เขารักคนพี่แต่ทำไมเขาต้องแต่งกับคนน้อง.. ไอ้สัญญาระหว่างพ่อกับเพื่อนพ่อถ้าเขาไม่ทำมันก็ถือเป็นการเนรคุณ ดังนั้นการแต่งงานที่ไม่เต็มใจจึงเกิดขึ้นแต่ไม่เป็นไรเขาจะทำให้เธอทนไม่ได้และหายไปเอง “ทำไมคุณพ่อทำกับหนูแบบนี้คะ? เงินนั่นคุณแม่เก็บเอาไว้ให้หนู.. มันไม่ใช่น้อยๆ เลยนะคะ.. แล้วไหนจะเงินเดือนที่หนูส่งมาให้อีก.. คุณพ่อใจร้ายกับหนูมากเลยนะคะ.. หนูไม่คิดเลยว่าทุกคนจะเอาเปรียบหนูได้ถึงขนาดนี้.. พี่มายด์ลูกสาวสุดที่รักของคุณพ่อก็อีกคน.. โตขนาดนี้แล้วทำไมไม่หัดทำงานทำการบ้างคะ จะต้องรอให้แก่ตายก่อนรึยังไงถึงจะคิดได้… หนูรู้ค่ะว่าคุณพ่อรักพี่มายด์มาตลอดแต่หนูเลือกที่จะปิดตาข้างนึงและปลอบใจตัวเองว่าหนูคิดมากไป หนูอาจจะอิจฉาพี่มายด์.. แต่นับวันเมื่อหนูโตขึ้นมันเริ่มไม่เป็นแบบนั้น คุณพ่อไม่แม้แต่จะโทรมาหาหนูและถามว่าหนูสบายดีไหม.. หนูเหมือนอยู่ตัวคนเดียว.. ถ้าวันนั้นหนูเลือกไปกับคุณตาคุณยาย..”
Lihat lebih banyakไคล์ คมฐิพัฒน์ เจริญศิริ อายุ 27 ย่าง 28 เขาเป็นพี่ชายคนโตที่เขาเองก็ไม่ได้ยินดีสักเท่าไรเพราะไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไรเขาก็ต้องคอยออกหน้ารับแทนไอ้พวกน้องตัวดีทั้งหลาย.. ถามว่าเขาเป็นคนดีไหม.. ก็ดีในสายตาของเขานะแต่ในสายคนอื่นเขาไม่รู้.. ดีในโลกของเขา แต่โลกของคนอื่นเขาอาจจะไม่ดีก็ได้แต่เขาจำเป็นต้องสนใจคนพวกนั้นหรอกเพราะไม่ใช่ปัญหาของเขาสักหน่อยว่าคนพวกนั้นจะชอบหรือไม่ชอบเขา.. แต่สิ่งที่เขาสนใจก็คือเขาชอบผู้หญิงคนหนึ่ง.. ชอบมานานแล้ว ชอบตั้งแต่เขาอายุ 17 เขาชอบเธอคนนั้นมาก แต่เธอบอกว่าคิดกับเขาแค่เพื่อน เขาก็เลยคิดว่าพวกเรายังเด็กเกินไปเลยทำให้ผู้หญิงคนนั้นเลือกที่จะพูดแบบนี้ออกมา.. ตอนนี้สิ่งที่เขาทำก็คือโฟกัสกับเรื่องงานและการทำดอกเตอร์.. เรื่องอื่นค่อยว่ากัน..
มิ้นท์ ธยาดา จิตรฤดี อายุ 24 ปี ดีกรีผู้ช่วยพยาบาลจากสวิตเซอร์แลนด์ เธอได้ทำเรื่องสอบเรียนพยาบาลจากที่ไทยเพื่อไปทำงานเป็นผู้ช่วยพยาบาลที่สวิตเซอร์แลนด์ เธอต้องจากเมืองไทยไปอยู่เมืองนอกอยู่ตัวคนเดียวตั้งแต่เธออายุ20ปี มันลำบาก มันเหงา มันท้อ.. แต่เพื่ออนาคตของเธอแล้ว.. เธอจึงสู้ สู้เพื่อตัวเองและสู้เพื่อพ่อ.. เธอโชคดีที่มีพ่อและพี่สาวที่เข้าใจความฝันของเธอถึงแม้ว่าช่วงแรกๆ ทั้งสองคนจะไม่ค่อยยินยอมสักเท่าไร.. แต่เมื่อเธอพูดว่าเธออยากจะกลับมาดูแลพ่อในยามที่พ่อแก่เฒ่า และเธออยากจะเปิดศูนย์ดูแลคนชราไปพร้อมๆ กัน.. เธอคิดว่าเธออยากทำให้คนที่อายุไล่เลี่ยกับพ่อของเธอมีความสุขในช่วงที่พวกท่านแก่ตัว.. เธอไม่อยากทำให้พวกท่านรู้สึกว่าการมาศูนย์ดูแลคนชราของเธอเป็นดั่งสถานกักกัน แต่เธออยากให้พวกท่านรู้สึกอบอุ่นเหมือนได้อยู่กับลูกกับหลาน.. นั่นคือสิ่งที่เธอใฝ่ฝันว่าเธออยากจะทำเมื่อเธอกลับมาอยู่เมืองไทยและการกลับมาของเธอ เธอจะหอบเงินกลับมาด้วย.. เธอไม่อยากทำให้พ่อของเธอต้องลำบากเกี่ยวกับเรื่องเงิน…
มายด์ ธัญญรัตน์ จิตรฤดี อายุ 27 ปี เธอเป็นลูกสาวคนโตหรือเป็นพี่สาวของมิ้นท์ ด้วยที่เธอนั้นมีความคิดเป็นของตัวเอง และเธอนั้นเป็นคนกล้าแสดงออกในด้านต่างๆ มันจึงทำให้เธอเป็นที่จับตามองของใครต่อใครอยู่เสมอเมื่อเปรียบเทียบกับน้องสาวของเธอแล้ว.. จืดชืด น่าเบื่อๆ ซื่อๆ แต่ใสรึเปล่าเธอไม่รู้เธอเดาไม่ค่อยออกหรอก แต่เชื่อเถอะผู้หญิงทุกคนมักจะมีเล่ห์เหลี่ยมในตัวเองเสมอ.. เธอเองก็คิดว่ายัยมิ้นท์ก็จะเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน…
เหมียว และ นิว… เพื่อนสนิทสมัยเรียนของมิ้นท์ ทั้งสามคนถึงแม้ว่าจะต่างคนต่างแยกย้ายกันทำงานและอยู่คนละที่แต่พวกเขาทั้งสามคนก็ยังติดต่อพูดคุยกันเสมอ ทุกวันจะมีทั้งข้อความและวิดีโอคอลคุยกันราวกับว่าพวกเราสามคนนั้นไม่ได้อยู่ไกลกันเลย… พวกเราสามคนเป็นเพื่อนรักกัน.. แบบ ด้วยรักและด่าทอ.. ฮ่าๆๆ แค่เฉพาะเหมียวและนิวนะ ส่วนมิ้นท์น่ะ ยิ้ม ยิ้ม และยิ้ม.. พูดน้อย พูดเพราะ จนบางครั้งเธอและนิวก็งงนะว่าทำไมมิ้นท์ถึงมาคบกับเธอและนิวได้.. ต้าวใบมิ้นท์ของพวกเรา
