LOGINShare
บทที่ 2 เริ่มเหินห่าง 3
Last Updated:
2025-09-05 11:17:10ผับ GDR ผับหรูย่านเอกมัย
“ไม่ได้มานานแล้วอะ ตื่นเต้น”
“เบาหน่อย อาการแกตอนนี้เหมือนปลากระดี่ได้น้ำเลย”
“ฮ่า ๆ ก็ไม่ได้ออกล่าพร้อมแกมานานแล้วนี่”
“มีผัวเร็วก็งี้แหละ”
“เข้าไปข้างในกันเถอะ แกจองโต๊ะแล้วใช่ปะ”
“แน่นอน ระดับนี้ไม่พลาด”
ก่อนสองสาวเพื่อนซี้จะกอดคอกันเดินเข้าไปข้างในโดยไม่รู้เลยว่า โลกกลมไม่ได้เป็นเพียงทฤษฎี
ทางด้านเทวทิณณ์ทุกคืนวันศุกร์เขาต้องเลี้ยงต้อนรับลูกค้า VIP ต่างชาติที่เข้ามาลงทุนโรงแรมในประเทศไทย บริษัทของเขาชนะการประมูลการก่อสร้างโรงแรมในเครือระดับเมกะโปรเจ็ค บริษัทรวมไปถึงพนักงานจึงเติบโตอย่างก้าวกระโดด ด้วยความที่เป็นผู้บริหารแถมจบวิศวะกรโยธามาเจ้าตัวจึงลงไปคลุกคลีอยู่หน้าไซต์งานเป็นประจำเพื่อให้มีความผิดพลาดน้อยที่สุด บ้างานจนลืมวันลืมคืน ลืมไปว่าเขาไม่ใช่คนตัวเปล่าเล่าเปลือย เขาแต่งงานแล้วแถมภรรยายังรออยู่ที่บ้าน เพราะอยากให้งานออกมาดีที่สุด เขาจึงทุ่มเทที่สุดเช่นกัน
งานเลี้ยงต้อนรับรับรองลูกค้าถูกจัดในผับหรูย่านเอกมัย ซึ่งชั้นสามของร้านจะเป็นโซน VIP เอาไว้รองรับลูกค้าเพื่อเจรจาพูดคุยธุรกิจ ห้องกระจกเก็บเสียงสามารถมองเห็นแดนซ์ฟลอข้างล่างได้เป็นอย่างดี พิภพที่เป็นทั้งหุ้นส่วนทั้งเพื่อนสนิทก็มาเลี้ยงต้อนรับลูกค้าวันนี้ด้วยเช่นกัน บรรยากาศพูดคุยสบายๆ ของทั้งสองฝั่งดำเนินไปเรื่อย ๆ กินเวลาไปเกือบค่อนคืน ยืนส่งลูกค้าที่หน้าประตูห้องเสร็จจึงกลับมาดื่มต่อคลายเครียดกันสองคนอีกสักหน่อย
เมื่อไม่มีลูกค้าเทวทิณณ์ก็ไม่จำเป็นต้องสวมสูทผูกไทเป็นระเบียบอีกต่อไป ถอดสูทพาดโซฟา ถอดเนกไทม้วน ๆ เก็บใส่กระเป๋ากางเกงอย่างเนือย ๆ
“ไงมึง ไม่รีบกลับบ้าน”
“สักแป๊บ”
“ทะเลาะกับเมีย?” พิภพรู้ว่ามันไม่ใช่คำถามที่คาดคั้นเอาคำตอบ แค่เพียงลองเชิงเท่านั้น
“เปล่า”
“แปลก เมื่อก่อนเห็นรีบแจ้นกลับบ้านตั้งแต่ห้าโมง”
“มึงก็แหกตาดู เมื่อก่อนกับวันนี้เหมือนกันที่ไหน บริษัทเติบโตขึ้น มีลูกน้องหลายคนต้องดูแล”
“แล้วเมียใครดูแล”
“…”
“มึงจะเซ้าซี้ทำไมวะ เมียกับงานคนละส่วนกัน มึงจะเอามาปนทำห่าไร มัชเค้าเข้าใจอยู่แล้ว”
“ขอให้จริง” พิภพเบะปากใส่อย่างหมั่นไส้
“แล้วมึง น้องชาไปไหนซะล่ะ”
“อีกฝ่ายขอห่าง”
เทวทิณณ์เลิกคิ้วด้วยความสงสัย ท่าทีไม่ทุกข์ร้อนใจของเพื่อนนักรักทั้ง ๆ ที่แฟนสาวขอถอยห่างหมายความว่ายังไง
