เข้าใจผิด

ในวันแม่ ฉันอยากส่งของขวัญให้แม่สามี แต่ไม่คิดว่าจะเห็นแม่สามีพาชายผิวสีคนหนึ่งเข้ามาในห้อง ครึ่งชั่วโมงต่อมา แม่สามีก็เดินออกจากห้องด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ...

"พลอยกำลังท้องล่ะคะ" คริสเตียนโน่หยุดชะงักไปชั่วครู่ "มันเป็นไปได้ยังไง" เขาหันมาถามเสียงเยือกเย็น "พี่บอกแล้วใช่ไหม ถ้าอยากอยู่ด้วยกันห้ามมีเด็ก" สายตาดุ หันมามองเธออย่างตำหนิ "แต่พลอยก็ท้องแล้วนะคะ และเด็กคนนี้เป็นลูกของเรา" "ไปจัดการตัวเองเสีย เธอก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน" หกปีต่อมา "พี่มีข้อเสนอให้พลอยนะ ถ้าหากตรวจ ดีเอ็นเอ ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของพี่จริง พี่พร้อมจะเลี้ยงดูเขา พี่พร้อมจะมอบเงินให้พลอย พลอยอยากได้เท่าไหร่ พลอยว่ามาเลย" หึ! มอบเงินให้อย่างนั้นเหรอ พลอยใสหัวเราะในลำคอ ผู้ชายคนนี้กำลังจะเอาเงินซื้อเธอ เอาเงินซื้อความเป็นแม่ ซื้อความรู้สึกที่เสียใจ เสียเวลามาตั้งหกปี "เก็บเงินคุณเอาไว้เถอะค่ะ เงินของคุณมันซื้อความรู้สึกของฉันไม่ได้ มันซื้อเวลา มันซื้อโอกาสที่ฉันเสียไปไม่ได้ ในเมื่อตอนนั้นคุณเลือกเขา คุณเลือกผู้หญิงคนนั้น คุณอยากมีลูก คุณก็ไปมีกับแฟนคุณสิ จะมาอะไรกับพวกเรา" #ในวันที่เข้มแข็งฉันจะไม่มีวันเสียน้ำตา #คุณแม่เลี้ยงเดี๋ยวสายสตรอง

เฌอปราง ไม่รู้เลยว่าตนเป็นหนึ่งในหมากที่ถูกหลอกใช้ในเกมแก้แค้นของชายหนุ่มสองคนที่โกรธแค้นกันมานานปีเหยื่อสาวแสนหวานเช่นเธอจะทำอย่างไรให้รอดพ้นทัณฑ์สวาทอันเร่าร้อนนี้ไปได้ นิโคลัส ทั้งโกรธและแค้นที่ถูกแม่สาวน้อยตาโตหน้าใสลูบคมเขาจึงต้องกักตัวเธอไว้เพื่อแก้แค้นที่เธอเป็นต้นเหตุให้คู่หมั้นของเขาหายตัวไปกับศัตรู แต่สุดท้ายเขากลับหลงรักเหยื่อสาวแสนหวานจนหมดหัวใจ

ก็แค่ของเล่นไว้แก้ขัด ก็แค่น้องสาวคนที่เคยแย่งชิงผู้หญิงของเขาไป และเขาจะเอาคืนด้วยการมอบตำแหน่งนางบำเรอให้เธอแล้วก็เฉดหัวทิ้งเหมือนผู้หญิงไร้ค่า... แต่ทว่าเธอกลับครอบครองหัวใจเขาทั้งดวง

เมื่อผู้ชายของแม่เลี้ยงที่เธอเกลียดชังได้ครอบครองความสาวของเธอ แต่เขาก็ยังคงรักใครแม่เลี้ยงของเธออยู่ไม่ห่างหาย ทำให้เธอเจ็บแสนเจ็บ และตั้งใจไว้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่มีวันได้แตะต้องเธออีกต่อไป... แต่ทำไมนะ ทุกครั้งที่เขาชิดใกล้เธอก็อ่อนปวกเปียกยินยอมพร้อมใจไปกับเขาทุกลีลารักร้อนแรงและคอยแต่จะร่ำร้องหาเขาอยู่ร่ำไป...

