เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่18 ต่างคนต่างอยู่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-12-04 14:27:21ตอนที่ 18 ต่างคนต่างอยู่
ตัดมาปัจจุบัน
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อนมันยังฝังอยู่ในใจฉันไม่เคยลืม ไม่รู้ว่าคนอื่นอาจจะคิดว่างี่เง่า ไร้สาระ คิดเล็กคิดน้อย แต่ฉันอยากจะบอกว่าถ้าไม่เจอกับตัวก็คงจะไม่มีวันเข้าใจ
ตอนนี้ฉันรู้สึกเบาใจ เพราะอย่างน้อยก็ได้เอาคืนคนใจร้ายไปแล้ว ตอนแรกไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ ฉันกะเอาไว้ว่าจะทำให้เขาหลงเรื่อยๆ แต่อยู่ๆ คุณเตย์ดันมาหลงฉันเองทั้งที่ยังไม่ทันได้ทำอะไร และก็มาขอเป็นแฟนในวันนี้
“เดี๋ยวก่อนดิมุก” เขาวิ่งมารั้งฉันไว้อีกรอบ
“ปล่อย”
“ทำแบบนี้ทำไม”
“ก็เพราะคุณทำกับมุกก่อนไง สามปีที่แล้วอะ คุณจำไม่ได้เลยเหรอ อียัยหน้าสิวขี้เหร่ๆ นั่นไง!”
“หนูอย่าใส่อารมณ์สิ เรามาคุยกันดีดี คุยกันด้วยเหตุผลดีกว่านะ” อีกฝ่ายพูดอย่างใจเย็นแล้วพยายามจะจับเนื้อต้องตัวฉัน
ฉันปัดป่ายมือเขาออกพลางผลักไสให้ไปไกลๆ ยิ่งใกล้ยิ่งรู้สึกปวดใจ “คุณไม่ต้องมายุ่งกับมุกอีกจะได้มั้ย เอาเวลาไปทำงานเถอะ” เหมือนตอนนั้นที่เขาบอกว่าให้ฉันไปตั้งใจเรียนไงล่ะ
“แล้วถ้าจะเอาคืนทำไมไม่เดินมาตบหน้ากันตั้งแต่วันแรกที่เรากลับมาเจอกันอีกล่ะ ทำอะไรก็ได้ตอนนั้นที่มันจะสะใจหนูอะ ไม่ใช่มาทำให้รักแบบนี้ดิ พี่ทำใจไม่ได้”
“แล้วตอนนั้นทำไมคุณไม่ทำล่ะ คุณก็มาทำให้รักเหมือนกัน ตอนแรกมุกก็ทำใจไม่ได้ แต่ตอนนี้ทำได้แล้ว และมุกไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณอีกแล้ว”
“มุกไม่เอา เรามาเริ่มต้นใหม่ได้”
“เริ่มไม่ได้ มันจบแล้ว”
“แล้วพี่ต้องทำยังไงถึงมุกจะให้อภัยวะ”
“ทำใจแล้วต่างคนต่างอยู่” ฉันเดินหนีออกมาอีกครั้ง ไม่มีอะไรให้เริ่มต้นใหม่ ใจมันเคยพังกับคนนี้ไปแล้ว
เวลา21:00น.