“เค้าบอกว่ากูงานยุ่ง ไม่มีเวลาเลยไม่อยากกวนไรทำนองนี้ ไม่ได้จะขอเลิก”
“แน่ใจนะว่ามึงไม่ได้ตีความหมายผิดไป”
พิภพคิ้วกระตุก ถึงจะเพื่อนกันแต่พูดไม่เข้าหูแบบนี้ทำเอาเขาฉุนเฉียวเหมือนกัน ก่อนจะลุกไปตรงกระจกใส สอดส่ายสายตาไปยังแดนซ์ฟลอร์ข้างล่าง หาสาวสวย ๆ มาควงสักคนคงดีไม่น้อย พลันสายตาเหลือบไปเห็นสองสาวที่คุ้นเคย ส่ายสะโพกสุดมันไปกับจังหวะเเดนซ์ของดนตรีที่ดังกระหึ่มอยู่ชั้นล่าง
พิภพขยี้ตาอีกครั้งมองให้เเน่ใจ เผื่อตาฝาดเนื่องจากแอลกอฮอล์ที่ดื่มไปไม่น้อยก่อนหน้านี้
“กูว่าเมียมึงคงเข้าใจมึงดี ที่ผัวกลับบ้านดึก”
“…”
“อะไร” เทวทิณณ์ถามเสียงห้วน
“แหกตาดู ผู้หญิงเสื้อดำข้างล่างนั่นใช่เมียมึงไหม”
เทวทิณณ์ลุกขึ้นไปยังกระจกใส ไม่รอให้อีกฝ่ายเรียกซ้ำสอง ก่อนจะพบว่าเมียตัวเอง เวลานี้แทนที่จะอยู่บ้านกลับมาแดนซ์สุดมันส่ายสะโพกเรียกสายตาให้ผู้ชายหลายคนเมียงมองอย่างเสน่หา
“มัช”
เทวทิณณ์กำหมัดแน่น ดูชุดที่เจ้าหล่อนใส่ซิ รัดไปจนเห็นทุกสัดส่วน โดยเฉพาะเต้าทรงโตนั่น เรียกสายตาให้ชายอื่นโลมเลียได้ไม่ยาก หรือเป็นเพราะว่าเขาให้ไม่พอ ไม่มีเวลาเติมเต็มความต้องการของอีกฝ่ายถึงต้องออกร่อนหว่านเสน่ห์ให้ชายอื่นแบบนี้
ก่อนจะผลุนผลันออกจากห้องไปด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่น
สองสาวที่กอดคอกันเต้นส่ายสะโพกลืมความทุกข์ในใจไปทั่วขณะ ชีวิตโสดมันดีแบบนี้นี่เอง มัชชุพรคิดในใจ รู้สึกอิจฉาเพื่อนสาวอย่างธิชาที่จะกินเที่ยวยังไงก็ได้
ฤทธิ์แอลกอฮอล์รวมไปถึงรองเท้าสูงที่สวมใส่ ทำให้มัชชุพรหน้าคะมำ เกือบเสียหลักล้มลงไปข้างหน้าเเล้ว ถ้าไม่มีอ้อมแขนอันแข็งแกร่งจากด้านหลังพยุงเธอเอาไว้ แขนพาดอยู่ตรงหน้าอกของเธอพอดี ประจวบกับจังหวะที่สามีอย่างเทวทิณณ์เดินมายังฟลอร์ด้านล่างเห็นเหตุการณ์ที่ชวนเข้าใจผิดพอดี
“มัช” แรงกระชากทำให้ร่างเล็กตัวปลิวไปซบอกคนข้างหน้าที่กอดร่างเล็กเอาไว้อย่างหวงแหน มัชชุพรเงยหน้ามองด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าสามีของเธอจะอยู่ที่นี่
“ทำอะไรเมียกู” เทวทิณณ์มองหน้าอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว กำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน อีกฝ่ายเห็นท่าไม่ดียกมือยอมแพ้ไม่อยากมีเรื่อง สายตาหลายคู่จับจ้องมาก่อนที่ธิชาจะได้สติ รีบโอบคนทั้งคู่ออกไปข้างนอกผับทันที
