38 : บทส่งท้าย

38:

บททส่งท้าย

หลังแต่งงานฉันก็ย้ายเข้ามาอยู่บ้านโซ่และก็ไปๆมาๆระหว่างบ้านคุณย่าบ้าง

"ห๊ะ!ย่ากำลังจะมีหลาน!"

"ใช่ค่ะ...ตอนนี้สามเดือนแล้วลี่ก็เพิ่งจะรู้ตัวเมื่อไม่นานมานี้เอง"

"โอ่ยยยย!ย่าตื่นเต้นจะเป็นลม...บ้านเราไม่ได้มีเด็กเล็กๆแบบนี้มานานแล้วต่อไปคงจะไม่เงียบแล้วสินะ"

คุณย่าทับทิมจะเป็นลมเพราะความดีใจที่จะได้หลานคนแรก ในขณะที่คุณพ่อกับคุณแม่ของโซ่ก็ตื่นเต้นไม่แพ้กันถึงขั้นไปซื้อของเตรียมไว้ให้หลานจนเต็มบ้านไปหมดแล้วทั้งๆที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่กลับเลือกซื้อเผื่อเอาไว้ทั้งของเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชายเลย

นี่ก็เพิ่งจะแค่สามเดือนเองนะไม่รู้จะเห่ออะไรนักหนา ต่างหาแต่ของบำรุงมาให้กินกัน อะไรที่เค้าว่าดีต่อคนท้องคุณย่าฉันไปหามาให้หมด ยิ่งสามีตัวร้ายยิ่งแล้วนั่นก็ไม่ดีนี่ก็ไม่ได้ จะนั่งจะเดินนี่แทบจะอุ้มกันเลยทีเดียว อยากจะบอกเขาเหลือเกินว่าฉันแค่ท้องนะไม่ได้ป่วยจะห่วงอะไรกันนักหนา

บรรดาเพื่อนๆสุดแสบเมื่อรู้ว่าฉันกำลังท้องต่างก็มาแสดงความยินดีถึงที่บ้าน อิโซดาซื้อหนังสือคู่มือการเลี้ยงลูกมาให้ อิหอมกับผัวซื้อของมาบำรุงหลานในท้องฉัน อิแจสซี่ซื้อชุดคลุมท้องมาฝาก ไม่ค่อยจะเห่อกันจริงๆนะ...

ขณะกำลังนั่งเล่นเม้าท์มอยกันอย่างสนุกสนานอยู่หน้าที่โซฟาหน้าทีวี อยู่ๆช่องโทรทัศน์ที่ฉันดูอยู่ก็เปลี่ยนมาเป็นข่าวด่วน มีรายงานมาว่าลูกสาวนักธุรกิจชื่อดังอักษรย่อพ.ที่มีข่าวว่าเคยคบหาดูใจกับนักธุรกิจไฮโซชื่อดังอักษรย่อซ.ที่เพิ่งเข้าพิธีแต่งงานไป มีคลิปหลุดกำลังสวิงกิ้ง3รุมหนึ่ง จนตอนนี้เธอต้องหนีหายไปหลบอยู่ต่างประเทศเพราะทนความอับอายไม่ไหว

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพ.คือยัยเด็กเพรียวแน่ๆเพราะดูจากคลิปที่ออกมาแล้วใช่เธอแน่นอน ส่วนซ.ก็คงจะไม่พ้นสามีฉันแน่ๆ เห้อ!ถึงแม้ฉันจะไม่ชอบยัยเด็กนั่นแต่เมื่อเห็นแบบนี้แล้วฉันก็อดสงสารไม่ได้จริงๆนะ

"จะว่าไปก็น่าสงสารนางเหมือนกันนะแบบนี้นี่คงจะอายเค้าตายเลยอ่ะเนอะ" อิโซดาดูพลางเม้าท์

"นั่นสิไอ้คนทำแม่งก็เลวชิบหา..."

"น้องลี่ลูก...มากินซุปยาจีนก่อนเร็วแม่ไปซื้อมาให้ กินเยอะๆเวลาคลอดจะได้คลอดง่ายๆไงลูก"

เสียงแม่สามีที่เรียกเสียงอ่อนเสียงหวานพร้อมยาบำรุงที่อุตส่าห์ดั้นด้นไปหามาให้ถึงเมืองจีนเชียวนา...

"ค้าาา..."

ถึงจะรสชาติกล้ำกลืนฝืนทนขนาดไหน แต่เพื่อไม่ให้เสียน้ำใจที่ท่านอุตส่าห์ไปหามาให้ทานก็ต้องยอมฝืนใจทานลงไปจนหมด

"เก่งมากเลยลูก...ว่าไงคะหลานย่าดิ้นเก่งไหมเนี่ยย่าไม่อยู่เสียตั้งหลายวันเลย?"

แม่สามีชมเปราะเมื่อเห็นฉันกินซุปยาจีนของท่านจนหมดถ้วย ก่อนจะถามพร้อมเอามือลูบท้องที่เริ่มขยายใหญ่ขึ้นเพราะอายุครรภ์ที่เริ่มมากขึ้น ตอนนี้ก็ย่างเข้าหกเดือนแล้วหลังจากวันนั้น อีกไม่กี่เดือนพวกเราก็จะได้เจอกันแล้วสินะลูกแม่...

"ดิ้นเก่งมากค่ะถีบท้องลี่ตลอดเลยเนี่ย ยิ่งช่วงดึกๆยิ่งดิ้นเก่ง"

"เหมือนพ่อเขาน่ะสิรายนั้นน่ะแกล้งแม่ตลอดเลย"

"จริงหรอคะ?แล้วเค้าแกล้งยังไงอ่ะคะ"

"ก็แกล้งแม่ให้แพ้ท้องหนักๆกินอะไรก็ไม่ได้กินเข้าไปก็อาเจียนออกมาหมดจนต้องไปหาของแปลกๆมากินถึงจะหาย"

"อ้าวแล้วกินอะไรถึงจะหายล่ะคะ?"

"ก็อยู่ๆก็อยากกินพวกรถด่วน ยำไข่มดแดง อะไรพวกนี้ล่ะทั้งๆที่ในชีวิตแม่นะไม่เคยกินของอะไรแบบนี้เลยจริงๆนะ แต่พอลองได้กินดูกลับหายคลื่นไส้ซะอย่างนั้นแหนะ"

"โชคดีมากที่ลี่ไม่แพ้แบบคุณแม่ไม่งั้นลี่ตายแน่ๆเลย"

"โชคดีที่พ่อเจ้าแสบนี่แพ้ท้องแทนเมียไปแล้วไงล่ะฮ่าๆๆๆโบราณเค้าว่าไว้นะลูกถ้าผู้ชายคนไหนแพ้ท้องแทนเมียเนี่ยแสดงว่ารักเมียมากๆเลยนะ...นั่นมานั่นแล้วไงพูดถึงปุ๊บก็มาปั๊บเลย"

"อ้าวโซ่...ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วได้ล่ะ?" ฉันหันไปมองตามคุณแม่ก็เห็นสามีสุดหล่อกำลังเดินเข้ามาอย่างหอบระโหยโรยรา จนฉันต้องรีบเดินเข้าไปประคองให้มานั่งพักก่อน

"เป็นอะไรมากไหม?ไปหาหมอรึเปล่าลี่พาไป"

เมื่อเห็นอาการเขาดูแย่ๆก็อดเป็นห่วงขึ้นมาไม่ได้

"โซ่ไม่เป็นไรมากหรอกลี่แค่เวียนหัวหน้ามืดเฉยๆน่ะ นั่งพักเดี๋ยวคงหาย"

