Kabanata 11

[Strictly no readers under 18!!! The following chapter contains sexual violence-related scenes, which could trigger one's trauma. Read at your own risk!]

***

Walang imik si sir Rico sa tabi ko habang papunta kami sa venue ng party. Isang magarang brown satin dress ang ibinigay niya sa akin na may spaghetti straps. May kapares itong silver purse na mukhang mamahalin pati sapatos na silver din na four-inches ang taas ng takong. Minabuti kong ilugay ang mahaba kong buhok na plinantsa ko para naman mas humabang tignan, at matakluban ang balikat at ilang bahagi ng likod ko.

Hindi ako sanay sa ganitong pananamit, pero kailangan kong tiisin dahil ilang oras lang naman. Nakarating kami sa party na ang venue ay sa isang 5-star hotel na pagmamay-ari ng isa sa mga busines partners ni sir Rico. Medyo out of place ako, at madalas napagkakamalang girlfriend ni sir, pero agad kong ipinapaliwanag na secretarya lang niya ako.

Maraming beses kong hinahawi ang kamay niyang parati niyang inilalagay sa baywang ko, pero parang hindi siya nakakahalata kaya pinilit kong umexit at pumunta sa banyo.

Hindi ako naiihi, sadyang kailangan ko lang huminga dahil hindi na talaga ako kumportable. Binaggit ko kay sir Rico ang private meeting na dadaluhan niya bago ang party pero hindi ko alam na napostpone pala iyon noong isang araw pa.

Humarap ako sa salamin at huminga ng malalim ng ilang beses.

"Em, ilang oras na lang..." paalala ko na pagpasensyahan na muna.

I couldn't tell Drake about his father's creepy behavior dahil busy na siya ngayon sa finals at preparations para sa Bar Exam. I couldn't distract him now that he's almost there. At isa pa, ayaw kong masira ang hindi na nga nila magandang relasyon ng ama niya. After Papa's surgery, I'll figure out how to get out this job and look for another to pay for the debt. Kaya ko ito. Pagsubok lang ito.

Lumabas ako sa restroom at laking-gulat ko nang mamataan si sir Rico na hinihintay ako. Ngumiti siya sa akin at saka sinabing, "Akla ko umalis ka na. You must find this party boring, should we discuss kung paano mo ako mababayaran?"

Sumilay muli ang ngisi sa mga labi niya kaya pilit lang akong ngumiti at tumango. Inilahad niya sa akin ang kamay niya para igiya ako patungo sa isang table. Kumuha siya ng dalawang drinks sa dumadaan na server at ini-abot sa akin ang isa.

Tinanggap ko iyon at ininom ang kalahati. "Sigurado ho ba kayong pauutangin niyo ako, sir?" tanong ko matapos ang ilang sandali.

"Oo naman," walang kagatol-gatol nitong sagot.

"Isa't kalahating miyon...alam niyo ho na hindi ko ito kayang ibalik agad-agad, tama?"

Tumango siya at saka sumimsim sa hawak na alak.

"Bakit? I mean, ganoon kadali, ilalabas niyo ang pera? Hindi ba kayo natatakot na takbuhan ko kayo?"

Nagtayuan ang mga balahibo ko nang tumawa si sir Rico. "Imposible iyon. Nagpaplano ka pa lang na tumakas, nahuli na kita. At isa pa, alam mong gusto kita, tama? Maliit na bagay lang ito kumpara sa mga bagay na ibibigay ko sa iyo kapag pumayag ka sa alok ko. "

Napakunot ang noo ko. "Sir, malinaw hong sinabi ko--"

Napahinto ako nang biglang kumirot ang ulo ko. Pumikit ako at bahagya itong nawala. Mukhang kinukulang ako sa tulog dahil sa pagtatrabaho at pagbabantay kay Papa. Pero, muling kumirot ang ulo ko at bahagyang nanlabo ang paningin ko.

Hindi ito dahil lang sa puyat...

"Sir," tawag ko habang sapu-sapo ang ulo ko. Sinubukan kong humakbang pero mutikan na akong matumba kung hindi lang dahil sa pagsalo sa akin niya sa akin.

"Em, lasing ka na?" tanong nito na mababakasan mo ng pagkahilaw. "Ano ba yan."

Tuluyang nawala ang balanse ko pero malinaw na malinaw sa akin ang mga naririnig ko. Nanalalabo at umiikot ang paningin ko.

