หวนคืนอีกคราข้าไม่ขอเป็นคุณหนูผู้ถูกรังแก

หวนคืนอีกคราข้าไม่ขอเป็นคุณหนูผู้ถูกรังแก

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-12
Bahasa: Thai
goodnovel16goodnovel
6
1 Peringkat. 1 Ulasan
32Bab
3.0KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

นางมิอาจลงสู่ปรโลก ทว่ากลับตื่นขึ้นในร่างหญิงสาวที่มีชื่อแซ่และใบหน้าคล้ายกับตนไม่ผิดเพี้ยน ต่างกันที่หญิงสาวคนนี้ช่างร่างกายอ่อนแอไร้กำลังยิ่ง ในเมื่อปรโลกขับส่ง นางจะขอฝืนชีวิตลิขิตชะตาใหม่อีกครั้ง

Lihat lebih banyak

Bab 1

บทที่ 1 คุณหนูผู้ถูกกระทำคนนั้นได้ตายไปแล้ว

結婚して5年目、石田啓太(いしだ けいた)は浮気をした。

石田奈緒(いしだ なお)に隠れて外で愛人を囲っていた。しかし奈緒はそれを知っても泣き喚いたりせず、翌日にはその愛人をうまく誘導して、港市のお金持ちのもとに自ら行かせた。

それ以降、啓太は何事もなかったかのように以前と変わらず優しく気遣う良き夫を演じ続けた。

奈緒はそれが一時的な出来事だと思っていた。

しかし一年後。

実家の会社が倒産。

父は莫大な借金を抱えて飛び降り自殺し、母は債権者に辱められ命を落とし、弟は交通事故で植物人間に。

奈緒もあまりのショックに倒れ、寝込むこととなった。

そして死の直前、啓太は顔を歪めてこう言い放った。

「お前のせいで、安子はベッドの上であのジジイに惨たらしく殺されたんだ。全身傷だらけで死んでいった。こんな日が来ると想像できなかったのか?奈緒、これは報いだ!」

すべては、啓太の復讐だった。

ベッドに横たわる奈緒は血の気の引いた顔で命を賭けて愛した男を呆然と見つめるとそのまま息絶えた。

再び目を開けたとき彼女は書斎の前に立っていた。

息が乱れ、胸の中の動揺と悲しみがまだ収まらないまま部屋の中から声が聞こえてきた。

啓太が電話をしていた。

「助かるよ。郊外のあの別荘、ひとまず安子の名義にしてくれ。この借りは忘れない。くれぐれも奈緒にはバレないようにな」

聞き覚えのあるセリフ。その瞬間、奈緒ははっきりと悟った。

これは前世のあの瞬間だ。彼が愛人を囲っていることを偶然知ってしまったあの瞬間。

我に返ったとき、部屋の中からさらに聞こえてきた。

「安子は本当に特別なんだ。彼女と一緒にいると、心が軽くなるし、刺激的でさ。奈緒みたいにただ息が詰まって、退屈で面白くもない女じゃない。ちょっと休憩したいだけだよ。飽きたらまた、奈緒を愛せばいい」

またその言葉を聞いて心臓はドクンと痛んだ。

奈緒は拳を強く握りしめ、死の直前に彼が言い放った言葉を思い出して目が潤んだ。

気持ちを切り替えて、リビングのソファに戻った。

やがて啓太が部屋から出てきて、奈緒を見て足を止めた。

「帰ってたのか?」

「さっき帰ってきたとこ」奈緒は感情を抑え答えた。

外出しているはずの奈緒が突然戻ってきたことに、啓太の顔からは笑みが消え、代わりに気まずそうな気配を漂わせた。「ちょっとトラブルがあって、会社に戻らないと」

前世と同じ言い訳だった。

奈緒は数秒じっと彼を見つめた後、うなずいた。「うん、行ってらっしゃい」

もうこの人生では無理にしがみつくつもりはなかった。

啓太は一晩帰らなかった。

奈緒はその夜黙って夜明けまで座り続け、朝日が差し込んできた頃、乾いた目をこすって立ち上がると朝食をとってから家を出た。

まず向かったのは法律事務所。そしてその足で、石田グループ本社へ。

彼のオフィスは最上階。エレベーターを降りたフロアには誰もいなかったが、オフィスの中からはあられもない喘ぎ声が漏れていた。

「んっ……社長、もうダメ……」

「社長だと?」啓太が不機嫌そうに言い、さらに腰を強く動かすと女はたまらず甘い声を漏らした。

低くかすれた声で彼は優しく、しかし命令するように囁いた。

「安子、どうしても俺をそう呼びたいのか?ほんとは、何て呼ぶべきか分かってるよな?」

女は彼の手を握りしめ、天にも昇る気持ちで言った。

「ご、ごめんなさい……お兄ちゃん、安子、言うこと聞くから……」

「そうだ、いい子だ」

奈緒は爪が掌の肉に食い込むほど強く握りしめた。真実はとうの昔に知ったはずなのに、心は砕るように痛かった。

しばらくして、彼女は静かにドアをノックした。

中に入ると、啓太はデスクに座り、満ち足りた表情で言った。「どうしたんだ?」

「サインが必要な書類があって」

奈緒はバッグから離婚届を取り出し、最後の署名ページを開いてデスク越しに差し出した。

「何の書類?」

啓太がそれを受け取り、中を覗き込もうとした瞬間机の下から、くぐもった声が漏れた。

彼はびくりと体を震わせて後ろにのけぞり、ごまかすように咳をして体勢を整えた。

奈緒は何も聞こえなかったふりをして、爪をバッグに押しつけて小さな痕をつけながら、喉の苦味を押し殺して言った。

「ただの不動産名義変更の契約書だよ」

それを聞いた啓太は疑うことなく署名した。「こんなこと、わざわざ持ってこなくてもよかったのに。無理しないでくれよ」

それは気遣いからか?それとも、彼女にバレるのを恐れて?