ภายในห้องนอน
ฉันนั่งจุมปุ๊กอยู่ข้างเตียงนอน มองดูข้าวของที่คุณเตย์เคยซื้อให้ ไว้จะเก็บมันใส่กล่องเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยฝากพี่มินไปคืนเขาแล้วกัน สร้อยเพชรนั่นด้วย
ไลน์~
ไลน์~
ไลน์~
เสียงการแจ้งเตือนของแอปพลิเคชันดังขึ้นแบบต่อเนื่อง ฉันไม่เปิดอ่านมันเลยเพราะคนที่ส่งมาคือคุณเตย์ ขนาดบล็อกไปแล้วนะ เขาก็ยังมีความพยายามที่จะสมัครแอคเคาท์ใหม่แล้วส่งข้อความมาเรื่อยๆ
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดัง ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก คงจะเป็นพี่มินพี่ชายของฉัน
“มุกนอนยัง”
“ยังค่ะ เข้ามาได้ มุกไม่ได้ล็อก”
พี่มินเปิดประตูเข้ามา สีหน้าหน้าเขาดูไม่สบายใจ
“ไม่ต้องห่วงมุกหรอก”
“แล้วทำไมมีอะไรถึงไม่บอกพี่ล่ะ”
“มุกโอเค โอเค…”
“ตอนนั้น เมื่อสามปีที่แล้วทำไมมุกไม่บอกพี่ว่าเจออะไรมาบ้าง”
พี่ชายฉันรู้เพราะคุณเตย์สินะ เพราะฉันไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย เก็บเงียบมาคนเดียวตลอด เพราะไม่อยากให้พี่มินไม่สบายใจ
“มันผ่านมาแล้ว มุกไม่อะไรแล้ว”
“แล้วคุณเตย์ล่ะ”
“มุกเข้าหาเขาเพราะอยากจะเอาคืนเท่านั้น และตอนนี้มันจบแล้วค่ะ สิ่งที่มันฝังใจมุกมาตลอดสามปี วันนี้มันได้ปลดปล่อยแล้ว” พูดไปน้ำตาก็เอ่อมาคลอเบ้า
“…” พี่มินก้มหน้าลงแล้วใช้มือปิดตาตัวเองไว้พักหนึ่งก่อนจะเปิดออก “บอกพี่สิ พี่จะได้จัดการให้ มุกเป็นน้องสาวคนเดียวของพี่และพี่รักมุกมากที่สุด และรู้มั้ยว่าน้องเจ็บพี่ก็เจ็บ” หยดน้ำตาไหลอาบแก้มผู้เป็นพี่ชาย
“พี่มิน…” ฉันโผลเข้ากอดพี่ชาย
เราสองคนพี่น้องนั่งกอดคอกันแล้วร่ำไห้ ขอแค่วันนี้วันเดียว ฉันจะร้องไห้แค่วันนี้
“ขอโทษที่ตอนนั้นพี่มัวแต่ทำงานจนไม่มีเวลาสนใจน้อง”
“ไม่ต้องขอโทษ พี่มินทำดีที่สุดแล้วนะ”
“พี่เป็นพี่ชายที่โคตรแย่”
“ไม่จริง พี่มินเป็นพี่ชายที่โคตรดีเลย ดีมากๆ มุกดีใจนะที่ได้เกิดมาเป็นน้องสาวของพี่”
“โถ่เอ้ย น้องพี่…” พี่มินกอดฉันไว้แน่น
“…” ฉันเองก็โอบกอดพี่ชายไว้แน่นเช่นกัน
เช้าวันต่อมา
เป็นเวลาหกโมงเช้า วันนี้ฉันมีเรียนเร็วเลยต้องรีบตื่น พอดีอาจารย์เข้าสอนแปดโมงเช้า
“พี่มิน มุกไปก่อนนะ”
“อ้าว ไม่รอพี่ไปส่งเหรอ”
“ไม่ค่ะ นั่งรถไปเองเร็วกว่า พอดีมุกมีเรียนแต่เช้า”
“โอเคๆ ถึงมหา’ลัยแล้วส่งข้อความมาบอกพี่ด้วย”
“ค่า มุกไปแล้วน้า” ฉันเดินออกมาจากบ้านในทันที เดินยังไม่ทันจะพ้นหน้าปากซอยก็ต้องชะงักเท้า
คุณเตย์…
“แม้แต่คำเดียวหนูก็คุยกับพี่ไม่ได้เลยเหรอ”
“…” ฉันไม่ตอบแล้วเลือกที่จะเดินเลี่ยงผ่านตัวเขาไป ไม่อยากจะมองหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ
“ขอร้อง ให้โอกาสพี่ก่อนดิ” เขาขอร้องด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพร้อมจับมือฉันไว้แน่น
พึ่บ!