"Sir-- bitawan niyo ho ako." Sinibukan ko siyang itulak palayo, pero walang lakas ang mga kamay ko kaya't wala rin akong nagawa nang buhatin niya ako. 

"Ibaba mo ako," apela ko pa, umaasang pakikinggan niya ako, pero hindi. Pumasok siya sa isang silid at naramdaman kong inilapag niya ako sa malambot na kama. Ginamit ko ang natitira kong lakas para umupo sa kama at kahit pa umiikot ang paningin ko'y tinignan ko siya. 

Sa nanlalabo kong paningin, nakita ko siyang nakatayo sa gilid ng kama.

"A-anong gin-nagawa n-nyo?" nanghihina kong tanong habang halos tumalon na palabas sa dibdib ko ang puso ko. "Sir..."

Nagtatahip ang dibdib ko habang nakatingin sa kaniya. Isa-isa niya kasing hinubad ang suot niyang damit bago naglakad palapit sa akin at bumulong.sinabing, "I want you so bad, Emely. And I'll do everything to have you,"

Tuluyang nabuo ang suspetsa kong binalak niya, kaya naman nang humakbang siya palapit ay tinagka kong tumakas. Pinilit kong tumayo at umalis sa kama pero nakapitan niya ako sa braso. Hinila niya ako pabalik sa kama at ginawaran ng isang malakas na suntok sa sikmura. Halos maiyak ako sa nanuot na sakit na sumabay pa sa pagkirot ng ulo ko. 

Kinapitan niya ako ng marahas sa mukha at saka ngumisi. Wala akong makitang ibang emosyon sa mga mata niya. Napatingin ako sa mukha niya, na para sa akin ay mukha ng isang demonyong mapagsamantala. Nanggilid ang luha ko habang nakatingin ng masama sa kaniya. 

"Don't make me do this with force, Emely. Pumayag ka na lang," sambit niya. 

He crawled on top of me, grabbed my hands, and pinned them against the matress as I lay there, helpless. I felt his aggressive lips on my neck as he carelessly shoved the spaghetti strap of my dress to the side to kiss my shoulder. Gustuhin ko mang sumigaw ay tanging impit na hikbi lang ang nagawang lumabas sa bibig ko habang nagpupumiglas sa kapit niya. 

"Stop!" ang sigaw ay naging isang bulong na kahit na katapat lang ng bibig ko ang tainga niya ay hindi niya marinig. "Please, wag."

Bumaba ang labi niya sa collarbone ko at dibdib. Nandidiri ako at nangingilabot sa paghaplos ng malalapad niyang kamay sa hita ko pataas, at sa mga puntong iyon, umagos ang masaganang luha ko na siyang tanging saksi sa kahayupang ginagawa sa akin ng amo ko.

"H-hayop ka," nagawa kong maibulalas, pero hindi niya pa rin ako pinansin.

Pinilit kong igalaw ang mga kamay ko gamit ang tangi kong lakas, kahit na malinaw sa aking malabo akong makawala sa mahigpit niyang pagkakakapit. Umaasa akong makakawala ako, pero, patuloy niya akong nilapastangan hanggang sa liwanag na ng uma ang sumunod kong nabungaran.

"I'm sorry, Emely, pero gustong-gusto kasi talaga kita. I was drunk last night, pasensya na," sambit niya bago bumuhat sa kama. 

"You just raped me, and you're expecting me to forget it because you're drunk?" walang emosyon kong sambit habang walang ka-kibo-kibong nakahilata sa kama na tanging kumot lang ang nakatabon sa hubad kong katawan. Patuloy pa rin sa pag-agos ang masagana kong luhang walang humpay mula pa kagabi.

"Emely, that's because I'm in love--"

"This is not love. This is a crime," pagtatama ko sa baluktot niyang isip. 

Muling nanlabo ang mga mata ko dahil sa luha. Sariwang-sariwa pa sa ala-ala ko ang kahayupang ginawa niya sa akin, at hindi ko alam kung magagawa ko ba itong makalimutan. 

Akala ko'y kahit papaano ay sumagi sa utak niya na mali ang nagawa niya, pero tumawa siya. 

"Don't even think of filing a case against me. There's no way you could win," turan niya habang ibinubutones ang kaniyang damit. "I hope I made that point clear. Go home and rest. I'll call you at work tomorrow." Matapos iyon ay dere-dretso siyang umalis na parang walang nangyari. 

