เด็กดี

กลุ่มหนุ่มๆกำลังสนทนาอยู่ก็มีสาวสวยเดินเข้ามาหาเพื่อทักทายใครบางคน “พี่คิมหันต์ ว่างไปทานข้าวกับแพรวไหมคะ” สาวสวยเข้ามาและเอ่ยปากถามอย่างตรงประเด็นเพราะนานแล้วที่ชายหนุ่มไปติดต่อเธอไป “พี่ไม่ชอบทานของซ้ำ แพรวไม่ชวนแล้วนะครับ” คำพูดน้ำเสียงเรียบๆปนรอยยิ้มของหนุ่มหล่อแต่กลับเชือดเฉียนใจคนถามยิ่งนัก ความนิ่งและความเฉยชาทำให้สาวสวยผละถอยออกไป เพื่อนในกลุ่มจึงทักขึ้น “ มึงแม่งโคตรใจร้ายเลยว่ะไอ้คิม ” “ก็ตกลงกันน้ำแตกแล้วแยกย้าย กูไม่สาน ถ้าถูกใจกูจะเสิร์ฟเองแต่ยังไม่เคยมีว่ะ ” คิมหันต์พูดน้ำเสียงจริงจัง “มึงนี่นะ อยากให้กูรู้ว่าถูเทมาละ” “มึงดูหน้ากู ไม่มีทาง ” “ เออ ไอ้เสือ ” ราเชนร์หมดคำจะพูดกับเสือผู้หญิงนามว่าคิมหันต์

บอกว่าไม่อยากมีเมีย แต่แม่ก็ยังส่งยัยเด็กเตี้ยน้องสาวต่างสายเลือดมาให้ "ขิม แต่เราเป็นพี่น้องกันนะ" "พี่น้องเขาไม่จูบกันนะคะเฮียธีร์"

ใครเป็นคนกำหนดหรอว่าความรักควรมีกันแค่สองคน? แต่สำหรับฉันความรักจะถ้ามีแค่สอง มันจะไปเร้าใจอะไรล่ะ!^ω^ ฉันเป็นเด็กต่างหวัดที่เข้ามาหางานทำในเมืองหลวง แต่เพราะชีวิตที่ขัดสน จนหมดหนทางจึงต้องจำใจขายร่างกายเพื่อหาเงินv_v และเป็นการขายครั้งแรกของฉัน แต่ปัญหาคือ ฉันต้องมีอะไรกับผู้ชายถึงสามคน!!!⊙_⊙ แต่แล้วเรื่องมันก็พลิกเมื่อเขาทั้งสามยื่นข้อเสนอให้ฉันว่า ให้มาเป็นเด็กในอุปการะของพวกเขาแทน และให้ย้ายไปอยู่ในบ้านส่วนตัวของพวกเขา หน้าที่ของฉันคือ....ทำความสะอาดบ้าน ทำอาหาร ทำทุกอย่างรวมถึงเรื่องบนเตียง≧∇≦ แต่มีข้อห้ามที่ว่าคือ •ห้ามรัก •ห้ามหึง •ห้ามหวง •ห้ามทำเกินหน้าที่ •ห้ามทำตัวเป็นเจ้าของ •เวลาอยู่ข้างนอกห้ามทำเป็นรู้จักกัน Σ (O_O แต่ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้นี่สิ ฉันควรทำยังไง ●︿● *ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาเพิอผลประโยชน์ของตนเองหากพบเห็น จะดำเนินคดีตามกฏหมาย*

เมื่อ “ขวัญข้าว” หญิงสาวยากจนต้องมาทำงานเป็นแม่บ้านในสวนทุเรียนของ “กิตติ” เจ้านายหนุ่มเจ้าของสวนผู้แสนเย็นชา แต่เบื้องหลังแววตานิ่งนั้นคือแรงปรารถนาและความร้อนแรงที่เธอไม่อาจหนีได้…

“หึ ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีสิทธิ์เป็นแม่ของลูกฉันจำใส่หัวเธอไว้!” “ค่ะ หนูรู้ตัวดีว่าตัวเองก็แค่ของเล่นชิ้นหนึ่งที่คุณใช้เงินซื้อมา” “รู้ตัวก็ดี จะได้ไม่ต้องพูดซ้ำ!”

ชีวิตของหมาจนตรอก ทำให้ 'คนดี' ตัดสินใจไปสมัครงานเป็นเด็กนั่งดริ๊งก์ กระทั่งได้เจอกับ 'มังกร' พี่ชายเพื่อนสนิท แทนที่เขาจะช่วยเหลือเธอ แต่กลับหยิบยื่นข้อเสนอที่จะเปลี่ยนความสัมพันธ์ทั้งสองไปตลอดกาล

