ความหวังลิบลี่

ฟูมิโกะหลับตาแน่น เตรียมรับการโจมตีครั้งต่อไปจากเงาพยาบาลที่พุ่งเข้ามา แต่แล้ว…

เคร้ง!

เสียงโลหะกระทบกันดังสนั่นหวั่นไหว ฟูมิโกะลืมตาขึ้น ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจและประหลาดใจ เงาพยาบาลหยุดชะงักอยู่ตรงหน้าเธอเพียงไม่กี่นิ้ว มันกำลังง้างมือที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นสีดำคล้ำขึ้น แต่กลับมี กริชสั้นเล่มหนึ่ง ปักคาอยู่ที่แขนของมันอย่างจัง แสงสีเงินจางๆ แผ่ออกมาจากคมกริชนั้น ทำให้เงาพยาบาลส่งเสียงกรีดร้องที่น่าเวทนาออกมา เสียงนั้นไม่ใช่เสียงที่ดังขึ้นในหัวของเธอ แต่เป็นเสียงที่ดังแผ่วๆ ราวกับลมหายใจเฮือกสุดท้ายของใครบางคน

ฟูมิโกะมองกริชที่ปักอยู่บนแขนของเงาพยาบาลอย่างงุนงง เธอแน่ใจว่าเธอไม่ได้พกกริชเล่มนี้มาด้วย แต่แล้วเธอก็เห็นบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เธอเข้าใจ นาฬิกาข้อมืออาคมของเธอเรืองแสงเข้มขึ้น และมีตัวเลขบางอย่างปรากฏขึ้นบนหน้าปัดอย่างรวดเร็ว ตัวเลขเหล่านั้นคือ “พลังงานสะสมจากผ้ายันต์” และมันกำลังถูกเปลี่ยนเป็น “พลังโจมตีอัตโนมัติ”

นี่คือความสามารถที่ซ่อนอยู่ในนาฬิกาข้อมือที่เก็นเป็นคนปรับแต่งให้! มันสามารถใช้พลังงานที่กักเก็บไว้ในตัวเพื่อสร้างการป้องกันหรือโจมตีฉุกเฉินได้

เงาพยาบาลสะบัด