奈緒の口元には皮肉な笑みが浮かんだ。「大丈夫、これが最後だから。じゃあ、私はもう行くね」

オフィスを出た彼女はすぐに電話をかけた。「石田グループの20%の株式、安く譲ってもいいわ」

「いつ契約できる?」

「一ヶ月後」

その頃には離婚も成立している。この命を削って築き上げた会社も一緒に手放す。

啓太、前世であなたは私が木村安子(きむら やすこ)を誘導したことを恨んだ。

今世ではあなたの望むとおりにしてあげるわ。

Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

Komen

user avatar
Nattery
เนื้อเรื่องมีกลิ่นอายแบบไทยๆ ขอบคุณที่อัพเดทจนจบ
2025-06-26 10:50:13
1
32 Bab
บทที่ 1 คุณหนูผู้ถูกกระทำคนนั้นได้ตายไปแล้ว
เสียงลมหายใจดังผะแผ่วท่ามกลางความเงียบสงัด นัยน์ตากลมโตปิดสนิทราวคนมืดบอด อีกไม่นานคงต้องบอกลาโลกใบนี้เสียแล้ว สตรีร่างบอบบางนอนทอดกายไร้เรี่ยวแรงอยู่ภายในโลงไม้แสนคับแคบ เหตุใดบรรยากาศแลดูวิเวกวังเวงนัก นางกำลังถูกฝังทั้งเป็น!หญิงสาวผู้หนึ่งถูกใส่ความว่านางคบชู้สู่ชาย ขณะที่บุรุษสามารถมีภรรยามากมายทว่าสตรีกลับไม่ได้รับความเป็นธรรม ซ้ำร้ายบุรุษที่นางต้องแต่งเข้ามายังแก่คราวพ่อ มักมากในกาม บิดาของนางไม่เคยไยดีต่อบุตรีเช่นนาง ทุกคนล้วนทราบดีว่านางเป็นคุณหนูรองที่บิดาไม่ได้ตั้งใจให้กำเนิด นางคือความผิดพลาดของตระกูล คือความอัปยศที่ไม่อาจกล่าวถึง ครั้นถึงคราต้องขายบุตรสาวเพื่อใช้หนี้ บิดาของนางจึงไม่ลังเลที่จะเลือกส่งนางออกไปเป็นอนุผู้อื่น อยู่จวนของตน ถูกพี่สาวต่างมารดารังแก ตบแต่งออกมาถูกอนุคนอื่น ๆ รุมกลั่นแกล้ง สวรรค์ช่างเลือดเย็นกับนางยิ่งนัก ชาตินี้ข้าไม่อาจมีชีวิตดังใจหวัง ชาติหน้าขออย่าให้ข้าต้องเกิดมาอ่อนแอเช่นนี้อีกเลย ..ซ่าาาาา....."ลากมันออกไป!" สตรีร่างบอบบางนอนขดกายอยู่บนพื้นเย็นเยียบ มีเพียงฟางแห้งที่ใช้ปูรองเอาไว้อย่างลวก ๆ นางค่อย ๆ ขยับเปลือกตาเนิบช้า เรือนกายสั
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-15
Baca selengkapnya
บทที่ 2 ข้าจะฝืนลิขิตสวรรค์ (1/2)
สือลี่ผิงกวาดสายตามองสตรีร่างผอมโซซึ่งนอนอยู่บนเตียงกลางเก่ากลางใหม่ จิตใจของนางไหวระทึก เหมือนเหลือเกิน นี่คือท่านแม่ของนาง หน้าตาละม้ายกันถึงเพียงนี้ สือลี่ผิงจึงรับรู้ได้ในบัดดล ว่านางได้เข้ามายังร่างเดิมของตน ร่างที่ไม่รู้ว่าถือกำเนิดแต่ชาติปางไหน และนางต้องวนมาชดใช้กรรมใด ทว่าการได้มารดากลับมาอีกครั้งนับเป็นพรจากสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่เหนือคณนาแล้ว"ท่านแม่!" สือลี่ผิงถลันกายเข้าหาผู้เป็นมารดาด้วยใจคะนึงหานานมากแล้วที่แม่ของนางตายจากไปไม่อาจย้อนกลับ แม้แต่คำบอกลาก็ยังไม่ทันได้เอ่ย แค่ก แค่ก "ลี่ผิง ไยมอมแมมเช่นนี้เล่า แล้วเร่งร้อนเรื่องใด" ฝ่ามือสั่นระริกเอื้อมสัมผัสใบหน้าของบุตรสาวด้วยความทะนุถนอม พลางไอโขลกไม่หยุดหย่อน สื่อลี่ผิงส่ายหน้าเป็นพัลวัน นางจับมือของมารดาแนบไว้ข้างแก้มของตน