มายติวเตอร์ สถาบันกวดวิชาที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง อนาวินเดินเข้าไปสมัครเรียนตามคำแนะนำของอาจารย์ภาควิชาภาษาอังกฤษ วันแรกของการไปเรียนอนาวินได้ทำกระเป๋าสตางค์ร่วงและมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเก็บได้ เธอวิ่งตามเขาไปเพื่อจะกระเป๋าสตางค์คืนให้กับเขา จนทั้งสองได้ทำความรู้จักกัน หลายวันต่อมาอนาวินก็เริ่มสนิทกับเด็กสาวที่เก็บกระเป๋าสตางค์คืนให้กับเขา เธอมีชื่อว่า พลอยใส เป็นเด็กต่างจังหวัดที่กระเสือกกระสนเข้ามาเรียนต่อในโรงเรียนที่มีชื่อเสียง เธอเสียเวลาไปหนึ่งกับการอ่านหนังสือสอบเพื่อที่จะเข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ แต่ปรากฏว่าเธอก็เรียนตามเพื่อนไม่ทันอยู่ดี อนาวินที่พอจะเก่งชีววิทยาและคณิตศาตร์จึงอาสาติวให้กับเธอหลังเลิกเรียน ต่อมาอนาวินได้รู้จักกับมารดาของเธอ ซึ่งก็คือชลดา ชลดาได้ชักชวนให้อนาวินมาติวให้พลอยใสที่บ้าน โดยเธอเสนองานเป็นค่าจ้างตอบแทน แต่อนาวินขอไม่รับ และเขายินดีติวให้พลอยใสฟรี ๆ

“อย่าเล่นกับไฟถ้าไม่อยากถูกเผาตาย” น้ำเสียงเยือกเย็นเอ่ยขึ้น มองใบหน้าหวานที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ “เธียร….” เด็กสาวได้แต่ยืนจ้องมองใบหน้าหล่อคม เคร่งขรึมเย็นชาของคนตรงหน้า “ไสหัวไปไกล ๆ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าเธออีก” “เธียร เธียร อยากอยู่กับพี่” เธอรวบรวมความกล้าพูดทุกอย่างออกไป “ฮึ...ใจง่าย” ชายหนุ่มหันกลับมามองใบหน้าหวานพร้อมแสยะยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน

เบญญาภา นักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ ผู้เคยผิดหวังจนเข็ดขยาดกับความรัก แต่ยังคงต้องการเซ็กซ์ วันหนึ่งเธอได้พบกับ เขมทัศน์ รุ่นพี่คณะเศรษฐศาสตร์ ผ่านการแชท และตกหลุมรักเขาในการเดทครั้งแรก เขมทัศน์ เป็นเสือผู้หญิงที่มองเซ็กซ์เป็นแค่ความผ่อนคลาย แต่เขากลับตกหลุมรักเบญญาภาอย่างจริงจังตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน ทั้งคู่ตัดสินใจมีความสัมพันธ์กัน ทว่าเบญญาภาผู้ที่กลัวเรื่องรสนิยมทางเพศสุดโต่งของเขา ได้ตัดสินใจขอเลิกกับเขมทัศน์ในวันที่เขาเรียนจบพอดี สองปีผ่านไป เธอกลับมาพบกับเขาอีกครั้ง แม้ใจยังสั่นไหวและหลงใหลในอีกด้านหนึ่งของเขา แต่เบญญาภาจะไม่ยอมเจ็บซ้ำอีก เธอจึงขีดเส้นให้เขมทัศน์เป็นได้แค่ 'คู่นอน' เท่านั้น ทว่า... รสนิยมที่เธอเคยกลัวกลับกลายเป็นสิ่งที่เธอโหยหา และความเจ้าชู้ของเขาก็กำลังทำให้หัวใจของเธอสั่นคลอนอีกครั้ง! ส่วนเขมทัศน์ผู้ไม่เคยจริงจังกับใคร ก็ยอมลดความซาดิสลง เพราะการกลับมาครั้งนี้ทำให้เขามั่นใจว่า... เขาหลงรักเบญญาภาเข้าแล้วจริง ๆ

เคลวิน แม็คคลาเรน ถูกคู่หมั้นหักหน้าด้วยการประกาศแต่งงานกับชายคนอื่น ด้วยความคั่งแค้นที่ถูกหยามหน้า ทำให้เขาว่าจ้างเด็กสาววัยกำดัดที่ตนเองอุปการะเอาไว้มาแต่งงานด้วย เพื่อเอาคืนคนเคยรักให้กระอักเลือด เพราะบุญคุณล้นหัว ทำให้เฌอปรางต้องยอมลงชื่อในสัญญาจ้างแต่งงาน แทนที่ผู้หญิงคนนั้นที่เขารักมาก "เธออ่านสัญญาละเอียดหรือยัง" "หนูอ่านละเอียดแล้วค่ะ" "ถ้าอ่านละเอียดแล้ว เธอคงรู้ข้อห้ามทั้งสามข้อที่เธอต้องทำให้ได้แล้วใช่ไหม" "ค่ะ หนูทราบแล้วค่ะ" "งั้นลองบอกฉันมาสิ ว่าข้อห้ามมีอะไรบ้าง" หล่อนช้อนตาขึ้นมองผู้มีพระคุณด้วยสายตาที่ซ่อนความเศร้าเอาไว้แทบไม่มิด "ข้อแรก หนูไม่มีสิทธิ์ในตัวของคุณค่ะ" "ถูกต้อง" เขายิ้มอย่างพอใจ "แล้วข้อสองล่ะ" หล่อนกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก "ห้ามรักคุณค่ะ" เขายิ้มอย่างพอใจอีกแล้ว "แล้วข้อสามล่ะ" "ห้าม... เอ่อ... ห้ามปล่อยให้ท้องค่ะ เพราะถ้าท้อง คุณจะไม่รับผิดชอบ" "ถูกต้อง และฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจ และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด"