ตอนที่ 1 - ผู้ชายคนนี้ของฉัน

“ผู้ชายคนนี้ผัวฉัน! พวกเธอห้ามยุ่งนะ เข้าใจมั๊ย?” “แพง” กำลังอวดผัวกับเพื่อนสาวอีกสองคน ตอนนัดไปกินข้าวสังสรรค์กันช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ “จิ๊บ” กับ “โน้ต” ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทสมัยเรียนมัธยมต้นมาด้วยกันกับแพง เป็นเพื่อนกันมีอะไรก็คุยกัน อวดกัน ชักชวนกันไปเที่ยว แต่แพงเป็นคนเดียวที่เจอ “ไนน์” ตอนไปทำงาน และเขาก็เป็นสามีแพงเพียงไม่กี่วันถัดมาหลังจากรู้จักกัน

“ออกตัวแรงขนาดนี้ กลัวคนจะมาแย่งผัวเธอรึไงยะ?” โน้ตแซวกลับขณะตักไอศกรีมเข้าปาก สายตาเชิดสูงเย้ยเล็กน้อย เพราะเธอยังโสดสนิทก็จริง แต่เรื่องผ่านผู้ชายตอนเทสก่อนเป็นแฟนน่ะ เธอฟาดเรียบ

“ทำเป็นเพื่อนจะไม่รู้ว่าจะต้องเกรงใจรึไง คบกันมากี่เดือนแล้วล่ะแพง?” จิ๊บถามขณะกำลังจะจิ้มผลไม้ในจานบนโต๊ะ มันเป็นเนื้อส้มปอกเปลือกแล้ว และก็พร้อมที่จะถูกเสิร์ฟเข้าปาก เพียงแต่ว่าไม้จิ้มมันก็เลิกพอเหมาะกับมือของจิ๊บ

“ในกลุ่มสาวเปรี้ยวอย่างพวกเรา อายุก็ปาจะ25แล้วพวกเธอสองคนยังไม่มีแฟนเลย ก็มีแต่ฉันเนี่ยที่เพิ่งมีแฟนมาได้สองเดือนแล้ว” แพงพูดอย่างภูมิอกภูมิใจในขณะที่กำลังแนะนำไนน์ให้เพื่อนสาวสนิททั้งสองได้รู้จัก ว่าทำไมช่วงหลังๆ นัดเธอแล้วไม่เป็นนัด แถมไม่ค่อยมีเวลาว่างให้เพื่อนเลยช่วงหลังๆ ที่ผ่านมา

“ถึงว่า.... เกือบจะต้องแจ้งความว่า เพื่อนชั้นหายกลายเป็นคนหายสาบสูญไปซะละ” โน้ตเบ้หน้าเบือนสายตาหนี ขณะที่ช้อนตักไอศกรีมช็อคโกแลตเปื้อนเบาๆ กำลังจะเล็มสตอเบอร์รี่หวานๆ เป็นคำถัดไป

“คร๊าบบบบ” ไนน์ไม่รู้จะตอบว่าอะไรกับเพื่อนสนิทของแฟนสาว เพราะพวกเธอก็สุดจะสวยเริศเชิดเปรี้ยวจี๊ดขนาดนี้ เขายังแปลกใจเลยว่า ทำไมเพื่อนแพงถึงยังไม่มีแฟนเสียที เขาเป็นคนอัธยาศัยดี เข้ากับคนง่าย ร่าเริง ยิ้มง่าย หัวเราะง่าย และเขาก็กลายเป็นหัวข้อสนทนาของแพงไปเสียแล้ววันน้

“เธอสองคนก็อย่ายอมแพ้ล่ะ รีบๆ หาแฟนมาเร็วๆ ชีวิตจะได้ไม่อับเฉา มีผัวแล้วสดชื่น” แพงแซวกลับอย่างภาคภูมิใจเมื่อแฟนของเธอทั้งหน้าตากลางๆ นิสัยก็สุภาพ แถมเรื่องบนเตียงก็ไม่ได้แพ้หน้าตาเสียด้วย