“เลิกยุ่งกับน้องสาวผมเถอะครับ ผมขอร้องนายบ้าง” พี่มินแยกตัวฉันให้ออกห่างจากคุณเตย์
“แต่กูรักน้องมึงเว้ย”
“ไม่เลย ถ้ารักจริงเมื่อสามปีที่แล้วนายจะไม่ปฏิเสธความรักจากมุกอย่างไร้เยื่อใยแบบนั้นแน่ครับ”
“กูมีเหตุผล”
“พอเถอะครับนาย นายกลับไปเถอะ”
“ขอกูคุยกับมุกให้รู้เรื่องได้ปะวะ”
“นาย…”
“พี่มิน มุกขอคุยกับเขาหน่อยนะ” มันจะได้จบๆ ไปเสียที
“…” พี่มินมองหน้าฉันด้วยความเป็นห่วง
“…” ฉันพยักหน้าสื่อกับพี่ชายประมาณว่าไม่ต้องห่วง ฉันไหว
“ไปเรียนดีดีนะ” พูดบอกแล้วพี่มินก็เดินกลับเข้าบ้านไปเพื่อให้ฉันได้คุยกับคุณเตย์ตามลำพัง
“ความผิดพี่มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอมุก” เขาจะจับมือ แต่ว่าฉันไม่ยอม
“รู้แค่ว่าตอนนั้นมันเจ็บมาก เจ็บที่ใจมากๆ ไม่ชอบก็แค่บอกว่าไม่ชอบ ไม่ใช่ใช้คำที่มันบั่นทอนจิตใจกันแบบนั้น คนไม่สวยมันไม่มีหัวใจเหรอ โลกจะใจดีแค่กับคนสวยๆ เหรอ…” ฉันหยุดพูด สูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ พยายามควบคุมสติตัวเอง
“มันไม่ใช่แบบนั้น พี่ยอมรับว่าตอนนั้นใช้คำพูดแรงเกินไปก็จริง แต่ทั้งหมด…”
“มุกไม่มีอะไรจะพูดแล้ว พอดีมีเรียนเช้า ขอตัวก่อนนะคะ”
“พี่ยังมาหาหนูแบบนี้ได้มั้ย”
“ต่างคนต่างอยู่ดีกว่าค่ะ”
“พี่ทำไม่ได้”
“ก็เรื่องของคุณแล้วล่ะ”
“พี่จะทำทุกอย่างจนกว่ามุกจะให้อภัย”
“ไม่มีทางหรอก คุณล้มเลิกความคิดนั้นแล้วอยู่ในที่ของใครของมันดีกว่า” ฉันไม่ให้อภัยคนใจร้ายแบบเขาง่ายๆ หรอกนะ ไม่หรอก…
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ไปเองได้”
“…” เขาตีมึนแล้วเดินไปเปิดประตูรถรอให้ฉันเดินไปขึ้น “เดี๋ยวสายนะ”
“อย่ามายุ่งกับมุกได้มั้ย”
“ไม่ได้ คนมันรักปักใจไปแล้ว”
“แต่มุกไม่ได้รักคุณ!”
“เดี๋ยววันหน้าก็รัก”
เฮอะ เขาพูดไม่รู้เรื่องหรือไง!
ฉันก็บอกว่าอย่ามาข้องเกี่ยวกันอีก
บทล่าสุด
ทาสรักเมียเด็ก ตอนพิเศษ
ตอนพิเศษหลายปีต่อมานั่งตรวจเอกสารอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวภายในบ้าน เมียก็สอนการบ้านให้ลูกสาวคนเล็กอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ส่วนไอ้ลูกคนโตมันนั่งหัวโด่เร้าหรือจะเอาของบางอย่างจากผู้เป็นพ่ออย่างผม“พ่อ...”“เรียกอะไรนักหนาฮะ” เรียกผมแบบนี้มาจะได้ชั่วโมงแล้วมั้ง“ผมก็เรียกจนกว่าพ่อจะยอมให้บัตรวีไอพีนั่น” ลูกชายนั่งกดดันตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะเลิกกวน“แล้วแกจะเอาไปทำอะไร มันไม่ใช่ของที่เด็กจะครอบครองได้” บัตรนี้มันมีค่ามหาศาล ขืนผมให้ลูกไปมันก็คงจะรักษาของไม่ได้ด้วยอายุเท่านี้ ความรับผิดชอบยังไม่มากพอ“ผมอายุสิบแปดแล้วนะพ่อ ไม่เด็กแล้ว”“ตราบใดถ้ายังไม่บรรลุนิติภาวะก็ยังเด็กอยู่”“พ่อครับ…”“ตุลย์ พ่อจะทำงาน”“ผมอยากได้บัตรวีไอพี”“ตอนนี้พ่อยังให้แกไม่ได้ ช่วยเข้าใจหน่อย”“แต่ทำไมพ่อให้แม่ได้ล่ะ”“เอ้า ก็นั่นเมียฉันนะเว้ย ให้เมียแล้วมันผิดตรงไหน”“แต่นี่ก็ลูกนะพ่อ ให้ลูกมันผิดตรงไหนอะ”เฮ้อ… ผมล่ะเหนื่อยที่จะต้องมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับลูกชายหัวดื้อคนนี้จริงๆ มันขี้ตื๊อเหมือนใครวะ? อ๋อ เหมือนพ่อมันเอง เหมือนเปี๊ยบ! “เอางี้นะ ถ้าแกอายุครบยี่สิบปีเมื่อไหร่พ่อจะยกบัตรให้เลย ”“โ
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่30 ครอบครัวที่สมบูรณ์(end)
ตอนที่ 30 ครอบครัวที่สมบูรณ์เก้าตุลาคมเป็นวันคล้ายวันเกิดของผม วันนี้อายุครบสามสิบหกปีเต็ม และก็ถือว่าเป็นวันดีอีกวันหนึ่งเลยทีเดียว ซึ่งลูกชายของผมได้ถือกำเนิดในวันเดียวกัน‘เด็กชายตุลย์ นันทพิวัฒน์’ เกิดวันที่เก้าตุลาคม น้ำหนักสามพันห้าร้อยกรัม หรือง่ายๆ คือสามโลห้าตามภาษาชาวบ้านหน้าตาลูกชายมาทางผมหมด เหมือนถอดแบบกันออกมาอย่างไรอย่างนั้น ยิ่งดวงตาและสีลูกตาคือเป๊ะมากลูกพ่อของแท้แทบไม่ต้องสืบ“โอ๊ย น่าเกลียดน่าชังจังเลยเว้ยหลานปู่เนี่ย” พ่อผมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วอุ้มหลานไว้ในอ้อมอกอย่างระมัดระวัง“หน้าไม่ได้มุกเลยอะ ไปทางนายหมดเลยนะครับ” มินมันพูดแล้วช่วยพ่อผมประคองตัวหลานไปด้วย“หล่อแต่เด็กเลยลูก” โรสเองก็เอ่ยชมแล้วยกยิ้มส่วนมุกนอนพักผ่อนอยู่บนเตียงคนไข้ซึ่งมีผมดูแลอยู่ไม่ห่าง เธอเลือกคลอดแบบธรรมชาติ เห็นบอกว่าเจ็บมาก เบ่งหลายทีกว่าลูกจะออกมาเนื่องจากเด็กค่อนข้างตัวใหญ่“เจ็บมากมั้ยคะที่รัก” ผมถามพร้อมลูบศีรษะเธอด้วยความอ่อนโยน “เจ็บแต่ทนได้ค่ะ” มุกดูเหนื่อยล้าแต่ก็ยังมีรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเธอ “ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่คลอดลูกของเราออกมาพี่รักหนูมากๆ” โน้ม
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่29 เพื่อเมีย(nc)
ตอนที่ 29 เพื่อเมีย [18+]#เตย์หลายเดือนต่อมาหลังจากหาหมอตรวจครรภ์เสร็จก็กำลังขับรถกลับบ้าน ทว่าเมียผมดันเกิดอารมณ์ใคร่ เธอสั่งให้ผมหาที่จอดรถในบริเวณเปลี่ยวๆ ทันทีพักหลังมานี้มุกมีความต้องการเยอะมาก ยิ่งท้องใกล้คลอดเธอยิ่งต้องการเซ็กซ์มากขึ้นส่วนผมน่ะเหรอ… “มะ มุกคะ เบาๆ หน่อยค่ะ”“หุบปากเลย”“…” ผมก็ต้องเงียบปากตามที่เมียสั่งรถคันหรูที่จอดหลบอยู่ข้างทางโยกเยกไปมาตามแรงสวาทที่คนเป็นเมียใส่มาไม่ยั้ง เธอกำลังถาโถมขย่มใส่ท่อนเนื้อแบบดุเดือด คนตัวเล็กบดเอวร่อนขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะเหมือนกับคนช่ำชองก็น่าจะช่ำชองแหละ อาทิตย์นึงจับผัวขย่มไปแล้วหกวัน อวัยวะสืบพันธุ์จะหักแหล่ไม่หักแหล่เมื่อก่อนผมบ้ากาม แต่เดี๋ยวนี้เมียบ้าแทน~ปัก!