“พี่ทิณคะ อย่าโกรธมัชเลยค่ะ ความผิดของชาเอง”
“…”
“พี่ทิณคะ”
“เอาไว้คุยวันหลัง” เทวทิณณ์พูดห้วน ก่อนพิภพจะปรี่มาดึงแขนธิชาให้กลับบ้างเหมือนกัน
มัชชุพรนั่งในรถหน้าจ๋อย เข็มไมล์ในหน้าปัดความเร็วบ่งบอกอารมณ์ของสามีได้เป็นอย่างดี เธอจึงได้แต่นั่งนิ่ง ไม่กล้าปริปาก เอียงหน้าซบกับเบาะไม่กล้ามองไปยังถนนตรงหน้า ภาวนาขอให้ถึงบ้านอย่างปลอดภัยมาตลอดทาง
Latest chapter
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย ตอนพิเศษ 2 ครอบครัวสุขสันต์
วันนี้ธิชาและเพื่อนรักอย่างมัชชุพร ทั้งสองครอบครัวนัดกันมาเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจที่ทะเลแห่งหนึ่งในภาคใต้มิตรภาพที่ยาวนานร่วมสิบปีของสองสาว ไม่น่าเชื่อว่าจะได้เห็นภาพนี้ด้วยกัน รวมไปถึงสองหนุ่มเพื่อนสนิทอย่างเทวทิณณ์และพิภพ ที่ต่างก็มองภรรยาและลูกน้อยก่อปราสาททรายกันอย่างสนุกสนาน“ถ้ารู้ว่ามีครอบครัวแล้วมีความสุขอย่างนี้ กูมีไปนานแล้ว ไม่น่าไปฟังไอ้พวกนั้นที่เอาแต่บ่นกระปอดกระแปด” เทวทิณณ์ยกเบียร์กระป๋องในมือขึ้นมาจิบก่อนจะยักไหล่ “ก็ไอ้พวกนั้นไม่ได้มีเมียเหมือนมัช และไม่ได้ใจกว้างเหมือนธิชา” เทวทิณณ์ได้ทีเอ่ยชมภรรยาไม่ขาดปาก“ก็จริง ชาเค้าไม่เคยทำตัวแบบว่าเมียใหญ่สุด หรือกูต้องทำตัวเป็นพ่อบ้านใจกล้า ไอ้พวกนั้นทำยังกะว่าเรื่องแต่งเมียเหมือนขายของหรือไง”“ก็โดนคลุมถุงชน เป็นกูก็ไม่อยากกลับบ้านเปล่าวะ”“ดีที่ชาเค้ายังกลับมาหากู ไม่งั้นกูคงไม่ได้เห็นภาพนี้ หรือไม่ก็ไม่มีภาพนี้ในหัวเลย” เทวทิณณ์ตบบ่าเพื่อนรักเพื่อให้กำลังใจ“รักษาเค้าให้ดี ๆ ไม่ใช่ละเลยทำตัวเสเพลเหมือนเดิมอีกนะมึง ลูกเต้าก็มีแล้วทำตัวให้สมกับที่เป็นพ่อคน”“ครับ” พิภพหันมาพนมมือไหว้เพื่อนรัก ที่สั่งสอนยังกะพ่อ ตั้งแต่แต่งงาน
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย ตอนพิเศษ 1 พิภพ x ธิชา
คู่แต่งงานใหม่ก็พากันมาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ไกลถึงต่างประเทศ ธิชาและพิภพต่างก็กกกอดกันอย่างแนบแน่นทุกเช้าค่ำระหว่างท่องเที่ยวฮันนีมูนในโรงแรมแห่งหนึ่ง “อื้อ สะ สามี เบาหน่อย”ตั้งแต่งานแต่งงาน พวกเขาทั้งสองต่างก็เหนื่อยลากเลือดกันทั้งคู่ ไม่มีเวลามาจู๋จี๋ตามประสาข้าวใหม่ปลามันกันสักเท่าไหร่ สรรพนามที่เอ่ยเรียกกันก็เปลี่ยนไป“ชาจ๋า