“ไม่เห็นต้องรีบมีเลย มีแฟนก็แค่คนเดียวแต่จะเทสผู้ชายกี่คนก็ได้” โน้ตเกริ่นแบบไม่สนใจว่า เธอจะมีหรือไม่ เพียงแค่สนุกกับคนที่อยู่ข้างๆ กี่คนก็ได้ เมื่อไหร่ก็ได้ ทำเอาสายตาเพื่อนสาวอีกสองคนต้องหรี่แบบอิจฉากับความมีผู้ชายไว้แนบกายข้างตัวเท่าไหร่ยังไงก็ได้

“ใครมันจะไปเหมือนเธอล่ะ ทำงานเป็นสาวพีอาร์รับงานกับลูกค้าผู้ชายได้คืนล่ะกี่คนกัน? เธอคิดนานมั๊ยเนี่ยว่าจะเอางานนี้เป็นงานประจำ?” จิ๊บถามเพราะว่าถ้าถูกหิ้วมันจะมีค่าตัว แถมจะต้องทำให้เต็มที่หากเขายอมจ่ายหนัก เธอก็ต้องโดนหนักแน่ ทำจิ๊บมโนไม่ออกเลยว่าจะเป็นยังไงบ้าง

“เต็มที่ก็เกือบสิบล่ะ ก็แทบจะยืนไม่ไหวขาสั่นจนแทบทรุดกองกับพื้นล่ะ มีแฟนเป็นตัวเป็นตนก็ดีนะ ไม่ต้องมาสุ่มหาแบบฉันหรอก” โน้ตพูดแบบไม่แคร์ว่าใครได้ยินเป็นยังไงก็ตาม เธอมั่นอกมั่นใจขนาดนี้ ตั้งใจว่าหากจะมีผัวทั้งทีขอไม่จน เน้นเอารวยแพงไว้ก่อน ความรักจะมาพร้อมกับความพิศวาส แล้วเธอจะได้ทุกอย่างแบบไม่ขาดทุน

“ท่าทางจะฮาร์ดคอร์ขนาดนี้ ทนไหวได้ไงวะ? เป็นฉันล่ะขอบาย” จิ๊บเกริ่นบอกอย่างแอบกลัว ถึงเธอจะสวยหวานแอบเปรี้ยว แต่ก็มีบ้างล่ะ ที่หนุ่มๆ จะขอจีบเธอก็ค่อนข้างบ่อย แต่ยิ่งอายุเยอะ ชายที่จะเข้ามาก็เริ่มไม่มากเหมือนตอนสมัยเรียนม.ปลายแล้ว

“ถ้าแกยังหวังจะใส่ชุดแต่งงานนะ ก็รีบหาผัวเถอะ ก่อนที่จะได้ขึ้นคานเป็นเพื่อนชั้น” โน้ตบอกจิ๊บด้วยความเป็นห่วงนิดๆ แม้ว่ารู้นิสัยจิ๊บเลือกมากในการเลือกผู้ชายสักคนมาเป็นแฟน แต่เพื่อนสาวเธอก็เลือกมากจริงๆ ที่ไม่เอาใครสักคนจริงๆ จังๆ สักที จนกระทั่งคนที่นิ่งกับเรื่องความรักอย่าง แพง มีแฟนก่อนสาวๆ ในแก๊งค์ก่อนเพื่อน

“ผมขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะครับ” ไนน์รู้สึกว่าเขาเริ่มจะเป็นส่วนเกินในวงสนทนาของสาวๆ เสียแล้ว พลางหอมแก้มแพงต่อหน้าเพื่อนๆ ด้วยความรักและเอ็นดู และชายหนุ่มก็ออกจากวงสนทนาแซ่บซี๊ดของแพง เพราะเขารู้สึกว่ากลายเป็นหัวข้อหลักในวงสนทนาของสาวๆ ไปเสียแล้ว

