แก้แค้น

เปรมา นางร้ายสาวตัวท็อป แต่ชีวิตรักดันขมขื่น เธอถูกชายชั่ว หญิงร่านแทงข้างหลัง วันที่เธอได้ขึ้นเวทีรับรางวัลนักแสดงหญิงสมทบยอดเยี่ยมจากละครที่เพิ่งจบไปบนเวทีใหญ่ที่สุดของปีเป็นครั้งแรกในฐานะนักแสดง ท่ามกลางความยินดีจากทุกคนที่ปรารถนาดีกับเธอ 2 ชั่วโมงให้หลัง ความสุขที่มีพลันหายไป การรอคอยที่จะให้แฟนหนุ่มชื่นชมรางวัลด้วยกันกลายเป็นเรื่องตลก

เมื่อดาราสาวผู้ที่เคยรับแต่บทนางเอกต้องมาสวมร่างเป็นนางร้ายที่ถูกเกลียดชังและไม่ตายดี เช่นนั้นนางก็จะทำให้ชีวิตของนางร้ายผู้นี้รุ่งโรจน์ดั่งนางเอก! แผนการที่จะเปลี่ยนโชคชะตาของนางร้ายจึงได้เริ่มขึ้น!

แฟนของผมมักจะหลีกเลี่ยงการเจอหน้าพ่อแม่ของผม จากนั้นเธอก็รับบทเป็นว่าที่เจ้าสาวของแฟนเก่า ไปเจอกับญาติๆ ของแฟนเก่า สถานที่นัดพบยังเป็นเรือนหอที่ผมเตรียมไว้ให้เธอ เพียงแต่เธอคิดไม่ว่า ผมจะเป็นลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ ของแฟนเก่าเธอ แฟนของผมแสร้งทำเป็นไม่รู้จักผม กอดแฟนเก่าของเธออย่างหวานชื่น: "บ้านหลังนี้สามีของฉันซื้อด้วยเงินสด" ญาติ ๆ ทุกคนต่างชื่นชมความรักใคร่ของพวกเขาทั้งสอง เพียงแต่เธอกลัวว่าผมจะเปิดเผยความจริง เธอเข้ามาเตือนผมว่า “ฉันแค่ช่วยเพื่อนรับมือกับการถูกเร่งรัดให้แต่งงานเท่านั้น ถ้าคุณกล้าก่อกวน เราก็เลิกกัน” ผมทำตามความปรารถนาอวยพรให้เธออย่างจริงใจว่า “ในเมื่อผมกับน้องมีความชอบเรื่องบ้านกับผู้หญิงเหมือนกัน ผมขายส่งอุปกรณ์จัดงานแต่งงาน คิดว่าน้องก็คงจะชอบด้วย งั้นก็ขอมอบให้พวกคุณละกัน” ในที่สุดแฟนสาวก็ลนลาน

ในวันครบรอบแต่งงานห้าปีกับฉินเฟิงคืนนั้น เขานอนทับหรงจิ้งเพื่อนสนิทของฉันลงบนเตียงแต่งงานของเรา เสียงอ่อนวัยของลูกชายดังเล็ดลอดกล้องเข้ามา “น้าเสี่ยวจิ้ง ผมจะเฝ้าหน้าประตูให้ดี ไม่ให้แม่เข้ามาเด็ดขาด!” หรงจิ้งจูบเป็นรางวัลให้ฉินเฟิงทีหนึ่ง “ลูกชายคุณไม่เลวเลยนี่ ไม่คิดอยากมีลูกกับชิงชิงอีกคนเหรอ?” ชิงเฟิงเอาหมอนปิดหน้าเธอไว้ เขาพูด “แค่ผมเห็นแผลเป็นบนหน้าท้องเธอก็รู้สึกสะอิดสะเอียนแล้ว”

ครั้งหนึ่งท่านจอมมารเคยช่วยเทพบุปผาหมิงหลันเอาไว้ เมื่อนางรู้ข่าวว่าท่านเทพกำลังตามหาสตรีเพื่อลงไปให้กำเนิดองค์รัชทายาทเผ่ามาร นางจึงรีบร้อนอาสาไป ทว่าท่านจอมมารมิได้อ่อนโยนและใจดีอย่างที่หมิงหลันคิด

วันที่สามหลังจากฉันตาย ซูสือเยี่ยนก็ได้รับสายโทรศัพท์ยืนยันศพ เขาโอบผู้หญิงอยู่ในอ้อมแขนพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ตายแล้วก็ตายไปสิ เผาแล้วค่อยโทรบอกผม” ร่างของฉันถูกส่งเข้าเตาเผา พอกลายเป็นเถ้ากระดูกแล้ว เจ้าหน้าที่ก็โทรศัพท์หาซูสือเยี่ยนอีกครั้ง เขาจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิด “รู้แล้วน่า จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”

ความผิดพลาด นำมาสู่เรื่องราวเลวร้ายในชีวิต อยากตายจะไม่ให้ตาย แต่..จะทำให้ตายทั้งเป็น

คบกับโจวจินหนานมาสามปี เขาก็ยังไม่ยินดีที่จะขอฉันแต่งงานสักที ภายหลัง เขาตกหลุมรักน้องสาวต่างมารดาของฉันตั้งแต่แรกพบ และเริ่มตามจีบเธออย่างออกหน้าออกตา ครั้งนี้ฉันไม่ได้ร้องไห้ และไม่ได้นั่งรอเงียบ ๆ ให้เขาหันกลับมา หลังจากเล่นสนุกจนเต็มที่เช่นแต่ก่อนอีก แต่กลับทิ้งของขวัญทุกชิ้นที่เขาเคยให้ และตัดชุดแต่งงานที่แอบซื้อไว้จนขาดวิ่น ในวันคล้ายวันเกิดของเขา ทำแค่เพียงออกจากเมืองจิงตัวคนเดียว ก่อนจะขึ้นเครื่องบิน จู่ ๆ โจวจินหนานก็ส่งข้อความวีแชตมาหาฉัน “ทำไมยังมาไม่ถึงอีก ทุกคนกำลังรอเธออยู่นะ” ฉันหัวเราะ และไม่ได้ตอบกลับ ปิดกั้นช่องทางการติดต่อทั้งหมดของเขา เขาไม่รู้ว่า เมื่อครึ่งเดือนก่อน ฉันตอบรับคำขอแต่งงานของกู้โย่วอัน รุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยไปแล้ว หลังจากเครื่องบินลงจอดยังเมืองแห่งใหม่ พวกเราก็จดทะเบียนสมรสแต่งงานกัน

ฉันมองดูผู้ชายที่หน้าตาเหมือนสามีทุกประการตรงหน้าฉัน หวาดกลัวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เพราะฉันได้รับข้อความฉบับหนึ่ง "เขาไม่ใช่สามีคุณ!" ที่แปลกยิ่งกว่านั้นคือชื่อผู้ส่งข้อความที่แสดงในโทรศัพท์มือถือคือ "สามี"! ฉันควรจะเชื่อใครดี?

"มอบใจให้แต่กลับถูกหักหลัง นางเกือบตายด้วยน้ำมือของคนรัก ทว่ากลับรอดมาได้ครั้งนี้นางจะกลับมาแก้แค้นทวงคืนทุกอย่างที่เคยเป็นของนางอย่างไร้ความปราณี จะไม่มีแม้กระทั่งน้ำตาอีกต่อไป ...."