งานแต่งงานของเธอและพี่ไคล์ถูกจัดขึ้นสองเดือนให้หลัง หลังจากที่เธอตรวจว่าตัวเองท้องแล้วพ่อพี่ไคล์ก็จัดการติดต่อหาโรงแรมและร้านที่ให้เช่าชุดแต่งงานทันที ตอนแรกเธอจะสั่งชุดสำเร็จแต่พี่ไคล์บอกว่าไม่เอาเขาอยากให้ตัดใหม่ในแบบที่เธอต้องการและก็เพื่อแก้และขยับถ้าท้องขยาย.. เรื่องนี้เธอเองก็ลืมไปเลยเธอคิดว่าใส่ๆมันก็น่าจะจบแล้ว แต่พี่ไคล์ไม่ใช่ไง เขาคิดตรงนั้นเก็บลายละเอียดตรงนี้ไปเรื่อยไม่เหมือนเธอที่ไม่รู้อะไรเลย…“อยากรู้แล้วว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย…”“ไปตรวจไหมคะ”“ไม่ ไม่เอา รอลุ้นอยู่ และที่สำคัญ.. พวกพี่พนันกันด้วย พี่กับไอ้คิงบอกผู้ชาย พ่อ ไอ้คิม และไอ้ทัตบอกผู้หญิง..”“แล้วถ้าผู้ชาย พี่ไคล์และคิงจะได้อะไรคะ?”“เงินจากพวกนั้นคนละล้าน… แล้วก็ถ้าเป็นผู้หญิง พี่กับไอ้คิงก็ต้องจ่ายคนละล้านเหมือนกันแต่ๆ ถ้าเป็นผู้หญิงพี่จะต้องจ่ายให้มิ้นท์ด้วยโดยเอาไปคูณกับจำนวนที่พี่ต้องจ่ายให้พ่อ คิม และไอ้ทัตก็คือ รวมๆแล้วต้องจ่ายหกล้าน ให้มิ้นท์สามล้านน่ะ…”“ไม่เอาค่ะ มิ้นท์ไม่อยากได้ค่ะ..” จะมาให้เธอทำไมล่ะแค่ตอนนี้เธอก็ใช้ไม่หมดแล้ว เงินจากหุ้นที่แม่ของเธอซื้อเก็บไว้ให้เธอปีที่ผ่านมามันก็ได้กำไรหลายล้
ในขณะที่ทุกคนกำลังวุ่นวายกับการทำงานก็คงจะมีแค่เขานี่แหละที่เดินวนไปวนมากว่าจะทำยังไงต่อ.. มิ้นท์ยังไม่มีท่าทีที่จะท้องเลยสักนิด… เขาก็จัดหนักจัดเต็มทุกวันแล้วนะ มันเป็นเดือนแล้วนะที่เขาจัดหนักจัดเต็มหรือว่าน้ำยาเขาหมดแรงไปกระทันหัน.. ไม่ใช่หรอก ไม่น่าจะใช่ เอาไงดี… ตอนนี้เขากำลังนั่งมองมิ้นท์ไลฟ์คุยกับคนดูกับไอ้คิมอยู่ และเขาก็ดูคอมเมนต์พวกผู้หญิงและผู้ชายที่ต่างพากันเข้ามาเอฟเมียเขาและเอฟไอ้คิม.. ฮึย… มันน่านัก..เมื่อเขาปัดเลื่อนไปเรื่อยๆเขาก็ดันไปเจอคลิปหนึ่ง แค่เขาเห็นมันก็ยังทำให้เขายิ้มออกมาได้ขนาดนี้.. ตอนนี้เขาเองก็อยากทำบ้าง และเขาก็ตัดสินใจแล้วว่าเขาเองก็จะทำ.. อย่างแรกคือสั่งดอกไม้ เขาต้องสั่งดอกไม้ เอาแบบนี้.. ออกไปข้างนอกสักแป๊บนึงดีกว่า..ก๊อกๆเขาเคาะกระจกและส่งข้อความให้มิ้นท์ดู เมื่อมิ้นท์เปิดอ่านและพยักหน้าเขาก็รีบจ้ำอ้าวออกไปทันที..บรืน….ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง…ตึกตึกตึก….“สวัสดีค่ะคุณลูกค้า.. ต้องการอะไรคะ?”“ผมต้องการแหวนเพชรหนึ่งวง และขอสั่งเพิ่มอีกหนึ่งวงครับ..”“เอ๊ะ.. ทำไมสั่งเพิ่มค่ะ ทางร้านเรามีเพชรเม็ดงามน้ำดีหลายขนาดให้เลือกชมนะคะ คุณลูกค้าสามารถเดินดูก