น่าแปลกที่คนปกติจะแพ้ท้องก็แค่ช่วงแรกๆ แต่ฉันกลับไม่แพ้เลยสักนิดแถมกินเก่งขึ้นมากจนตอนนี้น้ำหนักฉันขึ้นมาเป็นสิบกิโลล่ะ แต่กลับกลายเป็นโซ่ที่แพ้ท้องแทนฉันซะงั้น แล้วก็ผ่านมาจนเข้าเดือนที่หกแล้วโซ่ก็ยังไม่หายแพ้สักที แถมอารมณ์อ่อนไหวง่ายขี้น้อยใจอีกตะหาก

บางวันน้อยใจหาว่าฉันไม่สนใจแอบไปนั่งเงียบๆคนเดียวก็มีจนกว่าฉันจะไปง้อ แบบนี้ก็ได้หรอ?....

"อะโอ๊ยยย...โซ่ๆลี่ปะ..ปวดท้องอ่ะ"

กลางดึกคืนหนึ่งเสียงลี่ร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเห็นลี่กำลังนอนบิดไปมาด้วยความเจ็บปวด ผมรีบประคองลี่ลุกขึ้นลงจากเตียงเพื่อจะพาไปโรงพยาบาล อยู่ๆก็มีน้ำใสๆไหลออกมาเต็มขาของเมียผมเต็มไปหมด

"ลี่ๆน้ำอะไรออกมาเต็มเลยลี่อดทนหน่อยนะลี่นะโซ่จะพาไปหาหมอนะ"

เปิดประตูออกมาหน้าห้องก็เจอพ่อกับแม่ยืนรออยู่ที่หน้าประตูอยู่ก่อนแล้ว ทุกคนเตรียมความพร้อมไว้ก่อนหน้านั้นแล้วเพราะกำหนดคลอดของลี่ก็ใกล้จะถึงพอดี

"แม่ๆน้ำอะไรไม่รู้ไหลมาเต็มขาลี่เลย ลี่จะเป็นอันตรายไหมครับ"

ผมถามแม่ด้วยความกังวลใจเพราะความเป็นห่วงลูกกับเมียกลัวจะเป็นอันตรายจนน้ำเสียงกลายเป็นละล่ำละลักถามจนแทบจะฟังไม่รู้เรื่องไปเลย

"ใจเย็นๆลูกไม่เป็นอะไรหรอกแค่น้ำคล่ำแตกน่ะสงสัยลี่ใกล้จะคลอดแล้วเร็วๆนี้แหละ เรารีบไปโรงพยาบาลกันดีกว่า"

เวลาต่อมาในห้องคลอดพ่อกับแม่ผมและพวกคุณย่ากับพี่ภาคมารอให้ดูหลานอยู่ที่หน้าห้องคลอด พร้อมๆกับบรรดาเพื่อนสนิทของเราสองคนก็มาคอยให้กำลังใจ ส่วนผมเข้ามาคอยเป็นกำลังใจให้คุณแม่คนสวยที่นอนร้องโอดโอยเพราะความปวดท้องแต่ปากมดลูกยังเปิดไม่มากพอ

"โอ๊ยยย...โซ่..ลี่ปวดท้องงงงง"

"อดทนไว้ก่อนนะลี่ใจเย็นๆเดี๋ยวทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีเชื่อโซ่นะโซ่จะยืนรออยู่ตรงนี้ข้างๆลี่เองไม่ต้องกังวลนะคนดี"

ผมปลุกปลอบให้เธอหายกังวล ก่อนจะก้มลงจูบท้องนูนๆนั่นเบาๆแล้วพูดกับลูกไปว่า...