Isang hikbi ang kumawala sa bibig kong tikom habang mariing nakakuyumos ang kamay ko sa hawak kong kumot. Para akong asong binabahan at iniwan sa daan. Ganoon talaga kababa ang tigin niya sa akin. Naroroon sa side table ang iniwan niyang cheke para sa operasyon ni Papa na mas lalong nagpasiklab sa galit ko. 

"Hayop ka, Rico El Fuente..." ang mga salitang lumabas sa bibig ko bago kumawala ag sunod-sunod at malalakas na hikbing sinamahan ng malalakas na sigaw. 

Ang mga hiyaw na hindi ko nagawa kagabi ay ngayon ko inilabas habang namamaluktot sa kama at mahigpit na iniyayakap sa sarili ko ang kumot. 

"Hayop ka!" 

***

Lumabas ako sa hotel na iyon na tulala, at maging nang umuwi ako sa walang katao-taong bahay ay balisa pa rin ako. Ilang beses nang tumawag sa akin si Drake, pero hindi ko ito magawang sagutin. Nagkulong ako sa banyo at binuhusan ng malamig na tubig ng sarili ko. Kinuskos ko ang katawan ko ng sabon nang paulit-ulit dahil paulit-ulit ko pa ring nararamdaman sa balat ko ang mga kamay ni Rico. 

Mahapdi na ang mga braso at hita ko dahil sa patuloy na pagkuskos ko rito ng batong panghilod, pero wala akong balak tumigil dahil hindi pa rin nawawala ang pakiramdam kong marumi ako. Huminto lang ako nang makitang nagsugat na ang mga braso ko. 

"I want you so bad, Emely. And I'll do everything to have you,"

Tinakpan ko ang mga tainga ko nang umulit sa isipan ko ang sinabi niyang iyan kagabi, at parang baliw na nagsisigaw sa loob ng banyo hanggang sa marinig iyon ng mga kapit-bahay na siya namang nag-aalalang pumasok sa loob ng bahay para tignan kung anong nangyayari sa akin. 

Nadatnan ako ni nling Nena, na isang kapitbahay, sa banyo na basang-basa, at sa hindi ko malamang dahilan ay bigla akong kumalma nang maramdaman ang mainit at nag-aalalang yakap. 

"Emely, anong problema?" tanong nito habang patuloy ako sa pagiyak, hindi alintana kahit pa nababasa na rin ang suot niyang damit. "Emely."

Buong gabi na akong umiiyak, at mula noo'y wala pa rin akong paghinto. Kinakapos na ako ng hininga at sobrang sakit na ng ulo ko. Gustuhin ko mang magsabi ng hinanaing kay aling Nena ay hindi ko na nagawa nang tuluyan akong mawalan ng malay. 

Bumungad sa akin ang puting kisame ng kuwarto ko nang imulat ko ang mga mata ko, at agad kong nabosesan si Gigi. 

"Ma, gising na si ate," sabi ni Gigi bago umupo sa tabi ko. 

Binalingan ko siya ng tingin at maga ang mga mata niya. "G-Gigi..."

Humikbi ulit ang kapatid ko at saka sumubsob sa tiyan ko patra yumakap. "Ate naman e, bakit ka ba nagpapakahirap mag-isa kung pwede naman kitang tulungan magtrabaho?"

Malakas ang iyak nito habang mahigpit na nakayakap sa akin. Muling nanubig ang mga mata ko at muli namang kumirot ang ulo ko. Bago pa ako makasagot kay Gigi ay dumating si Mama. 

"Emely! Ano ka ba anmang bata ka! Pinag-alala mo ako!" galit niyang sambit habang maluha-luhang lumalapit sa akin. "Ano bang nangyari sa iyo at nagsisinigaw ka raw sabi ni aling Nena?" 

Napatingin ako sa kanilang dalawa at napahikbi. Gusto kong sabihin sa kanila ang sinapit ko, pero hindi ko kayang dumagdag pa sa inisiip nila dahil sa kalagayan ni Papa. Ayaw kong makitang masaktan si Mama kapag nalaman niyang narape ako. 

"Ma..." tawag ko saka humikbi at bumangon paupo sa kama. 

Lumapit naman si Mama sa tabi namin ni Gigi. "O?" pagalit nitong tanong. 

"Ma!" bumuhos na naman ang mga luha ko at napayakap sa kanilang dalawa. Mahigpit ko silang niyakap na kahit papaano'y nakpaghatid ng kaligtasan sa akin. "Ma..."

