Chapter 18 นายหญิง

"นาไปแล้วนะดูแลตัวเองด้วย เหล้าเลิกได้ก็เลิกซะมันไม่ดีต่อสุขภาพ" คาวีไม่ตอบกลับเข้าแค่ส่งยิ้มบางๆ ไปให้กับน้องสาวแทนคำตอบ เพราะเขาคงเลิกมันไม่ได้ เนื่องจากดื่มจนติดแล้ว และอีกอย่างที่ไม่มีใครรู้ตอนนี้คาวีกำลังติดการพนันอย่างหนัก แน่นอนเงินที่บริษัทถูกเขายักยอกออกไปหลายล้าน แต่ผู้เป็นบิดายังไม่ทราบ แนะนั่นคือสาเหตุที่ทำให้ช่วงนี้การเงินของกสิเทพพาณิชย์มีปัญหา แม้จะได้ค่าสินสอดมาพยุงทางการเงินของบริษัทเอาไว้ แต่ถ้าหากคาวียังคงไม่ปรับปรุงตัวเอง และยังคงเข้าบ่อนเป็นว่าเล่นแบบนี้ อีกไม่นานกะสิเทพพาณิชย์ต้องล่มจมอย่างแน่นอน

ตั้งแต่ขึ้นรถจากบ้านกะสิเทพจนกระทั่งถึงบ้านของนักรบ นารีไม่พูดจากับเขาสักคำ ชายหนุ่มถามอะไรเธอก็ทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยิน ความจริงเธอไม่มีสิทธิ์จะงอน แต่นารีก็อดไม่ได้ที่เขานั้นไม่พูดความจริงกับเธอ

"ทุกคนฟังให้ดี นารีคือนายหญิงของบ้านหลังนี้ ขอให้ทุกคนให้เกียรติและเคารพคุณนารี เหมือนดังที่แสดงออกกับคุณนักรบ เพราะเธอคือภรรยาของเจ้าของบ้าน แค่นี้แหละแยกย้ายกันไปทำงานได้แล้ว"   

ป้านวลเรียกคนงานในบ้านมาทั้งหมด เพื่อแนะนำให้รู้จักกับนารี มีเพียงงามตาที่ทำสีหน้าไม่ค่อยพอใจ แต่เธอคงทำอะไรไม่ได้ เมื่อนารีนั้นได้กลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของนักรบไปเรียบร้อย       

"ป้านวลคืนนี้นาไปค้างกับป้าได้ไหมคะ" นารีพูดจาออดอ้อนหญิงสูงวัยออกไป เมื่อเธอนั้นกำลังหวาดกลัวกับการที่ต้องอยู่เพียงลำพังกับนักรบ ทั้งที่เธอรู้ดีว่ายังไงสักวันก็ต้องทำหน้าที่ภรรยาให้สมบูรณ์แบบ

"งามตาเอากระเป๋าคุณนารีไปเก็บที่ห้องของฉัน" นักรบเดินเข้ามาในบ้านหลังจากที่นารีเดินเข้ามาก่อน เพราะเขาแวะเอารถไปเก็บ แล้วคุยเรื่องงานกับเจสันด้วย จึงยังไม่รู้เรื่องที่นารีพูดกับป้านวล                    

"แต่คุณนารีบอกว่าจะไปนอนกับป้านวลไม่ใช่เหรอคะ" งามตาพูดออกมา ทั้งที่เธอนั้นไม่รู้ว่าทำไม นารีต้องเอ่ยปากพูดกับป้านวลออกมาแบบนั้น ทั้งที่เพิ่งแต่งงานเข้าบ้านสามีวันแรก                                               

"เหรอ แล้วป้านวลว่ายังไงล่ะครับ" นักรบพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆ นารี ขณะที่ป้านวลนั่งถัดจากหญิงสาว คราวนี้หญิงสูงวัยถึงกับถอนหายใจออกมา เพิ่งเข้าพิธีแต่งงานกันมาไม่ทันได้ข้ามวัน นารีก็มีค่าทางพยศสามีป้ายแดงซะแล้ว                                                                                                               

