เข้าใจผิด

“โอ้...ขอโทษทีนะ นายลัคนัยส่งใบตรวจร่างกายของคุณให้ผมแล้วยังการันตีหนักแน่นว่าคุณยังไม่เคยผ่านมือใคร ผมคงตื่นเต้นกับสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องไปหน่อยในสมัยนี้” ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเคร่งเครียด บอกกับลัคนานึกย้อนไปถึงวันที่พี่ชายโทรมาบอกเธอไปตรวจเลือดที่ดรงพยาบาล ตรวจหาทุกๆโรคโดยอ้างว่าจะทำกรมธรรม์ให้ ความจริงแล้วมันไม่ใช่ประกันหรืออะไรทั้งสิ้น มันเป็นการตรวจเช็คความสะอาดปราศจากโรคติดต่อในตัวเธอ เพื่อเตรียมจะส่งเธอขายให้กับพีรภาสนั่นเอง! “ขอโทษด้วยแล้วกันนะ” ขอโทษส่งๆยามเห็นเธอเจ็บ ไม่สนใจความเจ็บปวดของเธอเท่าไหร่นัก ขยับกายมีชั้นเชิงอยู่ไม่นานนักกลไกทางธรรมชาติจะอาบรดให้หญิงสาวนั้นมีความพร้อมขึ้นมาเอง...มันเจ็บไม่นาน

จากคนใจร้ายกลายเป็นดี เมื่อมีเธอเข้ามาในชีวิตเติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย ทว่าสำหรับเธอแล้ว... เขาเปรียบเสมือนคนรักที่พร้อมทำลายชีวิตเธอตลอดเวลา ในขณะเดียวกันเธอกลับเป็นสิ่งที่เติมเต็มให้เขา

ฟู่เซียงเซียง บุตรสาวภรรยาเอกของเสนาบดีกรมพิธีการฟู่เจี้ยนกั๋ว อาศัยในแคว้นสือเจ้า ตั้งแต่มารดาของนางตายจาก บิดาละเลยไม่สนใจ นางจึงทุ่มเทแรงใจศึกษาแพทย์ปรารถนาจะเป็นหมอหญิง ขณะที่เดินผ่านตลาดค้าทาส บังเอิญได้พบทาสหนุ่มผู้หนึ่ง แม้สภาพร่างกายบอบช้ำเต็มไปด้วยบาดแผล แต่แววตาแข็งกร้าวทำให้นางตัดสินใจซื้อตัวทาสหนุ่มผู้นั้น โดยไม่รู้เลยว่า... ด้ายแดงแห่งโชคชะตาร้อยรัดพันเกี่ยวชีวิตของนางและเขาไว้ด้วยกัน

มาเฟียใช้เล่ห์เหลี่ยมให้เธอหลงรักโดยจุดประสงค์บางอย่าง แต่พอได้อยู่ใกล้เธอหัวใจของเขากลับทรยศกับแผนการณ์ของตัวเอง เขารักเธอแต่เมื่อเธอรู้ความจริงเธอโกรธมากและบอกเลิกในทันทีแต่คนอย่างเขาก็ไม่มีทางปล่อยเธอไปง่ายๆ เธอต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น

เพราะถูกคนรักหักหลังด้วยการไปแต่งงานกับคนอื่นเพราะเงิน ทำให้อเล็กซ์ มาเฟียหนุ่มหล่อกลายเป็นคนเย็นชา ไร้หัวใจ และร้ายกาจ เขาตราหน้าผู้หญิงทุกคนว่าล้วนซื้อได้ด้วยเงิน จนกระทั่งเขาได้มาพบกับเธอ ใบเฟิร์น นักศึกษาสาวที่ถูกลากตัวมาให้ผู้ชายประมูลในผับวันนั้น เพราะถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงขายตัว เธอเลยถูกเขาซื้อมาเพื่อเป็นของเล่นบนเตียง แต่เขาดันติดใจ เมื่อมารู้ภายหลังว่าได้สาวบริสุทธิ์มาเชยชม เลยยอมจ่ายเงินเพิ่มเพื่อสนุกกับเรือนร่างของเธอต่อ แม้หญิงสาวจะพยายามอธิบายยังไงเขาก็ไม่ฟัง ยังไม่ทันที่เขาจะใช้เธอให้คุ้มกับเงินที่เสียไป หญิงสาวก็ชิงหนีหายไปเสียก่อน โดยเขาไม่รู้เลยว่าได้เผลอฝากบางสิ่งติดท้องเธอไปโดยไม่ตั้งใจ “อย่ามาทำเป็นเล่นตัว ในเมื่อเลือกที่จะขายตัวก็สนองให้คุ้มกับเงินที่ฉันจ่ายไปหน่อย” เขาไม่ได้สนใจคำขอร้องนั้น แต่กลับจับขาสองข้างของเธอแยกออกจากกัน “ผู้หญิงมันก็เหมือนกันหมด แค่เห็นเงินก็พร้อมยอมพลีกายแล้ว” “ฉะ...ฉันเจ็บ” เธอเอามือดันอกเขาไว้ ส่งสายตาอ้อนวอนให้เขาอ่อนโยนกับเธอหน่อย แต่แววตาที่มองกลับมามีแต่ความเย็นชา “ขอร้องล่ะปล่อยฉันไปเถอะ” เธอพยายามอ้อนวอนเขา

เมื่อแฟนเก่าของฉันมาขอให้ฉันมีอุ้มบุญให็เนื่องจากแฟนสาวซึ่งเป็นภรรยาหมาดๆของเขานั้นมีลูกยากและมีความเสี่ยงสูงที่จะแท้งแฟนเก่าของฉันที่รู้จักฉันดีกว่าใครเขารู้ว่าฉันรักเด็กมากจึ่งมาขอความช่วยเหลือเนื่องจากไม่กล้าท่ี่จะไปจ้างคนอื่นให้ช่วยเพราะกลัวว่าจะเป็นเหมือนในข่าวที่ว่าแม่อุ้มบุญไม่ยอมยกลูกให้เลยมาขอให้ฉันช่วย และด้วยความทีี่เราสองคนเลิกกันด้วยดีเพราะเราเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆและบ้านใกล้กันทำให้เรามีความสนิทกันมากสาเหตุที่เลิกกันเพราะระยะหว่างระหหว่างที่เราเรียนมหาลัยหรืออาจเพราะเราไม่ได้รักกันในแบบคนรักตั้งแต่ทีแรกก็ได้เพราะเราอยู่ด้วยกันมาก เลยทำให้เราคิดว่าเรารักกัน ซึ่งความจริงนั้นอาจจะเป็นความรักของเพื่อนแค่นั้นเอง ฉันที่ไม่ได้ติดอะไรมากและด้วยความที่เป็นคนรักเด็กเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็ตอบตกลงแต่ก็มีข้อยกเว้นหนึ่งข้อคือฉันจะอุ้มให้หลังจากที่ฉันคลอดลูกของตัวเองเท่านั้น ซึี่งในตอนนี้ก็คือฉันยังโสด และก็ไม่รู้ว่าจะมีแนตอนไหนด้วย ที่ฉันยื่นเงื่อนไขนี้ให้เขาเพราะว่าเรื่องอะไรที่ฉันจะเสียสละทุกอย่างเพื่อคนอื่นขนาดนั้น ฉังยังโสดยังซิงถ้าคลอดลูกไปฉันต้องถูกสามีในอนาคตมองว่าไม่บริสุทธิ์แน่ๆ

นลิน เด็กสาวที่ไม่เคยได้รับความรักความอบอุ่นจากคนในครอบครัวเลย ยิ่งไปกว่านั้นพอเรียนจบก็ถูกเจ้าหนี้ลากตัวไปทำงานใช้หนี้ก้อนโต ทั้งที่ตัวเองไม่ได้ใช้สักบาท นั่นทำให้เธอเจอกับอิทธิพัทธ์ นายหัวหนุ่มผู้แยกถูกผิดชัดเจน เขากำลังโกรธจัดเมื่อรู้ว่าทรัพย์ก้อนโตหายไปในพริบตา ขณะเดียวกันก็ผิดหวังที่ช่วยและเชื่อใจคนผิด เขาเกลียดสิ่งที่ครอบครัวของเธอทำ ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาก็พอรู้เรื่อง(แย่ ๆ)เกี่ยวกับเธอ นั่นทำให้การชดใช้หนี้ของนลินมีแต่อุปสรรค ส่วนความรู้สึกของเธอนั้นก็ไม่ได้ต่างจากเขานัก อาจจะมีมากกว่าเสียด้วยซ้ำ อยากหนีก็หนีไม่ได้ อยากตุยก็ไม่ใช่นิสัยของเธอ นลินจึงทำทุกย่างเพื่อเดินไปให้ถึง คำว่าอิสระภาพ ทว่าทุกอย่างก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่เธอคิด ชีวิตของนลินจะจบลงอย่างไรนั้น ผู้อ่านคงต้องติดตามนะคะ บทแซ่บ อะ! มันต้องมีให้ได้ยิ้มให้ได้ลุ้น…