หยาดน้ำสีใสเอ่อคลอ ภาพเบื้องหน้าเริ่มพร่าเบลอ "ท่านแม่ ข้าคิดถึงท่านเจ้าค่ะ" มู่หรานคลี่ยิ้มอบอุ่น ปลายนิ้วชี้ค่อย ๆ ปาดหยาดน้ำตาซึ่งหลั่งรินลงมาอาบพวงแก้มจนเปื้อนเขรอะ "เด็กดี ไม่ต้องร้อง ทำราวกับเราจากกันนานโข เจ้าถูกลงโทษให้อยู่ห้องเก็บฟืนทั้งคืน คงลำบากแย่แล้ว" "ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ เพียงข้ายังพ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-15
Baca selengkapnya
บทที่ 2 ข้าจะฝืนลิขิตสวรรค์ (2/2)
ชายวัยกลางคนนั่งจิบน้ำชาสีหน้าคล้ายยิ้มแต่มิยิ้มอยู่ ณ จวนสกุลสือ ที่เขาเดินทางมาในวันนี้เพียงเพื่อต้องการพบหน้าคุณหนูใหญ่ของสือจินรุ่ย ซึ่งตนหมายทำการรับนางเข้าไปเป็นอนุคนที่สี่ของจวน ใครก็ว่าบุตรสาวคนโตของสกุลสือหน้าตางดงามสะสวย ทว่ากลับมิเคยมีผู้ใดเอ่ยถึงคุณหนูรองเลยสักครา วันนี้เขาอยากเห็นกับตานักว่าจะงดงามสมคำร่ำลือหรือไม่"บุตรสาวของท่านเล่า ใต้เท้าสือ" ลู่เยี่ยนฮ่าวยกถ้วยชาขึ้นพลางเป่าลมเย็นลงไปก่อนจิบราวไม่อนาทรร้อนใจเขารู้สึกอารมณ์สุนทรีย์นักที่ตนจะได้รับอนุรุ่นลูกเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของจวน นานมากแล้วที่ไม่ได้ลิ้มลองสตรีหน้าใหม่ ๆ แม้มีอนุมากมายทว่าเขารู้สึกเบื่อหน่ายบรรดาสตรีเหล่านั้นเสียแล้ว"ใต้เท้า ใจเย็น ๆ สิขอรับ ตอนนี้นางกำลังเตรียมตัวต้อนรับท่าน คงตื่นเต้นเลยช้าเพียงนี้" สือจินรุ่ยรู้สึกหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก เขาปรายตามองฮูหยินของตน พลางเอ่ยเสียงเบาลอดไรฟัน "เมื่อใดนางจะโผล่หัวมา"สือเสี่ยวเย่ค้อนควัก "มันน่านัก เดี๋ยวข้าส่งคนไปตามเองเจ้าค่ะ""รีบไป!"สือเสี่ยวเย่กวักมือเรียกสาวรับใช้นางหนึ่ง พลางกระซิบกระซาบเสียงแผ่ว อีกฝ่ายพยักหน้าแล้วเร่งจากไปด้วยความร้อนรน"เอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-15
Baca selengkapnya
บทที่ 3 ข้างามเช่นนี้มาตั้งนานแล้ว
สือลี่ผิงแสร้งตกใจ นางรีบยอบกายลงบนพื้น "ใต้เท้า ท่านโมโหสิ่งใดหรือเจ้าคะ หรือข้างามไม่ถูกใจท่าน" เสียงทุบโต๊ะดังขึ้นอีกหน ทุกคนต่างพร้อมใจกันสะดุ้งโหยง สือจินรุ่ยเร่งยืนขึ้น ตวัดสายตามองฮูหยินตน นางรีบหลุบดวงตาไม่กล้าสู้หน้าผู้เป็นสามี พลางค้อนควักให้กับสือลี่ผิง แต่ไหนเลยสือลี่ผิงจะคิดใส่ใจ อยากเดินหมากสลับตัวหรือ มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก "ตะ...ใต้เท้าลู่ ท่านใจเย็น ๆ ก่อน แท้จริงหน้าตาของอี้หนานไม่ใช่เช่นนี้ นางคงป่วย" สือจินรุ่ยเร่งแก้ตัว "ป่วยหรือ อัปลักษณ์เพียงนี้ แล้วภาพนี้เล่ามิใช่นางรึ!" ลู่เยี่ยนฮ่าวยกภาพวาดสาวงามขึ้น ทันทีที่สือเสี่ยวเย่เห็นภาพเบื้องหน้า ดวงตาพลันเบิกกว้าง นางยกมือทาบอกแทบเกิดลมจับหงายตึง นั่นคือภาพวาดของสืออี้หนานจริง ไยจึงไปอยู่กับใต้เท้าลู่ได้กัน หรือเมื่อครู่เป็นสิ่งที่สือลี่ผิงขว้างมันลงไป"ลี่ผิง!...