ใจกระเจิง

“ใจกระเจิง”

เขียน : กาสะลอง

สงวน​ลิขสิทธิ์​ตาม​พระ​ราช​บัญญัติ พ.ศ.2537

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น

..........

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

การมาถึงของเขา… ทำให้หลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป

เกดสุดาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่า

หนุ่มลูกครึ่งสเปนที่ชื่อ ‘เจมส์’ คนนี้

จะทำให้คุณหนูอย่างหล่อนเกิดอาการ ‘ใจกระเจิง’

ได้ถึงเพียงนี้ กับความใจกล้าบ้าระห่ำของเขา

ที่กล้าจู่โจมถึงเนื้อถึงตัวหล่อน

ทำเอากายสาวอ่อนระทวยเมื่ออยู่ใกล้

‘ใจกระเจิง’ ทุกครั้ง

กับสิ่งที่เขาแอบทำให้หล่อนลับๆ

กลางดึก ภายในบ้านหลังใหญ่ ตั้งอยู่ท่ามกลางฟาร์มเนื้อที่หลายร้อยไร่ในจังหวัดกาญจนบุรี รอบๆ โอบล้อมไปด้วยไร่อ้อยและข้าวโพด ทอดยาวไปถึงชายเขาด้านหลัง

ก๊อกๆ…

เสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตูห้องพักเรือนคนใช้ที่ด้านหลังครัว

“ใครอ่ะ… ”

“นวล… นี่ฉันเอง”

เสียงทุ้มตอบกลับมา กังวานคุ้นหูแบบนี้ จะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่ ‘พ่อเลี้ยงพิเดช’ ผู้เป็นเจ้าของฟาร์ม

“พ่อเลี้ยงมีอะไรจ๊ะ”

นวลจันทร์เปิดประตูออกมาถาม เมื่อรู้ว่าไม่ใช่ใครอื่น หากเป็นเจ้าของบ้านนั่นเอง

ร่างสูงใหญ่ตระหง่านสะดุดตา ร่างกายท่อนบนดูกำยำล่ำสันเพราะเขาเปลือยอก เห็นเส้นขนเป็นแพแผ่กระจายเต็มแผงอกกว้าง ไม่ได้สวมเสื้อ นุ่งกางเกงขาก๊วยเพียงตัวเดียว

“ไม่มีอะไร… แค่ฉันนอนไม่หลับ อยากหาเพื่อนคุย”

พ่อเลี้ยงตอบ แท้จริงแล้วอยากเล่นโล้สำเภา มองซ้ายมองขวาแล้วก้าวเข้ามาในห้องของสาวใหญ่โดยไม่รอให้หล่อนอนุญาต

“นาย… เอ่อ… ”

นวลจันทร์รู้สึกได้ ถึงความไม่เหมาะสมระหว่างหญิงชาย ในยามค่ำคืนที่ต้องมาอยู่ในที่ลับหูลับตา  

“กลัวอะไร… ”

พ่อเลี้ยงยิ้ม ทรุดร่างลงนั่งบนเตียง

“ก็… ก็มันดึกแล้ว… ”

นวลจันทร์ตอบอึกอัก

“นั่นสิ… ก็เพราะว่าดึกแล้ว เลยไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาเห็น”

ยิ่งดึกยิ่งคึก สายตาเชื่อมวาวไปด้วยแววหวาม ส่งยิ้มหวาน จ้องมองเรือนร่างเอิบอิ่มของนวลจันทร์

“พ่อเลี้ยง… ”

คนโดนมองอุทาน สายตาแบบนี้หล่อนพอจะรู้ว่าเขาต้องการอะไร ใครบ้างล่ะที่ไม่รู้ ว่าพ่อเลี้ยงพิเดชเป็นคนเจ้าชู้ ชอบเรื่องบนเตียง

“นวลจ๋า… มาตรงนี้สิจ๊ะ”

