โรงเรียน

"พูดอะไร?" "คือ...หมายถึงถ้าพี่ไปมีอะไรกับคนอื่นน่านจะเลิกทำแบบนี้กับพี่ใช่ไหม" ความคิดของเธอๆ คิดว่าถ้าเธอไปมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นแล้วน่านฟ้าคงเลิกทำแบบนี้กับเธอ "ว่าไงนะ!!" "คือ" "อยากมีผัวว่างั้น"

มายติวเตอร์ สถาบันกวดวิชาที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง อนาวินเดินเข้าไปสมัครเรียนตามคำแนะนำของอาจารย์ภาควิชาภาษาอังกฤษ วันแรกของการไปเรียนอนาวินได้ทำกระเป๋าสตางค์ร่วงและมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเก็บได้ เธอวิ่งตามเขาไปเพื่อจะกระเป๋าสตางค์คืนให้กับเขา จนทั้งสองได้ทำความรู้จักกัน หลายวันต่อมาอนาวินก็เริ่มสนิทกับเด็กสาวที่เก็บกระเป๋าสตางค์คืนให้กับเขา เธอมีชื่อว่า พลอยใส เป็นเด็กต่างจังหวัดที่กระเสือกกระสนเข้ามาเรียนต่อในโรงเรียนที่มีชื่อเสียง เธอเสียเวลาไปหนึ่งกับการอ่านหนังสือสอบเพื่อที่จะเข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ แต่ปรากฏว่าเธอก็เรียนตามเพื่อนไม่ทันอยู่ดี อนาวินที่พอจะเก่งชีววิทยาและคณิตศาตร์จึงอาสาติวให้กับเธอหลังเลิกเรียน ต่อมาอนาวินได้รู้จักกับมารดาของเธอ ซึ่งก็คือชลดา ชลดาได้ชักชวนให้อนาวินมาติวให้พลอยใสที่บ้าน โดยเธอเสนองานเป็นค่าจ้างตอบแทน แต่อนาวินขอไม่รับ และเขายินดีติวให้พลอยใสฟรี ๆ

หลังจากประสบอุบัติเหตุ ลมหนาวมักจะฝันถึงใครคนหนึ่งตลอด แต่เขากับจำผู้ชายในฝันคนนั้นไม่ได้ จนได้มารู้ความจริงจากเพื่อนว่าเขาลืมคนที่ตัวเองแอบชอบไป แต่พยายามนึกเท่าไหร่ ลมหนาวก็ไม่มีความทรงจำนั้นอยู่เลย เมื่อเวลาผ่านไปลมหนาวมีใครอีกคนเข้ามา แต่นั่นก็เป็นเวลาที่ลมหนาวจดจำคนที่ตัวเองลืมไปแล้วได้

รุ่นพี่ออทัมน์ พระเมะ ที่ทั้ง หล่อสวย บ้านรวย ครบจบในคนคนเดียวกัน . มีดีกรีเป็นถึงดาวมหาลัย แถมยังได้เกียรตินิยมอันดับ 1 อะไรจะเว่อร์วัง ขนาดนั้นนนน.... . มาเอาใจช่วย ชานม กันนะค้า..

เบญญาภา นักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ ผู้เคยผิดหวังจนเข็ดขยาดกับความรัก แต่ยังคงต้องการเซ็กซ์ วันหนึ่งเธอได้พบกับ เขมทัศน์ รุ่นพี่คณะเศรษฐศาสตร์ ผ่านการแชท และตกหลุมรักเขาในการเดทครั้งแรก เขมทัศน์ เป็นเสือผู้หญิงที่มองเซ็กซ์เป็นแค่ความผ่อนคลาย แต่เขากลับตกหลุมรักเบญญาภาอย่างจริงจังตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน ทั้งคู่ตัดสินใจมีความสัมพันธ์กัน ทว่าเบญญาภาผู้ที่กลัวเรื่องรสนิยมทางเพศสุดโต่งของเขา ได้ตัดสินใจขอเลิกกับเขมทัศน์ในวันที่เขาเรียนจบพอดี สองปีผ่านไป เธอกลับมาพบกับเขาอีกครั้ง แม้ใจยังสั่นไหวและหลงใหลในอีกด้านหนึ่งของเขา แต่เบญญาภาจะไม่ยอมเจ็บซ้ำอีก เธอจึงขีดเส้นให้เขมทัศน์เป็นได้แค่ 'คู่นอน' เท่านั้น ทว่า... รสนิยมที่เธอเคยกลัวกลับกลายเป็นสิ่งที่เธอโหยหา และความเจ้าชู้ของเขาก็กำลังทำให้หัวใจของเธอสั่นคลอนอีกครั้ง! ส่วนเขมทัศน์ผู้ไม่เคยจริงจังกับใคร ก็ยอมลดความซาดิสลง เพราะการกลับมาครั้งนี้ทำให้เขามั่นใจว่า... เขาหลงรักเบญญาภาเข้าแล้วจริง ๆ