“อ๊า~”เสียงเนื้อกระทบกันบวกกับเสียงร้องครวญครางดังระงมอยู่ภายในรถ ผมสวนกระแทกเอวใส่กลับแบบไม่ยั้งเช่นกัน“อ่า~ พะ...พี่จะแตกแล้วค่ะที่รัก”“มุกก็จะ…เสร็จแล้ว”คนเป็นเมียขย่มแรงและถี่กว่าเดิมเมื่อรู้สึกว่าตัวเธอเองกำลังจะถึงจุดสุดยอดกึก!เสียงเข้มคำรามก่อนร่างกำยำกระตุกเกร็งเล็กน้อย มือใหญ่กดเอวคอดไว้แน่นก่อนจะปล่อยน้ำกามพุ่งเข้าสู่ร่างกาย
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่28 ต้องการคุณ
ตอนที่ 28 ต้องการคุณ“มุกใจเย็นๆ”“…”“มุก…”“…” ฉันดึงสติกลับมาแล้วมองคนตรงหน้า ตอนนี้คุณเตย์ยังมีชีวิตอยู่ ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ ร่างกายของเขาก็ไม่พบร่องรอยการถูกยิง เลือดแม้แต่หยดเดียวก็ไม่มีที่ตัวเขาแล้วเสียงปืนที่ดังสองนัดเมื้อกี้ล่ะ?“พี่ไม่เป็นไรค่ะ” เขาบอกพลางเช็ดหยดน้ำตาให้ฉันด้วยความอ่อนโยน” “พี่ยังอยู่นะ”“แล้วเสียงปืน…”“พี่จัดการเรียบร้อยแล้วน่ะ” เสียงพี่ชายฉันดังแทรกขึ้น พี่มินเดินเข้ามาหาฉันแล้วลูบศีรษะปลอบประโลม “ไม่เป็นอะไรแล้ว ปลอดภัยดีใช่มั้ย เจ็บตรงไหนหรือเปล่าน้องสาวของพี่”“มุกไม่เป็นอะไร แล้วพี่นิว…” ฉันเบนสายตาไปมองพี่นิวที่ตอนนี้นอนคว่ำหน้าจมกองเลือด“ไม่ต้องห่วง มันไม่ถึงตายหรอก แค่สาหัส” พี่มินพูดพลางคลี่ยิ้ม สีหน้าพี่ชายดูไม่ตื่นตกใจเท่าไหร่“…”แค่สาหัส?!มันก็เกือบถึงตายแล้วนะนั่น“ขอบใจมึงมากไอ้มิน ถ้ามึงมาช้าอีกนิดกูคงโดนยิงสมองกระจาย”“ไม่เป็นไรครับนาย ว่าแต่จะให้ผมจัดการกับไอ้นี่ยังไงดี”“เรียกรถพยาบาลและตำรวจมาก็พอ ที่เหลือให้ว่าไปตามกฎหมายละกัน กูไม่อยากมือเปื้อนเลือดอีก” คุณเตย์บอกในขณะที่โอบกอดฉันไว้“ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่27 ถือว่าขอ
ตอนที่ 27 ถือว่าขออาทิตย์ถัดมาบ้านพี่มินเช้านี้ฉันเก็บทำความสะอาดภายในชั้นล่างของบ้าน ไม่ได้อยู่อาทิตย์กว่าบ้านค่อนข้างรก ส่วนคุณเตย์กับพี่มินออกไปทำงานตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนป่านนี้ยังไม่กลับ แต่ว่าก็ยังติดต่อทั้งคู่ได้อยู่เลยไม่มีอะไรให้กังวลใจไลน์~เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ฉันทิ้งไม้กวาดแล้วรีบกดดูข้อความทันที@Tay : พี่กำลังกลับค่ะ@Tay : น้องมุกอยากได้อะไรมั้ย?