“อย่าไปนานนะคะ แพงกลัวหาย” หญิงสาวแซวเบาๆ ก่อนจะจุ๊บแก้มกลัว แววตามองเขาราวกับอย่างจะบอกว่า อยากไปไหนกับเขาต่อกันเพียงแค่สองต่อสอง ที่ไหนก็ได้ ที่จะได้อยู่กันตามลำพัง พอที่จะได้มีความสุขแบบฟินๆ ร่วมกัน

เพียงชายหนุ่มหายไปจากวงสนทนาในโต๊ะนี้... สาวๆ เริ่มออกรสชาติในการคุยอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ

******

“แนบชิดขนาดนี้ แกคงฟาดแฟนไปเรียบร้อยแล้วล่ะสิ” โน้ตถามแพงด้วยสายตาเพ่งเล็งอย่างมีเล่ห์นัยน์ คนอย่างแพง... อยากได้อะไรก็ต้องรีบตะครุบ

“สองเดือนคบกันไม่มีอะไรกัน ก็หลุดมือน่ะสิ” แพงพูดอย่างภูมิอกภูมิใจ ใครจะอยู่เป็นแม่ชีล่ะ

“แหม ไม่มีเหลือมาถึงเพื่อนบ้างล่ะ?” จิ๊บเกริ่นเบาๆ ทำเอาแพงหันในหน้าเร็วไปทางจิ๊บทันที

“เธอหมายความว่าไง?” แพงเริ่มหึงแฟนกับเพื่อนทันที เพราะเธอก็รักจริงจังกับไนน์มากเสียด้วย

“ฉันหมายถึง เขามีพี่น้องมั๊ย มีเพื่อนหล่อๆ สไตล์เดียวกัน พอจะแนะนำให้บ้างหรือเปล่า เพื่อนแกจะได้ไม่ต้องขึ้นคานเป็นเพื่อนโน้ตไง” จิ๊บบอกให้หายสงสัย แค่นี้ทำเป็นหึงทำเป็นหวง จิ๊บก็ได้อยากได้ผู้ชายดีๆ สักคนที่รักจริงหวังแต่ง เอาจริงเอาจัง เอามันๆ เอาแรงๆ ฟาดหนักๆ ฟินสดแตกฉ่ำอย่างที่โน้ตว่าก็ไม่เลวเลยทีเดียวเชียวล่ะ

“ไนน์เป็นลูกชายคนโต เขามีน้องชายคนนึง เพียงแต่...” แพงแค่ไม่กล้าพูดประโยคถัดไป ทำเอาจิ๊บเริ่มเสียดายก่อนแพงจะบอกประโยคถัดไป

“น้องชายเขามีแฟนแล้วหรอ?” จิ๊บพอจะทำใจได้ อายุปานนี้แล้วไม่มีแฟนก็แปลกละ

“เปล่าหรอก น้องชายเขาเป็นเกย์” แพงตอบน้ำเสียงหนักแน่นที ทำเพื่อนสาวสองคนต้องตกตะลึงตาโตทั้งคู่พร้อมกัน

“เฮ้ย !!! แล้วไนน์ไม่โกรธน้องชายหรอ?” จิ๊บถามเสียงหลง เพราะมาดแมนอย่างไนน์จะยอมให้น้องชายกลายเป็นพวกวิปริตทางเพศเลยรึ

“เขาจะโกรธได้ไง น้องชายเขาเป็นพวกยิบปี้ เป็นนักดนตรีทำงานช่วงกลางคืน คือต้องปล่อยไปแหละ เขาก็เป็นห่วงน้องชายอยู่เหมือนกัน เพราะทำงานกลับบ้านดึก” แพงตอบด้วยความเข้าใจว่า แฟนเธอเป็นคนรักคนในครอบครัว และก็มีคุณสมบัติที่ดีที่จะได้ไปต่อกับเธอ