เอ่อ...อี้หนาน ใบหน้าของเจ้าไยจึงบวมเจ่อปานนั้น" สือจินรุ่ยเอ่ยเสียงแข็ง สือลี่ผิงแหงนหน้าขึ้น สภาพใบหน้าของนางแทบดูไม่จืด ปากบวมแก้มปูดไปทุกสัดส่วน ยิ่งมองก็ยิ่งไม่น่าอภิรมย์ สือลี่ผิงขยับปากบวมเจ่ออู้อี้ "ท่านพ่อ หน้าตาของข้าก็เป็นเช่นนี้มานานแล้วนะเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-15
Baca selengkapnya
บทที่ 4 โอกาสแสนบัดซบ (1/2)
สุดท้ายแล้วการรับอนุคนใหม่ของลู่เยี่ยนฮ่าวจึงเป็นคุณหนูรองของตระกูลสือ นามว่าสือลี่ผิง ทว่าสือลี่ผิงที่หมายถึงก็คือคุณหนูใหญ่ที่สลับตัวตนกับคุณหนูรอง ใต้เท้าลู่ต้องการนำตัวของนางกลับเดี๋ยวนั้นโดยไร้พิธีรีตองสืออี้หนานต้องการเปิดโปงสถานะของตนและสือลี่ผิง ทว่ากลับถูกบิดาปรามไว้ นางจึงยอมก้มหน้ารับชะตาด้วยความขมขื่น ท้ายที่สุดสืออี้หนานจึงลอบบอกความจริงให้ลู่เยี่ยนฮ่าวทราบ แต่เมื่อความจริงถูกเปิดเผยกลับเพิ่มความเดือดดาลให้อีกฝ่ายเป็นทบทวีคูณ ประดุจสาดน้ำร้อนลวกตนเอง"ท่านแม่...ฮรึก ฮือออ... ท่านแม่เจ้าคะ เหตุใดจำต้องเป็นข้า ไยท่านเคยบอกว่าจะส่งมันไป!" สืออี้หนานร้องไห้โยเย เอ่ยวาจาร้อนรนราวคนเสียสติ สือเสี่ยวเย่กอดปลอบประโลมบุตรสาวของตนแนบอก นางเองก็จนใจช่วยเหลือ พลางกัดฟันกรอดด้วยความเคียดแค้น "อี้หนาน ไม่ต้องร้อง ถึงอย่างไรใต้เท้าลู่ก็ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งแห่งหนานโจว ต่อให้เขามีอนุมากมายแล้วอย่างไร เจ้าก็เพียงปิดหูปิดตาอยู่ให้สุขสบายไปวัน ๆ ไม่ดีกว่าหรือ"  สือเสี่ยวเย่ไม่อยากให้เรื่องเป็นเช่นนี้ ผู้ใดจะคาดคิดว่าสือลี่ผิงกล้าเล่นลูกไม
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-16
Baca selengkapnya
บทที่ 4 โอกาสแสนบัดซบ (2/2)
"คุณหนูและฮูหยินรองหายไปขอรับ" เสียงบ่าวในจวนเอ่ยหน้าตื่นสือจินรุ่ยโมโหจนถึงขีดสุด เขายกมือขึ้นคลึงหว่างคิ้วพลางหลับดวงตาพยายามระงับโทสะ สือเสี่ยวเย่เดินอาด ๆ เข้ามาด้านในก็ให้ต้องงุนงงกับความอลหม่านในจวน"ท่านพี่เกิดเรื่องใดหรือเจ้าคะ""มู่หรานและลี่ผิงหนีไปแล้ว""หนีไป!" เสียงแหลมแผดดังลั่นด้วยอาการตื่นตระหนกสือจินรุ่ยขมวดคิ้ว "เสียงดังหนวกหูนัก""แล้วจะทำอย่างไรเล่าเจ้าคะ" น้ำเสียงของนางร้อนรน แผนสำรองที่วางเอาไว้ต้องพังครืนไม่เป็นท่าอีกแล้วหรือ เหตุใดสือลี่ผิงจึงปีกกล้าขาแข็งได้เพียงนี้สือจินรุ่ยตวัดสายตามอง กล่าวลอดไรฟัน "เพราะเจ้าไม่ใช่หรือ อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ เจ้ากดขี่พวกนางเกินกว่าเหตุ""ท่านพี่ จะกล่าวหาเพียงข้าได้อย่างไรเจ้าคะ ท่านเองก็ไม่ต่างจากข้า""หุบปาก!" สือจินรุ่ยตวาดลั่นสือเสี่ยวเย่หน้าซีดเผือดสะดุ้งตัวโยน นางผินหน้าประกาศเสียงดังก้อง "แยกย้ายกันออกตามหาพวกนาง หากวันนี้ไม่พบก็อย่าได้เสนอหน้ากลับมา""ขอรับ/เจ้าค่ะ"บ่าวในจวนต่างแยกย้ายออกตามหาสือลี่ผิงให้จ้าละหวั่น กว่าที่นางจะหล