-กราฟ- คิดยังไงกับปั้นหยาเหรอครับ? ไซต์หมากระเป๋าแบบนั้นห่างไกลคำว่าสเปคของผมเยอะ ที่เห็นควงๆ ก็แค่เอามาแก้ขัดกับ...แก้แค้น -ปั้นหยา- อย่าถามว่าฉันคิดยังไงกับไอ้พี่กราฟอีกนะคะ ไอ้เฮงซวยที่ทั้งชีวิตมีแต่กราฟความเลวระยำแบบนั้นเอาไปทำหมันเถอะค่ะ อย่าปล่อยให้ไปแพร่พันธ์ที่ไหนเลย!

'เธอ' คือผู้ที่เสียพ่อแม่ไป 'เขา' คือผู้มีพระคุณที่ชุบเลี้ยงเธอมากับมือ "ไปแหกขารอฉันอยู่บนเตียงซะ...นั่นคืองานของเธอ" กะทิช็อกถึงกับอ้าปากค้าง แขนเรียวที่กอดอกอย่างเย่อหยิ่งคลายออกทันควัน

เป็นเรื่องราวของชีคหนุ่มที่ต้องการจับน้องสาวของคนที่ทำให้น้องสาวของเขาเสียชีวิตมาแก้แค้นและหลังจากนั้นการแก้แค้นที่เร่าร้อนก็กลายเป็นความรัก ส่วนคู่ของเพื่อนรักของเขาที่เป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยของแคว้นแห่งนี้ก็ตามจับผิดหญิงสาวที่มาตามหาพ่อในบริษัทของเขา เพราะเขาเข้าใจผิดว่าหล่อนนั้นต้องการจับอาเขยของเขาเพื่อจะเป็นเมียน้อย เขาจึงจำต้องปกป้องอาหญิงของเขา แต่กลับกลับเป็นว่าเขาตกหลุมรักผู้หญิงที่เขาคิดว่าหล่อนเป็นเมียน้อยของอาเขยเสียเอง จึงได้จัดการให้หล่อนกลายมาเป็นเมียเก็บของเขาแทนโดยอ้างว่าเป็นการช่วยเหลืออาหญิงของเขา และนั่นก็เป็นบ่อเกิดของความรักที่เร่าร้อนไม่น้อยกว่าคู่แรก และมีนาหญิงสาวที่ตามหาพ่อจะได้พบกันหรือไม่ และท่านประธานหนุ่มจะทำอย่างไรต่อไปกับรักที่ต้องห้ามของเขา ......

คำว่ารักที่ต้องเก็บซ่อนมาตลอด ต้องมาโป๊ะแตกเพราะความเมา หญิงสาวจะทำอย่างไร ให้ความสัมพันธ์กลับมาเหมือนเดิม…

นิรัชนักธุรกิจผู้สูญเสียภรรยาด้วยโรคเส้นเลือดในสมองแตก ยังไม่ทันทำบุญร้อยวันภรรยา เขาก็มีผู้หญิงคนใหม่มาแทนที่ อัสมา เธอเป็นนักร้องในร้านอาหาร ก่อนหน้าที่ภรรยาของนิรัชจะเสียชีวิต เธอก็ทำหน้าที่เป็นเมียน้อยอย่างลับๆ แต่ตอนนี้เธอได้เลื่อนฐานะเรียบร้อยแล้ว ปาลิดาเด็กสาวผู้เสียมารดาไปอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอถูกนิรัสผู้เป็นพ่อ ส่งไปเรียนมหาวิทยาที่ต่างประเทศทันที หลังจากเสร็จสิ้นงานศพของมารดา ********************************** เรื่องนี้เป็นการแก้แค้นแบบหวานๆโรแมนติก หญิงสาวผู้ใช้เรือนร่างหวังสร้างความเจ็บปวดให้ชายหนุ่ม แต่.....มันจะง่ายเหมือนอย่างที่เธอคิดไหมนะ....