ชาของพี่หวานที่สุด”“อื้อ”สองเต้าที่ถูกมือใหญ่บีบเคล้น อีกทั้งยังถูกดูดอย่างกระหายอย่างนี้ทำเอาธิชาถึงกับกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่ได้ เห็นแต่ผมดกดำที่ขยับอยู่ตรงหน้าอกของเธออยู่นานสองนาน เขาทั้งขบกัด หยอกล้อกับเม็ดบัวทั้งสองข้างอย่างมันเขี้ยว ร่างบางสั่นระริกด้วยความเสียว อีกทั้งช่องทางสวาทยังหลั่งน้ำเมือกสีใสออกมาจนต้นขาด้านในเฉอะแฉะไปหมด สองขาถูไถกับเตียงกว้างจนผ้าปูที่นอนยับย่น ข้อมือได้แต่กำมุมหมอนเพื่อระบายความเสียวที่ตีตื้นขึ้นมาทำเอาเธอเกือบจะเสร็จสมไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง“อ๊ะ”พิภพจูบลูบไล้ร่างกายที่สะโอดสะอง เอวคอดสะโพกผาย ธิชามีรูปร่างเหมือนนาฬิกาทราย ผู้ชายอย่างพิภพไม่รู้ว่าร่างกายที่ผอมเพรียวของเธอแบกเต้าทรงโต และเข่าที่แบกสสะโพกผายได้ยังไง ไม่ว
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย บทที่ 10 เวลาคือคำตอบ 3
“ไม่ต้องร้องแล้วนะคะคนดี” พิภพเอ่ยปลอบพลางก้มลงจูบหน้าผากเนียนด้วยความรักใคร่ กระชับอ้อมกอดให้แน่นมากยิ่งขึ้น พอเห็นเพื่อนรักแต่งงานมีครอบครัวที่สมบูรณ์พูนสุข มันก็กระตุ้นความปรารถนาของพิภพให้แจ่มชัดมากยิ่งขึ้น เขาประสบผลสำเร็จในหน้าที่การงานแล้ว แต่ชีวิตคู่กลับตรงกันข้าม เขาจินตนาการการมีครอบครัว แต่งงานมีลูกกับใครสักคนไม่ออก หากตอนแรกเขาไม่เลิกกับธิชาก็คงยังมองภาพนั้นไม่ออก แต่พอได้เลิกรากับอีกฝ่ายไป ภาพที่เคยเลือนรางและคิดว่าไม่มีอยู่จริงกลับมองเห็นเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น เขาวาดภาพบ้านและครอบครัวของตัวเองออกมาหลายภาพ และมองเห็นอนาคตที่จะใช้ชีวิตร่วมกับใครอีกคนไปจนแก่เฒ่า และคนคนนั้นก็คือธิชา…หญิงสาวตรงหน้าหากไม่เคยสูญเสียก็ไม่รู้คุณค่าของมันวันนี้เขารู้ซึ้งแล้ว และจะไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายหลุดมือเป็นครั้งที่สองงานแต่งงานของธิชาและพิภพจัดขึ้นที่ริมทะเลจังหวัดหนึ่งในภาคใต้ บรรยากาศเรียบง่ายแต่อบอุ่น มีญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงคนสนิทเพียงเท่านั้น มัชชุพรและเทวทิณณ์พร้อมยัยหนูมัชฌิมาในวัยแปดเดือน สวมชุดกระโปรงน่ารักพร้อมผ้าคาดหัว บนแท่นเวทีบ่าวสาวกำลังเอ่ยคำสาบาน‘ข้าพเจ้านายพิภพ รับ นางสาวธิ
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย บทที่ 10 เวลาคือคำตอบ 2
