียนเทียน’ ก็ได้เลิกผ้าคลุมหน้าขึ้น เผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามคมคายยิ่งกว่ากระบี่ “ในเมื่อเจ้ากล้าเสี่ยงชีวิตกระโดดลงกองไฟนี้ ข้าก็จะให้พวกเขาได้เห็น—” “ว่าอะไรคือเจตจำนงกระบี่ผลาญสวรรค์ที่แท้จริง” เมื่ออวี้หลานชิงทำให้ศิษย์น้องหญิงจนมุมบนแท่นประลองแห่งชีวิตอีกครั้ง อดีตอาจารย์ก็ตะโกน “ศิษย์อกตัญญู บังอาจนัก” แต่แล้วกลับถูกปราณกระบี่ของเสิ่นหวยจั๋วกดให้ต้องคุกเข่าลง “ลูกศิษย์ของข้า ผู้อื่นไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอน!” อดีตอาจารย์โอบศิษย์น้องหญิงที่จิตแห่งเต๋าแตกสลาย ในที่สุดก็เห็นความจริง— ไข่มุกที่เขาเคยทอดทิ้งอย่างไม่ใยดีได้กลายเป็นแสงจันทร์ที่เฉียบคมที่สุดในฝักกระบี่ของผู้อื่นไปนานแล้ว

นางกลับมาเพื่อทวงทุกอย่างของนางคืน เด็กสาวไร้เดียงสาในวันวานจะไม่มีอีกต่อไป ทุกอย่างที่พวกท่านทำไว้กับข้า!! ข้าจะส่งมอบคืนให้พวกท่านเป็นร้อยเท่าพันทวี!!!

นักมวยสาวจากประเทศไทย สิ้นอายุขัยกลับชาติไปเกิดในร่างของหญิงสาววัยสิบห้านามว่าซูเหมย คุณหนูห้าแห่งสกุลหลิน

หมอปีศาจพันหน้าไม่มีใครรู้ว่าเป็นบุรุษหรือสตรี ทุกย่างก้าวที่หมอปีศาจเดินผ่าน หากไม่มีคนตายก็จะพบความอัศจรรย์คนที่ตายแล้วฟื้นคืนชีพอีกครั้ง! ชื่อเสียงดังก้องทั่วยุทธภพแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าหมอปีศาจพันหน้าเป็นเพียงแม่นางน้อยคนหนึ่งเท่านั้น! และแม่นางน้อยอย่างหลินจื่อเยว่ที่ข้ามภพมาเป็นลูกศิษย์คนที่สิบของหมอเทวดาแห่งหุบเขาเทวะ และไม่รู้ว่าร่างนี้ไม่สามารถดื่มสุราได้ ทำให้นางไปคว้าบุรุษรูปงามมาเป็นพ่อของลูกเพราะฤทธิ์น้ำเมา จึงเกิดผลผลิตน้อยๆ ออกมาอย่างไม่ตั้งใจ แม้จะไม่รู้ว่าบุรุษรูปงามนั้นเป็นใครมาจากไหน แต่นางจะต้องเลี้ยงดูก้อนแป้งที่น่ารักเป็นอย่างดี!

ภารกิจสำคัญของนักเขียนที่ข้ามเวลามาเกิดใหม่ในยุคโบราณคือการเป็นผู้ช่วยมารดาหลบหนีจากบิดาไร้หัวใจ และพามารดาไปพบโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยทุ่งดอกลาเวนเดอร์อันงดงาม เมิ่งสืออีถูก ย่าและอนุของหานชางเหยียนผู้เป็นสามีรังแกจนเกือบจะต้องตายไปพร้อมกับลูก ในเวลานี้สามีที่จากไปรบที่ชายแดนกลับมาแล้ว หวังในใจว่าสามีที่กลับมาจะคอยปกป้องดูแล ทว่านางกลับได้รับความเจ็บช้ำที่มากยิ่งกว่าจนแทบทนไม่ไหวและคิดหนี