ผ่านไปแล้วกับการฟ้องร้องพ่อและพี่ของมิ้นท์.. ถามว่าเขาสงสารมิ้นท์รึเปล่า ตอบเลยว่าสงสารมากเจ้าตัวนั่งน้ำตาไหลตลอดการขึ้นศาล ฝ่ายนั้นพยายามหาทนายที่ดีที่สุดแต่มันก็ยังไม่ดีพอเพราะเขามีทนายที่ดีกว่า และถึงแม้จะหาทนายมาจากไหนยังไงก็สู้ไม่ได้อยู่แล้วด้วยพยานและหลักฐานต่างๆที่เขารวบรวมได้ยังไงก็ไม่มีทางสู้ได้อยู่แล้วหนึ่งร้อยเปรอ์เซ็น และเมื่อการตัดสินออกมามันก็ทำให้ฝั่งนั้นตะโกนด่าทอมิ้นท์ว่าเป็นคนเนรคุณ แต่เดี๋ยวก่อนนะ การที่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งต้องระหกระเหินไปอยู่ต่างบ้านต่างเมืองลำพังตัวคนเดียวและยังทำงานหาเงินส่งกลับมาให้คนเป็นพ่อและอีกส่วนก็เก็บเอาไว้เพื่อสานฝันให้ตัวเองได้มีสถานดูแลคนชรา.. แบบนั้นเหรอที่เรียกว่าเนรคุณ ถ้าจะเนรคุณเขาคิดว่าคนพวกนั้นมากกว่าที่อยากได้อย่างเดียวจนลืมนึกถึงคนที่ต้องแบกรับความเหงา ภาระ และหน้าที่ทุกอย่างเอาไว้คนเดียวอย่างเดียวดาย…“กลับบ้านกันเถอะ..”“ค่ะ..”เธอจะไม่เสียใจอีกแล้ว.. เธอสัญญาว่าเธอจะไม่ร้องไห้.. ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บและจุกมากแค่ไหน แต่เธอจะไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว เธอเหนื่อยมามากแล้ว เธอต้องเป็นมิ้นท์คนใหม่ที่มีความสุขให้ได้.. เธอต้องทำให้ได้..หม
คนป่วยของเธอตอนนี้ทำตัวเหมือนเด็กขึ้นทุกวี่ทุกวัน.. ตอนนี้เขายังกลับบ้านไม่ได้เธอเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเพราะเท่าที่เธอลองๆเช็กอาการคร่าวๆของคุณไคล์แล้วแต่เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงยังกลับบ้านไม่ได้เธอเองก็ไม่เข้าใจ..“ดีขึ้นรึยังคะเนี่ยอยู่โรงพยาบาลมาหลายวันแล้วนะคะ..”“นี่ถ้าพี่ได้กินมิ้นท์ที่โรงพยาบาลพี่ยอมกลับบ้านเลย..”“เพ้อเจ้อค่ะ ถ้าอย่างนั้นก็อยู่ต่อไปก็แล้วกันค่ะ..”“ได้สิ ไม่ติดนะยังไงแวะมาเยี่ยมพี่บ่อยๆนะ…” เอาซี๊.. เขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะทนไปได้นานขนาดไหน..“ไม่ได้ค่ะ มิ้นท์ต้องไปไลฟ์ขายของกับคิม.. มิ้นท์มาบ่อยไม่ได้หรอก..”“ก็แล้วแต่.. ”ดื้อมาก อายุอานามก็ไม่ใช่น้อยแล้วนะแต่ทำไมทำตัวดื้อขนาดนี้เนี่ย.. ดื้อกว่าผู้สูงอายุที่เธอเคยดูแลอีก.. นับวันเขาเหมือนเด็กชายสามขวบที่ร้องงอแงอยากได้นั่นอยากได้นี่.. เธอเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าคำที่คุณไคล์ใช้กับเธอบ่อยๆ กล่าวหาว่าเธอดื้อน่ะ.. ตกลงใครกันแน่ที่ดื้อ…….พรึบ.. พรึบ..“โอ๊ย.. นอนไม่หลับ… จะทำยังไงดีเนี่ย..”ฮึ่ย.. ทั้งที่เธอเป็นคนบอกเขาเองว่าแล้วแต่ แต่ทำไมกัน ทำไมเธอถึงนอนไม่หลับเนี่ย.. แล้วตอนนี้เขาจะนอนหลับไหมนะ เธอเองก็พอ