ไม่รู้ว่าสถานะนี้คืออะไร แต่ต่างฝ่ายต่างสบายใจที่จะไปมาหาสู่กันอย่างนี้ บางทีเวลาก็ช่วยเยียวยาและตกตะกอนความคิดต่าง ๆ ให้ผู้คนต่างก็เติบโตและไม่จมกับความผิดพลาดในอดีต อีกทั้งตอนนี้พวกเขาต่างก็เดินหน้าด้วยความระมัดระวัง เพราะรู้แล้วว่ากว่าจะเจอรักดี ๆ คนรักดี ๆ ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องแตกสลายและเสียน้ำตามากมายไปไม่รู้เท่าไหร่กว่าจะกลับมาเจอกันอีกครั้ง พูดคุยและหัวเราะด้วยกันอีกครั้งแบบนี้ โดยเฉพาะอดีตคาสโนว่าอย่างพิภพ ที่เหมือนจะถูกถอดเขี้ยวเล็บไปจนหมด ตอนนี้กลายเป็นคนที่เจอตัวยากพอ ๆ กับเทวทิณณ์ อย่างเทวทิณณ์ที่กำลังจะเป็นพ่อคนอยู่ติดบ้านก็ไม่แปลก แต่คนที่มักจะออกท่องราตรีเป็นประจำอย่างพิภพกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ อยู่ติดบ้าน ออกสังสรรค์บ้างแต่ก็นับครั้งได้ ธิชาเองก็ไม่เคยกะเกณฑ์หรือพูดขอร้องอะไร เธอไม่เคยพูดให้เขาเปลี่ยน เพราะหากเขาไม่เปลี่ยน ใครก็คิดที่จะเปลี่ยนเขาไม่ได้ อีกทั้งธิชาก็ไม่ได้ปิดกั้นตัวเอง ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามครรลอง ถ้าถามถึงความรู้สึก…เธอก็ยังรักตัวเองมากกว่าจะรักใครคนอื่นหลังจากดูหนังจนจบ พิภพก็พาหญิงสาวมาทานอาหารดาดฟ้าโรงแรมดัง “นี่หรือเปล่าคะที่ย้ำนัก
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย บทที่ 10 เวลาคือคำตอบ
ตั้งแต่วันนั้นธิชากับพิภพก็ไม่ได้เจอกันอีกจนงาน Baby Shower ของยัยมัชที่จัดงานที่บ้านสวนที่อยุธยาบ้านของพี่ทิณ เรียกได้ว่าเป็นงานรวมกัลยาณมิตรเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ เพื่อนฝูง ต่างก็มากันเกือบครบหมด ว่าที่คุณแม่ผิวพรรณเปล่งปลั่ง ไม่ใช่แค่แขกในงานที่ลุ้นเพศ สามีอย่างเทวทิณณ์เองก็ลุ้นจนตัวโก่งเหมือนกัน มีแต่มัชชุพรที่รู้ ลูกโป่งสีสวยบรรจุแผ่นกระดาษไว้ภายใน สีฟ้าลูกชาย สีชมพูลูกสาว เพื่อน ๆ ต่างก็พนันกันอย่างสนุกสนาน ธิชาเองก็เหมือนกัน ลูบท้องยัยมัชออกจะบ่อย ท้องแหลมแบบนี้โบราณเขาว่าจะได้ลูกสาว งานปาร์ตี้เล็ก ๆ แต่ทว่ากลับอบอุ่น ตอนนี้เองพิภพก็เดินมาหาเธอ พวกเขาต่างก็ไม่มีใครเคอะเขิน พูดคุยทักทายกันอย่างออกรสตามประสาคนรู้จัก“ชาว่าไอ้ทิณจะได้ลูกชายหรือลูกสาว”“ต้องลูกสาวอยู่แล้วค่ะ”“ถ้าลูกชายล่ะ?”“งั้นมาพนันกันไหมละคะ” ก่อนจะหัวเราะออกมาทั้งคู่มัชชุพรถือลูกโป่งยักษ์สีขาวไว้ในมือ เพื่อน ๆ ต่างส่งเสียงเชียร์ฝั่งเพื่อนชายก็ส่งเสียง BOY/ ส่วนฝั่งผู้หญิงก็ GIRL ต่างไม่มีใครยอมใคร อีกทั้งข้าวของเครื่องใช้เด็ก ๆ ที่เพื่อน ๆ ต่างขนมาให้กองพะเนินจนคุณย่าอย่างสาวิตรีอดที่จะหัวเราะกับคนห