นางไม่อยากเชื่อเลยสักนิด เมื่อครู่นางยังชื่นชมความงามของทัศนียภาพข้างทาง ทว่าเพียงพริบตา รถม้าวิ่งเร็วผิดจังหวะ นางกำลังจะตะโกนถามสารถีว่าเกิดเรื่องใดขึ้น รถม้าของนางก็เหมือนถูกกระแทกอย่างแรง รถม้าหมุนคว้าง ร่างของนางกระแทกผนังของรถม้าหลายครั้ง ราวกับกระดูกทุกชิ้นหลุดออกจากข้อต่อ นางหวีดร้องอย่างลืมตัว จนกระทั้งทุกอย่างสงบลง นางขยับตัวเพียงเล็กน้อยแต่เจ็บปวดจนต้องหลั่งน้ำตา หูสองข้างยังอื้ออึง สมองยังมึนงง นางรับรู้การเคลื่อนไหวที่เข้ามาใกล้ ดวงตากลมพยายามเบิกกว้างจ้องมองภาพผ่านม่านน้ำตา มือที่พอขยับได้ควานหาอาวุธ ทว่านางกลับพบมีดสั้นที่อาจารย์มอบให้ติดตัว นางกำมีดพกแน่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่นางจะไว้ป้องกันตนเองได้ “อย่าขยับ!” น้ำเสียงแข็งกร้าวดังขึ้นทำเอาร่างของจางฟางซินชะงักงันไปชั่วขณะ นางมองเห็นใบหน้าผู้เข้ามาไม่ชัด แต่เป็นกระบี่เปื้อนโลหิตนั้นกลับทำให้เบิกตากว้าง ปลายกระบี่อยู่ใกล้ใบหน้านางมากจนแทบจะรู้สึกได้ถึงรสชาติคาวเลือดที่ติดอยู่ที่กระบี่ ความเจ็บปวดถาโถมปล้นชิงสติของนางไปจนหมดสิ้น รสชาติความตายเป็นเช่นนี้หรือ? แล้วผู้ที่อยู่เบื้องหน้านางคือผู้ใดกัน มัจจุราชมารับดวงวิญญาณนางหรือ? เหตุใดใบหน้ามัจจุราชจึงดูคุ้นตาเหลือเกิน!

"อย่ามายั่วให้รัก แล้วจากไปแบบนี้ ผมไม่ยอมเด็ดขาด จอมขวัญ!!"เรื่องราวความรักแนวมุ๊งมิ๊งของเลขาตัวน้อยที่ตกกะไดพลอยโจนได้เลื่อนขั้นเป็นเลขาจำเป็น (เพราะใช้เส้นเพื่อนโดยไม่รู้ตัว) กับเจ้านายจอมเฮี๊ยบผู้นิ่งขรึมไม่ชอบใจเอามาก ๆ ออกรังเกียจด้วยซ้ำกับพวกใช้เส้นสาย แล้วอย่างไรเล่าก็เธอบอกว่าไม่มีเส้น ๆ พูดไม่เข้าใจหรือไงคะบอส!

กำลังจะได้เข้าหออยู่ดี ๆ กลับถูกวางยาตายซะนี่ อ๊าก!! ข้าอยากเข้าหอกับสามี! เอ๊ะ! เหตุใดข้าจึงฟื้นขึ้นมาอีกเล่า? ว่าแต่..นี่มันที่ไหนเนี่ย?

“เกิดใหม่ทั้งทีต้องเกิดมาอยู่ในร่างที่ชีวิตรันทดแม่สามีคอยรังแกทุบตี แม้สามีจะรักแต่ไม่สามารถปกป้องได้ เธอจะไม่อ่อนแอยอมให้พวกเขาทำร้ายเธอกับน้องชายได้อีกต่อจากนี้เธอจะหย่าและเลี้ยงดูน้องชายของเธอเอง"