แม่บ้าน สาวใช้

ตราบาปที่ไม่ได้ก่อจองจำชีวิตของเธอ 'โบตั๋น' อย่างไม่มีชิ้นดี เพราะความรักแรงโกรธเเรงของเขาเขมราชคนเดียวเลยแท้ๆ | เขม เขมราช อนันต์ธการณ์ | ประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษใหญ่ เขาดุ เด็ดขาด แต่อ่อนโยนกับหวานใจเพียงคนเดียว | โบตั๋น พิมพ์ชนก อุ่นวารี | สาวใช้แม่ลูกอ่อนของบ้านอนันต์ธการณ์ ลูกสาวชื่อน้องใบหม่อนที่เกิดจากความผิดพลาดของเธอเพียงคนเดียว "กล้าดียังไงมาประจบสอพลอจนแม่ฉันถึงกับต้องยัดเยียดเธอให้มาเป็นเมียฉันกัน" แป๊ะ! แป๊ะ! แป๊ะ!!!! "ยอมจริงๆเลยหว่ะ เธอเก่งจริงๆนะโบตั๋น!" เขาตบมือดังลั่นประชดประชันเจ้าหล่อนอย่างเย้ยหยัน "โบตั๋นไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ สิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมดโบตั๋นไม่เคยแม้แต่จะคิดเลยนะคะ!" หมับบบ!!!

“ยังรักดาวอยู่ไหม” “คิดว่าผมมาที่นี่ รอเกือบสิบปีเพื่อแก้แค้นท่านอย่างนั้นหรือ”“ตอบให้ตรงคำถามหน่อย”

“ผมอยากเอา... ” บอกพลางดึงมือข้างหนึ่งของหล่อนลงมาจับท่อนเอ็นร้อนผ่าว ลำยาวใหญ่ตั้งโด่ขึ้นมาเลยสะดือของผม ใหญ่มากจนมือน้อยๆ ของหล่อนกำไม่รอบ “อู้ว... ง่ามขาเยิ้มไปหมดแล้ว” ผมทำเสียงตื่นเต้น ทั้งที่รู้ว่ามันเริ่มแฉะฉ่ำตั้งแต่ตอนแม่ยายโดนจูบไซ้ ผมรู้วิธีกระตุ้นเร้า ไม่ยากที่จะจู่โจมจนหล่อนน้ำเดิน “คาวสวาทหอมจัง” ผมหงายฝ่ามือลูบล้วงเข้ามาที่ง่ามขา สัมผัสเนื้ออ่อนทำเอาแม่ยายสะดุ้ง โดนมือตะล่อมบีบพูเนื้ออุ่นจัด “สะ… เสียว.. ” แม่ยายพึมพำเบาๆ สัมผัสกอดรัดและลีลาเล้าโลมสุดเร่าร้อนของผม สามารถเรียกน้ำหล่อลื่นกระปริบเยิ้มออกมาแฉะอุ้งมือของผมที่กรีดนิ้วกลางรัวๆ เข้าใส่ซอกหลืบของหล่อน

จ๊วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ “อ๊ะ… อ๊ายยย… ” แก้วร้องคราง ดิ้นไม่หลุด สู้แรงไม่ไหว สุดท้ายจึงได้แต่นิ่งทน ปล่อยให้ชะตาเป็นไป ลุงแสงได้ใจทั้งบีบทั้งดูดอย่างเมามัน “อูยยย… ” แก้วร้องคราง หลุบตาลงมองวงป้านลานหัวนมชูชันขึ้นมาเป็นช่อ แอ่นเต้ารับปลายลิ้นและริมฝีปากลุงแสง ดูดเลียด้วยความหิวกระหายเสียงดังอั่กๆ จนแทบจะสำลักน้ำนม “อ๊า… ซี้ดดดด… ” แก้วครางกระเส่า อดทนให้ลุงแสงดูดนมจนหนำใจ ความเสียวซ่านทำเอาหล่อนหนีบหน้าขาแน่น บิดตัวไปมา ลุงแสงชอบใจ รีบโอบสะโพกของแก้วพามาที่เตียงนอนตั้งอยู่กลางห้อง “ขอลุงกระแทกสักทีเถอะนะ… แอบมองมานานแล้ว… เดี๋ยวลุงจะพาขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด” ลุงแสงกดแก้วให้คว่ำหน้าพาดลำตัวลงกับขอบเตียง ถลกผ้าถุงขึ้นมากองอยู่เหนือบั้นท้าย ตาวาวมองกลีบก้นอวบขาว เอามือดันก้นให้แอ่นเชิด