“ว้าเสียดายจัง อดเลย...” จิ๊บบ่นเบาๆ พลางยกสองมือแนบสองแก้มอย่างปลอบใจ ความอุ่นจากฝ่ามืออาจจะช่วยให้เรือนหน้าเย็นเฉียบของเธอได้อบอุ่นขึ้นมาบ้าง หลังจากกินผลไม้เย็นฉ่ำ สลับกับแอบไปกินท๊อปปิ้งไอศครีมของโน้ตไปบ้างแล้ว

“ก็ไม่เห็นต้องเสียดาย ไนน์มีเพื่อนเยอะ เอาไว้โอกาสหน้าไปเที่ยวสุดสัปดาห์ จะได้ชวนพวกแกไปด้วยนะ” แพงกล่าวอย่างใจกว้าง เพราะเธอรู้อยู่ว่าแก๊งค์เธอมีกฎ “มีผัวห้ามแย่ง” และมีเงินห้ามยืม แต่แชร์ได้เต็มที่ อันนี้จึงเป็นเรื่องที่แก๊งค์สามสาวอย่างพวกเธอคบกันมาได้สิบกว่าปีก็เพราะความยุติธรรมแบบนี้แหละ

“ค่อยน่าสนใจหน่อย” จิ๊บเปรยแผ่วอย่างโล่งใจ สาวหวานอมเปรี้ยวอย่างเธอ ก็อยากจะอมอย่างอื่นบ้าง เผื่อว่าจะได้เปลี่ยนรสชาติความหวานของชีวิตได้บ้าง

“เธอคิดจะเอาลูกค้ามาทำผัวบ้างหรือเปล่าล่ะ?” แพงถามโน้ตในขณะที่เธอกำลังตักไอศกรีมช้อนสุดท้ายเข้าปาก หลังจากเงียบฟังจิ๊บคุยกับแพงอยู่นานพอสมควร

“ไม่เอาหรอก เมียหลวงดุๆ ทั้งนั้น อย่างกะแม่มากกว่าเมียหลวงเสียอีก ว่าไปก็ตลกดีที่ผู้หญิงพวกนั้น หึงผัวมาก แต่เอาผัวไม่อยู่มือ จนต้องตกมาถึงมือฉัน” โน้ตบอกอย่างเหนือเชิง เพราะส่วนใหญ่เป็นพวกมีเมียแล้วทั้งนั้น แม้กระทั่งแฟนของแพงก็เถอะ เขาก็หน้าตาดี ส่วนสูงและรูปร่างก็พอจะต้องตา แต่เรื่องจะไปด้วยกันได้หรือเปล่า เธอไม่ได้คิด

“แกไม่กลัวมีเรื่องกับพวกเมียหลวงมาตามผัวถึงที่ทำงานแกรึไง” แพงถามด้วยความเป็นห่วง กลัวเพื่อนจะเดือดร้อนเพราะเรื่องงานเป็นเหตุ

"ไม่เลย ที่ทำงานเขามีบอร์ดี้การ์ดไว้ดูแลสาวพีอาร์ พวกเมียหลวงต้องรอนอกร้าน ส่วนพวกเราก็ได้รับการคุ้มครองระดับวีไอพี ยิ่งกว่าลูกค้าอีก ถ้าพวกเราโดนทำร้ายหรือบาดเจ็บ ก็จะไม่มีรายได้ให้บอสที่ทำงานไง” โน้ตตอบอย่างมั่นอกมั่นใจ เพราะความจริงแล้ว เธอกำลังเล็งบอสอยู่ ซึ่งไม่เคยได้เจอหน้าเสียที...

“ทำงานเสี่ยงขนาดนี้ ยังรอดมาได้ แกก็เก่งเกิ๊น!!!” แพงตอบอย่างเบาใจ อยากให้เพื่อนสาวทั้งสองมีแฟนเป็นเรื่องเป็นราว เธอจะได้หมดห่วงเรื่องเพื่อนขึ้นคาน หรือจะว่าอีกนัยหนึ่ง เธอก็กลัวว่าเพื่อนจะแหกกฎแก๊งค์อยู่เล็กๆ

******