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย บทที่ 9 รู้ว่ามีอยู่ก็สายไป 3
หลังจากเกิดเรื่องทางบริษัทเองก็ไม่ได้ใจดำกับลูกน้อง ทางหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานต่างก็เอ่ยปากให้ธิชาลาพักได้อีกสักสองสามวัน เพราะเป็นห่วงเรื่องสภาพจิตใจ และคดีความ แต่ธิชาปฏิเสธอีกทั้งงานตรงหน้าทำให้สมองของเธอหยุดคิดเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมาได้ขณะหนึ่ง เพื่อนร่วมงานก็ต่างชวนคุย ดีกว่านั่งอุดอู้อยู่ที่โรงแรมเป็นไหน ๆ ข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ทางพิภพเองก็บอกว่ารอให้หาคอนโดได้ใหม่จะส่งมาให้ เธอเองก็เห็นว่าไม่เสียหายอะไร จึงเอาตามนั้น แต่ระหว่างนี้ก็ไม่มีอะไรเกินเลยกันอีก แม้จะพักอยู่ห้องเดียวกันก็ตามธิชาเองก็รู้สึกปลอดภัยที่อีกฝ่ายมาอยู่เป็นเพื่อน หากสภาพจิตใจดีมากกว่านี้อีกสักหน่อยคงต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิม…แต่เธอเองก็ไม่ได้เห็นแก่ตัว พยายามหาห้องใหม่ให้เร็วที่สุด ทางอิทธิเองก็เอ่ยปากช่วยหาห้องใหม่ให้ รวมไปถึงเพื่อนร่วมงานหญิงโสดหลายคนก็แนะนำให้อยู่บ้าง แต่เธอต้องขบคิดสักเล็กน้อย ห้องที่ดี ความปลอดภัยสูงราคาก็แพงตาม ลำพังพนักงานออฟฟิศเงินเดือนไม่มากเท่าไหร่ จะให้หารูมเมทก็ไม่ชอบ เฮ้อ!ธิชากลับโรงแรมที่พักด้วยสภาพอิดโรย หลังเลิกงานต้องตระเวนหาที่อยู่ใหม่อีก “ชา กลับมาแล้วเหรอ ทานอะไรหรือย
You may also like
เรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C53.8K viewsHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์247.5K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์74.8K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน50.8K viewsโฉมงามคลั่งรัก
inglada515 viewsห้ามรักเธอ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ213 viewsลุงข้างห้อง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.8K viewsเกมรักเกมลวง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ243 views