เคธี่ สาวสองที่ทุ่มเทให้กับความรัก เป็นคนมีความสามารถรอบด้าน ไม่ว่าสิ่งใดที่สตรีที่ดีพร้อมสมควรจะมี นางมีหมด งานบ้านงานเรือน เย็บปักถักร้อย นางล้วนทำทุกอย่างอย่างตั้งใจ ทุกอย่างนั้นนางล้วนทำเพื่อชายคนรัก เพียงแค่ชายคนรักเอ่ยปาก แต่ชีวิตที่กำลังรุ่งโรจน์ของนางต้องพังลง เมื่อเกิดโรคระบาดขึ้น ร้านเสริมสวยของนางจำต้องปิดตัวลง การใช้ชีวิตเข้าสู่ยุคข้าวยากหมากแพง บิดาที่รักยิ่งก็มาจากไปเพราะโรคระบาด จนรู้สึกเคว้งคว้างไปหมด คนรักที่คิดพึ่งพิงก็กลับมาทอดทิ้งในวันที่หมดสิ้นทุกอย่าง โดยข้ออ้างที่ชายผู้นั้นใช้เพื่อจะทิ้งนางไปคือการที่นางมีลูกให้กับเขาไม่ได้ นางท้อแท้ในชะตาชีวิตจนเลือกทางผิด เพราะอารมณ์ชั่ววูบจึงเลือกที่จะจบชีวิตตัวเองลง ก่อนตายก็พร่ำภาวนาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หากเทพยาดามีจริง ชาติหน้าลูกขอให้เกิดมาเป็นหญิงแท้ มีบุรุษที่รักมั่น มีบุตรให้อุ้มชู แต่นึกไม่ถึงว่าคำขอของนางจะเป็นจริงและรวดเร็วถึงเพียงนี้ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในร่างของสตรีแต่เป็นสตรีที่ตัวเหม็นมาก และนางยังมีบุตรชายที่มอมแมมราวกับลูกแมวจรจัด ส่วนสามีน่ะหรือ นางมีสามีเป็นชายเก็บฟืน

"ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะ...พอดีว่าหิวน้ำเลยจะเข้ามาเอา" ขวัญฤทัยก้มหน้าหนี รับรู้ได้ถึงรังสีอำมหิตแผ่กระจายออกมาจากตัวเขา อย่าบอกนะว่าเจ้านายกำลังเข้าใจเธอกับคุณมารุตผิด แต่จะว่าไปความเข้าใจของเขาจะผิดหรือถูก มันก็ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยสักหน่อยเพราะว่าเรื่องนี้ถือเป็นเรื่องส่วนตัว ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับเขา ขวัญฤทัยจึงหมุนตัวเดินสวนเจ้านายหนุ่มออกมาจากห้องครัว ทำงานของตัวเองต่อโดยละความสนใจทั้งคนพี่คนน้อง เธอยังต้องขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าในห้องเจ้านายลงมาใส่เครื่องซัก เสร็จแล้วยังต้องเตรียมทำอาหารเย็น แล้วก็รดน้ำต้นไม้ งานบ้านต้องทำจิปาถะ ขวัญฤทัยจึงจมจ่อกับงานตัวเองมากกว่าจะให้ความสำคัญกับเจ้านาย "กลับบ้านแต่หัววันเลยนะไอ้พี่ชาย..." มารุตหัวเราะขบขันชอบใจอยู่ลึกๆที่เห็นแม่บ้านสาวคนงามไม่แสดงอาการกลัวไอ้พี่ชายของเขาจนหงอ เขาเอี้ยวตัวสูงหลบให้ไอ้พี่ชายเดินเอื่อยๆเข้ามาด้านใน ออสตินเพียงปรายตามองไอ้แมวขโมยพร้อมเดินมาจนถึงตู้เย็น "ก็นี่บ้านกู..."