Wala mang alam sa pinagdadaanan ko'y umiyak silang dalawa kasama ko, na para bang nararamdaman nilang may masakit sa akin; na hindi ako okay. Walang tanong mula sa kanilang dalawa at tanging mahihigpit lang na yakap ang natanggap ko na sandaling nakapagpakalimot sa kahayupang dinanas ko. 

***

Nanghapdi ang palad ko matapos dumampi sa kaliwang pisngi ni sir Rico. Nagtatahip sa galit ang dibdib ko at nanunubig ang mga mata ko. 

"I'll make sure you'll pay for this," nanginginig ang mga labi kong sambit. Mariin ang mga titig ko sa kaniyang walang-kibong nakatingin lang sa akin. "You messed with the wrong woman. Mahirap lang ako at wala akong pantapat sa pera mo, pero hinding-hindi kita hahayaang umarte na parang kayang-kaya mong bilhin ang lahat."

Pinilas ko sa harapan niya ang cheke na iniwan niya sa akin at itinapon iyon sa mukha niya. 

"Kahit p****k, hindi magnanasang pumatol sa isang kagaya mo. Mamamatay ka sa kulungan na mag-isa."

Aagd akong tumalikod at nagmartsa papunta sa may pintuan, pero bago ko pa man maibukas iyon para lumabas, narinig ko siyang tumawa. 

Galit ko siyang nilingon, at basang-basa ang mukha ng luha siyang minura sa isip ko. Umiiling-iling pa ito bago hinimas ang pingi at tumingin sa akin. 

"Are you sure you don't need the money?" tanong niya bago marahang lumapit sa akin. 

"Hindi! I*****k mo sa baga mo!"

Huminto si Rico sa harapan ko at marahang hinawi ang takas na buhok sa may kaliwang gilid ng mukha ko. Tinabig ko ang kamay niya. Nandidiri ako. 

"Saan ka kukuha ng pera?" tanong niya, wala nang kahit anong emosyon sa mukha niya. 

"Wala ka nang paki-alam. Ibebenta ko ang kaluluwa ko sa demonyo kung kinakailangan. Maghuhubad ako ng kusa sa harapan ng iba, pero sa'yo... patayin mo man ako ay hindi. Mas nandidiri ako sa katauhan mo kaysa sa ideya ng pagkapit sa patalim."

Mahina, pero punong-puno ng galit ang bawat salitang iyon. Kahit pa hindi ko naman talaga kayang ibenta ang sarili ko'y sinabi ko para saktan ang pride niya. Pera lang ang meron siya, pero wala siyang dignidad. Alam na alam ko kung anong kahinaan ng mga kagaya niya. 

Bumakas ang inis sa mukha niya nang marinig ang itinugon ko dahilan para bahagyang gumuhit ang ngiti sa labi ko. Pero, napaltan iyon ng pagkalumo sa sunod niyang sinabi. 

"Pwede..." sambit niya. "Pwedeng makagawa ka ng paraan para humanap ng pera. Pero, anong magagawa mo kung ang mismong operasyon ng ama mo ang hadlangan ko?"

Namilog ang mga kamao ko. "Hayop ka talaga, Rico. Ipakukulong kita,"

"Bakit hindi mo subukan, para mamatay sa kunsumisyon ang nanay mo?"

Kung nakamamatay lang ang tingin, kanina pa siyang bumulagta sa sahig. 

"Bibigyan kita ng pamimilian, Emely. Hahayaan kitang gawin ang gusto mo, pero sisirain ako ang buhay at pamilya mo. Hindi na alabas ng ospital na buhay ang Papa mo, at sisiguruhin kong magiging miserable ang kapatid at Mama mo, o pakakasalan mo ako at babaliktarin ko ang mundo para sa'yo?"

Taas noo kong tinaggihan ang alok niya, pero sa mismong araw na iyon tuluyan akong nakumbinsing wala talaga akong laban...

"Tumataas ng tumataas ang bayarin sa ospital... Emely, anak, nagfile na ng civil suit ang ospital..." umiiyak na sambit ni mama sa telepono pagkalabas ko sa opisina ni Rico. 

Nawalan ng lakas ang mga tuhod ko at tuluyang namanhid ang buo kong katawan. 

Ano bang nagawa kong mali para magdusa sa kamay ni Rico?