"โตกันแล้วมีอะไรไม่เข้าใจก็พูดกันดีๆ หนูนารีกำลังโกรธอะไรคุณนักรบอยู่หรือเปล่า งอนกันไปมาแบบนี้ โบราณเขาว่ายิ่งทะเลาะกันยิ่งลูกดกนะ" คำพูดของป้านวลทำให้พวงแก้มของนารีถึงกับร้อนผ่าว ตอนนี้มันคงแดงเป็นลูกตำลึงสุกแน่ๆ เมื่อเธอกำลังเขินอายชายที่นั่งข้างๆ                              

"ผมเปล่าทะเลาะกับคุณหนูนารีของป้านะครับ ตั้งแต่ขึ้นรถมาเธอก็ไม่พูดไม่จากับผมสักคำ ถามอะไรก็ไม่ตอบ กลัวว่าดอกพิกุลจะร่วงออกจากปากหรือไง" เมื่อนักรบพูดจบประโยค นารีเหลือบมองเขาด้วยหางตา พร้อมกับทำหน้างอใส่ เธอจะรู้ไหมว่าการแสดงกิริยาแบบนี้ออกมานั้น มีแต่คนรักที่เขากำลังงอนกัน

"ป้านวลขา นาเกิดมาอาภัพ เป็นแค่เครื่องมือไว้ให้ใครบางคนคอยใช้เป็นสะพาน เพื่อให้ตัวเองบรรลุจุดประสงค์ ซึ่งนาไม่รู้หรอกว่าเขาต้องการอะไร แต่นาก็เป็นคนมีหัวใจ แล้วทำไมต้องคอยเหยียบย่ำซ้ำเติมกันด้วยค่ะป้านวล" คราวนี้นารีพูดพร้อมกับน้ำตาที่ร่วงรินไหลลงมาอาบแก้มสองข้าง ราวกับสายฝนพรำ

 เมื่อเธอนั้นอัดอั้นตันใจมา และยังน้อยใจเรื่องที่นักรบปิดบัง ทั้งที่ควรบอกความจริงเรื่องที่เขาจะแต่งงานกับเธอ     

"ไม่ร้องนะคะคุณหนูนารี วันนี้เป็นวันดี งานมงคลได้เกิดขึ้นกับชีวิตของหนู อย่าเอาความน้อยใจมากทำให้เสียน้ำตาเลย" ป้านวลพร้อมกับโอบนารีเข้ามาปลอบ และนั่นยิ่งทำให้เธอร้องหนักขึ้นเรื่อยๆ เพราะไม่เคยมีใครแสดงความห่วงใยออกมาเฉกเช่นหญิงสูงวัยแบบนี้มาก่อน                     

"มานี่หยุดร้องได้แล้ว ผมมีอะไรจะให้คุณ ตามผมมา" นักรบพูดพร้อมกับจับลงไปที่ข้อมือเรียวของนารี เขาฉุดเธอให้ลุกเดินขึ้นไปบนบ้าน            เมื่อเข้ามาในห้องนักรบรีบลงกลอนประตู จนทำให้นารีนั้นตกใจกลัว เพราะคิดว่าชายหนุ่มจะทำในสิ่งที่เธอนั้นไม่พร้อม กับหน้าที่ของภรรยา                                                             

"คุณลงกลอนประตูทำไม ฉันยังไม่พร้อม ขอร้องอย่าทำอะไรฉันเลยนะ" นารีพูดพร้อมกับปาดน้ำตาออกจากแก้มแล้วรีบพนมมือขึ้น เพื่อขอความเห็นใจจากชายตรงหน้า                                                                      

"คุณเป็นอะไรมากหรือเปล่านารี กลางวันแสกๆ ผมคงไม่หื่นกามขนาดนั้นหรอกมั้ง รอให้ค่ำมืดเสียก่อนค่อยว่ากันอีกทีดีไหม" นักรบพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้นารี แม้เธอจะถอยหลังกรูดจนชิดผนัง มือของเธอก็ยังคงพยายามที่จะคว้าหาอาวุธมาจนได้ นารีหยิบเอาไม้ตีกอล์ฟของนักรบมาถือเอาไว้ พร้อมกับท่าทางที่หวาดกลัว                                                     

“นารีวางมันลง ผมมีอะไรจะให้คุณ วางไม้กอล์ฟลงเดี๋ยวนี้นารี!”          