"ลิล ลิลจำพี่ได้มั้ย" "พี่ พี่เหรอ" "ครับพี่เอง พี่คิมไงสามีของลิล" "สามี สามี" แววตาว่างเปล่าจ้องผมไม่วางตาก่อนจะแปลเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัว "ไม่ ไม่ กรี๊ดดดด ไม่ออกไป ฮืออออ ออกไป ฮืออออ" คำเตือน....นิยายเรื่องนี้จะออกแนวน้ำเน่าดราม่าหน่วงตับไตโปรดเตรียมทิชชู่ซับน้ำตา ใครไม่ชอบแนวนี้ผ่านไปก่อนได้เลยค่ะ

เมื่องานวิวาห์ของพี่สาวผู้เป็นที่รักของ 'อเล็กซานเดอร์ ซิเซโร เดมิทริอุส' ต้องพังทลายลงไป เพราะต้นเหตุคือความแพศยาของผู้หญิงคนนั้น... ผู้หญิงต่างด้าวชั้นต่ำที่ทำตัวเหมือนเห็บไรเข้ามาสูบเลือดสูบเนื้อ หากินอยู่ในประเทศของเขาโดยอาศัยอาชีพแม่บ้านโรงแรมบังหน้า และหาโอกาส 'จับ' ลูกค้ารวยๆ ด้วยอาชีพเสริม... ขายเซ็กซ์ มหาเศรษฐีหนุ่มชาวกรีกผู้ไร้ความเมตตา และถือคติ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน จึงวางแผน 'ทวงหนี้แค้น' จาก 'อาชีพ' ของเธอเองให้สาสม และจะมีวิธีไหนที่จะสร้างความสะใจได้ดีเท่ากับ.. การบังคับ ‘ซื้อ' เธอมาเป็นทาส เพื่อกดขี่ และข่มเหง!! แต่แล้วแผนการกลับพังไม่เป็นท่า เมื่ออเล็กซานเดอร์พบว่า... 'รมิตา' แม่บ้านสาวแพศยา... แท้ที่จริงเป็นแค่เหยื่อจากความเข้าใจผิด และเธอก็กำลังจะหนีให้พ้นจากซาตานร้ายผู้ทำลายความสาว พร้อมหอบหิ้วความลับซุกซ่อนไปด้วยในท้อง!!

“อ๊าย… เสียวมากจ้ะพ่อสันต์จ๋า… อูย” สะใภ้บิดตัวไปมา เพียงแค่พ่อผัวกระดกปลายลิ้นรัวๆ ร่างของหล่อนก็แทบลอยตามกับลีลาการเบิร์นขั้นเทพของพ่อผัว “ใส่เถอะจ้ะ… หนูอยาก เอาแรงๆ แทงลึกๆ อย่าปรานีหนู” จากนั้นสะใภ้ก็มีอันต้องร้องครางลั่น เมื่อท่อนเอ็น ‘ฝังมุก’ ยาวใหญ่ใกล้เคียงท่อนแขนเด็ก อัดเข้ามาพร้อมกับจังหวะโก่งเอวกระเด้าเข้าใส่เต็มลำเต็มรู กระแทกเข้าสุดออกสุด เม็ดมุกเสียดครูดสองกลีบเบ่งบวม ทำเอาสะใภ้บิดตัวไปมา ได้ลิ้มลองท่อนเอ็นฝังมุกของพ่อผัว กระแทกรัวให้อย่างซาดิสม์ดุดัน

เพราะการดูดวงบ้าๆ ของครอบครัวตัวเอง ทำให้ฉันจะต้องมาแต่งงานโดยไม่รู้ตัว เพราะครอบครัวกลัวจะล้มละลาย เลยจับฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ ฉันเลยรับบินมาจากอังกฤษมาดูว่าที่สามีตัวเอง พอฉันเห็นสามีของตัวเองครั้งแรก ฉันก็ตกลงปลงใจแต่งงานกับเขาทันที!!