ชีวิตเธอมันไม่ง่ายเลยนะเอาจริงๆ บอกตามตรงการกลับมาในครั้งนี้ของเธอมันไม่ง่ายเลย.. เธอต้องคอยอยู่ในสายตาของคุณไคล์ตลอดเวลา แม้แต่ตอนไปทำงานบ่อยครั้งที่เขามักจะหอบหิ้วเธอไปด้วยเธอเองก็รู้ดีว่ามันน่าเบื่อขั้นสุดแต่เขาบอกว่าเพื่อความปลอดภัย… เรื่องนั้นเธอไม่ค่อยเข้าใจนักว่าปลอดภัยที่เขาหมายถึงนั้นคือปลอดภัยจากครอบครัวของเธอเหรอ คุณไคล์เขาคงจะลืมไปแล้วว่าเธอในตอนนี้ถูกตัดจากคำว่าครอบครัวไปแล้ว.. มันเกิดขึ้นตั้งแต่ก่อนที่เธอจะไปอยู่กับคุณตาคุณยายแล้ว.. คุณไคล์คงจะไม่รู้…“มิ้นท์เขียนประโยคอะไรสักประโยคให้ทีสิ…”ฮะ.. เขียนอะไรก็ได้งั้นเหรอ?“เขียนอะไรก็ได้อย่างนั้นเหรอคะ?”“อืม.. เขียนมาเถอะน่า…”“ค่ะ..”ควยพรึบ..“มิ้นท์!! นี่เธอให้ครวยฉันเหรอ?”“ไม่ใช่ๆ มิ้นท์ยังเขียนไม่เสร็จเลยค่ะ” อะไรเล่าเธอยังเขียนไม่เสร็จเลยอยู่ๆคุณไคล์ก็ดึงไปจากมือเธอ..ค. คิด..ว. วิเคราะห์ย. แยกแยะ..“มิ้นท์จะเขียนแบบนี้ค่ะแต่คุณไคล์ดึงไปก่อน.. เรื่องนี้มิ้นท์ไม่ผิดนะคะ…” ใช่เธอไม่ผิดเลยสักนิด..พรึบ.. หมับ…“มานี่เลย…”“อ๊ะ.. คุณไคล์..”ฟอด…“ดื้อ.. รู้ไหมว่าเราดื้อมากๆเลยหนูมิ้นท์.. พี่จะทำยังไงกับเราดีนะ…”น
งอนจริงๆด้วยแฮะ.. เดินนำหน้าลิ้วๆไปเลยนั่น.. ตั้งแต่ที่ตลาดแล้วนะเดินนำหน้าเขาไปตั้งหลายก้าวทั้งที่ขาก็สั้นแค่นี้…ตึกตึกตึก… หมับ..“โกรธอะไร?”“เปล่าค่ะไม่ได้โกรธ.. อยากอาบน้ำเหนื่อยแล้ว.. ง่วงด้วย..”“อืมงั้น.. ไปสิ…”จ๊วบ… แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ…อ๊าห์… อื้อ…“หวงของกินเหรอ?… ”จ๊วบ… แผล็บ…ดื้อ.. ปากไม่ตรงกับใจ หึงก็บอกว่าหึง.. จะมาหวงของกินอะไรก่อน…“อ๊าห์… หวง.. อื้อ… คุณไคล์… เลียให้มิ้นท์.. อื้อ.. ทีนะคะ.. ”ตอนนี้เธอต้องการมากกว่านิ้วแล้ว.. เขาแกล้งเธอ เขาดูดและเลียที่หน้าอกของเธออย่างเมามันแต่เขาไม่ยอมดูดและเลียที่ตรงน้องสาวของเธอ.. เขานิสัยไม่ดี เขาแกล้งเธอ.. คนนิสัยไม่ดี…“ขอร้องสิคะ.. ขอร้อง..”“อื้อ.. คุณไคล์.. นะคะ.. เลีย. อื้อ.. เลียให้มิ้นท์.. อ๊าห์…”“ขอร้อง.. ขอร้องก่อน.. เร็วค่ะหนูมิ้นท์.. ”แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ…ซี๊ด…. อ๊าห์….“คุณไคล์ขา.. เลียให้มิ้นท์.. ดูดให้มิ้นท์ได้ไหมคะ.. อื้อ…”แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ..“เลียอะไร.. ดูดอะไร..”ซี๊ด..“น้องสาว.. น้องสาวของมิ้นท์… ” อื้อ….“หนูมิ้นท์ไม่มีน้องสาวนะ.. ”จ๊วบ… แผล็บ แผล็บ แผล็บ…“จิมิ.. จิมิของมิ้นท์.. ดูดค่ะ ดูดให้มิ้นท์ เลียให้มิ้นท
Komen