โป๊ก!! สิ้นเสียงพูดของนักรบนารีได้ใช้ไม้กอล์ฟตีลงไป ที่ชายร่างกำยำตรงหน้าอย่างแรง ทั้งที่หลับตาเอาไว้ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตีโดนเขาตรงไหน                                                                                                                

"โอ๊ย! คุณจะฆ่าผมหรือไง" นักรบพูดพร้อมกับเอามือกุมที่หางตาเอาไว้ เวลานี้เลือดได้ไหลเต็มฝ่ามือของเขาและที่สำคัญมันได้เปื้อนสร้อยคอ ที่เขาเตรียมเอาไว้สำหรับเป็นของขวัญวันแต่งงานให้กับเธออีกด้วย           

"คุณนักรบ!" เสียงร้องของชายตรงหน้าทำให้นารีรีบลืมตาขึ้นมา และเธอก็ต้องตกใจ เมื่อพบว่าใบหน้าและมือของเขาเต็มไปด้วยเลือด

"เห็นไหมสร้อยเลอะหมดเลย รอแป๊บนะ" นักรบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เขาเปิดก๊อกน้ำที่อ่างแปรงฟัน เพื่อทำการล้างเลือดที่มันเปื้อนสร้อยคอของนารี ก่อนจะเดินออกมา เพื่อมอบมันให้กับเธอ                                         

"มานี่ ยืนนิ่งๆ มันอาจจะเป็นของขวัญธรรมดา แต่ผมตั้งใจทำให้คุณ ในวันแต่งงานของเรา ความพิเศษของมันอาจจะไม่มากมายอะไร แต่รับรองได้สร้อยเส้นนี้มีแค่ชิ้นเดียวในโลก ที่ผมสั่งให้เขาทำขึ้นสำหรับคุณคนเดียว" นักรบพูดพร้อมกับสวมสร้อยคอให้นารี ทั้งที่ใบหน้าของเขานั้นเปื้อนเลือดเต็มไปหมด ความละอายใจ ความรู้สึกผิดได้เกิดขึ้นภายในใจของนารี เมื่อชายหนุ่มตรงหน้าที่ขึ้นชื่อว่าสามี เขาได้ให้ความสำคัญกับเธอในวันแต่งงาน                                                                                                   

"ฉันขอโทษ คุณเจ็บมากไหม เดี๋ยวฉันจะทำแผลให้ แต่คุณไปอาบน้ำล้างหน้าก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา" นารีพูดจบประโยค เธอรีบเปิดประตูเดินลงไปด้านล่าง จุดมุ่งหมายของเธอคงจะรีบตรงไปที่ตู้ยา นักรบฉีกยิ้มออกมา ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป วันแรกของการแต่งงานช่างน่าประทับใจ โดนเจ้าสาวตีคิ้วจนแตกเลือดอาบหน้า คงไม่มีเจ้าบ่าวคนไหนได้รับของขวัญสุดพิเศษจากเจ้าสาวเหมือนกับเขาแน่                

นารีหยิบกระเป๋าปฐมพยาบาลเดินผ่านป้านวล ทำให้หญิงสูงวัยคิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย ก่อนจะถามนารีออกไป                                    

"ใครเป็นอะไรหนูนารี ทำไมถึงได้รีบร้อนจัง แล้วนั่นจะเอากระเป๋าปฐมพยาบาลไปทำไม" ป้านวลถามออกมา พร้อมกับจ้องไปที่ใบหน้างามของหญิงสาว เพื่อรอคำตอบ