เสียงหวานกระเส่า ตาเชื่อมวาว ทำเอาคนถูกเรียกขนลุกซู่ ใจเต้นแรง

พิเดชเอื้อมมือเข้ามาโอบสะโพกหนั่นแน่นของหล่อน รัดรึงอยู่ในผ้าถุงบางแนบเนื้อจนเห็นเป็นรูปเป็นร่างของกลีบก้น รั้งร่างอวบอิ่มเข้ามากอดจูบลูบไล้

“เธอขาวเหลือเกิน ผิวพรรณสวยมาก ดูสินมก็ใหญ่ สะโพกก็เซ็กซี่ รู้ใช่ไหมว่าฉันแอบมองเธอมานานแล้ว”

พ่อเลี้ยงกล่าวไม่อ้อม ในตอนที่อยู่ด้วยกันสองต่อสองเขาเผยความหื่นออกมาเต็มที่

“เป็นเมียของฉันนะ… แล้วเธอจะสบาย”

เสียงกระเส่า กระซิบข้างหู

“นาย… อย่า… อย่าทำเลยนะ”

นวลจันทร์ร้องห้าม หากก็บ่ายเบี่ยงขัดขืนแต่พองาม พ่อเลี้ยงพิเดชเป็นผู้ชายมากเสน่ห์ รูปร่างก็หล่อเหลา กำยำล่ำสันสมชายชาตรี ใครบ้างจะไม่อ่อนระทวย เมื่ออยู่ในวงแขนกำยำของเขา

“ขอฉันชื่นใจได้ไหม… ฉันจะทำให้เธอมีความสุข”

เสียงกระเส่าไปด้วยความต้องการ ขอพลางเอื้อมมือซุกซนมาลูบไล้สะโพกหนั่นแน่น แลเห็นกลีบก้นตึงเต็มอยู่ในผ้าถุงลายดอก

ครู่ต่อมาพ่อเลี้ยงโอบไหล่ของหล่อน โอ้โลมให้เอนลงนอนบนเตียง

“ว่าง่ายแบบนี้น่ารักจัง”

แทรกกายกำยำขึ้นทาบทับ สองมือสอดประกบเข้าด้วยกัน กดขึงร่างของนวลจันทร์ไว้ข้างล่าง กอดปล้ำจูบไซ้สองเต้า ก่อนจะกระเสือกกายต่ำลงมาแทรกระหว่างง่ามขา กระชากผ้าถุงของหล่อนหลุดลุ่ยออกไปจากปลายเท้าของสาวใหญ่

“โอ้ว… หนอกเนินเธองามเหลือเกิน ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดนะ ขอฉันดูชัดๆ นะจ๊ะนวลจ๋า… ฉันอยากเห็น”

พ่อเลี้ยงตาวาวจ้องเนินสามเหลี่ยมทองคำ ทาบสองมือใหญ่บีบขยำทรวงอกอวบใหญ่เมามัน

“นมใหญ่เหลือเกินนวลจ๋า”

กระเสือกกายขึ้นมาจูบฟัดสองเต้าอวบใหญ่สลับไปมาทั้งสองข้าง กดลิ้นขยี้หัวนมผ่านเนื้อผ้าบางๆ ของเสื้อนอนที่โอบรัดปทุมถันคู่งามเอาไว้อย่างน่าอึดอัด กลิ่นแป้งอ่อนๆ ตามเนื้อตัวของหล่อนช่างปลุกเร้าอารมณ์กำหนัด

“เอิบอิ่มไปทั้งตัวแบบนี้มันน่านัก… ”

พ่อเลี้ยงจ้องมองทรวงอกลงมาถึงหนอกเนินความเป็นหญิง นึกอยากจะงัดท่อนเอ็นยาวใหญ่ออกมาเสียบยัดลงในร่องสวาทแอ่นอ้าเป็นพูนูน ลอยเด่นขึ้นมาจากพุ่มไหมสีดำระยับ