แก้แค้น

เพราะความเบื่อหน่ายกับฉากหน้าแสนจอมปลอม เขาเลยอยากหาอะไรทำแก้เบื่อ จนได้มาเจอกับ เธอ หนึ่งในบุคลากรของมูลนิธิที่ครอบครัวเขาสร้างขึ้นมา และเธอคือผู้หญิงที่ถูกเลือกให้มาเป็นทาสรับใช้เขา...บนเตียง แต่เมื่อความซับซ้อนและความแค้น นำมาซึ่งความเจ็บปวด เมื่อเธอถูกเลือกให้ต้องมาเป็นเครื่องมือเพื่อผลประโยชน์สำหรับเขา การแสดงละครตบตาจึงเริ่มขึ้น หลอกให้เธอรัก หลอกให้เธอรอ หลอกให้เธอตายใจ และหลอกให้เธอตายทั้งเป็น ถ้าเธอรู้ว่าเขาไม่ได้รักเธอเลยแม้แต่เศษเสี้ยวชีวิตเธอจะเป็นยังไงในเมื่อเลือกรักคนผิด เอาชีวิตไปจมอยู่กับชายหนุ่มที่หลอกใช้เธอเพื่อการแก้แค้นของตัวเอง "โง่ ๆ แบบเธอหลอกง่ายดี" "ฉันจะทำให้คุณรู้ ว่าการตายอย่างทรมานทั้งเป็น มันเป็นยังไง" ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจค่ะ

นิยายพีเรียดอีโรติก ความปรารถนาไม่ปรานีใคร นาย บ่าว ไพร่ หรือว่า ทาส หากตกอยู่ในวังวนแห่งดำฤษณาแล้วนั้น ไม่แคล้วจะตกเป็น ‘ทาสพิศวาส’ เท่าเทียม

“เขต ปล่อยเนียร์นะ เจ็บ!!” “นี่ไง อาณาเขตที่เธออยากได้นักหนา!! นี่ไงซาเนียร์!!!” “เนียร์ ไม่ได้…ฮึก! ปล่อยนะ!!” “วันนั้นเธอเสนอตัวมาให้ฉันเอาถึงห้อง!! ยังบอกว่าไม่ใช่หรือไง!!!” เพียะ!!!!! ฝามือเล็กๆของซาเนียร์ฟาดลงบนหน้าหล่อๆของอาณาเขตเต็มแรง “เขตเคยฟังเนียร์มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น ฮึก!” “คงเกิด!! เกิดอยากได้ฉันจนตัวสั่นไง!” “ว่าไงนะ” “เธอจำไว้ ว่าเธอกล้าทำฉันเจ็บ เธอต้องเจ็บกว่าฉันเป็นร้อยเท่า!” “……” ชายหนุ่มเดินออกจากคอนโดของหญิงสาวไปด้วยความโมโห เขาเจ็บเจียนตายสาเหตุมาจากผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอ ความรักของเขาต้องพังลงจนไม่เหลือชิ้นดี

หลังจากถูกเพื่อนสาวใส่ร้ายมานับสิบปี ฉันก็มอบทั้งสามีและลูกชายให้เธอไป ปีที่สิบหกของการแต่งงาน อดีตเพื่อนสาวของฉันก็ได้โพสต์รูปภาพรูปหนึ่ง ทั้งลูกสาวของเธอและลูกชายของฉันต่างถูกโอบกอดโดยเธอและสามีของฉัน ทั้งสี่คนยืนแนบชิดกัน โดยมีข้อความระบุไว้: “จะไม่นับว่าเป็นลูกได้ยังไง” ส่วนฉันก็ทิ้งข้อความไว้ด้านล่าง: เหมาะสมกันมาก ทว่าชั่ววินาทีต่อมา โพสต์นั้นกลับถูกลบไปแล้ว วันรุ่งขึ้น สามีของฉันรีบกลับมาที่บ้าน ก่อนจะเอ่ยถามฉัน "โซฟีอาการดีขึ้นแล้วแท้ๆ คุณจะกระตุกต่อมเธออีกทำไม" ลูกชายของฉันผลักฉันออกก่อนจะเริ่มกล่าวโทษฉัน "แม่เป็นคนทำให้น้องเถียนเถียนของผมร้องไห้" ฉันคว้าสัญญาหย่าร้างขึ้นมาเขวี้ยงใส่หน้าพวกเขา: “ใช่สิ ฉันผิดเอง งั้นฉันก็จะไปเอง พวกคุณจะได้อยู่กันเป็นครอบครัวสี่คน”

ออสติน : วิศวะฯ ขวัญใจสาวๆ เสือผู้หญิง ไม่ชอบความสัมพันธ์แบบผูกมัด อยากได้อะไรต้องได้ พระพาย : นักศึกษาแพทย์ปี2 สวย น่ารัก นิสัยดี ไม่ยอมคน ร้ายมาร้ายกลับไม่โกง   เธอถูกดึงเข้ามาพัวพันกับเขาโดยไม่เต็มใจ ส่วนเขาทำราวกับเธอไม่มีหัวใจ นั่นแหละคือสาเหตุที่ทำให้เธอ...เกลียดผู้ชายคนนั้น