"คนดีของพ่ออย่าแกล้งคุณแม่นักสิลูก...คุณแม่เค้าเจ็บนะครับ รีบออกมาหาพวกเราเร็วๆทุกคนเค้ารอหนูอยู่นะครับลูก"

ผมปลอบให้ลี่หายเจ็บเลิกกังวล แต่ทำไมตัวผมสั่นเป็นเจ้าเข้าแบบนี้ มือไม้อ่อนเปลี้ยไปหมด 'ใจเย็นๆไอ่โซ่ใจเย็นๆเดี๋ยวก็ดี'

"โอเคครับ...ตอนนี้คุณแม่ปากมดลูกเปิดสิบเซนต์แล้วพร้อมคลอดแล้วครับ"

คุณหมอพร้อมเตรียมทำคลอดแล้วในตอนนี้ผมจับมือลี่เอาไว้แน่นยอมให้เธอจิกเธอหยิกเพราะความเจ็บปวดอย่างอดทน ค่อยๆปาดน้ำตาให้เมียรักเบาๆที่ตอนนี้น้ำหูน้ำตาไหลกรีดร้องด้วยความเจ็บร้าว

เสียงคุณหมอช่วยกันเบ่งหายใจเข้าหายใจออกกันอยู่พักใหญ่ๆ ก่อนจะได้ยินกรี๊ดสุดเสียงของเมียรักพร้อมๆเสียงเด็กทารกร้องไห้อุแว๊ๆดังออกมา พยาบาลอุ้มเด็กตัวแดงๆออกมาให้ดูโดยที่ยังมีสายสะดือติดกันอยู่กับของแม่

"ยินดีด้วยนะคะคุณพ่อคุณแม่ได้ลูกสาวค่ะหน้าตาน่ารักน่าชังมาก"

ก่อนที่หมอจะส่งกรรไกรมาให้ผมตัดสายสะดือให้ลูกด้วยมือที่สั่นๆ ก่อนที่พยาบาลจะรับเอาเจ้าตัวเล็กไปทำความสะอาดเช็ดคราบเลือดออก

"ลี่เป็นไงบ้างเจ็บมากไหม?...เราได้ลูกสาวนะลี่ดีใจไหม?"

"อื้ออ...ลูกสาวของเราหรอฮื้อๆๆๆ"

ลี่ที่ยังพอมีสติอยู่แต่ร่างกายอ่อนเพลียมากร้องไห้ออกมาด้วยความปลื้มปิติ ใบหน้าหวานๆถึงแม้จะไม่ได้แต่ด้วยเครื่องสำอางค์ใดๆแต่ยังคงความสวยไว้ตลอดเวลา แม้จะมีความเหนื่อยเพลียปะปนอยู่บ้าง

ตอนนี้ลี่ย้ายมาอยู่ห้องพักฟื้นพิเศษแล้ว พยาบาลเอาลูกสาวตัวน้อยมาให้ลี่ป้อนนมลูก โดยมีเพื่อนๆญาติๆล้อมรอบให้กำลังใจอย่างอบอุ่น คุณย่านี่จนเป็นลมไปแล้วเป็นลมไปอีกเพราะความตื่นเต้นและเป็นห่วงหลานและเหลนตัวน้อย ในขณะที่พ่อกับแม่ผมต่างดีใจจนหุบยิ้มไม่อยู่เพราะพวกท่านอย่างมีหลานสาวคนแรกก่อน สุดท้ายก็สมดั่งใจท่าน ถึงขนาดมอบของรับขวัญหลานสาวคนแรกเป็นเช็คเงินสดสิบล้านบาทกันเลยทีเดียว

ท่านบอกว่าคนต่อไปจะให้ยี่สิบล้านไปเลย ผมก็เลยกะว่าจะลาออกจากงานมาอยู่บ้านปั้มลูกเฉยๆก็มีเงินใช้ล่ะฮ่าๆๆๆล้อเล่นครับล้อเล่น

เนี่ยแหละครับครอบครัวของพวกเรา มีความรักจากคนในครอบครัวที่น่ารักและอบอุ่น ความรักจากเพื่อนสนิทที่จริงใจและมั่นคง ไม่ว่าใครคนใดคนหนึ่งมีปัญหาอะไร เราพร้อมจะผ่านมันไปด้วยกันเสมอ...

*****************