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-17
Baca selengkapnya
บทที่ 5 ข้าไม่ใช่สตรีที่ท่านต้องการ
ตุบ!"โอ๊ย!" ร่างบอบบางถูกโยนลงพื้นอย่างไม่ปรานี ตลอดเส้นทางสือลี่ผิงพยายามด่าทอทุบตีบุรุษปริศนาเสียจนสิ้นไร้เรี่ยวแรง มีอย่างที่ไหน ยกร่างสือลี่ผิงขึ้นบ่าแข็งราวแผ่นเหล็กไม่หนำใจ เขายังวางตัวของนางพาดเอาไว้บนหลังม้า ขณะที่อาชาห้อตะบึงไปเบื้องหน้าความจุกเสียดก็พลอยแล่นปร๊าดเข้ามาบริเวณช่องท้องเสียจนแทบอาเจียน พรึบ!ผ้าคลุมศีรษะถูกปลดออก สือลี่ผิงพยายามปรับรูม่านตาของตนเพื่อให้สามารถมองภาพเบื้องหน้าได้ชัดถนัดตา ทว่านางพิศมองเพียงใดบุรุษตรงหน้าก็ยังประดุจเงาสูงใหญ่เงาหนึ่งเท่านั้น "ท่านเป็นใคร เหตุใดต้องทำกับข้าถึงเพียงนี้" เจ้าของร่างสูงนั่งไขว้ขาอยู่บนเก้าอี้ไม้เนื้อดี ทว่าสือลี่ผิงกลับมองหน้าของเขาไม่ชัดนัก เนื่องจากด้านในเป็นห้องขนาดไม่กว้างมาก ซ้ำยังมืดมนทึมทึบ มีเพียงแสงสว่างจากเชิงเทียนที่ส่องสะท้อนอยู่เบื้องหลัง อีกฝ่ายมองเห็นนางได้กระจะตา เขาทอดสายตามองสตรีบนพื้นพลางเหยียดยิ้มหยามหยัน "เจ้าหรือ สืออี้หนาน" เสียงทุ้มเอ่ยเย็นเยียบ เสียงคุ้น ๆ ปวดหัวนัก ความทรงจ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-18
Baca selengkapnya
บทที่ 6 บุรุษตระกูลลู่แสนวิปริต (1/2)
ลู่อี้ฝานเดินจากไปโดยไม่หันมาสนใจนางอีก สือลี่ผิงมองตามอีกฝ่ายตาปริบ ๆ เขากำลังคิดทำสิ่งใดกันแน่ แล้วนางควรทำเช่นไรต่อหรือ จ้าวหวินและมารดาของสือลี่ผิงคงกำลังคอยทางตนอยู่เป็นแน่ คิดสิลี่ผิงควรทำเช่นไรดี   สือลี่ผิงพยายามประมวลความคิด ดูเหมือนอีกฝ่ายชะล่าใจอยู่ไม่น้อย แม้ห้องอาจทึมทึบทว่ากลับยังมีแสงรำไรลอดผ่าน เสียงบานประตูปิดงับดังปัง ร่างบอบบางจึงรีบถลันกายแนบหูชิดบานประตูเดี๋ยวนั้น บรรยากาศด้านในช่างดูอับชื้นไม่น่าอภิรมย์สือลี่ผิงพยายามแนบใบหูให้ชิดกับบานประตูมากที่สุด นางได้ยินเสียงสนทนาของบุรุษดังแว่วเป็นระยะ "นายน้อย เอาเช่นไรดีขอรับ ตอนนี้นายท่านได้เปลี่ยนตัวอนุเป็นสือลี่ผิงแล้วขอรับ" ลู่อี้ฝานเลิกคิ้วหนึ่งฝั่ง เขารู้สึกแคลงใจกับสถานะของคุณหนูตระกูลนี้อย่างน่าประหลาด แท้จริงแล้วสืออี้หนานคือนางที่อยู่กับเขา หรือเป็นสือลี่ผิงตัวจริงตามที่นางกล่าวอ้างกันแน่ "เมื่อสักครู่นางปฏิเสธว่าตนเองคือสืออี้หนาน เช่นนั้นตอนนี้สือลี่ผิงตัวจริงยังคงอยู่ที่จวนสกุลสือใช่หรือไม่" "เอ่อ...เกร