@Muk : ไม่เอาอะไรค่ะ ขับรถดีดีนะคะ@Tay : อีกประมาณสิบห้านาทีถึงค่ะ@Tay : คิดถึงมาก อยากกอดแล้ว@Muk : (ส่งสติ๊กเกอร์โอเค)ฉันปิดจบบทสนทนาแล้วมาทำความสะอาดต่อ ในขณะที่วุ่นวายอยู่กับการเก็บบ้านจนทำให้ฉันไม่รู้ตัวว่ามีใครบางคนยืนนิ่งจ้องมองอยู่ที่หน้าประตู รู้ตัวอีกทีคือเขาเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าแล้ว“พี่นิว…” เขาเข้ามาได้ยังไง ไม่เรียก ไม่ถาม ไม่ขออนุญาตกันก่อนสักนิด“มอนิ่ง” เขาคลี่ยิ้มที่แฝงอะไรบางอย่างซึ่งมันดูไม่บริสุทธิ์ใจเอาเสียเลย“เข้ามาได้ไงคะ?”“ก็ปืนเข้ามาสิ” เขาตอบแบบไม่อ้อมค้อม “ตกใจอะไรขนาดนั้นเล่า ทำหน้าอย่างกะเห็นผีแน่ะ พี่ไม่ได้น่ากลัวสักหน่อย”“คราวหลังรบกวนขออนุญาตมุกก่อนนะคะ มุกไม่โ
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่26 ว่าที่สามีคนหื่น(nc)
ตอนที่ 26 ว่าที่สามีคนหื่น [18+]ห้องทำงานท่านประธานผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงคุณเตย์ก็ยังไม่กลับมาจากการประชุม ฉันเบื่อๆ เซ็งๆ ไม่มีอะไรจะให้ทำเลยนั่งอยู่บนเก้าอี้แถวโต๊ะทำงานแล้วหมุนไปมาอย่างเชื่องช้าก๊อก ก๊อกจู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น“เข้ามาได้ค่ะ” ฉันเอ่ยอนุญาตแล้วนั่งตัวตรงผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมถือแฟ้มเอกสารในมือ การแต่งตัวเธอดูจัดจ้านและยั่วเย้ายังไงชอบกล“ท่านประธานไม่อยู่เหรอ” เธอเชิดหน้าถามฉันด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง“ไม่อยู่” แล้วทำไมฉันจะต้องยอม ก็เชิดหน้าตอบกลับไปเช่นกัน“ชิ! ทำมาชูคอ เธอมันก็แค่เด็กไต่เต้า”“ไต่เต้าอะไรมิทราบ ฉันไม่ได้เป็นพนักงานของที่นี่”ยัยนี่ต้องเข้าใจอะไรผิด สภาพฉันมันเหมือนพนักงานของบริษัทนี้มากนักหรือไงยะฉันน่ะเหมือนเมียท่านประธานของบริษัทนี้มากกว่าอีก!“อยากจะเลื่อนขั้นมากขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงได้เข้ามารออ่อยท่านถึงที่”“เธอเข้าใจไรผิดปะเนี่ย ฉันก็มากับท่านประธานอะ และเขาให้มาในห้องนี้”ตอนที่คุณเตย์แนะนำฉันแสดงว่ายัยคนนี้ไม่ได้อยู่ณ ตอนนั้น ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เข้าใจอะไรผิดๆ แบบนี้“ตอแหล!”เดี๋ยววววเธอด่าฉันเรอะ หน็
บางทีคุณอาจจะชอบ
หวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย35.1K viewsคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์116.9K viewsบ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ฉี แม่น้ำสายเก่า154.6K viewsวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์65.8K viewsคนนี้ของโปรด (20+)
หญิงเพียว19.6K viewsหนึ่งใจแต่หลายรัก
กาสะลอง615 viewsแฟนเก่าคนโปรด
เฮียกังฟู139 viewsทฤษฎีร้ายสลักรัก
อิษสรา | ISSARA557 views