ภรรษ์ เรืองภวัตกุล (เชฟภาม) พริมา ธนานุกูลเวช (ฟลอเรนซ์) ดาราดาวรุ่งสาวชื่อดัง (รึเปล่า) ฟลอเรนซ์ สาวน้อยน่ารัก ที่มีปมในใจเรื่องที่พ่อกับแม่รักและตามใจพี่สาวคนโต อย่างเวนิซ มอบบริษัทให้เวนิซเป็นคนบริหาร ส่วนลูกคนสุดท้องอย่างเธอกลับไม่มีใครสนใจ เธอจึงพยายามเรียกร้องความสนใจโดยการพยายามเป็นดาราที่มีชื่อเสียง เขาคือเชฟหนุ่มผู้แสนจะเย็นชา ส่วนเธอคือยัยตัวร้ายที่เขาอยากหลีกเลี่ยงที่สุด ทว่าพอพบกับอีกด้านของนางมารน้อย เขากลับหลงรักเธอ..จนถอนตัวและหัวใจไม่ขึ้น..

"รอวันที่ 'รุ้งอ้วน' จะเชื่อมแผ่นดินและผืนฟ้าไว้ด้วยรัก" ‘แผ่นภพ เคลย์ วิลคินสัน’ ฝันว่าได้ร่วมรักกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างถึงพริกถึงขิง เมื่อตื่นก็พบว่าฝันเป็นจริง เธอคือ ‘อิงฟ้า’ เด็กในปกครองของเขาเอง ไฟโกรธโชนแสงพร้อมกับไฟราคะโลดแล่น เมื่ออิงฟ้าทำงานแต่งของเขาล่มไม่เป็นท่า วางแผนให้คู่หมั้นของเขามาเห็นฉากร่วมรักอัปยศ เธอต้องชดใช้อย่างสาสม! อยากเป็นเมียฉันนักใช่มั้ย! ได้!! ‘เมียเก็บ’ เท่านั้นที่เธอจะได้เป็น อิงฟ้าจะได้รู้ว่าอย่าคิดมาเล่นกับไฟ คนอย่างเขา ดีมาดีตอบ แต่ถ้าร้ายมา เขาจะร้ายกลับไปเป็นร้อยเท่า “ปล่อยฟ้านะ! ปล่อย!” “ทำไม! ทีอยู่กับผัวทำสะดีดสะดิ้ง ทีอยู่กับชู้ สั่นสู้ไม่ถอย ร่าน!” “ใช่! ฟ้าร่าน! รู้อย่างนี้แล้วอาภพจะมายุ่งกับฟ้าทำไม ปล่อยฟ้า! อย่ามายุ่งกับฟ้าอีก ปล่อย! อยากมากก็ไปหาผู้หญิงไม่ร่านของอาภพ อย่ามายุ่งกับผู้หญิงร่านๆ อย่างฟ้า ปล่อยนะ! ปล่อย! ปล่อยฟ้า!”

ริน หรือ ภวริน ฉันคือผู้หญิงขายตัว มันหน้ารังเกียจใช่ไหม หึ...ใครๆก็บอกว่าฉันมันหน้ารังเกียจ แต่ไม่เคยมีใครถามถึงเหตุผลเลยว่าทำไมฉันถึงต้องมาขายตัวแบบนี้ โลกนี้มันชั่งไม่มีความยุติธรรม "เอาเงินไปแล้วถอดเสื้อผ้ามึงออกซะ" "แต่นี่มันห้องน้ำมหาลัยนะ" "กูไม่สน" ฉันทำท่าคิดก่อนจะหยิบเงินเอามาใส่กระเป๋าแล้วถอดเสื้อผ้าออกจนหมด "จัดการมันให้กูหน่อย" พี่ซันควักท่อนเอ็นออกมาแล้วรูดขึ้นลงตรงหน้าฉัน ฉันนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าเป้าพี่ซันแล้วเอามือไปจับท่อนเอ็นของพี่ซันแล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ จากนั้นก็ใช้ปลายลิ้นแตะตรงปลายหัวเห็ดสีชมอ่อนเลียวนไปมาสามสี่รอบ ก่อนที่จะอมลงไปจนมิด "อ๊า~แบบนั้นริน...ซี๊ด~" พี่ซันรวบผมฉันขึ้น