"เธอเห็นความรู้สึกคนอื่นเป็นเรื่องสนุกรึไง ลองมาเจอแบบเราบ้างดิ จะได้รู้ว่ามันแย่ขนาดไหนถ้าอยากได้ที่หนึ่งมากก็บอกเรา ทำไมต้องทำแบบนี้…" สิ่งที่ของขวัญกลัวมากที่สุดคือการที่เมฆารู้ความลับของเธอ "คิดว่าคนอย่างเธอเราจะยอมขอร้องแบบนั้นหรอ หวังสูงเกินไปนะ" นาราแสยะยิ้มแล้วย่างกรายเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าของขวัญ เธอกำลังหยิบไข่ออกมาจากกระเป๋า ของขวัญจึงถอยหลังทีละก้าว "เดี๋ยว…" เสียงของเมฆาดังขึ้น เขายืนแน่นิ่งมือล้วงถุงกางเกงนักเรียน ชายหนุ่มเดินมาพร้อมกับแก๊งเดิมแล้วหยิบไข่ออกมาจากนารา เขากระชากตัวเธอเข้ามาแล้วบีบแขนแน่นก่อนจะตอกไข่แล้วราดใส่ใบหน้าของขวัญ เธอหลับตาแน่นแล้วปลดปล่อยนํ้าตาออกมา ทำไมทุกคนต้องใจร้ายกับเธอขนาดนี้ "ชอบฉันหรอ?" ตอกไข่ใส่หน้าเสร็จก็เอ่ยถาม "…" ของขวัญพูดอะไรไม่ออก นั้นมันไดอารี่ของเธอที่เขียนเองกับมือ พอเห็นท่าทางของคนตรงหน้าสายตาก็ไล่มองตั้งแต่หัวจรดเท้าจนมาหยุดที่หน้าของขวัญ "ให้ตายฉันก็ไม่มีวันชอบเธอ"

(5ตอนจบ) ปุณณ์ เด็กหนุ่มเงียบๆ แอบรัก เมฆา หนุ่มฮอตขี้แกล้งที่คอยช่วยเหลือเขาเสมอ แต่เมื่อสารภาพความในใจ กลับถูกเมฆาปฏิเสธอย่างชัดเจนว่ามองเป็นแค่น้องชาย ความเจ็บปวดทำให้ปุณณ์พยายามถอยห่างจากเมฆาที่ยังคงสดใสในโลกของเขา พร้อมบาดแผลในใจที่ยากจะสมาน และความยากที่ไกลเกินกว่าจะเอื้อม

ไป่เจินเจินที่กำลังถูกให้คัดกฎสำนักนั่งทำหน้างอง้ำ นางต้องรีบกลับบ้าน บิดาถึงเวลากินข้าวกินยาแล้ว  กว่านางจะรวบรวมเงินทองไปหาท่านหมอมาตรวจบิดาไม่ใช่เรื่องง่ายเลย  จ้าวหย่งเฉิงนั่งมองตำราในมือ แสงตะวันลับไปแล้ว ในห้องของสำนักศึกษาตะเกียงถูกจุดขึ้นมา ลูกศิษย์กลับบ้านหมดแล้วเหลือแต่หัวโจกที่พาเหล่าเพื่อนบัณฑิตไปแข่งกัดปลาเล่นพนันกันที่เชิงเขา "อาจารย์เจ้าคะ..ศิษย์ขอกลับบ้านเอาอาหารกับยาให้ท่านพ่อก่อนได้หรือไม่เจ้าคะ  คืนนี้จะคัดมาส่ง" "คัดไป ยิ่งมัวแต่พูดเจ้าจะยิ่งเสร็จช้านะ ไป๋เจินเจิน" "ตาเฒ่าเอ๊ย...แก่แล้วแก่เลยไม่หัดเห็นใจคนอื่นเสียบ้าง" ไป๋เจินเจินบ่นอุบอิบ แน่นอนจ้าวหย่งเฉิงได้ยิน เด็กคนนี้กิริยามารยาทไร้การอบรมจริงๆ "ตั้งแต่พรุ่งนี้มาเรียนส่วนตัวกับข้าทุกวัน  คนอื่นไปถึงไหนแล้วเจ้ายังย้ำอยู่กับที่เลย  จะได้ไม่พาคนอื่นเสียคน  วันนี้กลับไปได้แล้ว" จ้าวหย่งเฉิงเดินมาช้อนอุ้มนางขึ้นก่อนจะพาเดินไปที่รถม้า เขาจับนางนั่งตักก่อนจะให้คนขับพาไปส่งที่บ้านของนาง ใครๆบอกนางเป็นลูกศิษย์คนโปรดของเขา  "หึข้านะหรือ...คนโปรดเนี่ยนะ  ใช่โปรดมาก..หึ..โปรดปรานจนข้าจะตายคากองตำราแล้ว"

ข้อดีของการแอบรักคือสามารถมีความสุขได้เฉพาะในพื้นที่ของเรา ใครจะไปคิดว่าตัวเองจะแอบรักคนคนหนึ่งได้นานขนาดนี้ล่ะคะ ในตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่าความรักคืออะไร รู้แค่ว่าฉันชอบเขา! ใช่แหละฉันชอบเขา แค่ได้เห็นหน้า แค่ได้แอบมองก็มีความสุขมากแล้ว มันเป็นความรู้สึกที่ยิ้มได้โดยไม่ต้องคาดหวังมากกว่า “อย่างมึงก็ได้แค่มองแหละ เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว! เอาเวลาไปลดน้ำหนักเหอะ ฮ่า ๆ” กลายเป็นประโยคเจ็บ ๆ ที่ฝังใจฉันมาตลอด ...

ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าผู้ชายห้องเราก็หน้าตาดีไม่แพ้ห้องคนอื่น และที่สำคัญดุ้นพวกมันก็ใหญ่มากด้วยนะ ฉันไปแอบเจอคลิปเอากันของไอ้นนท์ คXยแม่งเป็นลำยาวเหมือนกระบองเลยแหละ ฉันคิดว่าของคนอื่นก็ต้องมีดีไม่น้อยเหมือนกัน