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-19
Baca selengkapnya
บทที่ 6 บุรุษตระกูลลู่แสนวิปริต (2/2)
ลู่อี้ฝานถอนหายใจแผ่ว เขาอุ้มนางเดินมุ่งหน้าตรงไปบริเวณกองฟางซึ่งวางเรียงกันสูงประดุจเป็นตั่งนอนได้ สือลี่ผิงไม่เข้าใจนักว่าเขากำลังต้องการสิ่งใดกันแน่ ลู่อี้ฝานจงใจโยนนางลงไปอย่างไม่ไยดี ทว่าแขนที่เกาะอยู่บนลำคอแกร่งกลับไม่ยอมปล่อยมือ ส่งผลให้ทั้งสองล้มลงอย่างไม่เป็นท่า"เหวอ..."อั๊ก!ร่างคนตัวสูงล้มทับร่างบอบบางอย่างจัง สือลี่ผิงรู้สึกประดุจกระดูกในกายนั้นหักไปแล้วหลายท่อน"โอ๊ย!!...ลู่อี้ฝานนี่ท่าน จงใจใช่หรือไม่"ลู่อี้ฝานนิ่วหน้า เขาไม่ได้กล่าวสิ่งใด ทว่าภายในใจกำลังตบตีกันจ้าละหวั่น จึงทำให้กายของทั้งสองไม่อาจขยับไหวนางรู้ได้อย่างไรว่าเป็นข้า ทั้งที่เพิ่งพบหน้ากันเสียงโครมครามทำให้ผู้ที่ยืนเฝ้าอยู่เบื้องหน้าต้องรุดเข้ามาด้วยความร้อนใจ"นายน้อยเกิดเรื่องใดขึ้นขอรับ"หลันเต๋อเห็นภาพล้มพังพาบทับกายกันและกันก็พลอยปั้นหน้าไม่ถูก เขารีบหันรีหันขวางหมุนตัวกลับเดี๋ยวนั้น "เอ่อ...ขออภัยขอรับ" พลันสับเท้าวิ่งจากไปด้านนอกทันควันลู่อี้ฝานได้ยินเสียงหลันเต๋อเรียกเมื่อสักครู่สติจึงหวนกลับ เขาพยายามยันกายลุกขึ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya
บทที่ 7 คลื่นลมทะเลลึก
สือลี่ผิงควบม้าไปยังโรงเตี๊ยมที่นัดแนะกับจ้าวหวินเอาไว้ก่อนหน้า โชคดีนักที่นางสามารถหนีออกมาได้ ทว่าท่าเรือที่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะไปเจรจาก่อน กลับไม่เหลือเวลาให้ทำเช่นนั้นแล้ว สือลี่ผิงคิดว่าตอนนี้ควรเร่งพามารดาออกไปจากเมืองหนานโจวโดยเร็วที่สุด เหตุการณ์ฉุกละหุกเกิดขึ้นไม่ควรประวิงเวลา จำต้องไปตายเอาดาบหน้าแทนแล้วกัน"ลี่ผิง ไยเลอะเทอะเช่นนี้เล่า เจ้าไปทำอะไรมา" จ้าวหวินเอ่ยด้วยสีหน้าตื่นตระหนกมู่หรานก็เช่นกัน นางรีบถลันเข้าหาลูกสาวด้วยท่วงท่าตุปัดตุเป๋ สือลี่ผิงจึงรีบวิ่งเข้าประคองมารดาของตนด้วยความห่วงใย "ท่านแม่ ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ" สือลี่ผิงผินหน้ามองจ้าวหวิน "จ้าวหวิน ตอนนี้ข้าไม่มีเวลาอธิบายแล้ว ขอบคุณท่านมากที่ช่วยดูแลแม่ของข้า หากมีโอกาสข้าจะตอบแทนท่านอย่างแน่นอน" จ้าวหวินนิ่วหน้า "ไฉนกล่าวราวจะไม่พบกันอีก ข้าจะไปส่งเจ้าที่ท่าเรือ" "ไม่ต้อง ท่านรีบกลับตระกูลจ้าวเถิด ป่านนี้บิดาของข้าคงส่งคนไปที่นั่นแล้ว ข้าหวังว่าท่านจะสามารถช่วยปกปิดเรื่องนี้ได้อย่างถึงที่สุด" เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเศร้าสลดทันควัน ทว่าหากเข
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-21
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status