ชาติที่แล้วถูกสามีและอนุทำให้ต้องสิ้นใจอย่างทรมาน เกิดใหม่ชาตินี้จะไม่ยอมให้ถูกใครรังแก โอกาสที่ได้เกิดในร่างใหม่นี้จะขอเป็นคนใหม่ที่เข้มแข็ง ทวงคืนความยุติธรรมจากบุรุษโฉดชั่ว

กูฆ่ามึงไม่ได้แต่กูทรมานให้มึงเจ็บได้ จำไว้....อย่าริอาจจะหนีไปไหนเพราะกูจะไปตามทบต้นทบดอกที่แม่กับพี่มึง แต่ถ้าคนที่เขากำลังแก้แค้นอยู่เป็นพี่ชายฝาแฝดของคนที่เขาแค้นล่ะ ขอโทษแล้วมันจะหายกันไหม

เปรมา นางร้ายสาวตัวท็อป แต่ชีวิตรักดันขมขื่น เธอถูกชายชั่ว หญิงร่านแทงข้างหลัง วันที่เธอได้ขึ้นเวทีรับรางวัลนักแสดงหญิงสมทบยอดเยี่ยมจากละครที่เพิ่งจบไปบนเวทีใหญ่ที่สุดของปีเป็นครั้งแรกในฐานะนักแสดง ท่ามกลางความยินดีจากทุกคนที่ปรารถนาดีกับเธอ 2 ชั่วโมงให้หลัง ความสุขที่มีพลันหายไป การรอคอยที่จะให้แฟนหนุ่มชื่นชมรางวัลด้วยกันกลายเป็นเรื่องตลก

หัวใจของหญิงสาวเต้นรัวด้วยสัมผัสอันร้อนแรงของร่างใหญ่ ที่กำลังบอกใบ้ให้เธอได้รู้ว่า... ในค่ำคืนนี้... ขวัญยิหวาไม่สามารถหนีพ้น...จากคนที่อยู่ด้านบนของตนเอง... ชารัณ อายุ 35 อาชีพ นักธุรกิจ ขวัญยิหวา อายุ 22 นักศึกษาปี 4 ที่มีจุดยืนเป็นของตัวเองชัดเจน และเมื่อเธอตัดสินใจยอมเป็นเด็กไซด์ไลน์ครั้งแรกก็ได้พบกับชารัณ ซึ่งเขาคือมาเฟียที่มีอิทธิพลล้นฟ้า แต่ที่เขาเลือกเธอมาเพราะต้องการว่าจ้างให้เธอทำอะไรบางอย่างให้เขานั่นเอง... นอ.เป็นเด็กไซส์ไลน์ที่จำเป็นต้องทำงานนี้เป็นครั้งแรกแต่เมื่อได้เจอกับพอ.นอ.จึงคิดเปลี่ยนใจไม่ทำในนาทีสุดท้าย และขู่ฆ่าตัวตายหากพอ.ไม่หยุดคุกคาม ด้วยความเสียดายของพอ.จึงยอมตกลงและว่าจ้างให้นอ.ทำงานให้อย่างหนึ่งซึ่งได้ตั้งเงื่อนไขไว้ในสัญญาทั้งหมดแต่พอ.ก็ดันแหกกฎของตัวเองทุกข้อเพราะมันคือแผนการหลอกล่อให้นอ.มาอยู่ด้วยใกล้ๆนั่นเอง

ถูกคนรักหักหลัง ครอบครัวถูกสังหารทั้งตระกูล ในมือนางจึงเหลือเพียงความแค้นจะให้นางปล่อยวางได้อย่างไร นางมิอาจปล่อยวางความแค้นลงได้ ส่วนเขาก็มิอาจปล่อยนางให้จากไปได้เช่นกัน คนหนึ่งคิดว่าอีกฝ่ายลุ่มหลงสตรีตามประสาบุรุษทั่วไปอีกไม่ช้าคงแปรเปลี่ยน แม้ลึก ๆในใจก็หวังให้เขาดีกับนางเช่นนี้ หลงใหลนางเช่นนี้ตลอดไป ทุกครั้งที่รู้สึกว่าเขามั่นคงและจริงใจต่อนาง ความหวาดระแวงที่จะถูกหักหลังก็ฉุดรั้งกลับมาอยู่ที่เดิม คิดว่าเขาเหมือนบุรุษทั่วไป นางมิเพียงแต่หลอกหลวงความรู้สึกหยางซวี่เหวิน ในขณะเดียวกันหลอกความรู้สึกตนเองไปด้วย ส่วนอีกคนคิดว่าอีกฝ่ายยืมมือตนเองเพื่อความแค้น แต่ก็เต็มใจที่จะช่วย แม้สักวันเมื่อความแค้นหมดลงนางอาจจะทิ้งเขาไป ปกครองเมือง ยืนเหนือบุรุษมากมายจะฉุดรั้งสตรีนางหนึ่งเอามิได้เชียวหรือ